INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 14 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 4 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 marca 2011 r., znak ILPB1/415-53/11-2/TW, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 29 marca 2011 r., a w dniu 4 kwietnia 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 30 marca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Obowiązujący w Spółdzielni regulamin określający obowiązki Spółdzielni i obowiązki użytkowników lokali w zakresie napraw wewnątrz lokalu stanowi, że naprawa i wymiana instalacji elektrycznej z wyjątkiem wymiany gniazd i wyłączników należy do obowiązków Spółdzielni. Regulamin traktuje instalację w lokalu jako części wspólne i zgodnie z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r. z późniejszymi zmianami bez względu na tytuł prawny posiadany do lokalu właściciele uiszczają jednakowe opłaty na fundusz remontowy tworzony przez Spółdzielnię, zgodnie z art. 6 ust. 3 ww. ustawy, z którego pokrywane są naprawy i wymiana instalacji elektrycznej lokalu. Wymiany i naprawy instalacji na koszt Spółdzielni dokonuje się w lokalach użytkowników bez względu na posiadany tytuł prawny do lokalu, również w lokalach do których użytkownik posiada tytuł odrębnej własności (właściciel).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po wykonaniu wymiany instalacji elektrycznej zgodnie z obowiązującym regulaminem w lokalu o statusie odrębnej własności na koszt Spółdzielni (Zarządcy) sfinansowany z funduszu remontowego tworzonego zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych występuje tzw. przysporzenie majątkowe dla właściciela lokalu i czy w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi to nieodpłatne świadczenie co wiąże się z obowiązkiem wystawienia informacji PIT-8C dla właściciela lokalu na wartość wykonanych prac w lokalu...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien wystawić informacji PIT-8C na właściciela z uwagi na fakt, że zgodnie z obowiązującym regulaminem obowiązek ciąży na Spółdzielni jako Zarządcy (część wspólna), a użytkownik (właściciel) uiszcza odpowiednie opłaty na ten cel zgodnie z art. 4 ust. 2 lub 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i w tym stanie nie zachodzi przysporzenie korzyści majątkowych dla właściciela lokalu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 pkt 9 przedmiotowej ustawy wskazuje, że źródłem przychodów są „inne źródła”, za które art. 20 ust. 1 ww. ustawy nakazuje uważać w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, iż podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być – co do zasady – tylko takie czynności, w wyniku których po stronie osoby fizycznej następuje przysporzenie majątkowe. Takie sytuacje wskazuje art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle zapisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), osoby dysponujące spółdzielczymi (lokatorskimi i własnościowymi) prawami do lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 1, ust. 1¹ oraz ust. 3).

Przepisy powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowią, iż osoby będące właścicielami lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2 i ust. 4).

Dodatkowo, w odniesieniu do lokali stanowiących odrębną własność mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z art. 13 ust. 1 powołanej ustawy o własności lokali, każdy właściciel lokalu ma obowiązek ponoszenia pełnych kosztów związanych z utrzymaniem jego lokalu (lub lokali) oraz utrzymania swojego lokalu w należytym stanie, a w myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy każdy właściciel lokalu jest zobowiązany do ponoszenia części wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach ze wspólnej nieruchomości.

Jak z powyższego wynika osoby posiadające odrębną własność lokali zobowiązane są do ponoszenia ciężaru eksploatacji i utrzymania własnych lokali a także ciężaru eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni. Takiego obowiązku nie posiadają natomiast osoby posiadające spółdzielcze lokatorskie i własnościowe prawo do lokalu.

Reasumując, otrzymanie od Spółdzielni zwrotu wydatków z funduszu remontowego, poniesionych na wymianę instalacji elektrycznej, przez osobę, która w momencie ponoszenia tych wydatków posiadała odrębną własność lokalu – stanowi podlegający opodatkowaniu przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uznać zatem należy, iż Spółdzielnia mieszkaniowa jest obowiązana wystawić informację o przychodach z innych źródeł (PIT-8C), spełniając tym samym dyspozycję art. 42a cyt. ustawy.

Jednocześnie podkreślić należy, iż podatnicy, którzy uprzednio dokonali odliczenia poniesionych wydatków na czynności remontowe w ramach ulgi na remont i modernizację, a następnie otrzymali zwrot ze spółdzielni tych wydatków, mają prawo wyboru sposobu uwzględnienia zwrotu w zeznaniu podatkowym. Rozliczenia tej kwoty w zeznaniu podatnik może dokonać poprzez jej uwzględnienie w przychodach albo doliczenie do podatku kwoty faktycznie odliczonej w latach ubiegłych. Obowiązek rozliczenia przedmiotowej kwoty w zeznaniu dotyczy wszystkich podatników korzystających z przedmiotowej ulgi niezależnie od tego, czy otrzymany zwrot podlega opodatkowaniu, czy też nie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.