INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę i oddelegowuje ich do Niemiec w celu realizacji własnych kontraktów w Niemczech. Jako pracodawca wypłaca pracownikom wynagrodzenie uzyskane na terenie Niemiec w walucie zagranicznej euro. Wynagrodzenie ustalone jest w stawce godzinowej. Dochody tych pracowników są opodatkowane w Niemczech, na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Niemcami. Pracowników oddelegowanych do Niemiec obowiązuje średnio tygodniowo pięciodniowy system czasu pracy. Oprócz dochodów zagranicznych w trakcie roku otrzymują wynagrodzenie złotówkowe, które opodatkowane jest według polskiego prawa podatkowego jak również odprowadzane są składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Dla pracowników wystawiany jest PIT-11. Pracownicy mają udostępnione zakwaterowanie na terenie Niemiec i przebywają tam również w dni wolne od pracy.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w celu obliczania dochodu pracownika oddelegowanego wykazywanego w PIT-11 (rubryka 39) od przychodu odejmuje się równowartość 30% diety za wszystkie dni kalendarzowe, w których pracownik przebywał za granicą, również te w których nie świadczył pracy (weekendy i święta), a pozostawał w stosunku pracy i przebywał na terenie Niemiec...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy), wolna od podatku jest część przychodów osób przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia z opodatkowania część przychodów pracownika oddelegowanego w wysokości 30% diety za wszystkie dni kalendarzowe, w których pracownik przebywał za granicą, w tym dni wolne od pracy. Pracownik przez cały okres oddelegowania pozostaje w służbowym stosunku pracy. Pracodawca nie zapewnia zjazdów z kraju do, którego pracownicy są oddelegowani do pracy w dniach wolnych od pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

Stosownie do treści art. 21 ust. 15 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 20, nie ma zastosowania do wynagrodzenia:

1. pracownika odbywającego podróż służbową poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej;
2. pracownika w związku z jego pobytem poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także w związku z pełnieniem funkcji obserwatora w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, o ile otrzymuje świadczenia zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 83;
3. uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, wynika, iż Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę i oddelegowuje ich do Niemiec w celu realizacji własnych kontraktów w Niemczech. Jako pracodawca wypłaca pracownikom wynagrodzenie uzyskane na terenie Niemiec w walucie obcej (euro). Wynagrodzenie ustalone jest w stawce godzinowej. Dochody tych pracowników są opodatkowane w Niemczech, na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Niemcami. Pracowników oddelegowanych do Niemiec obowiązuje średnio tygodniowo pięciodniowy system czasu pracy. Pracownicy mają udostępnione zakwaterowanie na terenie Niemiec i przebywają tam również w dni wolne od pracy.

W przypadku pracowników posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz czasowo przebywających za granicą w związku z oddelegowaniem i uzyskujących dochody ze stosunku pracy wolna od podatku dochodowego w Polsce jest część przychodów w kwocie odpowiadającej 30% diety w wysokości określonej w przepisach rozporządzenia w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Przy czym, jak wynika z cytowanych powyżej przepisów, zwolnienie to przysługuje za każdy dzień pobytu podatnika za granicą, w którym pracownik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy.

W świetle powyższego uznać zatem należy, że ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy, korzysta kwota odpowiadająca 30% diety za wszystkie dni kalendarzowe, w których pracownik pozostawał w stosunku pracy i przebywał na terenie Niemiec, w tym za dni wolne od pracy t.j. np. soboty, niedziele i święta w których pracownik nie wykonuje pracy, a przypadające w czasie pobytu pracownika w Niemczech.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.