INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 05 kwietnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 15 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dofinansowania montażu układu solarnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dofinansowania montażu układu solarnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2010r. wnioskodawca skorzystał z dofinansowania inwestycji montażu kolektorów solarnych. Podstawą przyznania tych świadczeń przez Gminę była umowa trójstronna zawarta pomiędzy wnioskodawcą jako inwestorem, Firmą X będącą wykonawcą i działającym w imieniu Gminy operatorem – Firmą Y.

W treści tejże umowy ustalono wartość przedmiotu umowy (wykonania wymiany źródła ciepła) na kwotę 12.273,39 zł, z czego 8.591,78 zł dotuje Gmina, w tym 7.364,39 zł stanowi pożyczka ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej a 1.227,39 zł pochodzi ze środków budżetu Gminy. Powyższe środki zostały przyznane na podstawie „Regulaminu modernizacji źródła ciepła budynków indywidualnych” realizowanym w ramach „Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy” wprowadzonego i zmienionego zarządzeniem Burmistrza.

Regulamin ten określa formę i wysokość dofinansowania poszczególnych inwestycji.

W formie tabeli określa maksymalne udziały i kwoty finansowania inwestycji z poszczególnych źródeł. W poz. 10 tabeli – „zabudowa układu solarnego” zapisano:

• środki własne mieszkańca – 30 % (4.500 zł),
• środki Urzędu Gminy - 10 % (1.500 zł),
• środki Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej – 60 % (9.000 zł).
  
  

Środki te zostały przyznane w całości z budżetu Gminy, bowiem pożyczka z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej została wpisana w budżecie Gminy po stronie wydatków w pełnej wysokości. Wynika to wprost z następujących dokumentów:

1. uchwały Rady Miejskiej z dnia 29 grudnia 2009r. w sprawie budżetu Miasta na 2010r., w której wpisano m.in. „zaciągnąć w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (…) pożyczkę na II etap w ramach Programu ograniczenia niskiej emisji w kwocie 729.000 zł”,
2. zarządzenia Burmistrza z dnia 15 stycznia 2010r. w sprawie opracowania planu dochodów i wydatków budżetu Miasta na 2010r., przyjmujące m.in. „Plan wydatków stanowiący załącznik nr 2, w którym zapisano: Dział 900 (Gospodarka komunalna i ochrona środowiska), Rozdział 90095 „Różne wydatki na rzecz osób fizycznych”: 729.000 zł,
3. zarządzenia Burmistrza z dnia 30 marca 2010r. w sprawie zmiany planu wydatków budżetu Miasta na 2010r., gdzie w załączniku nr 2 zapisano: Dział 900 (Gospodarka komunalna i ochrona środowiska), Rozdział 90095 „Różne wydatki na rzecz osób fizycznych”: 190.000 zł,
4. zarządzenia Burmistrza z dnia 27 maja 2010r. w sprawie zmiany Regulaminu modernizacji źródeł ciepła budynków indywidualnych realizowanych w ramach „Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy”, w którym zmieniono nazwę źródła finansowania z „środki Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej” na „środki budżetu Gminy”.
   
   

Po zakończeniu roku podatkowego 2010 wnioskodawca z Urzędu Miasta otrzymał informację PIT-8C, w której wykazano, jako dochód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwotę 8.591,78 zł z tytułu „dofinansowania do instalacji solarnej”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dofinansowanie uzyskane z budżetu Gminy w ramach „Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy” na podstawie umowy zawartej z działającym w imieniu gminy operatorem o wykonanie instalacji układu solarnego, określone w tejże umowie mianem dotacji, stanowi dochód osoby fizycznej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym...

Zdaniem wnioskodawcy, skoro dofinansowanie, o którym mowa we wniosku jest dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych otrzymaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, zatem korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie zaś do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia uzależnione jest od źródła finansowania wypłacanej dotacji (tj. źródła pochodzenia środków przeznaczonych na dotację) oraz od tego czy przyznawane świadczenie jest w istocie dotacją w rozumieniu przepisów o finansach publicznych.

Z treści wniosku wynika, iż wnioskodawca w 2010r. otrzymał z budżetu Gminy dofinansowanie montażu układu solarnego w ramach „Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy”, określone w stosownej umowie mianem dotacji.

W związku z powyższym, stwierdza się, że jeżeli forma udzielonego przez Gminę dofinansowania była istotnie dotacją w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) i była wypłacona z budżetu Gminy, jako jednostki samorządu terytorialnego, to dofinansowanie otrzymane przez wnioskodawcę mieści się w katalogu zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzysta bowiem ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129.

Jednocześnie należy podkreślić, iż sytuacja, w której środki pieniężne składające się na udzielaną dotację pochodziły z pożyczki udzielonej Gminie przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, nie ma wpływu na możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy. Istotne jest bowiem wyłącznie to, że udzielona przez Gminę dotacja musi pochodzić bezpośrednio z budżetu Gminy (w tym np. zasilanego zaciąganymi pożyczkami) i być dotacją w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych.

Przy czym podkreślić należy, iż samo ustalenie, że udzielone dofinansowanie pochodziło z budżetu Gminy jest niewystarczające dla uzyskania przedmiotowego zwolnienia, niezbędnym jest również ustalenie, czy jest ono w istocie dotacją w rozumieniu przepisów powołanej ustawy o finansach publicznych.

Należy zaznaczyć, że z przepisu art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. W związku z powyższym sprawa ustalenia czy środki przeznaczone na realizację „Programu ograniczenia niskiej emisji w Gminie” mają formę dotacji nie jest uregulowana przepisami prawa podatkowego lecz przepisami ustawy o finansach publicznych.

Oznacza to zarazem, że działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest organem właściwym do oceny czy środki wypłacone z budżetu Gminy są w istocie dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.