INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 30.09.2010 r. (data wpływu 08.10.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej oraz podatku od towarów i usług w zakresie prawa do złożenia deklaracji podatkowej VAT-7 za zmarłego męża i dokonanie zapłaty powstałego zobowiązania podatkowego za luty 2010r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.10.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do złożenia deklaracji podatkowej VAT-7 za zmarłego męża i dokonanie zapłaty powstałego zobowiązania podatkowego za luty 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek złożenia deklaracji podatkowej VAT-7 za zmarłego męża za ostatni okres rozliczeniowy, tj. luty 2010r.... W marcu została złożona deklaracja VAT-7 i naliczony został należny podatek VAT. Mąż Wnioskodawczyni Stanisław F. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą. W dniu 28.02.2010r. mąż Wnioskodawczyni zmarł po czteromiesięcznej walce z chorobą. Mąż Zainteresowanej był podatnikiem podatku od towarów i usług. Po śmierci męża złożony został w Urzędzie Skarbowym akt zgonu i informacja o zaprzestaniu wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych.

Firmę pozostawił w bardzo trudnej sytuacji finansowej, na skraju bankructwa. Po śmierci męża Wnioskodawczyni podjęła decyzję o kontynuowaniu działalności gospodarczej w niezmienionym charakterze. W chwili obecnej Strona otrzymała postanowienie sądu o nabyciu spadku po zmarłym mężu. W związku z tym Wnioskodawczyni prosi o wydanie interpretacji czy ma obowiązek podpisania deklaracji podatku VAT-7 i dokonania zapłaty powstałego zobowiązania podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek złożenia deklaracji podatkowej VAT-7 za zmarłego męża i dokonanie zapłaty powstałego zobowiązania podatkowego za luty 2010r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, po śmierci męża nie jest zobowiązana do składania deklaracji VAT-7 za m-c luty 2010r. a tym samym do dokonania zapłaty powstałego zobowiązania podatkowego. Deklarację należało złożyć do 25.03.2010r., a mąż zmarł 28.02.2010r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 97 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r Nr 8, poz. 60), zwana dalej ustawą OP, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy przejmują wszelkie majątkowe prawa i obowiązki, a prawa niemajątkowe w zależności od tego czy kontynuują działalność spadkodawcy czy nie.

Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu lub odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe (art. 98 § 1 ustawy OP).

Art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ( Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stwierdza, iż spadek otwiera się z dniem śmierci spadkodawcy a spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na spadkobierców. Z tym momentem następuje ustalenie, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

W związku z powyższym, do czasu postanowienia o nabyciu spadku oraz dokonania działu spadku, majątek jakim jest przedsiębiorstwo stanowi masę spadkową a zarząd majątkiem spadkowym sprawują spadkobiercy, chyba że został ustanowiony wykonawca testamentu, kurator spadku lub dozór. W przypadku zapisania w testamencie spadku jednej osobie, nabywa ona spadek z chwilą otwarcia spadku, a więc z chwilą śmierci spadkodawcy.

Zasady rozliczania podatku zostały uregulowane w ustawie z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

W myśl art. 96 ust. 6 i 7 ustawy o VAT, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT. Zgłoszenia o zaprzestaniu działalności w wyniku śmierci podatnika dokonuje jego następca prawny.

W przepisach w zakresie podatku od towarów i usług nie można znaleźć przepisu nakładającego na spadkobiercę obowiązek złożenia deklaracji za zmarłego podatnika. Nie ma również przepisu, który uprawniałby spadkobiercę do dokonania takiej czynności. Prawo do złożenia deklaracji VAT-7 ma podatnik, bądź ustanowiony przez niego pełnomocnik - tylko te osoby są uprawnione do złożenia podpisu na deklaracji. Nawet gdyby spadkobierca był pełnomocnikiem podatnika, to pełnomocnictwo to wygasło z chwilą śmierci podatnika.

Przepisem prawa podatkowego, który nakazuje organom podatkowym wydanie decyzji o odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców jest art. 100 ustawy OP.

Zgodnie z art. 100 § 1 ustawy OP organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku.

Zgodnie z art. 100 § 2 ustawy OP w decyzji organ podatkowy określa wysokość znanych w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy, o których mowa w art. 98 § 1 i 2, z zastrzeżeniem § 2a.

Zgodnie z art. 100 § 2a ustawy OP wydając decyzję, organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył.

Zatem organ podatkowy określa nie tylko wysokość zobowiązań spadkodawcy, ale również - jeżeli sytuacja taka wystąpi - także wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku. W związku z powyższym organ podatkowy wydając taką decyzję określa w niej prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego (na podstawie znanych organowi w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy), wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość będzie inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca nie złożył deklaracji.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w dniu 28.02.2010r. mąż Wnioskodawczyni zmarł po czteromiesięcznej walce z chorobą. Mąż Zainteresowanej był podatnikiem podatku od towarów i usług. Zdarzenie to zostało zgłoszone do US - po śmierci męża złożony został akt zgonu i informacja o zaprzestaniu wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych. Po śmierci męża Wnioskodawczyni podjęła decyzję o kontynuowaniu działalności gospodarczej w niezmienionym charakterze. Obecnie Strona otrzymała postanowienie sądu o nabyciu spadku po zmarłym mężu.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Odnosząc się do pierwszej części pytania Strony dotyczącego obowiązku składania deklaracji VAT-7 za okres luty 2010r. należy stwierdzić, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są zobowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu. Wspomniany przepis nakłada obowiązek składania deklaracji dla podatku VAT wyłącznie na podatniku tego podatku. Ponadto obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie przewidują, aby obowiązek złożenia deklaracji podatkowej za zmarłego podatnika spoczywał na jego następcach prawnych. Wobec tego, w wypadku śmierci podatnika jego następcy prawni nie mają obowiązku składania za zmarłego podatnika podatku od towarów i usług deklaracji podatkowej. Natomiast w stosunku do drugiej części pytania kluczową rolę w rozwiązaniu problemu odgrywa wskazany wyżej przepis art. 100 § 2a ustawy OP. Wynika z niego, iż organ podatkowy wydając decyzję określa m.in. prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego. Zatem to ta decyzja określa w jaki sposób Wnioskodawczyni jako spadkobierca ma prawo dysponować zobowiązaniem podatkowym wynikającym z działalności gospodarczej prowadzonej przez zmarłego męża Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.