INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17.01.2011 r. (data wpływu 24.01.2011 r.) – uzupełnionym pismem z dnia 02.03.2011 r. (data wpływu 07.03.2011 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia w koszty uzyskania przychodów zaległych środków przekazanych na konto ZFŚS - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia w koszty uzyskania przychodów zaległych środków przekazanych na konto ZFŚS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca w latach 1997-2009 dokonywała odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej: fundusz), stosownie do art. 5 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Jednakże w okresie jw. środki pieniężne nie były przekazywane na rachunek funduszu na równowartość dokonanych odpisów, a do wysokości kwot wydatkowych na cele funduszu - zgodnie z planem wydatków na fundusz. Środki do wysokości planowanego (każdorazowo) wydatku, były przekazywane na rachunek funduszu, a następnie wydatkowane z rachunku funduszu na planowane cele.

W tej sytuacji za lata 1997-2009 powstała zaległość do wpłaty na rachunek funduszu - wliczona jako różnica pomiędzy wartością kwoty należnych odpisów a kwotą przelaną na konto funduszu i wydatkowaną na cele funduszu. Różnicę tę Spółka w całości przekazała na rachunek funduszu w 2011 r. Kwoty odpisane, a nie przekazane w latach 1997-2009 na rachunek funduszu nie obciążały kosztów podatkowych działalności Spółki w tych latach, w których dokonano odpisu. Kwoty te Spółka zamierza zaliczyć do kosztów podatkowych 2011 r. (na równowartość kwoty jw. przekazanej na rachunek funduszu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w myśl art. 16 ust. 1 pkt 9b updop przekazane w 2011 r. na rachunek funduszu kwoty należne i odpisane w latach 1997-2009 będą stanowiły koszty podatkowe działalności Wnioskodawcy w roku 2011...

Stanowisko Spółki:

Roszczenie o przekazanie należnych funduszowi środków ma charakter publiczny i wobec braku w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych regulacji dotyczących przedawnienia, nie uległo przedawnieniu.

W świetle art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: updop), aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. został pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny, tj. poniesiony wydatek nie został podatnikowi zwrócony w jakikolwiek sposób,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust.1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Stosownie do art. 16 ust.1 pkt 9 lit b) updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek funduszu.

Zasady tworzenia i gospodarowania środkami funduszu określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.; dalej: uzfśs).

W latach 1997-2009 Spółka dokonywała odpisów na fundusz stosowanie do art. 5 uzfśs - jednak przekazywał na rachunek funduszu tylko tę część odpisanych środków, które przeznaczone były do wydatkowania zgodnie z planem wydatków funduszu. W związku z tym nieprzekazane na rachunek funduszu kwoty nie obciążały kosztów podatkowych Spółki.

Skoro środki na równowartość należności funduszu z lat jw. do wysokości odpisów z tych lat zostały przekazane na rachunek funduszu w 2011 r., zatem stanowić one będą z chwilą przekazania na rachunek funduszu koszt podatkowy Spółki 2011 r., gdyż obowiązek tworzenia funduszu i przekazania środków na rachunek funduszu nakłada na pracodawcę ustawodawca. Oczywiście istotną cechą przekazania środków na rachunek funduszu musi być definitywność przekazania, a więc dla uznania celu przekazania, a co za tym idzie kwalifikacji podatkowo-prawnej przekazania poprzez zaliczenie przekazanych środków na rachunek funduszu do kosztów podatkowych niezbędne jest, aby przekazane środki pozostały w dyspozycji funduszu z przeznaczeniem na cele określone przepisami uzfśs.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.