INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2011 r. (data wpływu 16 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu towarów– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2011 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej Wnioskodawca), dokonuje sprzedaży towarów dla kontrahentów spoza Wspólnoty Europejskiej (eksport). Wnioskodawca otrzymuje na adres e-mail komunikaty IE599, pochodzące z systemu ECS, od agencji celnej zajmującej się obsługą spraw celnych Wnioskodawcy.

U Wnioskodawcy występują transakcje eksportowe, dla których:

• nabywcą jest podmiot z terytorium Wspólnoty Europejskiej, który nie jest zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,
• odbiorcą jest inny podmiot posiadający siedzibę poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.
  
  

Towar przemieszczany jest do odbiorcy wskazanego przez nabywcę, a więc wywożony poza terytorium wspólnoty. Export dokonywany jest w ramach dostaw realizowanych na warunkach EXW, FCA lub FOB.

Komunikaty IE599 otrzymywane przez Wnioskodawcę na adres e-mail wystawiane są na Wnioskodawcę jako eksportera, tj. w polu "Nadawca" występuje Wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej zgodnie z prezentowanymi wyżej warunkami będzie stanowił eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a...

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa transakcja przeprowadzona zgodnie z powyższymi warunkami będzie stanowiła eksport bezpośredni.

Uzasadnienie:

Zgodnie z regulacją przepisu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, za eksport towarów uważa się potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli taki wywóz dokonywany jest przez:

• dostawcę lub na jego rzecz, lub
• dostawcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy wywóz towarów poza granice Wspólnoty na warunkach dostawy EXW, FCA lub FOB będzie stanowił eksport bezpośredni, ponieważ w komunikacie celnym IE599, stanowiącym potwierdzenie wywozu jako nadawca wskazany zostanie Wnioskodawca.

W związku z powyższym eksport, dla którego:

• nabywcą jest podmiot z terytorium Wspólnoty
• odbiorcą, do którego przemieszczany jest towar, będzie podmiot z określonego kraju trzeciego, dokonywany na warunkach EXW, FCA lub FOB będzie stanowił eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy.
  
  

Opisana sytuacja w pełni odpowiada ustawowym warunkom eksportu bezpośredniego, którego głównymi cechami są: rzeczywiste przemieszczenie towaru z terytorium kraju poza terytorium wspólnoty, potwierdzenie tego przemieszczenia przez odpowiedni urząd celny oraz wykonanie transakcji przez dostawcę lub na jego rzecz. Jednocześnie dla opisywanej transakcji nie przewidziano innych regulacji szczególnych, dlatego też stanowisko wnioskodawcy jest w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
• eksport towarów;
• import towarów;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów- rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1777/2005".
   
   

Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej i na niego wystawiane są dokumenty eksportowe, jako zgłaszającego towar do odprawy celnej- stanowi tzw. eksport bezpośredni.

Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towary podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granicę Unii Europejskiej.

Z powyższego wynika, że aby doszło do eksportu towarów (tzw. eksportu bezpośredniego) muszą być spełnione następujące warunki:

• przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,
• potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej,
• wywóz towarów następuje przez dostawcę lub na jego rzecz.
  
  

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży towarów na rzecz kontrahenta z Unii Europejskiej, a towar będzie wywożony poza terytorium Unii Europejskiej.

Z dokumentów celnych które będzie otrzymywał Wnioskodawca, w tym przypadku dokumentu IE-599, wynikało będzie że jest on eksporterem (nadawcą) przedmiotowych towarów. A zatem wywóz dokonywany będzie przez Wnioskodawcę.

Tak więc w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione wszystkie przesłanki aby transakcje uznać za eksport bezpośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT. Wnioskodawca dokonując eksportu towarów będzie załatwiał wszelkie formalności związane z procedurą wywozu poprzez upoważnioną agencje celną.

Tylko Wnioskodawca będzie dysponował elektronicznym komunikatem IE-599, potwierdzającym wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej. Bez znaczenia natomiast dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje fakt, iż dostawy realizowane będą na warunkach EXW, FCA lub FOB, co oznacza, że Wnioskodawca jest zobowiązany jedynie do postawienia towaru do dyspozycji nabywcy lub dostarczenia go do umówionego miejsca w Polsce i nie ponosi kosztów transportu. Nie należy bowiem utożsamiać pojęcia „wywóz towarów” z pojęciem „transport towarów”.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z tzw. eksportem bezpośrednim.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Należy również podkreślić, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego, podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Należy także dodać, iż interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.