INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 7 kwietnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodu Volkswagen Transporter – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 7 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodu Volkswagen Transporter.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania kwartalnych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży na rzecz podmiotów gospodarczych i osób fizycznych artykułów przemysłowych, opodatkowanych od dnia 1 stycznia 2011 r. stawką w wysokości 23%, oraz świadczenia usług gastronomicznych opodatkowanych wg 8% stawki podatku. W sierpniu 2010 r. nabył Pan samochód ciężarowy marki Volkswagen o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Samochód jest wykorzystywany przez Pana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy pojazd, zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 16 sierpnia 2010 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, spełniał wymagania, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W dniu 18 sierpnia 2010 r. zaświadczenie zostało złożone w urzędzie skarbowym, stosownie do zapisów art. 86 ust. 5 ww. ustawy. W dowodzie rejestracyjnym widnieje adnotacja o treści: „(VAT-1)”. Od dnia wydania ww. zaświadczenia do dnia sporządzenia uzupełnienia wniosku, w samochodzie nie dokonano zmian parametrów technicznych, w wyniku których przestałby on spełniać wymagania potwierdzone tym zaświadczeniem.

W dniu 21 lutego 2011 r. okręgowa stacja kontroli pojazdów wydała zaświadczenie, iż samochód, o którym mowa wyżej, spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym do dnia uzupełnienia wniosku w dowodzie rejestracyjnym pojazdu nie została umieszczona adnotacja o spełnieniu warunków określonych tym przepisem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ma Pan prawo, nieuzyskując po dniu 1 stycznia 2011 r. nowego zaświadczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 3 „ustawy p.t.u. z 2011 r.”, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. pomniejszać podatek należny za dany kwartał rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego marki Volkswagen Transporter o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku uzyskania po dniu 1 stycznia 2011 r. nowego zaświadczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 3 „ustawy p.t.u. z 2011 r.”. Stwierdził Pan, że z uwagi na powyższe ma prawo w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. pomniejszać podatek należny za dany kwartał rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego marki Volkswagen Transporter nabytego w 2010 r., o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, do chwili obecnej wykorzystywanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Pana zdaniem nie znajdzie też zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 4 „ustawy o p.t.u. z 2011 r.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. zasady odliczenia podatku związanego z nabyciem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych regulują zapisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652).

Zgodnie z treścią art. 4 tej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W myśl postanowień art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:



1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 ww. artykułu).

Analiza cytowanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. brak prawa do odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:

• samochodów osobowych oraz
• niektórych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w tym tzw. samochodów z „kratką”), z wyjątkiem pojazdów samochodowych objętych od dnia 1 stycznia 2011 r. pełnym odliczeniem podatku, tzn. z wyjątkiem pojazdów samochodowych, do których, zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, nie stosuje się ograniczenia podatku.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, będąc podatnikiem VAT czynnym, składającym kwartalne deklaracje dla podatku od towarów i usług, prowadzi Pan działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu wg stawki 23% i 8%. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej użytkuje samochód ciężarowy marki Volkswagen Transporter o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, nabyty w sierpniu 2010 r. W dniu 21 lutego 2011 r. okręgowa stacja kontroli pojazdów wydała zaświadczenie, iż samochód, o którym mowa wyżej, spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowego samochodu. Skoro bowiem – jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – dla samochodu wydano zaświadczenie, o którym mowa w obowiązującym art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, oznacza to, że przedmiotowy samochód nie jest pojazdem, wobec którego obowiązuje zakaz odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa do jego napędu. Prawo powyższe przysługuje w zakresie, w jakim przedmiotowy samochód służy do wykonywania czynności opodatkowanych, o ile nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy, wykluczające to prawo.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.