INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2011r. (data wpływu 28 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2011r. (data wpływu 9 maja 2011r.) oraz pismem z dnia 20 maja 2011r. (data wpływu 20 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, a dotyczącym podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w obecnym stanie prawnym uzyskanie zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów uprawnia do odliczenia podatku VAT od paliwa zużywanego w eksploatacji samochodu będącego przedmiotem leasingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 maja 2011r. (data wpływu 9 maja 2011r.) oraz pismem z dnia 20 maja 2011r. (data wpływu 20 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w obecnym stanie prawnym uzyskanie zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów uprawnia do odliczenia podatku VAT od paliwa zużywanego w eksploatacji samochodu będącego przedmiotem leasingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) w dniu 27.11.2009 roku zawarł z P. spółka z o.o., umowę leasingu operacyjnego samochodu marki Renault. Samochód wzięty w leasing (rok produkcji 2009) posiada homologację na samochód ciężarowy, jest samochodem o ładowności powyżej 500 kg i w roku 2009 został w Wydziale Komunikacji zarejestrowany jako samochód ciężarowy (w załączeniu do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopię świadectwa homologacji oraz dowodu rejestracyjnego), co zgodnie z wyrokiem ETS z dnia 22 grudnia 2008 roku w sprawie C-414/07 uprawniało do odliczania podatku VAT z rat leasingowych oraz paliwa zakupionego do napędu przedmiotowego pojazdu w latach 2009-2010.

Spółka zajmuje się produkcją części dla potrzeb transportu kolejowego, a przedmiotowy samochód służy do przewozu materiałów handlowych. Umowa leasingu przedmiotowego samochodu została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym w dniu 13.01.2011 roku w celu możliwości odliczania podatku VAT od rat leasingowych na zasadzie korzystania z praw uprzednio nabytych. Obecnie, w miesiącu lutym 2011, w związku ze zmianą przepisów prawnych w zakresie odliczania podatku VAT od samochodów o masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony, Spółka uzyskała zaświadczenie z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, iż przedmiotowy pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16.12.2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652). W przedmiotowym samochodzie od momentu podpisania umowy leasingu nie dokonywano żadnych przeróbek, poza bieżącymi naprawami (w załączeniu do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopię zaświadczenia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów).

W piśmie uzupełniającym z dnia 20 maja 2011r., Wnioskodawca wskazał, że:

• Spółka jest czynnym podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług VAT i posiada numer NIP:……, nadany w dniu……, decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego,
• samochód ciężarowy marki Renault nr rej. X jest użytkowany w działalności Spółki na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Według informacji uzyskanej przez Spółkę w P. spółka z o.o., samochód ten jest wpisany do ewidencji środków trwałych towarzystwa leasingowego,
• ww. samochód jest użytkowany w firmie Wnioskodawcy wyłącznie do celów prowadzonej przez Spółkę opodatkowanej działalności gospodarczej.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w obecnym stanie prawnym uzyskanie zaświadczenia z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów o spełnieniu wymagań z art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16.12.2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) odnośnie samochodu wziętego w leasing w listopadzie 2009 roku uprawnia do odliczenia podatku VAT z zakupu paliw do przedmiotowego pojazdu w kontekście art. 4 przedmiotowej ustawy, zakazującej do dnia 31 grudnia 2012 roku obniżania kwoty podatku od nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów, o których mowa w art. 3 ust. 1...

Zdaniem Wnioskodawcy, zaświadczenie z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów poświadcza fakt, iż samochód Renault Master Furgon spełnia wymogi art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), a tym samym w obecnym stanie prawnym zakaz odliczania podatku VAT od paliw silnikowych i oleju napędowego ustanowiony w art. 4 przedmiotowej ustawy go nie dotyczy, co skutkuje faktem, iż Spółka może odliczać VAT od zakupu paliwa do przedmiotowego samochodu w latach 2011, 2012 i następnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Na podstawie art. 4 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2. powyższego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż przewidziany przepisem ww. art. 4 ustawy nowelizującej, zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 (tj. pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony). Nie dotyczy on zatem pojazdów samochodowych, wymienionych enumeratywnie w ust. 2 art. 3 powyższej ustawy, które mocą tego ustępu zostały wyłączone regulacji ust. 1 tego artykułu.

A zatem w sytuacji gdy czynny podatnik podatku od towarów i usług użytkuje dla celów opodatkowanej działalności gospodarczej, w tym również na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które są wymienione w ww. art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, wówczas zachowuje on prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie ww. paliw do tych pojazdów samochodowych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 27.11.2009 roku zawarł z P. umowę leasingu operacyjnego samochodu marki Renault. Samochód wzięty w leasing (rok produkcji 2009) posiada homologację na samochód ciężarowy, jest samochodem o ładowności powyżej 500 kg i w roku 2009 został w Wydziale Komunikacji zarejestrowany jako samochód ciężarowy, co zgodnie z wyrokiem ETS z dnia 22 grudnia 2008 roku w sprawie C-414/07 uprawniało do odliczania podatku VAT z rat leasingowych oraz paliwa zakupionego do napędu przedmiotowego pojazdu w latach 2009-2010.

Spółka zajmuje się produkcją części dla potrzeb transportu kolejowego, a przedmiotowy samochód służy do przewozu materiałów handlowych. Umowa leasingu przedmiotowego samochodu została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym w dniu 13.01.2011 roku w celu możliwości odliczania podatku VAT od rat leasingowych na zasadzie korzystania z praw uprzednio nabytych. Obecnie, w miesiącu lutym 2011r., w związku ze zmianą przepisów prawnych w zakresie odliczania podatku VAT od samochodów o masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony, Spółka uzyskała zaświadczenie z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, iż przedmiotowy pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16.12.2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652). W przedmiotowym samochodzie od momentu podpisania umowy leasingu nie dokonywano żadnych przeróbek, poza bieżącymi naprawami (w załączeniu do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopię zaświadczenia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów).

W uzupełnieniu stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że Spółka jest czynnym podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług, a przedmiotowy samochód ciężarowy marki Renault nr rej. X jest użytkowany wyłącznie do celów prowadzonej przez Spółkę opodatkowanej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawne oraz uwzględniając opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że w 2011r., w okresie do dnia wydania niniejszej interpretacji, tj. do dnia 30 maja 2011r., Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowego samochodu, użytkowanego na podstawie ww. umowy leasingu. Skoro bowiem, jak wskazano w stanie faktycznym, dla tego samochodu zostało wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów zaświadczenie o spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, oznacza to, że przedmiotowy samochód nie jest pojazdem wobec którego obowiązuje zakaz odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa do jego napędu.

Wobec powyższego, w zakresie, w jakim samochód ten służy do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawca w ww. okresie ma prawo do odliczenia podatku VAT od paliwa zużywanego w eksploatacji wymienionego we wniosku samochodu, będącego przedmiotem umowy leasingu, o ile nie występują przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT, wykluczające to prawo.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, że ww. interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym na dzień wydania niniejszej interpretacji, tj. 30 maja 2011r.

Ponadto informuje się, iż kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego paliwa do przedmiotowego samochodu, nabywanego po dacie wydania niniejszej interpretacji, tj. po dniu 30 maja 2011r., będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawa do odliczania podatku VAT z rat leasingowych oraz paliwa zakupionego do napędu przedmiotowego pojazdu w latach 2009-2010, gdyż nie było to przedmiotem zapytania, jak również Wnioskodawca nie przedstawił swojego stanowiska w tym zakresie. Stwierdzenia Wnioskodawcy w powyższej kwestii zawarte w opisie przedstawionego stanu faktycznego potraktowano jako jego element, bez formułowania oceny jego prawidłowości.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.