INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 17 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym sprzedaży własnych wyrobów ze szkła topionego:

• w zakresie braku konieczności zgłoszenia prowadzenia działalności gospodarczej i prowadzenia ksiąg rachunkowych bądź podatkowych – jest prawidłowe,
• w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym sprzedaży własnych wyrobów ze szkła topionego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zamierza prowadzić działalność artystyczną polegającą na wykonywaniu wyrobów ze szkła topionego i sprzedaży swoich wyrobów bez pośrednictwa płatnika, okazjonalnie na kiermaszach, na indywidualne zamówienia składane przez osoby fizyczne oraz sprzedaży za pomocą internetu. Wyroby ze szkła będą osobistymi projektami wnioskodawczyni i nie będzie to produkcja masowa z uwagi na artystyczny charakter twórczości. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że nie posiada wykształcenia artystycznego (ASP).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy do powołanej wyżej wykonywanej osobiście działalności artystycznej jest konieczne zgłoszenie prowadzenia działalności gospodarczej i prowadzenie ksiąg rachunkowych bądź podatkowych...
2. Czy do wykonywanej osobiście działalności artystycznej ma zastosowanie opodatkowanie w sposób przewidziany w art. 44 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
3. Czy przepisy podatkowe określają kto jest, a kto nie jest artystą...
4. Czy do wykonywania osobiście działalności artystycznej konieczne jest ukończenie szkoły o profilu artystycznym...
   
   

Zdaniem wnioskodawczyni, do przychodów osób wykonujących działalność artystyczną osobiście, bez pośrednictwa płatnika zgodnie z art. 13 pkt 2 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie przepisy art. 44 ust. 3a cyt. wyżej ustawy, w związku z czym nie jest konieczne zgłoszenie prowadzenia działalności gospodarczej i prowadzenie ksiąg rachunkowych bądź podatkowych.

Przychód będzie ustalany na podstawie wystawianych rachunków, następnie dochód do opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu art. 22 ust. 9 pkt 4 cyt. wyżej ustawy, zaliczki miesięczne na podatek dochodowy będą wpłacane w wysokości 18%, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień w terminie złożenia zeznania podatkowego. Po zakończeniu roku stosownie do art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie składane stosowne zeznanie podatkowe do 30 kwietnia następnego roku.

Jako artysta (nie rzemieślnik – czyli twórca), wnioskodawczyni ma zamiar tworzyć jednostkowe dzieła według własnych pomysłów, nadając im własny, niepowtarzalny charakter i nie korzystając z obcych projektów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaży własnych wyrobów ze szkła topionego.

W pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2010r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi ustawodawca wymienia:

• w pkt 2 – działalność wykonywana osobiście,
• w pkt 3 – pozarolniczą działalność gospodarczą,
• w pkt 7 – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
  
  

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawczyni zamierza prowadzić działalność artystyczną polegającą na wykonywaniu wyrobów ze szkła topionego i sprzedaży swoich wyrobów bez pośrednictwa płatnika, okazjonalnie na kiermaszach, na indywidualne zamówienia składane przez osoby fizyczne oraz sprzedaży za pomocą internetu. Wyroby ze szkła będą osobistymi projektami wnioskodawczyni i nie będzie to produkcja masowa z uwagi na artystyczny charakter twórczości.

Wnioskodawczyni ma zamiar tworzyć jednostkowe dzieła, według własnych pomysłów, nadając im własny niepowtarzalny charakter i nie korzystając z obcych projektów.

W przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze przepis art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Aby zatem określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy.

Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez wnioskodawczynię do działalności gospodarczej należało ocenić zamiar, okoliczności i cel: działań związanych z wykonaniem wyrobów ze szkła topionego i ich sprzedaży.

Zorganizowany charakter sprzedaży, powtarzalność czynności oraz chęć osiągnięcia zysku (zarobkowy charakter), to elementy istotne dla zakwalifikowania czynności związanych z wykonaniem wyrobów ze szkła topionego i ich sprzedaży, jako pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść ww. przepisu można uznać, iż wykonanie przez wnioskodawczynię wyrobów ze szkła topionego i ich sprzedaż nie nosi znamion działalności prowadzonej w celach zarobkowych, w sposób zorganizowany i ciągły - nie zostały spełnione kryteria art. 5a pkt 6 ww. ustawy, dlatego też przychodów z tego tytułu nie należy zaliczać do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko wnioskodawczyni w zakresie braku konieczności zgłoszenia prowadzenia działalności gospodarczej oraz prowadzenia ksiąg rachunkowych bądź podatkowych należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 13 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Nie jest to jednak jedyny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny normujący źródło przychodu związane z działalnością twórczą, bowiem w myśl postanowień art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. W rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazany w ustawie.

Przychód z praw majątkowych powstaje zatem m.in. w przypadku przychodów związanych z działalnością artystyczną, w tym z prawami autorskimi.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z tytułu wykonywania wyrobów ze szkła topionego i ich sprzedaży należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ww. ustawy, tj. do przychodów z praw majątkowych.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Natomiast z przepisu art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy wynika, iż w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe).

Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw. Twórca może jednak umożliwić korzystanie podmiotom trzecim ze swojego utworu m.in. poprzez udzielenie im licencji. Istotą umowy licencyjnej jest zezwolenie na korzystanie z dzieła będącego przedmiotem prawa autorskiego. Na jej podstawie podmiot, któremu przysługuje dobro o charakterze niematerialnym, nie przenosi na inną osobę swoich praw, lecz jedynie udziela jej upoważnienia do korzystania z tego dobra w określony sposób, w określonym czasie za stosowanym wynagrodzeniem (tzw. opłata licencyjna) lub nieodpłatnie.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki:

• konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu (w przedmiotowym przypadku – wyrobów ze szkła topionego),
• osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.
  
  

W tym miejscu należy jednak zauważyć, iż tut. Organ nie jest upoważniony do interpretacji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba (wnioskodawczyni) jest twórcą w rozumieniu ww. ustawy lub czy konkretna praca (wyrób rzeczy ze szkła topionego) stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne. Przepisy prawa podatkowego nie określają bowiem kto jest a kto nie jest artystą.

Mając na względzie ww. przepisy stwierdzić należy, iż przychód uzyskany przez wnioskodawczynię z powyższego tytułu będzie stanowić przychód, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z praw majątkowych a nie przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy, ani też – jak wykazano powyżej – z pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z czym brak jest podstaw do zastosowania przez wnioskodawczynię przepisu art. 44 ust. 3a tej ustawy, ponieważ przepis ten nie dotyczy przychodów, o których mowa w art. 18 ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 44 ust. 1a ustawy tylko podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

1. ze stosunku pracy z zagranicy,
2. z emerytur i rent z zagranicy,
3. z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

-są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Przychody z praw majątkowych osiągane bez pośrednictwa płatnika należy wykazać w zeznaniu podatkowym (PIT-36) łącznie z pozostałymi przychodami osiągniętymi w tym samym roku podatkowym. Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawczyni w ww. zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.