INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku opatrzonym datą 2 marca 2011r. (data wpływu 4 marca 2011r.) uzupełnionym pismem opatrzonym datą 6 kwietnia 2011r. (data wpływu 7 kwietnia 2011r.), oraz uzupełniony pismem opatrzonym datą 03 maja 2011 r. ( data wpływu 06 maja 2011 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT usług konserwatorsko – restauratorskich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2011r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki podatku VAT stosowanej w przypadku świadczenia usług konserwatorskich na obiektach zabytkowych ruchomych i nieruchomych wpisanych do Rejestru Zabytków Urzędu Ochrony Zabytków. Następnie w dniu 7 kwietnia 2011 r. wniosek ten został uzupełniony poprzez złożenie wniosku na druku ORD-IN.

Jednak nadal wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 kwietnia 2011r. znak: IBPP2/443-332/11/BW wezwano Podatnika o uzupełnienie wyżej wymienionych pism. Uzupełnienie wpłynęło do tutejszego Organu w dniu 6 maja 2011r.

Z treści przedmiotowych pism należy wnioskować, że zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą samodzielnie jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność polega na wykonywaniu prac konserwatorskich na obiektach zabytkowych – ruchomych i nieruchomych wpisanych do Rejestru Zabytków Urzędu Ochrony Zabytków. W ubiegłych latach prace te były klasyfikowane przez Wnioskodawczynię do PKWiU 92.52.12-00.00 i korzystały ze zwolnienia z podatku VAT. Obecnie w PKWiU 91.03.1 mieści się Działalność historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych.

W odpowiedzi na cytowane wyżej wezwanie Wnioskodawczyni podała dodatkowo:

1. przy wykonywaniu prac konserwatorskich przy obiektach zabytkowych nie działa jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( tj. Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.),
2. za świadczone usługi konserwatorskie nie otrzymuje wynagrodzenia w postaci honorarium, rozumianego jako wynagrodzenie należne twórcy utworu, będące wynikiem rozporządzania i korzystania z praw autorskich,
3. zawierane umowy na wykonywanie prac konserwatorskich przy obiektach zabytkowych nie przewidują przeniesienie, powstałych przy wykonywaniu tych prac, autorskich lub pokrewnych praw majątkowych na zamawiającego usługę konserwatorską,
4. świadczone usługi są pracami konserwatorskimi i restauratorskimi, o których jest mowa w art. 3 pkt 6 i 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami ( Dz.U. Nr 162 poz. 1568 ze zm. ),
5. prowadzone prace konserwatorskie i restauratorskie dotyczą zabytków wpisanych do rejestru zabytków lub wpisanych do inwentarza muzeum,
6. posiada kwalifikacje, które dają uprawnienia do wykonywania prac konserwatorskich i restauratorskich,
7. na prowadzone prace konserwatorskie wydane są pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków,
8. prace wykonuje osobiście, lub przy ich wykonywaniu zatrudnione są osoby, które są uprawnione do wykonywania prac konserwatorskich i restauratorskich ,
9. w przypadku zatrudnionych pracowników, w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków określono osobę odpowiedzialną za prowadzenie tych prac.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT należy się posługiwać w 2011 r. przy wykonywaniu prac konserwatorskich obiektów wpisanych do rejestru zabytków Wojewódzkich Konserwatorów Zabytków...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ewentualne zwiększenie stawki VAT do 23 % ze stawki „prace zwolnione” jest co najmniej niesprawiedliwe i ekonomicznie z punktu widzenia inwestora a także wykonawcy stwarzające barierę ograniczającą wykonawstwo, a tym samym rewaloryzowanych obiektów o odprowadzoną 23 % kwotę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 41 ust. 1 w/w ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f - stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik świadczy usługi związane z konserwacją i restauracją zabytków. Z treści uzasadnienia własnego stanowiska należy wnioskować, że Podatnik przedstawia swoje stanowisko, iż usługi wykonywane przez niego korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawczyni należy na wstępie przywołać treść art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Jednak ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni nie jest indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, o którym mowa wyżej i tym samym za świadczone usługi konserwatorskie nie otrzymuje wynagrodzenia w formie honorarium rozumianego jako wynagrodzenie należne twórcy utworu, będące wynikiem rozporządzania prawem autorskim.

Zatem Wnioskodawczyni nie spełnia przesłanki podmiotowej do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.

Stosownie do przepisu art. 82 ust. 3 ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:

1. specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami;
2. przebieg realizacji budżetu państwa;
3. potrzebę uzyskania dostatecznej informacji o towarach będących przedmiotem zwolnienia;
4. przepisy Unii Europejskiej.
   
   

I, tak z dniem 6 kwietnia 2011r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Rozporządzenie to w § 43 wprowadziło (wyrażone wprost) zwolnienie od opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich. Zatem, w myśl § 43 ust. 1 w/w rozporządzenia, zwalnia się od podatku w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. usługi polegające na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich dotyczących:

1. zabytków wpisanych do rejestru zabytków, wpisanych do inwentarza muzeum albo wchodzących w skład narodowego zasobu bibliotecznego;
2. materiałów archiwalnych wchodzących w skład narodowego zasobu archiwalnego.
   
   

Z kolei zgodnie z § 43 ust. 2 w/w rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie prowadzonych prac konserwatorskich i restauratorskich dotyczących zabytków wpisanych do rejestru zabytków stosuje się, pod warunkiem że:

1. prace konserwatorskie i restauratorskie są wykonywane przez osoby posiadające kwalifikacje dające uprawnienia do prowadzenia tych prac;
2. na prowadzenie tych prac zostało wydane pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków.
   
   

Warunek, o którym mowa w ust. 2, uważa się za spełniony również w przypadku podmiotów gospodarczych wykonujących prace konserwatorskie i restauratorskie, które zatrudniają lub w których wspólnikami są osoby uprawnione do wykonywania tych prac, o ile w pozwoleniu, o którym mowa ust. 2 pkt 2, określono osobę odpowiedzialną za prowadzenie prac konserwatorskich lub restauratorskich (§ 43 ust. 3 w/w rozporządzenia).

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni świadczy usługi, których efektem jest konserwacja i restauracja zabytków.

Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi są pracami konserwatorskimi i restauratorskimi w rozumieniu art. 3 pkt 6 i 7 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Prowadzone prace dotyczą zabytków wpisanych do rejestru zabytków lub wpisanych do inwentarza muzeum. Na prace te wydawane są pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków. Wnioskodawczyni posiada kwalifikacje dające uprawnienia do prowadzenia tych prac. Natomiast w sytuacji zatrudnienia innych osób, będą one posiadać uprawnienia do wykonywania prac konserwatorskich i restauratorskich, a w pozwoleniu, o którym mowa wyżej zostanie określona osoba odpowiedzialna za prowadzenie tych prac.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni, iż ma ona prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT w odniesieniu do świadczonych usług jest prawidłowe.

Dodatkowo należy zauważyć, że zgodnie z § 46 ust. 1 w/w rozporządzenia Ministra Finansów zwolnienie, o którym mowa w § 43 może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od 1 stycznia 2011r. (do dnia 5 kwietnia 2011r. tj. do dnia poprzedzającego wejście w życie w/w rozporządzenia).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko -Biała.