INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu 11 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości zużytych w działalności gospodarczej produktów pochodzących z własnej działalności rolniczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości zużytych w działalności gospodarczej produktów pochodzących z własnej działalności rolniczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. przetwórstwa mięsa (masarnia) oraz sprzedaży przetworów, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Równocześnie Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą, w ramach której zajmuje się hodowlą trzody chlewnej na zasadach określonych w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego, ta część aktywności ekonomicznej nie jest objęta podatkiem dochodowym.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Aby ustalić wartość przekazanych materiałów (półtusz zwierzęcych) pochodzących z własnej działalności rolniczej, Wnioskodawca stosuje zasady zawarte w art. 11 ust. 2 ustawy, t.j. ustala ich wartość w oparciu o ceny rynkowe stosowane w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, oznaczone we wniosku numerem jeden.

Czy prawidłowo ustalana jest wartość zużywanych w ramach działalności gospodarczej produktów pochodzących z własnej działalności rolniczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 22 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik obowiązany jest ustalić wartość zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej w oparciu o zasady zawarte w art. 11 ust. 2 ww. ustawy, tzn. określić na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Zatem powinien ustalić wartość zużywanych półtusz zwierzęcych w oparciu o ceny rynkowe stosowane w obrocie hurtowym takimi produktami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. przetwórstwa mięsa (masarnia) oraz sprzedaży przetworów, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Równocześnie Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą, w ramach której zajmuje się hodowlą trzody chlewnej, a także ubojem i rozbiorem hodowanych w swoim gospodarstwie rolnym zwierząt. Powstałe w ten sposób półtusze zwierzęce przeznacza do przerobu w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wyceniając je wg cen rynkowych.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Interpretacja pojęcia „koszty uzyskania przychodów” zawartego w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie są to wydatki wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 6a ww. ustawy, w celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2.

Wskazany powyżej przepis art. 11 ust. 2 stanowi natomiast, iż wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Oznacza to, że podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, wykorzystujący na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej produkty pochodzące z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej, ich wartość winni ustalić na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku.

Wobec powyższego, o ile wartość hurtowa półtusz zwierzęcych odpowiada cenom rynkowym stosowanym w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, Wnioskodawca może przyjąć tę wartość do ustalania dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.