INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011r. (data wpływu do Biura 14 marca 2011r.), uzupełnionym w dniu 06 czerwca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 18 maja 2011r. Znak: IBPBII/2/415-342/11/CJS wezwano wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 06 czerwca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29 stycznia 2008r. wnioskodawca wraz z żoną nabył mieszkanie własnościowe (z księgą wieczystą) za kwotę 40 000 zł. Wnioskodawca i jego żona zamieszkiwali w powyższym mieszkaniu od początku 2007r. W lokalu tym od dnia 04 września 2007r. zameldowana na pobyt stały jest żona wnioskodawcy, a od dnia 19 lipca 2009r. jego nowonarodzona córka.

Wnioskodawca wskazał, że razem z żoną prowadzą wspólne gospodarstwo, jednak wnioskodawca pomimo mieszkania pod wspólnym adresem, nie zmienił miejsca zameldowania (nadal zameldowany jest u rodziców). Od 2007r. opłaty z tytułu zamieszkiwania odprowadzane były zgodnie ze stanem faktycznym, a więc za dwie (siebie i żonę), a od sierpnia 2009r. za trzy (córka) osoby, co może być poświadczone przez zarządcę wspólnoty mieszkaniowej. Fakt mieszkania pod wskazanym adresem mogą także poświadczyć sąsiedzi i żona wnioskodawcy.

W dniu 11 marca 2011r. mieszkanie to zostało sprzedane za kwotę 95 000 zł w celu zgromadzenia funduszy na zakup większego mieszkania.

W dniu 24 marca 2011r. wnioskodawca nabył wraz z żoną mieszkanie za kwotę 400 000 zł (kwota ta została pokryta w części 250 000 zł z kredytu hipotecznego, 95 000 zł ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania, 55 000 zł z własnych oszczędności). Do wartości kupionego mieszkania dochodzą opłaty podatkowe, sądowe, notarialne, które w znacznym stopniu nadszarpną budżet domowy wnioskodawcy.

Wnioskodawca ponadto podkreślił, że zarówno sprzedaż mieszkania jak i zakup większego nastąpił w ramach małżeńskiej wspólności ustawowej i stanowi majątek wspólny wnioskodawcy i jego żony.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy istnieje możliwość zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku z tytułu uzyskania dochodu od sprzedaży nieruchomości w ramach „ulgi meldunkowej”, uwzględniając fakt mieszkania oraz/lub w ramach „ulgi mieszkaniowej”, uwzględniając fakt, iż dochód ze sprzedaży mieszkania został w całości przeznaczony na zakup większego mieszkania...

Zdaniem wnioskodawcy, istnieje możliwość zastosowania w stosunku do niego „ulgi meldunkowej”, gdyż przez cały okres bycia właścicielem przedmiotowego mieszkania (tj. od 29 stycznia 2008r. do 11 marca 2011r.) wnioskodawca mieszkał w nim wraz z rodziną prowadząc wspólne gospodarstwo domowe. Ten fakt może być potwierdzony przez sąsiadów oraz Zarządcę Wspólnoty Mieszkaniowej (opłaty mieszkaniowe odprowadzane od początku 2007r. również przez osobę wnioskodawcy). Dodatkowo wnioskodawca wskazuje, że żona była zameldowana pod wskazanym adresem – ma prawo do ulgi - a zakup mieszkania oraz coroczne zeznania podatkowe rozliczane są w ramach ustawowej wspólności mieszkaniowej.

Ponadto, wnioskodawca stoi na stanowisku, iż możliwe jest także zastosowanie „ulgi mieszkaniowej”, gdyż jej warunki zostały spełnione (sprzedaż mieszkania w dniu 11 marca 2011r. za cenę 95 000 zł, zakup nowego większego mieszkania w dniu 24 marca 2011r. za cenę 400 000 zł.) – całość kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania została przeznaczona na zakup innej nieruchomości mieszkaniowej, a sprzedaż nastąpiła w czasie obowiązywania ww. ulgi.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, tylko wówczas jeżeli nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z ich sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z uwagi na fakt, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło w 2008r. a jego sprzedaż miała miejsce przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, dokonując oceny skutków sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są natomiast stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

Zwolnienie powyższe ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika – art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., nie ma zastosowania.

Przedmiotowe zwolnienie ma przy tym zastosowanie wyłącznie do przychodów ze zbycia przypadających na lokal mieszkalny, opodatkowaniu podlega natomiast przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości w części przypadającej na grunt.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
• terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia; w przypadku uzyskania tego rodzaju przychodu w 2011r. najpóźniej do 30 kwietnia 2012r.
  
  

Niespełnienie któregokolwiek z tych dwóch warunków pozbawia podatnika prawa do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca wraz z żoną w dniu 29 stycznia 2008r. nabył lokal mieszkalny na zasadzie ustawowej wspólności majątkowej. Z dniu 24 marca 2011r. przedmiotowy lokal mieszkalny został sprzedany, a środki uzyskane ze sprzedaży małżonkowie przeznaczyli na zakup większego mieszkania. Wnioskodawca wskazał, że w przedmiotowym lokalu mieszkalnym na pobyt stały ponad 12 miesięcy zameldowana była wyłącznie żona, natomiast wnioskodawca w tym lokalu zamieszkiwał przy czym nie był zameldowana na pobyt stały. Wnioskodawca uważa, że skoro sprzedał mieszkanie, którego współwłaścicielem był wraz z żoną na zasadzie wspólności ustawowej, to może skorzystać z ulgi meldunkowej z uwagi na fakt zamieszkiwania w tym lokalu wraz z rodziną prowadząc wspólne gospodarstwo domowe.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytań ujętych w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy (tzw. ulga meldunkowa) ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. W przedmiotowej sprawie sprzedane mieszkanie stanowiło współwłasność wnioskodawcy i jego żony. Oznacza to, iż w razie zbycia lokalu stanowiącego współwłasność obojga małżonków, każdy z małżonków jako odrębny podatnik uzyskuje dochód w wysokości połowy wartości prawa. Zatem rozpatrując kwestię zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie ulgi meldunkowej z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność obojga małżonków istotne znaczenie ma okoliczność, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu jest odrębnie każdy z małżonków, a nie małżonkowie łącznie. Obowiązek rozliczenia w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność małżonków dotyczy każdego z małżonków oddzielnie.

Podkreślić bowiem należy, iż w świetle art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest osoba fizyczna a nie małżonkowie. Każdy więc z małżonków jest odrębnym podmiotem podatku. Zgodnie z art. 6 ust. 1 tejże ustawy - małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Zasadą ustawową jest zatem, iż małżonkowie są podatnikami każdy z osobna. W szczególnych przypadkach ustawa zezwala na łączne opodatkowanie małżonków, nie powoduje to jednak, że małżonkowie stają się jednym podatnikiem, gdyż podatnikiem nadal pozostaje osoba fizyczna. Zaznaczyć jednakże należy, iż w przypadku dochodów z odpłatnego zbycia nie znajduje zastosowania art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ dochody z tego tytułu zostały wyłączone z możliwości łącznego opodatkowania. Skoro zatem każdy z małżonków jest odrębnie podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, to również warunki zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozpatrywać odrębnie dla każdego małżonka. Tym samym każdy z małżonków może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie tzw. ulgi meldunkowej, tylko i wyłącznie jeżeli spełnia warunki do jej zastosowania.

Aby skorzystać z ulgi meldunkowej, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż dwunastomiesięczny ma być w zbywanym lokalu mieszkalnym „podatnik”, czyli bezwzględnie każdy z małżonków. Zameldowanie tylko jednego z nich nie umożliwia drugiemu w żaden sposób skorzystania z ulgi meldunkowej. Ponadto również każdy z małżonków w ustawowym terminie musi złożyć stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Prawo nie daje możliwości solidarnego korzystania z ulg i zwolnień, a przeciwne twierdzenia są niedopuszczalne i sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości, gdyż pozwalałoby to na korzystanie ze zwolnień osobom, które nie spełniają warunków do tychże zwolnień. Z art. 21 ust. 22 ustawy wynika bezspornie, że zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Po to racjonalny ustawodawca wprowadził przepis art. 21 ust. 22, który stanowi integralną część przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126, aby podkreślić, że warunek zameldowania przez okres ponad 12 miesięcy na pobyt stały musi spełnić łącznie zarówno jeden jak i drugi małżonek. Małżonkowie zatem aby razem mogli skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy muszą oboje spełniać warunki uprawniające do skorzystania z tej ulgi co oznacza, iż każdy z małżonków musi być zameldowany w zbywanym lokalu mieszkalnym na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia oraz w ustawowym terminie złożyć stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym. Tym samym w przypadku, kiedy tylko jedno z małżonków spełnia warunki do zwolnienia - jest niedopuszczalne i nie znajduje żadnego oparcia w obowiązujących przepisach prawa, stosowanie ww. ulgi do obojga z nich.

Jak wynika z wniosku wnioskodawca nie spełnił wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, co oznacza, że wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej. Skoro wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej, przypadający na rzecz wnioskodawcy przychód w wysokości połowy ceny ze sprzedaży nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

W świetle powyższego nie znajduje racjonalnego uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa twierdzenie wnioskodawcy, że ulga meldunkowa rozciąga się na oboje małżonków w sytuacji, gdy tylko jeden z małżonków spełnia warunek dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały.

Należy również zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe są odstępstwem od konstytucyjnych zasad równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowo uregulowanych w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejem, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na podatniku obowiązki wynikające z zastosowania ulgi należy dokonać ścisłej literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. Elementem konstrukcyjnym ulgi meldunkowej uregulowanej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawo skorzystania podatnika z tej ulgi pod warunkiem łącznego spełniania przesłanek wymienionych w tym przepisie. Niewątpliwie jedną z przesłanek jest spełnienie przez podatnika warunku 12 miesięcznego okresu zameldowania w zbywanym lokalu mieszkalnym.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie wnioskodawca nie spełnił wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku 12 miesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy co oznacza, że brak jest podstaw do stwierdzenia, że wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej. Wobec tego na wnioskodawcy ciąży obowiązek uregulowania należnego podatku dochodowego na zasadach i w terminie określonych w art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Również przeznaczenie kwoty ze sprzedaży mieszkania nabytego w 2008r. na zakup nowego mieszkania, nie stanowi podstawy do zwolnienia z obowiązku uiszczenia podatku dochodowego osób fizycznych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. (a więc dotyczącym nabycia nieruchomości w latach 2007-2008) nie przewiduje bowiem zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przed upływem okresu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w przypadku przeznaczenia środków uzyskanych ze sprzedaży tej nieruchomości na zakup innej (innego lokalu mieszkalnego). Jedyne zwolnienie przewidziane przez ustawodawcę przy odpłatnym zbyciu nieruchomości (lokali mieszkalnych) nabytych w latach 2007-2008 dotyczy zwolnienia przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia lokali lub budynków mieszkalnych w ramach tzw. ulgi meldunkowej, której kryteriów jednakże wnioskodawca nie spełnił. Ulga mieszkaniowa uzależniająca zwolnienie z opodatkowania od realizacji własnych celów mieszkaniowych ma zastosowanie wyłącznie do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw jeśli ich nabycie miało miejsce po 31 grudnia 2008r. a więc nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W tym stanie rzeczy stanowisko wnioskodawcy należało uznać w całości za nieprawidłowe.

Należy także wskazać, iż z uwagi na fakt, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika jednoznacznie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie dla wnioskodawcy. Żona wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z drębnym wnioskiem o jej udzielenie i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.