INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011r. (data wpływu do tut. Biura 06 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu w przypadku opodatkowania przychodów na zasadach ogólnych według skali podatkowej, ekwiwalentu pieniężnego wypłacanego na rzecz Pani B. - jest prawidłowe,
• możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym o wypłacany na rzecz Pani B. ekwiwalent pieniężny - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 06 czerwca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z tytułu najmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości, co do której w dziale III księgi wieczystej wpisane jest prawo dożywotniego użytkowania polegające na prawie korzystania z lokalu handlowego, prawie do jego wynajmowania i pobierania czynszu oraz innych pożytków na rzecz innej osoby, tj. Pani B.

Jako właściciel wnioskodawczyni wystąpiła do Sądu z wnioskiem o uregulowanie sposobu użytkowania tejże nieruchomości tzn. powiększenie tegoż lokalu handlowego o swoją część poprzez wyburzenie ściany i połączenie w całość. Sąd na rozprawie ugodowej postanowił za obopólną zgodą, iż Pani B. wyda w posiadanie swoją część lokalu w zamian za ekwiwalent pieniężny płatny co miesiąc. Koszty związane z remontem w całości pokryje tylko wnioskodawczyni. Po remoncie wnioskodawczyni zamierza wynająć przedmiotowy lokal. W chwili obecnej wnioskodawczyni wynajmuje garaż znajdujący się w przedmiotowej nieruchomości i z tego tytułu opłaca podatek dochodowy w formie ryczałtu ewidencjonowanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacany ekwiwalent na rzecz Pani B. będzie dla wnioskodawczyni kosztem uzyskania przychodu z tytułu najmu przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych lub czy ten ekwiwalent pomniejszy podstawę do opodatkowania przy opodatkowaniu w formie ryczałtu ewidencjonowanego...

Zdaniem wnioskodawczyni, Pani B. będzie odprowadzać podatek od osób fizycznych od swojego ekwiwalentu, natomiast wnioskodawczyni swoją podstawę opodatkowania powinna pomniejszyć o wypłacany ekwiwalent płacąc podatek od osób fizycznych na zasadach ogólnych czy też na ryczałcie ewidencjonowanym.

Wnioskodawczyni będąc właścicielem całej nieruchomości nie mogła zawrzeć z Panią B. umowy najmu na jej część.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Na wstępie zauważyć należy, iż przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie dotyczące sposobu opodatkowania przychodów z tytułu najmu przez wnioskodawcę. Natomiast w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez Panią B. ekwiwalentu pieniężnego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) jednym ze źródeł przychodu jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 9a ust. 6 tejże ustawy dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).

Zatem przychody uzyskiwane przez podatników z tytułu najmu mogą być opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych lub też na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W przypadku opodatkowania dochodów z najmu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma prawo do obniżania osiągniętego przychodu o koszty jego uzyskania.

Stosownie bowiem do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów. Ponadto wydatki te muszą zostać należycie udokumentowane.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości, co do której w dziale III księgi wieczystej wpisane jest prawo dożywotniego użytkowania polegające na prawie korzystania z lokalu handlowego, prawie do jego wynajmowania i pobierania czynszu oraz innych pożytków na rzecz innej osoby, tj. Pani B. Jako właściciel wnioskodawczyni wystąpiła do Sądu z wnioskiem o uregulowanie sposobu użytkowania tejże nieruchomości tzn. powiększenie tegoż lokalu handlowego o swoją część poprzez wyburzenie ściany i połączenie w całość. Sąd na rozprawie ugodowej postanowił za obopólną zgodą, iż Pani B. wyda w posiadanie swoją część lokalu w zamian za ekwiwalent pieniężny płatny co miesiąc. Po remoncie wnioskodawczyni zamierza wynająć przedmiotowy lokal. Wątpliwości wnioskodawczyni budzi to, czy wypłacany na rzecz Pani B. ekwiwalent może być kosztem uzyskania przychodu z tytułu najmu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż ponoszone przez wnioskodawczynię wydatki na wypłatę ekwiwalentu na rzecz Pani B. mają związek i wpływ na uzyskiwanie przychodów z najmu. W wyniku zawarcia ugody przed Sądem wnioskodawczyni powiększyła lokal handlowy, do którego Pani B. przysługiwało prawo dożywotniego użytkowania o swoją część, zobowiązując się jednocześnie do comiesięcznej wypłaty ekwiwalentu pieniężnego na rzecz Pani B. Gdyby wnioskodawczyni nie zobowiązała się do ponoszenia przedmiotowych wydatków, to nie mogłaby w pełni dysponować lokalem handlowym, który powstał w wyniku połączenia i którego najem będzie dla wnioskodawczyni źródłem przychodu.

Zatem wydatki na wypłatę ekwiwalentu pieniężnego na rzecz Pani B., jako wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodu, wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

W tej części stanowisko wnioskodawczyni uznać należy zatem za prawidłowe.

Wątpliwości wnioskodawczyni budzi także to, czy może ona pomniejszyć podstawę opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym o wypłacany na rzecz Pani B. ekwiwalent pieniężny.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a powołanej wyżej ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie przewidują możliwości obniżania podstawy opodatkowania o koszty uzyskania przychodu. Istotą formy opodatkowania jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jest bowiem to, że opodatkowaniu podlega przychód bez pomniejszania go o koszty uzyskania. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlegać będzie określona w umowie najmu kwota czynszu.

Zatem wnioskodawczyni nie będzie mogła pomniejszyć podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym o ponoszone wydatki związane z wypłatą ekwiwalentu pieniężnego na rzecz Pani B.

W tej części stanowisko wnioskodawczyni uznać należy więc za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.