INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do wartości niematerialnych i prawnych nabytego prawa ochronnego do znaku towarowego zarejestrowanego za granicą – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do wartości niematerialnych i prawnych nabytego prawa ochronnego do znaku towarowego zarejestrowanego za granicą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, której pierwszy rok podatkowy rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2011 r. i trwa do dnia 31 grudnia 2011 r., w związku z czym w pierwszym roku podatkowym stosuje on przepisy podatkowe w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. (na podstawie przepisu przejściowego art. 12 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Rozważane jest nabycie przez Spółkę w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W skład wnoszonego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wchodzić będą m.in. znaki towarowe. Nabywane znaki towarowe podlegają ochronie wynikającej z rejestracji:

• wspólnotowego znaku towarowego na podstawie przepisów Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, albo
• znaku towarowego za granicą w urzędzie będącym odpowiednikiem Urzędu Patentowego.

Nabywane w drodze aportu znaki towarowe nie zostały ujęte w ewidencji wnoszącego aport jako wartości niematerialne i prawne. Nabycie znaków towarowych nastąpi w pierwszym roku podatkowym.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy nabyte przez Spółkę w drodze wkładu niepieniężnego prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego stanowi wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy nabyte przez Spółkę w drodze wkładu niepieniężnego prawo ochronne do znaku towarowego udzielone za granicą stanowi wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
3. W jakiej wartości należy rozpoznać wartość początkową nabytych w drodze aportu przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) ww. znaków towarowych stanowiących wartość niematerialną i prawną w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy...
4. W jakiej wartości należy rozpoznać wartość początkową nabytych w drodze aportu przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) ww. znaków towarowych stanowiących wartość niematerialną i prawną w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek w części dotyczącej pytania pierwszego, trzeciego i czwartego będzie przedmiotem odrębnych interpretacji indywidualnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej. Jednym z praw określonych w tej ustawie jest prawo do znaku towarowego. Jeżeli więc nabyte prawo do znaku towarowego spełni pozostałe wymogi do uznania go za wartość niematerialną i prawną w rozumieniu przepisów podatkowych (wykorzystywanie w prowadzonej działalności, okres użytkowania minimum rok) wówczas będzie on podlegał amortyzacji według zasad określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym nie powinno budzić wątpliwości, że prawa ochronne do znaków towarowych za granicą, które Spółka nabędzie na podstawie umowy sprzedaży lub w formie aportu są wartościami niematerialnymi i prawnymi w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm) – dalej: ustawa – przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych.

Regulacja art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Oznacza to, iż prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Prawa własności przemysłowej, prawem zbywalnym są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. W sprawach, o których mowa w ust. 1, właściwy jest Urząd Patentowy (ust. 2 art. 6 tej ustawy).

Jak stanowi art. 120 Prawa własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

W przypadku przedmiotów własności przemysłowej – dla większości z nich – w celu uzyskania pełnej ochrony prawnej na terenie Polski wymagane jest:

• dokonanie ich zgłoszenia do Urzędu Patentowego RP (art. 138 Prawa własności przemysłowej),
• wydanie przez ten organ decyzji w sprawie udzielenia patentu, praw ochronnych lub praw z rejestracji (art. 147 Prawa własności przemysłowej).

Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 Prawa własności przemysłowej). Uzyskane przez podatnika prawa potwierdzone wydaną przez Urząd Patentowy decyzją, w myśl art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy, stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej. Decyzja ta bowiem tworzy podmiotowe prawo używania znaku towarowego i oznaczania nim towarów i usług jako bezwzględne prawo majątkowe. Prawo ochronne jest więc wyłącznym prawem podmiotowym o czasowej i terytorialnej skuteczności. Oczywiście muszą zostać spełnione również pozostałe przesłanki, t.j. prawo takie musi być nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w skład obejmowanego przez Wnioskodawcę aportu w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wchodzić będą między innymi znaki towarowe zarejestrowane poza granicami Polski. Prawa wynikające z tejże rejestracji są więc wyłącznym prawem podmiotowym o czasowej i terytorialnej skuteczności, czyli tylko i wyłącznie w kraju ich rejestracji.

Podmiot gospodarczy, który zamierza prawa ochronne na znaki towarowe gospodarczo wykorzystywać na terenie innych państw Wspólnoty Europejskiej, winien dokonać ich rejestracji w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż brak jest podstaw do uznania objętych w drodze aportu praw ochronnych na znak towarowy zarejestrowany w zagranicznym urzędzie będącym odpowiednikiem Urzędu Patentowego za wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy, ponieważ korzystają z praw ochronnych z tytułu ich rejestracji na mocy przepisów innych jurysdykcji, do których Prawa własności przemysłowej nie odsyła. Zatem Spółka nie ma podstaw do rozpoznania ich jako wartości niematerialnych i prawnych, co skutkuje niemożnością ujawnienia tego składnika majątkowego w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.