INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20.05.2011 r. (data wpływu 23.05.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług wynajmu powierzchni wystawienniczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.05.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług wynajmu powierzchni wystawienniczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. złożyło w dniu 20.10.2005 r. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w niżej opisanej sprawie. W odpowiedzi spółka otrzymała Postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego zgodnie, z którym usługi dzierżawy powierzchni wystawienniczej wraz z zabudową/bądź bez zabudowy/ stoiska świadczone przez Spółkę na rzecz uczestników targów i wystaw są usługami związanymi z nieruchomościami, dla których miejscem świadczenia jest, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, miejsce położenia nieruchomości.

W przypadku, zatem, gdy targi i wystawy, na których Spółka wydzierżawia powierzchnię wystawienniczą, są organizowane poza terytorium RP, miejsce świadczenia opisanych powyżej usług znajduje się poza terytorium RP. W konsekwencji przedmiotowe usługi nie podlegają w tym przypadku opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu nim podlega świadczenie usług na terytorium kraju.

Z dniem 01.01.2009 roku przepisy art. 27 i 28 ustawy o podatku od towarów i usług zostały uchylone. Równocześnie; wprowadzono nowy przepis art. 28e, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji takich jak usługi architektów nadzoru budowlanego jest miejsce położenia nieruchomości. W nowym przepisie powtórzona została zasada, zawarta poprzednio w przepisie art. 27 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością jest miejsce położenia nieruchomości.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o pisemną interpretację co do sposobu stosowania prawa podatkowego w opisanym przypadku w świetle nowelizacji przepisów prawa podatkowego z roku 2009 oraz późniejszych zmian w ustawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów art. 5 ust. 1 pkt 7 i art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług usługi wynajmu zabudowanej lub niezabudowanej powierzchni wystawienniczej w nieruchomościach zlokalizowanych poza terytorium Wspólnoty nie podlegają zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług temu podatkowi...

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo zmian w przepisach ustawy usługi wynajmu zabudowanej lub niezabudowanej powierzchni wystawienniczej w nieruchomościach zlokalizowanych poza terytorium Wspólnoty nie podlegają zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarowi usług temu podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia przy ich realizacji jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

A zatem co do zasady podatnikiem jest każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz osoba prawna, która takiej działalności nie prowadzi, ale jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 28b ust. 1 miejscem świadczenia usług wykonywanych na rzecz podatników jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania; w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Od reguły głównej ustanowione zostały odstępstwa, jedno z nich dotyczy usług związanych z nieruchomościami i zawarte zostało w art. 28e ustawy. Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi wynajmu powierzchni wystawienniczej wraz z zabudową/bądź bez zabudowy/ na rzecz uczestników targów, które to organizowane są poza terytorium RP. Powierzchnia ta znajduje się w nieruchomościach zlokalizowanych poza terytorium Wspólnoty.

Z wyżej cytowanego przepisu wynika, iż usługi związane z nieruchomością są opodatkowane w miejscu, w którym znajduje się dana nieruchomość. Przepis ten – jak wynika z jego brzmienia, stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium, nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, że usługi wynajmu zabudowanej lub niezabudowanej powierzchni wystawienniczej w nieruchomościach zlokalizowanych poza terytorium Wspólnoty są opodatkowane zgodnie z art. 28e ustawy. Powierzchnia wystawiennicza będąca przedmiotem wniosku jak wskazał Wnioskodawca zlokalizowana jest w konkretnej nieruchomości znajdującej się poza terytorium Wspólnoty, a zatem zgodnie z przepisem art. 28e miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest miejsce położenia nieruchomości, wobec tego usługi wynajmu powierzchni wystawienniczych położonych poza terytorium Wspólnoty nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.