INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 3 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność, gdzie w grupach towarowych występuje duża ilość nazw towarów np.:

1. Grupa – kwiaty cięte
   występują: róże, goździki, anturie, lilie, tulipany, dodatki zielone itp.
   Grupa opodatkowana stawką VAT – 8%.
2. Grupa – ceramika w której występują doniczki o różnej wielkości i kształcie oraz wzorach.
   Dostawcy wystawiają faktury podając nazwę – wyrób ceramiczny.
   Grupa opodatkowana stawką – 23%.
3. Grupa – art. Dekoracyjne występują różne dodatki do bukietów oraz oddzielnie np.: zapinki, motylki, aniołki itp., sprzedawane jako element dekoracyjny przy pakowaniu prezentów, dodatki do bukietów oraz jako oddzielna sprzedaż.
   W fakturach dostawcy występują pod nazwą „artykuły dekoracyjne”.
   Opodatkowane stawką – 23%.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami podatku VAT, występuje konieczność podawania na fakturze i paragonie fiskalnym nazwy towaru, czy określonej grupy towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązujące przepisy o podatku VAT nie nakładają takiego obowiązku na sprzedawcę. Istota czynności zakupu i sprzedaży przy określaniu na fakturze, czy paragonie grupy towarów, czy nazwy jest identyczna – „towar został kupiony”. Kwota podatku jest w takiej samej wysokości, przy grupie, jak i nazwie towarów. W efekcie szczegółowe rozwijanie grup towarowych dla których ustalane są stawki podatku VAT, kwoty podatku nie zmieniają się.

Celem ustawodawcy podatku od towarów i usług jest prawidłowe stosowanie stawek podatkowych, których wysokość jest dla grup.

Reasumując, Zainteresowany uważa, że podawanie grup towarowych przy dużej różnorodności nazw na dokumentach sprzedaży nie podważa podstawowej istoty ustawy o podatku od towarów i usług – VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. – zwanej dalej ustawą – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury, zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

I tak, stosownie do treści § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Na podstawie § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży, w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Z powyższych przepisów wynika więc, że faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106 ust. 1 ustawy, mają znaczenie dowodowe. Jednym z wymagań jakie musi spełniać faktura dokumentująca sprzedaż jest określony w § 5 ust. 1 pkt 5 powołanego rozporządzenia, tj. wymóg zawarcia na niej nazwy towaru lub usługi.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 11 rozporządzenia).

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
3. numer kolejny wydruku,
4. datę i czas ( godzinę i minutę) sprzedaży,
5. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. ilość i wartość sprzedaży,
8. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,
9. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
10. łączną kwotę podatku,
11. łączną kwotę należności,
12. kolejny numer paragonu fiskalnego,
13. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
14. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
15. oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.
    
    

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas – dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca, prowadzi on działalność, gdzie w grupach towarowych występuje duża ilość towarów. I tak np. grupa kwiaty cięte obejmuje: róże, goździki, anturie, lilie, tulipany, dodatki zielone. Dla tej grupy towarowej Zainteresowany stosuje stawkę podatku w wysokości 8%. Grupa ceramika obejmuje doniczki o różnej wielkości i kształcie oraz wzorach i jest opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%. Natomiast grupa artykuły dekoracyjne to grupa, w której znajdują się różne dodatki do bukietów oraz oddzielne, np. zapinki, motylki, aniołki itp. Artykuły dekoracyjne sprzedawana są przez Wnioskodawcę jako element dekoracyjny przy pakowaniu prezentów, dodatki do bukietów, kompozycji oraz jako oddzielna sprzedaż. Grupa ta jest opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

Zainteresowany ma wątpliwości, czy sposób oznakowania towarów handlowych poprzez uwidocznienie na fakturze VAT lub paragonie fiskalnym nazwy towaru określającej grupę asortymentową bez podziału na nazwy poszczególnych towarów, jest prawidłowy.

Z uwagi na to, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „nazwa towaru” oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, zasadnym jest odwołanie się do definicji słownikowej. Zgodnie ze „Słownikiem Języka Polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005) „nazwa” oznacza nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany na fakturze lub paragonie opisać każdy towar i podać jego nazwę, ale też nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na fakturze VAT lub paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do użytej nazwy towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem. A ponadto, by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru.

Zdaniem tut. Organu, nazwy grupowań według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług mogą być wykorzystywane do prawidłowego definiowania nazwy towarów, które będą drukowane na fakturze VAT i paragonie fiskalnym, ale pod tym warunkiem, że nazwa danego grupowania pozwoli jednoznacznie zidentyfikować towary, które zostały faktycznie zakupione przez klienta.

Nie ma także przeszkód, by nazwa towaru pochodziła z języka potocznego, tak by była w pełni zrozumiała dla klienta. Zatem, nie ma obowiązku umieszczania na fakturze VAT oraz paragonie nazwy każdego pojedynczego towaru.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów określa sam sprzedawca uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów. Jednocześnie, im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego przyporządkowania do stawek podatku.

Zatem, to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru na fakturze lub paragonie była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że jeżeli wskazane we wniosku nazwy identyfikują towary oferowane przez Zainteresowanego oraz możliwe jest przyporządkowanie ich do odpowiednich stawek podatku od towarów i usług, to należy uznać, iż w połączeniu z pozostałymi danymi, spełniają one wymogi § 5 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. oraz § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Reasumując, przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób oznakowania towarów handlowych na fakturach VAT oraz paragonach fiskalnych, tj. uwidoczniona na fakturze VAT i paragonie fiskalnym nawa towaru określająca grupę asortymentową (towarową) bez podziału na nazwy poszczególnych towarów, jest prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.