INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2011 r. (data wpływu 19 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości amortyzowania nabytej w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości amortyzowania nabytej w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W przyszłości Wnioskodawca ma otrzymać od swojego ojca, w drodze darowizny, zorganizowaną część przedsiębiorstwa firmy, zajmującej się m. in. produkcją konstrukcji metalowych. W skład wyodrębnionej części przedsiębiorstwa wejdzie wyodrębniona nieruchomość, na której usadowiona jest hala wraz ze wszystkimi umowami, całym wyposażeniem i środkami trwałymi, pracownikami, wierzytelnościami i zobowiązaniami (jeżeli na dzień zawarcia umowy darowizny wystąpią). Od wartości darowanego przedsiębiorstwa nie zostanie odprowadzony podatek od darowizny, z uwagi na zwolnienie z podatku, o którym mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Po otrzymaniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca będzie kontynuował produkcję konstrukcji metalowych. W związku ze zdarzeniem przyszłym wystąpi problem dokonywania odpisów amortyzacyjnych i ustalenia wartości początkowej darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo amortyzować nabytą w drodze darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa od wartości początkowej ustalonej na nowo według wartości rynkowej z dnia nabycia - podanej w umowie darowizny i zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisy amortyzacyjne...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowić będzie suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

W ocenie Wnioskodawcy sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny wskazano w art. 22g ust. 1 pkt 3 i ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest nią wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

Przy ustalaniu wartości początkowej tak uzyskanych poszczególnych środków trwałych art. 22g ust. 16 ww. ustawy nakazuje bowiem stosować odpowiednio art. 19. Zgodnie zaś z art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W przypadku darowizny dokonanej przez ojca na rzecz syna, syn będzie miał prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, od wartości początkowej ustalonej na nowo, według wartości rynkowej z dnia nabycia - podanej w umowie darowizny i zaliczenia ich do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej. Odpisy amortyzacyjne od wartości zorganizowanej części przedsiębiorstwa, którą Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny, będą zatem kosztem uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, a podstawę ich naliczania w świetle powyższych przepisów, stanowić będzie wartość rynkowa środków trwałych określona w umowie darowizny.

Reasumując, w zaistniałym stanie przyszłym wystąpi prawo do zaliczenia w koszty prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych. Wartość początkową środka trwałego uzyskanego w drodze darowizny – dla celów amortyzacji – ustalić należy na nowo, według wartości rynkowej z dnia nabycia. W razie nabycia środka trwałego w drodze darowizny jego wartość początkowa, od której poprzednik dokonywał odpisów amortyzacyjnych, nie ma znaczenia, Obdarowany ustala ją na nowo, zgodnie z wartością rynkową ujawnioną w akcie darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W myśl art. 22 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przy czym przepis art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy stanowi, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z przepisem art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast stosownie do przepisu art. 22c pkt 1 powyższej ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

W świetle powyższego, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 1-3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

1. w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia,

1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b;

2. w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia
3. w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.
   
   

W myśl art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Według art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, iż otrzyma od swojego ojca w formie darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Po jej otrzymaniu będzie prowadził działalność gospodarczą, a ponadto zamierza ustalić wartość początkową ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe oraz ww. przepisy prawa uznać należy, iż wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia, stosownie do przepisu art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, zgodnie z art. 22g ust. 16 tej ustawy, wartość początkową należy określić dla każdego z osobna składnika majątku, mając na względzie postanowienia art. 22g ust. 15 cyt. ustawy. Składniki te winny być wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Gdy będą one wykorzystywane do celów działalności gospodarczej, możliwym będzie ich amortyzowanie i zaliczenie w ciężar kosztów uzyskania przychodów dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Reasumując stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie będzie miał prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tylko od poszczególnych składników majątkowych tego przedsiębiorstwa.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena, czy składniki majątku, jakie w drodze darowizny nabędzie Wnioskodawca, stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Interpretacja tą nie objęto również przepisów ustawy dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.). W związku z powyższym ocenie nie podlegała również prawidłowość przyszłych działań Wnioskodawcy, w wyniku których nie zostanie odprowadzony podatek od spadków i darowizn od wartości zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która będzie przedmiotem darowizny.

Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), przyjął przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego. Zgodnie bowiem z art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.