INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 20 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku opłaconych składek na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku opłaconych składek na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca 29 grudnia 2009r. podpisał z NFZ umowę o dobrowolnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ponieważ ukończył studia i nie znalazł zatrudnienia, które zapewniłoby mu ubezpieczenie, a także nie podjął i nie zamierzał podjąć działalności gospodarczej. Składki zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) wnioskodawca opłaca bez przerw do chwili obecnej. W 2010r. wnioskodawca osiągnął przychody na podstawie umów o dzieło zawartych z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Umowy dotyczyły wzięcia udziału jako muzyk instrumentalista w koncertach, spektaklach teatralnych, audycji telewizyjnej, nagraniu płyty, zgrania muzyki do dźwiękowej wersji mitu greckiego. Wnioskodawca w podpisanych umowach korzystał z 50% kosztów uzyskania przychodu. W 2010r. wnioskodawca na pytanie złożone w urzędzie skarbowym dotyczące odliczenia składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne uzyskał odpowiedź twierdzącą. Z uzyskanej w 2011r. odpowiedzi wynika, że nie można odliczyć składki od podatku. W związku z tym wnioskodawca w rozliczeniu podatkowym nie odliczył zapłaconej składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku zapłaconych składek na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne...

Zdaniem wnioskodawcy, składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne powinny być odliczone od podatku zgodnie z opisem części F broszury informacyjnej do zeznania PIT-37. Odliczeniu od podatku podlegają składki na ubezpieczenie zdrowotne, określone w art. 27b ustawy, tj. składki na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, opłacone w roku podatkowym bezpośrednio, przez płatnika zgodnie z przepisami tej ustawy.

Wnioskodawca wskazał, iż według informacji uzyskanych z innych organów podatkowych osoby osiągające przychody w taki sam jak on sposób, opłacające składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne mają prawo odliczenia od podatku zapłaconych składek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027, ze zm.) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki. Natomiast wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (ust. 3 art. 27b cyt. ustawy).

Opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje ww. ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Art. 66 ust. 1 cyt. ustawy wymienia osoby podlegające obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu. W myśl art. 68 ust. 1 tej ustawy osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym lub osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, do której ma zastosowanie art. 13 ust. 2 lit. f rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 149 z 05 lipca 1971r., str. 2, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 1, str. 35), może ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Funduszu, jeżeli ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca w cytowanym przepisie art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne od tego czy są to składki opłacone obowiązkowo czy też dobrowolnie. Składki z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego podlegają odliczeniu od podatku należnego, jeżeli objęcie osoby fizycznej ubezpieczeniem zdrowotnym jak również określenie wysokości składki nastąpiło zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. Odliczeniu od podatku podlegają składki faktycznie zapłacone w danym roku podatkowym w wysokości 7,75% podstawy wymiaru składki.

Zgodnie z treścią art. 27b ust. 3 powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Tym samym odliczeniu od podatku podlegają jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne rzeczywiście zapłacone przez podatnika w roku podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca w dniu 29 grudnia 2009r. – z uwagi na ukończenie studiów i brak zatrudnienia, które zapewniałoby mu ubezpieczenie - zawarł z NFZ umowę o dobrowolnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Składki wnioskodawca opłaca przez przerw do chwili obecnej. Wnioskodawca w 2010r. uzyskał przychody na podstawie umów o dzieło, zawartych z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy iż wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku dochodowego opłaconych dobrowolnie w roku podatkowym składek na ubezpieczenie zdrowotne, jednak kwota składki podlegająca odliczeniu nie może przekroczyć ograniczenia wskazanego przez ustawodawcę tj. kwoty 7,75% podstawy jej wymiaru.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.