INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2011r. (data wpływu 17 marca 2011r.), uzupełnionym pismem dnia 14 czerwca 2011r. (data wpływu 20 czerwca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o całość podatku naliczonego związanego z zakupem motocykla oraz paliwa do tego motocykla - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o całość podatku naliczonego związanego z zakupem motocykla oraz paliwa do tego motocykla. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 czerwca 2011r. (data wpływu 20 czerwca 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2-443-339/11-2/AK z dnia 8 czerwca 2011r. (data doręczenia 14 czerwca 2011r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie reklamy. Projektuje, przygotowuje do druku zaprojektowane materiały, wybiera drukarnie (i przeróżnych innych producentów i dostawców materiałów reklamowych). W imieniu swoich zleceniodawców akceptuje jakościowo wyprodukowane materiały reklamowe w miejscach ich produkcji, najczęściej w W. i okolicach. To wszystko wymaga szybkiego i sprawnego przemieszczania się z miejsca na miejsce, co w W. nie jest łatwe, gdy jeździ się samochodem. Dlatego Wnioskodawca zamierza zakupić motocykl dzięki któremu wszędzie będzie mógł być na czas. Spodziewa się, że dzięki niemu będzie mógł nawet rozszerzyć działalność dzięki większej mobilności. Dodatkowo spodziewa się, że motocykl będzie dobrym narzędziem promocji działalności gospodarczej. Motocykl zamierza ująć w ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawca wskazał, iż świadczone przez niego usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie, zakup motocykla związany jest wykonywaniem czynności w całości podlegających opodatkowaniu tymże podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wnioskodawca będzie mógł odliczyć pełną kwotę podatku VAT od zakupu motocykla i od zakupu paliwa do tegoż motocykla...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. i ustawy z dn. 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a skoro motocykl nie jest samochodem osobowym ani też innym samochodem o ładowności do 500 kg, nie obejmują go wyłączenia z prawa do odliczenia podatku zawarte w art. 25 wyżej wymienionej ustawy. Wnioskodawca uważa więc, że może odliczyć cały naliczony podatek VAT od zakupionego motocykla oraz od paliwa do tegoż motocykla.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast na podstawie art. 86 ust. 3 cyt. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zatem do dnia 31 grudnia 2010r., zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy. Natomiast kwestię prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem paliwa do samochodu osobowego i innych pojazdów samochodowych regulował przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652), w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług w art. 86 uchylono ust. 3 - 7a.

Na podstawie art. 1 pkt 12 i pkt 14 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. dodano:

1. przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
2. przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
   
   

Stosownie do art. 9 pkt 2 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r., dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 powyższego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   
   

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r., spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia, na co wskazuje treść art. 3 ust. 4 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r.

Zgodnie z art. 4 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2012r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Ustawa z dnia 16 grudnia 2010r. nie definiuje pojęcia pojazdu samochodowego. Jednakże w art. 3 ust. 2 tej ustawy ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, iż dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeśli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 i pkt 33 z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), „pojazd” oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, zaś „pojazd samochodowy” to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Natomiast w art. 2 pkt 45 powołanego przepisu określono, że motocykl jest pojazdem samochodowym jednośladowym lub z bocznym wózkiem – wielośladowym.

W świetle powyższego uznać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy zmieniającej mają również zastosowanie do motocykli z uwagi na fakt, iż motocykle uznane są za pojazdy samochodowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie reklamy. Projektuje, przygotowuje do druku zaprojektowane materiały, wybiera drukarnie (i przeróżnych innych producentów i dostawców materiałów reklamowych). W imieniu swoich zleceniodawców akceptuje jakościowo wyprodukowane materiały reklamowe w miejscach ich produkcji, najczęściej w W. i okolicach. Wnioskodawca zamierza zakupić motocykl dzięki któremu wszędzie będzie mógł być na czas; spodziewa się również, że dzięki niemu będzie mógł nawet rozszerzyć działalność dzięki większej mobilności, a dodatkowo motocykl będzie dobrym narzędziem promocji działalności gospodarczej. Zakup motocykla związany będzie z wykonywaniem czynności w całości podlegających opodatkowaniu tymże podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przy zakupie będzie miał prawo do odliczenia całej wartości podatku naliczonego od zakupionego motocykla, jak również od zakupu paliwa do tego motocykla.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w przypadku nabycia motocykla wykorzystywanego w działalności gospodarczej do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – z uwagi na treść art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. – będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w ograniczonym zakresie, tj. 60% kwoty określonej w fakturze – nie więcej jednak niż 6.000 zł. Natomiast nie będzie przysługiwało Zainteresowanemu prawo do odliczenia podatku od nabywanego paliwa wykorzystywanego do jego napędu, zgodnie z art. 4 ustawy nowelizującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.