INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 15.09.2011 r. (data wpływu 21.09.2011r.), uzupełnione pismem z dnia 12.10.2011r. (data wpływu 20.10.2011r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 05.10.2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.09.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12.10.2011r. (data wpływu 20.10.2011r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 05.10.2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem podstawowej działalności Stowarzyszenia jest:

• wspieranie społecznej, edukacyjnej aktywności środowisk lokalnych,
• wspieranie działań organizacji, instytucji lokalnych i obywateli działających w obszarze samorządności, kultury, edukacji, przedsiębiorczości,
• wspieranie działań w zakresie komunikacji społecznej w środowisku lokalnym, animowanie i stymulowanie lokalnego rozwoju w oparciu o aktywność obywatelską,
• inspirowanie i wspieranie innowacyjnych form funkcjonowania lokalnych instytucji publicznych i pozarządowych,
• tworzenie płaszczyzny do międzynarodowej, ogólnopolskiej i regionalnej współpracy lokalnych liderów oraz instytucji publicznych i pozarządowych,
• wspieranie idei integracji europejskiej.
  
  

Wyżej wymienione cele realizowane są w szczególności poprzez:

• organizowanie i przeprowadzanie szkoleń podnoszących kwalifikacje lokalnych liderów oraz pracowników organizacji pozarządowych i instytucji publicznych (zgodnie z obowiązującymi przepisami PKD: kształcenie ustawiczne dorosłych i pozostałe formy kształcenia, organizowanie szkoleń i kursów specjalistycznych).
  
  

Są realizowane w obszarach: oświata, kultura, ochrona środowiska oraz pomoc społeczna. Celem cykli szkoleń dla pracowników wymienionych obszarów jest podniesienie kwalifikacji zawodowych poprzez przybliżenie im zmian w prawie dotyczącym pomocy społecznej, opieki rodzinnej, świadczeń wynikających z tych tytułów.

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku Stowarzyszenie wskazało, że realizowane szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Stowarzyszenie jest wpisane do rejestru instytucji szkoleniowych. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że szkolenia są finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonywane przez Stowarzyszenie szkolenia w dalszym ciągu korzystają ze zwolnienia...

Stanowisko Wnioskodawcy

Prowadzone szkolenia korzystają ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 gdyż mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych uczestników. W całości są finansowane ze środków publicznych (Regionalne Ośrodki Pomocy Społecznej są jednostkami sektora publicznego) - są współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego lub dla innych jednostek jeśli będą finansowane min. w 70% ze środków publicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 - zwanej dalej ustawą), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytacje w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyższy przepis może mieć zastosowanie jedynie do usług nieobjętych zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. (Dz. U. Nr 73 poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Analiza cytowanych wyżej regulacji zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia prowadzi do wniosku, iż dla zastosowania zwolnienia od podatku w pierwszej kolejności istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie spełnienie dodatkowych warunków, jak np. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „kształcenie zawodowe” i „przekwalifikowanie zawodowe”, wobec tego należy odwołać się do regulacji prawa unijnego.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a – c pkt 29 ust. 1 art. 43 ustawy oraz w ww. przepisie rozporządzenia. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości bądź w co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności organizuje szkolenia podnoszące kwalifikacje lokalnych leaderów oraz pracowników organizacji pozarządowych i instytucji publicznych. Celem tych szkoleń jest podniesienie kwalifikacji zawodowych uczestników, poprzez przybliżenie im zmian w prawie dotyczącym pomocy społecznej, opieki rodzinnej, świadczeń wynikających z tych tytułów. Prowadzone szkolenia zgodnie z powołaną wyżej definicją zaczerpniętą z przepisów unijnych stanowią szkolenia zawodowe, gdyż pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, oraz mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Jak wskazał Wnioskodawca w nadesłanym uzupełnieniu do wniosku, Stowarzyszenie nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.). Tym samym organizowane szkolenia nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Zatem należy rozważyć czy w odniesieniu do opisanych szkoleń znajdzie zastosowanie przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy bądź § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku Stowarzyszenie wskazało, że realizowane szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, oraz że szkolenia są finansowane w całości bądź w 70% ze środków publicznych.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego sprawy należy uznać, że organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia zawodowe finansowane w całości ze środków publicznych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy, natomiast szkolenia zawodowe finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.