INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 05.08.2011 r. (data wpływu 08.08.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania materiałów POS kontrahentom w celu zwiększenia sprzedaży produktów Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.08.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania materiałów POS kontrahentom w celu zwiększenia sprzedaży produktów Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest dystrybutorem leków, wyrobów medycznych oraz środków ochrony roślin na terenie Polski. W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje szereg przedsięwzięć mających na celu wspieranie sprzedaży produktów Spółki. Działania te zmierzają do zapoznania konsumentów z szeroką gamą produktów Spółki, a przez to zachęcenia ich do nabywania oferowanych towarów. W konsekwencji działania Spółki przyczyniają się do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki.

W związku z powyższym, Spółka udostępnia punktom sprzedaży swoich produktów różnego rodzaju materiały merchandisingowe (dalej: „Materiały POS” lub „Materiały”). Materiałami tymi są przede wszystkim elementy wyposażenia tych punktów mające na celu informowanie konsumentów o asortymencie Spółki oraz komunikowanie treści związanych z jej ofertą. Materiały te wydawane są, w zależności od rodzaju produktu jakiego dotyczą, m.in. do aptek, lecznic weterynaryjnych, sklepów ogrodniczych, sieci wielkopowierzchniowych (super i hipermarkety).

Przykładowe Materiały POS udostępniane przez Spółkę to:

• standy, ekspozytory czyli różnego rodzaju stojaki reklamowe wykonane zazwyczaj z tektury, plastiku lub plexi, przeznaczone do prezentacji produktów Spółki oferowanych w punktach sprzedaży. Materiały te zawierają logo Spółki lub produktu, którego dotyczą oraz niejednokrotnie informacje o tym produkcie;
• listwy cenowe i półkowe, które prezentują informacje o produktach Spółki ułożonych na półkach sklepowych;
• wobblery, czyli nośniki treści informacyjnych wykonane z papieru, tektury lub plastiku, zawieszone na cienkim, przezroczystym pasku plastikowym, przy pomocy którego są one umieszczane na regałach sklepowych. Główny element wobblera stanowi papierowa, tekturowa lub plastikowa część zawierająca informacje dotyczące produktów Spółki np. poprzez zdjęcia lub rysunki produktów itp.;
• bilownice czyli wykonane z tworzyw sztucznych tacki do wydawania reszty klientom danego punktu sprzedaży, zawierające logo Spółki lub jej produktów;
• tablice informacyjne zawierające treści informacyjne o produktach Spółki;
• ramki, w których mogą zostać powieszone plakaty zawierające informacje o produktach Spółki;
• zegary ścienne z logo Spółki lub jej produktów zawieszane w punktach sprzedaży;
• maskotki, zabawki z logo Spółki lub jej produktów umieszczane w punktach sprzedaży;
• drzewka cytrynowe zawierające np. na donicy logo produktów Spółki i informacje o nich.
  
  

Materiały POS są umieszczane w punktach sprzedaży przez przedstawicieli handlowych Spółki. Wstawienie/zainstalowanie danego Materiału dokonywane jest nieodpłatnie, bez pobierania jakiegokolwiek wynagrodzenia od punktu sprzedaży w tym zakresie.

Umieszczenie Materiałów POS w punkcie sprzedaży dokonywane jest wyłącznie na podstawie ustnych porozumień pomiędzy przedstawicielem handlowym Spółki, a przedstawicielem punktu sprzedaży. Porozumienia te są oparte na postanowieniach wewnętrznej procedury stworzonej przez Spółkę określającej zasady udostępniania Materiałów.

Zgodnie z powyższą procedurą, przez cały okres udostępnienia, Spółka pozostaje właścicielem Materiałów POS i udostępnia je z zastrzeżeniem zwrotu. Za rozmieszczenie Materiałów w poszczególnych punktach sprzedaży oraz nadzór nad nimi odpowiedzialni są przedstawiciele handlowi Spółki. Przedstawiciele mają wiedzę o miejscach, w których zostały umieszczone Materiały POS. Spółka będzie prowadzić ewidencję udostępnionych Materiałów o wartości przekraczającej 1.000 PLN.

Według procedury, Materiały umieszczone w punktach sprzedażowych służą ekspozycji lub informowaniu wyłącznie o produktach dystrybuowanych przez Spółkę. W szczególności więc, nie powinny być one wykorzystywane przez punkt sprzedaży do ekspozycji produktów innych podmiotów.

Monitorowanie sposobu korzystania z Materiałów przez punkty sprzedaży należy do przedstawicieli handlowych. Jeżeli w trakcie wizyt w punktach przedstawiciele zidentyfikują przypadki nieprawidłowego wykorzystania Materiałów POS, są oni zobowiązani, zgodnie z procedurą, do doprowadzenia do stanu preferowanego przez Spółkę poprzez przywrócenie sposobu wykorzystania tych Materiałów przez kontrahentów. Na marginesie, Spółka pragnie wskazać, że wykorzystywanie przedmiotowych Materiałów do innych celów niż ekspozycja produktów Spółki w wielu przypadkach może być utrudnione z uwagi na fakt, iż Materiały te są oznaczone logo Spółki lub logo jej produktów.

Podczas wizyt w punktach sprzedażowych przedstawiciele handlowi mają również obowiązek nadzorować stan zużycia wstawionych tam Materiałów POS. W sytuacji gdy przedstawiciel zauważy, iż Materiały uległy uszkodzeniu powinien zorganizować ich naprawę lub rozważyć wymianę.

Po ustaniu wykorzystania, przedstawiciele handlowi usuwają Materiały z punktów sprzedaży. W przypadku Materiałów drobniejszych lub nie przydatnych do dalszego użytku ze względu na stan zużycia, Materiały są niszczone przez przedstawicieli handlowych na miejscu. Przedstawiciele nie są zobowiązani do potwierdzania zniszczenia Materiałów protokołem zniszczenia.

Może się również zdarzyć, że w pewnych przypadkach kontrahenci Spółki mogą nie być w stanie zwrócić Materiałów POS. Sytuacja taka może mieć miejsce np. w przypadku, gdyby Materiały uległy zniszczeniu, zagubieniu lub zużyciu w punkcie sprzedażowym. Nie zmienia to jednak faktu, że udostępniając Materiały, Spółka zawsze działa z zamiarem udostępnienia Materiałów do używania z zastrzeżeniem ich zwrotu.

Podsumowując, zgodnie z procedurą do podstawowych obowiązków przedstawicieli handlowych Spółki związanych z rozmieszczeniem Materiałów POS w punktach sprzedaży należy:

• kontrola czy Materiały są wykorzystywane wyłącznie do promocji produktów Spółki;

• przegląd stopnia zużycia Materiałów;

• wymiana Materiałów, które na skutek zużycia nie spełniają już swych funkcji np. zostały zniszczone lub utraciły estetyczny wygląd;

• odbiór Materiałów z punktów sprzedaży po zakończeniu okresu ich wykorzystywania (np. po zaprzestaniu promocji organizowanej przez Spółkę).
  
  

W przypadku gdyby przedstawiciele handlowi naruszyli opisane powyżej zasady wykorzystania Materiałów POS i nie badali sposobu ich wykorzystywania w punktach sprzedaży wówczas mogą zostać wyciągnięte wobec nich konsekwencje służbowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym czynności Spółki, polegające na udostępnianiu kontrahentom różnego rodzaju artykułów wspierających sprzedaż (tzw. Materiałów POS) stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”), a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w stanie faktycznym czynności Spółki, polegające na udostępnianiu Materiałów POS kontrahentom Spółki stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Spółki znajduje uzasadnienie zarówno w treści przepisów ustawy o VAT jak i interpretacjach organów podatkowych, w tym właściwego w sprawie niniejszego wniosku Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy tym przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem dostawy jak właściciel oznacza, że odbiorca towaru musi uzyskać możliwość rozporządzania towarem, choćby jedynie w ekonomicznym sensie tego pojęcia. Władztwo to nie może być ograniczone, co do określonego terminu bądź warunku, niezależnego od odbiorcy towarów.

W sytuacji udostępniania Materiałów POS przez Spółkę nie mamy do czynienia ze skutecznym prawnie ani ekonomicznie przekazaniem władztwa (jak wskazano Spółka pozostaje ich właścicielem, a ustalenia z kontrahentami określają sposób ich wykorzystywania). Tym samym w omawianych przypadkach nie dochodzi do dostawy - w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Tak również tut. Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z dnia 21 września 2007 r. (IPPP1-443-185/07-2/RK): „Spośród czynności „przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel” można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności. Jeżeli zatem Spółka, przekaże sklepom do użytkowania na podstawie zawartych z nimi umów standy, kiwaki (wobblery), busstopy, pop-upy (tuby) oraz kosze, które będą służyć wspieraniu sprzedaży produktów Spółki, a sklepy zobowiązane będą do eksponowania przy użyciu tych przedmiotów - wyłącznie towarów Spółki, z zastrzeżeniem ich zwrotu w przypadku niedotrzymania warunków użytkowania, to nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów. Zatem czynność ta nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy.”

Analogiczne stanowisko, wyłączające z zakresu VAT nieodpłatne udostępnianie materiałów reklamowych Organy prezentowały również w innych interpretacjach, por: interpretacje DIS w Warszawie z 21 września 2007 r., IPPP1-443-185/07-2/RK (przekazywanie materiałów merchandisingowych przez podmiot handlujący artykułami chemicznymi), z 28 października 2008 r. IPPP2/443-1267/08-2/KK (przekazywanie materiałów merchandisingowych przez hurtownika elektroniki), interpretacje DIS w Poznaniu z 20 kwietnia 2010 r., sygn. ILPP2/443-156/10-4/MN (przekazanie ekspozytorów reklamujących produkowane przez udostępniającego płytki ceramiczne) oraz z 6 czerwca 2010 r., sygn. ILPP1/443-541/10-2/AI (przekazanie regałów ekspozycyjnych przez podatnika handlującego tekstyliami).

Powyższej konkluzji nie zmienia treść art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez dostawę towarów należy rozumieć również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

Jak wskazano w opisie okoliczności faktycznych, zarówno zgodnie z treścią postanowień wewnętrznej procedury stworzonej przez Spółkę, jak i zgodnie z ustnymi ustaleniami z kontrahentami - Materiały przekazywane są do używania z zastrzeżeniem zwrotu (po ustalonym okresie lub zakończeniu współpracy). Brak zwrotu wystąpić może jedynie w wyjątkowych okolicznościach, jeżeli będzie on niemożliwy ze względu na niezawinione przez kontrahenta zniszczenie towaru, jego zużycie lub utratę. Okoliczności te nie tylko nie stanowią „normalnych zdarzeń przewidzianych umową” (w tym przypadku ustną), ale nawet potencjalnie nie powodują przejścia prawa własności na kontrahenta - a co najwyżej wygaśnięcie praw Spółki (np. przy zużyciu Materiałów).

Okoliczność, że w wyniku takiego zużycia czy też zniszczenia nie dojdzie do zwrotu towarów, nie może być podstawą do zakwestionowania pierwotnego zamiaru, z jakim działała Spółka, tj. przekazania Materiałów do używania z zastrzeżeniem zwrotu.

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 20 lutego 2008 r. (sygn. ILPP1/443-416/07-2/BD), podzielający pogląd, iż: „Wynikające np. ze zwykłego używania rzeczy zużycie, jest bowiem elementem ryzyka gospodarczego, jakie nieodłącznie związane jest z udostępnianiem tego typu Materiałów. Okoliczność, że w wyniku takiego zużycia nie dojdzie do zwrotu towarów, nie może być podstawą do zakwestionowania pierwotnego zamiaru z jakim działała Spółka, tj. przekazania Materiałów do używania z zastrzeżeniem zwrotu. Zatem Spółka przekazując Materiały, każdorazowo działa z intencją świadczenia nieodpłatnej usługi użyczenia, nie wykazując woli przeniesienia władztwa nad Materiałami na kontrahentów. Brak zaś zwrotu takich Materiałów wyniku z okoliczności niezależnych od Spółki i nie może stanowić o zmianie istoty dokonanej czynności. W konsekwencji należy uznać, że w każdym przypadku udostępniania Materiałów kontrahentom, skutki podatkowe tej czynności należy oceniać jak dla nieodpłatnego świadczenia usług.”

Przez odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawa o VAT rozumie każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników <...> jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów; oraz
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników <...> oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Wobec braku przeniesienia (zarówno w sensie prawnym jak i ekonomicznym) prawa do rozporządzania Materiałami POS - ich udostępnianie przez Spółkę można na gruncie ustawy o VAT zakwalifikować jako świadczenie usług.

Jak z kolei wskazano, w okolicznościach będących przedmiotem niniejszego wniosku - udostępnianie to ma charakter nieodpłatny. Zgodnie zatem z treścią art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT - nie podlega ono opodatkowaniu, o ile świadczenie to następuje do celów działalności gospodarczej Spółki.

Spółka udostępnia Materiały w związku z prowadzonymi działaniami marketingowymi. Rywalizacja na rynku bez tego typu promocji byłaby praktycznie niemożliwa (podobne działania prowadzi w szerokim zakresie konkurencja). Znaczenie takich działań jak ekspozycja logo Spółki, logo produktów u kontrahentów Spółki, ma niebagatelne znaczenie dla promowania produktów Spółki.

Opisywane działania Spółki nakierowane są bezpośrednio na promowanie dystrybuowanych przez Spółkę marek produktów, a w konsekwencji na zwiększenie ich sprzedaży - co stanowi kwintesencję działalności gospodarczej Spółki. Tym samym związek opisywanych działań z prowadzoną przez Spółkę działalnością nie jest nawet luźny czy pośredni, a wręcz jest to jeden z czynników o kluczowym znaczeniu dla wyniku Spółki z działalności operacyjnej.

Tak również tut. Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z dnia 21 września 2007 r. (IPPP1-443-185/07-2/RK): „Przekazanie materiałów POS sklepom w celu promocji produktów Spółki, nie jest również usługą podlegającą opodatkowaniu w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem, nieodpłatna usługa podlega opodatkowaniu jeśli nie ma związku z działalnością, natomiast przekazanie przez Spółkę materiałów POS, zwiększa jej obrót poprzez reklamę produktów Spółki”.

Podobnie rozstrzygano również w innych interpretacjach, czego przykładem mogą być chociażby interpretacje przywołane przez Spółkę w poprzednim punkcie niniejszego wniosku - por. interpretacja DIS w Warszawie z 21 września 2007 r., IPPP1-443-185/07-2/RK, z 28 października 2008 r. IPPP2/443-1267/08-2/KK, interpretacje DIS w Poznaniu z 20 kwietnia 2010 r., sygn. ILPP2/443-156/10-4/MN oraz z 6 czerwca 2010 r., sygn. ILPP1/443-541/10-2/AI.

Mając na uwadze całokształt przedstawionej argumentacji, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż opisane powyżej czynności Spółki, polegające na udostępnianiu Materiałów POS kontrahentom stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.