Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.226.2021.2.MC
z 23 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021, poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2021 r. (data wpływu 19 lipca 2021 r.) uzupełnionego pismami z dnia 3 sierpnia 2021 r. (data wpływu 5 sierpnia 2021r.) oraz z dnia 16 września 2021 r. (data wpływu 20 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału gruntu rolnego. Złożony wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 sierpnia 2021 r. (data wpływu 5 sierpnia 2021 r.), w którym doprecyzowano opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym z dnia (…), Wnioskodawczyni nabyła prawo własności nieruchomości o łącznej powierzchni (…) ha w skład której wchodziły położone w (…), niezabudowane działki gruntu nr 1 i 2.

Nabycie ww. nieruchomości nastąpiło na powiększenie posiadanego gospodarstwa rolnego, (…) i którego powierzchnia wynosiła (…) ha (wchodzące w skład działki stanowią własność Wnioskodawczyni, nabyte na podstawie darowizny od rodziców) oraz w (…) o powierzchni (…) używane na podstawie umowy dzierżawy.

Działki nr 1 i 2, znajdują się na obszarze na którym brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i stanowią grunty orne - RIVb, RV, RVI.

Przez cały okres ich posiadania były wykorzystywane rolniczo, nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, ponadto nie udostępniano działek innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy ani użyczenia. Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W 2013 roku Wnioskodawczyni dokonała podziału działek nabytych w 2010 roku (1 i 2) na działki o nr ewidencyjnych od 1/1 do nr 2/2 tj. na 39 działek.

Oprócz podziału działek Wnioskodawczyni nie dokonywała oraz nie zamierza dokonywać żadnych czynności zwiększających wartość gruntu tj: nie wyposaży go w infrastrukturę, nie wystąpi także o warunki zabudowy. Zamieści jedynie ogłoszenia o sprzedaży. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawczyni planuje dokonać sprzedaży przedmiotowego gruntu jednorazowo w całości lub poszczególnych działek. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawczyni nie wie jakie będzie zainteresowanie nabywaniem tych działek z uwagi na ich położenie tj. brak sklepów, szkoły, przedszkola, komunikacji.

Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek zamierza przeznaczyć na wykształcenie dwóch dorastających synów (obecnie x lat i y lat) oraz zaspokojenie ich potrzeb mieszkaniowych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 sierpnia 2021 r. Wnioskodawczyni udzieliła odpowiedzi na zadane pytania:

1. Czy jest Pani jedynym właścicielem sprzedawanej nieruchomości?
   Odpowiedź: Tak, jestem jedynym właścicielem sprzedawanej nieruchomości.
2. Czy poza działkami wydzielonymi z działki rolnej o pow. (…) ha, posiada jeszcze Pani inne nieruchomości, które zamierza sprzedać? Jeśli tak należy wskazać jakie, w jaki sposób i kiedy nabyte oraz kiedy zamierza je Pani sprzedać?
   Odpowiedź: Poza działkami wydzielonymi z działki rolnej o pow. (…) ha, nie posiadam innych nieruchomości, które zamierzam sprzedać.
3. Jaki był cel podziału działek w 2013 r., tj. 3 lata po nabyciu tych nieruchomości?
   Odpowiedź: Celem podziału nieruchomości było przekazanie ich w przyszłości moim dzieciom.
4. Na czyj wniosek działka nr 1 i nr 2 należąca do Pani została podzielona?
   Odpowiedź: Należąca do mnie działka 1 i 2 została podzielona na mój wniosek.
5. Czy nieruchomości stanowiące Pani własność były/są/będą udostępniane na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem, dzierżawa)? Jeżeli tak, to czy były to umowy odpłatne i w jakim czasie były zawarte oraz jaka była wysokość czynszu.
   Odpowiedź: Nieruchomości stanowiące moją własność nie były, nie są i nie będą udostępniane na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem , dzierżawa).
6. Czy z posiadanych przez Panią nieruchomości o które pyta Pani we wniosku dokonywane były/są zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Czy też przeznaczała Pani produkty rolne uzyskane z przedmiotowych dziatek wyłącznie na własne potrzeby?
   Odpowiedź: Z posiadanych przeze mnie działek, uzyskane produkty rolne przeznaczałam wyłącznie na własne potrzeby.
7. Czy przedmiotowa nieruchomość była/jest wykorzystywana przez Panią na cele działalności rolniczej? Jeżeli tak, to należy wskazać, czy prowadzi/ła Pani gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.)?
   Odpowiedź: Przedmiotowa nieruchomość była i jest wykorzystywana przeze mnie na cele działalności rolniczej. Prowadzę gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.).
8. Gdzie zamieści Pani ogłoszenie o sprzedaży?
   Odpowiedź: Zamierzam umieścić baner o sprzedaży na przedmiotowej nieruchomości.
9. Czy na moment sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku działki te będą działkami niezabudowanymi?
   Odpowiedź: Na moment sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku, działki te będą działkami niezabudowanymi.
10. Jeśli sprzedawane działki stanowią działki zabudowane należy wskazać (odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdego budynku, budowli znajdujących się na każdej z działek):
    1. jakie budynki, budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U z 2020 r., poz. 1333, ze zm.) znajdują się na danej działce?
    2. kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) tych budynków, budowli?
    3. czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku, budowli lub ich części, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
    4. czy Wnioskodawca w odniesieniu do budynku, budowli lub ich części ponosiła/będzie ponosiła, do dnia zbycia wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej?
    5. kiedy wydatki te zostały poniesione oraz czy budynek, budowla lub ich część po ulepszeniach był w całości oddany do używania i kiedy to nastąpiło (należy wskazać dokładną datę)?
    6. czy od wydatków na ulepszenie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?
    Odpowiedź: Sprzedawane działki stanowią działki niezabudowane.
11. Czy po podziale nabytego gruntu, dla nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży, został zmieniony plan zagospodarowania przestrzennego i czy na moment zbycia będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, to jakie będzie jej przeznaczenie wynikające z tego dokumentu.
    Odpowiedź: Po podziale nabytego gruntu, dla nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży nie został zmieniony plan zagospodarowania i na moment zbycia nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
12. Czy Pani udzieliła/będzie udzielała pełnomocnictwa, upoważnienia lub zgody do zarządu daną nieruchomością kupującym? Jeżeli tak, to należy opisać zakres pełnomocnictwa lub zgody.
    Odpowiedź: Nie udzieliłam i nie będę udzielała pełnomocnictwa, upoważnienia lub zgody do zarządu daną nieruchomością kupującym.
13. Czy z przyszłym nabywcą przedmiotowych działek została /bądź będzie zawarta przedwstępna umowa sprzedaży? Jeśli tak, to należy wskazać:
    1. jakie warunki zawiera/będzie zawierała ta umowa oraz w jakim celu została zawarta?
    2. jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umowy przedwstępnej, ciążą/będą ciążyć na kupującym, a jakie na sprzedającym?
    3. czy w ramach tej umowy Wnioskodawca udzielił lub zamierza udzielić jakichkolwiek pełnomocnictw (upoważnień, zgód) dla nabywcy? Jeżeli tak, to należy wskazać jaki jest/będzie ich zakres (wymienić należy wszystkie czynności, których kupujący może dokonać w imieniu Wnioskodawcy).
    4. czy po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na działce będzie dokonywać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą ich atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie? Jeżeli tak, to należy wskazać jakich?
    5. czy strona kupująca poniesie jakiekolwiek nakłady finansowe związane z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?
    Odpowiedź: Na chwilę obecną nie posiadam potencjalnie zainteresowanych klientów, gdyż nie podjęłam żadnych czynności związanych ze sprzedażą, a zatem nie doszło do podpisania umowy przedwstępnej.
    
    

Ponad to w uzupełnieniu wniosku z dnia 16 września 2021 r. Wnioskodawczyni udzieliła kolejnych odpowiedzi:

1. Czy z posiadanych przez Panią nieruchomości o które pyta Pani we wniosku dokonywane były/są zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Czy też przeznaczała Pani produkty rolne uzyskane z przedmiotowych działek wyłącznie na własne potrzeby? Jakie potrzeby własne?
   Odpowiedź: Produkty rolne uzyskane z przedmiotowych działek przeznaczyłam wyłącznie na potrzeby własne tj. do wykorzystywania we własnym gospodarstwie domowym.
2. Czy przedmiotowa nieruchomość była/jest wykorzystywana przez Panią na cele działalności rolniczej? Jeżeli tak, to należy wskazać, czy prowadzi/ła Pani gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.) dokonujący dostawy produktów rolnych?
   Odpowiedź: Przedmiotowa nieruchomość nie była/jest wykorzystywana na cele działalności rolniczej, w związku z tym nie prowadziłam gospodarstwa rolnego jako rolnik ryczałtowy, ponieważ nie posiadałam takiej ilości i nie przeznaczyłam produktów do dalszej odsprzedaży.
   Podkreślam, że nieruchomość ta nie została nabyta w celu odsprzedaży ani też do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż dziatek powstałych w wyniku podziału gruntu rolnego wchodzącego w skład posiadanego przez mnie gospodarstwa rolnego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ?

Zdaniem Wnioskodawczym, zbycie przedmiotowej nieruchomości w całości (lub poszczególnych działek ) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż nie będę działała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 w/cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuc i Halina Jeziorska-Kuc przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia miedzy czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Wnioskodawczyni podkreśliła, iż uzyskane środki ze sprzedaży nieruchomości zamierza przeznaczyć na cele prywatne, zatem sprzedaż w całości nieruchomości lub poszczególnych działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego i przez 11 lat wykorzystywanych rolniczo nie można utożsamiać z rozpoczęciem działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady „podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czyjego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym miejscu należy przywołać orzeczenie z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że: „(...) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. 1-3013, pkt 32) . Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności".

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczym jest jedynym właścicielem nieruchomości nabytej aktem notarialnym z dnia (…) o łącznej powierzchni (…) ha w skład której wchodzą położone w (…), niezabudowane działki gruntu nr 1 i 2.

Nabycie ww. nieruchomości nastąpiło w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego, które położone jest w (…) i którego powierzchnia wynosiła (…) ha - nabyte na podstawie darowizny od rodziców. Wnioskodawczyni użytkuje również grunty o pow. o powierzchni (…) ha na podstawie umowy dzierżawy.

Działki nr 1 i 2, znajdują się na obszarze na którym brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i stanowią grunty orne sklasyfikowane jako RIVb, RV, RVI. Sprzedawane grunty są działkami niezabudowanymi.

Przez cały okres ich posiadania były wykorzystywane rolniczo, nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, ponadto nie udostępniano dziatek innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy ani użyczenia. Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Jedynie w 2013 roku dokonała podziału działek nabytych w 2010 roku (działka nr 1 i nr 2 ) na 39 działek o nr ewidencyjnych od nr 1/1 do nr 2/1.

Oprócz niniejszego podziału działek Wnioskodawczyni nie dokonywała jak również nie zamierza dokonywać żadnych czynności zwiększających wartość gruntu tj.: nie wyposaży go w infrastrukturę, nie wystąpi także o warunki zabudowy. Zamieści Ona jedynie na sprzedawanych gruntach baner ogłoszeniowy. Nie udzieliła i nie będzie udzielać pełnomocnictwa, upoważnień i zgód do zarządu nieruchomościami objętymi przedmiotem wniosku.

Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na wykształcenie dwóch dorastających synów ( obecnie x lat i y lat) oraz zaspokojenie ich potrzeb mieszkaniowych.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii opodatkowania podatnikiem od towarów i usług planowanej transakcji sprzedaży działek powstałych z podziału gruntu rolnego.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w przedmiotowym opisie sprawy nie wystąpią okoliczności, które wskazują, że planowaną przez Wnioskodawczynię sprzedaż działek, należy uznać za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, która skutkuje uznaniem Wnioskodawczyni za podatnika.

Znaczenie dla przedmiotowej sprawy ma analiza całokształtu działań jakie Wnioskodawczyni podjęła w odniesieniu do działek przez cały okres posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podjęła/nie podejmuje ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni nie dokonywała/nie dokonuje żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działek, nie uzbrajała terenu działek, nie podejmowała działań w celu uzyskania decyzji w sprawie pozwolenia na budowę. Działki nie były przedmiotem umowy dzierżawy. Ponadto przedmiotowa nieruchomość nie była/ nie jest wykorzystywana na cele działalności rolniczej, Wnioskodawczyni nie prowadziła gospodarstwa rolnego jako rolnik ryczałtowy, ponieważ nie posiadałam takiej ilości i nie przeznaczyłam produktów do dalszej odsprzedaży. Produkty rolne uzyskane z przedmiotowych działek przeznaczyła wyłącznie na potrzeby własne tj. do wykorzystywania we własnym gospodarstwie domowym. Nieruchomość ta nie została nabyta w celu odsprzedaży ani też do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni nie ma podpisanej żadnej umowy przedwstępnej na zbycie działek. Jedyne okoliczności, które podjęła/podejmie Wnioskodawczym to czynność podziału gruntu na 39 działek ewidencyjnych oraz zamieszczenie ogłoszenia o sprzedaży w postaci banneru.

Z okoliczności sprawy nie wynika zatem, aby wystąpił taki ciąg zdarzeń, który wskazywałby na aktywność Wnioskodawczyni w zakresie obrotu nieruchomościami. Sama tylko okoliczność, podziału działek przez Wnioskodawczynię nie może przesądzać o tym, że sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się zatem do sprzedaży przedmiotowych działek stwierdzić należy, że czynność podjęta przez Wnioskodawczynię nie wykracza poza zakres zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawczyni i nie stanowi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni nie dokonywała czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców. Brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności przesądza o tym, że zbycie przedmiotowych działek przez Wnioskodawczynię nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji zbycie nieruchomości objętych przedmiotem wniosku nie będzie skutkować uznaniem Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż zatem przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § la ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.