2021.09.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.471.2021.2.AR
z 23 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2021 r. (data wpływu 21 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2021 r. (data wpływu 21 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

podlegania opodatkowaniu dotacji uzyskanej na demontaż, odbiór, transport i utylizację wyrobów zawierających azbest (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe;
prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z usuwaniem i unieszkodliwianiem azbestu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu dotacji uzyskanej na demontaż, odbiór, transport i utylizację wyrobów zawierających azbest (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z usuwaniem i unieszkodliwianiem azbestu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono w dniu 21 września 2021 r. doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 oraz przedstawienie własnego stanowisko w zakresie przeformułowanego pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina A (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) wykonuje zadania, dla których została powołana, na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane jednostki organizacyjne. W szczególności, do ww. zadań należą sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż Gminy nie jest zwolniona
z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Gmina będzie realizować zadanie polegające na demontażu, transporcie i utylizacji wyrobów zawierających azbest oraz odbiorze już zdeponowanych wyrobów zawierających azbest wraz z ich transportem i utylizacją. Zadanie będzie dotyczyło usuwania azbestu z terenu Gminy A.

W celu realizacji zadania Gmina podpisze umowę z Wykonawcą, tj. wyspecjalizowaną firmą, posiadającą przewidziane przepisami prawa stosowne uprawnienia, która zrealizuje zadanie – dokona demontażu, transportu i unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest z terenu nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy. Wartość usługi w umowie podana zostanie w kwocie brutto. Po zrealizowaniu zadania Wykonawca wystawi dla Gminy fakturę na kwotę wynikającą z umowy.

W związku z powyższym zadaniem Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie zadania do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: WFOŚiGW) – w ramach Programu priorytetowego Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pn. „(…)” (dalej: Zadanie).

Wysokość ewentualnego dofinansowania uzależniona będzie od ilości odpadów zawierających azbest, usuwanych z terenu nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy ((…)% wkład własny Gminy, (…)% dofinansowanie). Jeżeli Gmina nie otrzyma dofinansowania, Zadanie zostanie zrealizowane w części wkładu własnego.

Gmina zobowiązana będzie do rozliczenia się z otrzymanych środków z WFOŚiGW na podstawie zawartej umowy określającej zasady i tryb rozliczania i przekazywania dotacji na pokrycie kosztów związanych z realizacją Zadania. W przypadku niezrealizowania Zadania Gmina nie otrzyma dofinansowania.

Realizacja zadania odbywać się będzie na podstawie wniosków złożonych przez osoby zainteresowane demontażem, transportem i unieszkodliwieniem wyrobów zawierających azbest.

Osoby zainteresowane usuwaniem azbestu, złożą do Gminy stosowne wnioski o wykonywanie tych czynności na ich nieruchomości. Z otrzymanego dofinansowania Gmina pokryje wydatki na demontaż, transport i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest z terenu nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy. Jeżeli jednak wartość pojedynczego zadania, ustalona na podstawie złożonego wniosku, przekroczy zaplanowane koszty w budżecie, to dodatkowy koszt będzie musiał indywidualnie ponieść dany wnioskodawca (osoba zainteresowana). Koszty, które będą mieścić się w kwocie dofinansowania będą udokumentowane fakturami z wykazanymi kwotami podatku VAT, na których, jako nabywca będzie widnieć Gmina.

Wnioskodawca informuje, że:

Gmina nie będzie pobierała opłat z tytułu demontażu, wywozu oraz utylizacji wyrobów zawierających azbest z terenu Gminy.
Natomiast koszty zadania przewyższające zaplanowane koszty w budżecie będzie ponosił indywidualnie wnioskodawca (osoby zainteresowane) rozliczając się z firmą wykonującą Zadanie;
wyboru firmy zajmującej się usuwaniem azbestu dokona Gmina;
dofinansowanie Gmina może przeznaczyć wyłącznie na demontaż, wywóz oraz utylizację wyrobów zawierających azbest z nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy.

Wniosek uzupełniono w dniu 21 września 2021 r. o poniższe informacje:

Jako zleceniodawca wykonania wyżej wymienionych prac przez firmę zewnętrzną, z którą podpisana zostanie stosowna umowa, Gmina będzie odpowiedzialna za wykonanie Zadania objętego programem pn. „(…)”, polegającego na demontażu, transporcie i utylizacji wyrobów zawierających azbest oraz odbiorze już zdeponowanych wyrobów zawierających azbest wraz z ich transportem i utylizacją.
Gmina sama nie będzie wykonywać żadnych czynności (usług) na rzecz mieszkańców Gminy, biorących udział w przedmiotowym projekcie. Jako zleceniodawca wykonania prac polegających na demontażu, transporcie i utylizacji wyrobów zawierających azbest oraz odbiorze już zdeponowanych wyrobów zawierających azbest wraz z ich transportem i utylizacją, Gmina będzie odpowiedzialna za wykonanie zadania objętego programem pn. „(…)”. Gmina będzie również zobowiązana do uiszczenia należności firmie zewnętrznej wynikającej z otrzymanej faktury za wykonane przez firmę zewnętrzną usługi – pokrytej częściowo ze środków własnych, a w części z otrzymanej dotacji, natomiast w przypadku nieprzyznania dofinansowania z WFOŚiGW – wyłącznie ze środków własnych.
Ze środków dofinansowania, Gmina może pokryć jedynie koszty kwalifikowane, zgodnie z „Wytycznymi w zakresie kosztów kwalifikowanych”, z zastrzeżeniem, że są to koszty niezbędne do osiągnięcia efektu ekologicznego i obejmują wyłącznie koszty demontażu, zbierania, transportu i unieszkodliwiana materiałów zawierających azbest. Podatek od towarów i usług (VAT) nie stanowi kosztu kwalifikowanego przedsięwzięcia z wyłączeniem sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma prawnej możliwości jego odliczenia lub odzyskania.
Gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania, zakres Zadania nie uległby zmianie. Brak dofinansowania zadania z WFOŚiGW skutkowałoby jedynie tym, że odpowiednio mniejsza liczba mieszkańców mogłaby skorzystać z tego Zadania.
Gmina będzie nabywała usługi w związku z realizacją Zadania we własnym imieniu i na własną rzecz, jednak beneficjentami jego realizacji będą mieszkańcy Gminy.
Gmina nie będzie podpisywać umów z mieszkańcami zainteresowanymi usunięciem azbestu z ich nieruchomości. Usunięcie azbestu z danej nieruchomości odbywać się będzie na wniosek.
Mieszkańcy biorący udział w Zadaniu nie będą dokonywali jakichkolwiek opłat na realizację Zadania. Gdyby projekt nie był dofinansowany, Gmina pokryłaby koszty ze środków własnych – odpowiednio mniejsza liczba mieszkańców mogłaby skorzystać z tego Zadania.
Otrzymane dofinansowanie nie będzie miało żadnego wpływu na cenę świadczonych usług, a jedynie na ilość mieszkańców, którzy będą mogli skorzystać z programu.
Przy realizacji Zadania wyłącznie ze środków własnych Gminy, mieszkańcy nie ponosiliby jakiejkolwiek odpłatności. Jedynie odpowiednio mniejsza liczba mieszkańców mogłaby skorzystać z tego Zadania.
Zadanie będzie realizowane tylko na nieruchomościach mieszkańców Gminy.
Towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z realizacją Zadania będą służyć do wykonania nałożonych na Gminę zadań własnych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dotacja pozyskana przez Gminę z WFOŚiGW, przeznaczona na pokrycie części kosztów usunięcia z nieruchomości mieszkańców Gminy wyrobów zawierających azbest (kosztów demontażu, transportu i utylizacji), wykonanie których to czynności Gmina zleci odpłatnie firmie zewnętrznej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 20 września 2021 r.)
Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT od dokonywanych zakupów towarów i usług związanych z usuwaniem i unieszkodliwianiem azbestu, a jeśli tak, to czy odliczenie to przysługuje w 100%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 20 września 2021 r.), w opisanym stanie faktycznym zdarzenia przyszłego pozyskana przez Gminę dotacja z WFOŚiGW, przeznaczona na pokrycie części kosztów usunięcia z nieruchomości mieszkańców Gminy wyrobów zawierających azbest (kosztów demontażu, transportu i utylizacji), wykonanie których to czynności Gmina zleci odpłatnie firmie zewnętrznej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – z uwagi na art. 15 ust. 6, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 29a ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Dalej, stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tej ustawy.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, po pierwsze, że w odniesieniu do wydatku służącego w całości do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT. W przypadku, gdy towary i usługi tylko częściowo służą do wykonywania czynności opodatkowanych, prawo do odliczenia przysługuje w odpowiedniej części. Z kolei w przypadku nabycia towarów lub usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (tj. które są wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT lub czynności wchodzących w zakres opodatkowania VAT, lecz podlegających zwolnieniu z VAT), prawo do odliczenia VAT nie przysługuje.

W związku z powyższym, obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do rodzaju działalności, z którą będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu.

W przedmiotowej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z brakiem generowania przychodów podlegających podatkowi VAT w ramach realizacji zadania własnego Gminy, związanego z usuwaniem i unieszkodliwianiem azbestu, ponoszone przez Gminę wydatki z tym związane, wykorzystywane będą przez Gminę wyłącznie do działalności innej, niż opodatkowana VAT (tj. pozostającej poza zakresem podatku VAT).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie będzie uprawniona do dokonania odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją opisanego Zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

podlegania opodatkowaniu dotacji uzyskanej na demontaż, odbiór, transport i utylizację wyrobów zawierających azbest (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe;
prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z usuwaniem i unieszkodliwianiem azbestu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Ponadto stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nich odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in.: sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), a także wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z kolei, w myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższego przepisu wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania, jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

I tak, w wyroku C-184/00 TSUE stwierdził, że sam fakt, że dofinansowanie wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie ma znaczenia dla uznania, czy powinno ono zwiększać podstawę opodatkowania VAT. W praktyce bowiem, prawie zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś sposób na poziom stosowanych przez niego cen. Elementem istotnym, wpływającym na ewentualne włączenie dofinansowania do podstawy opodatkowania, jest natomiast stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Ponadto, Trybunał stwierdził, że sformułowanie – dotacje bezpośrednio związane z ceną – należy interpretować w taki sposób, aby dotyczyło ono jedynie dotacji odpowiadających całości lub części wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, które wypłacane są sprzedawcy lub dostawcy przez stronę trzecią.

Z kolei w wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle, przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce, dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu), albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za konkretną dostawę.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina wykonuje zadania, dla których została powołana, na podstawie przepisów ustawy o samorządzie gminnym. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane jednostki organizacyjne. W szczególności, do ww. zadań należą sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż Gminy nie jest zwolniona z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Gmina będzie realizować Zadanie polegające na demontażu, transporcie i utylizacji wyrobów zawierających azbest oraz odbiorze już zdeponowanych wyrobów zawierających azbest wraz z ich transportem i utylizacją. Zadanie będzie dotyczyło usuwania azbestu z terenu Gminy.

W celu realizacji zadania, Gmina podpisze umowę z Wykonawcą, tj. wyspecjalizowaną firmą, posiadającą przewidziane przepisami prawa stosowne uprawnienia, która zrealizuje zadanie – dokona demontażu, transportu i unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest z terenu nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy. Wartość usługi w umowie podana zostanie w kwocie brutto. Po zrealizowaniu zadania Wykonawca wystawi dla Gminy fakturę na kwotę wynikającą z umowy.

W związku z powyższym zadaniem Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie zadania do WFOŚiGW – w ramach Programu priorytetowego Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pn. „(…)”.

Realizacja zadania odbywać się będzie na podstawie wniosków złożonych przez osoby zainteresowane demontażem, transportem i unieszkodliwieniem wyrobów zawierających azbest. Osoby zainteresowane usuwaniem azbestu, złożą do Gminy stosowne wnioski o wykonywanie tych czynności na ich nieruchomości. Z otrzymanego dofinansowania Gmina pokryje wydatki na demontaż, transport i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest z terenu nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy. Jeżeli jednak wartość pojedynczego zadania, ustalona na podstawie złożonego wniosku, przekroczy zaplanowane koszty w budżecie, to dodatkowy koszt będzie musiał indywidualnie ponieść dany wnioskodawca (osoba zainteresowana). Koszty, które będą mieścić się w kwocie dofinansowania będą udokumentowane fakturami z wykazanymi kwotami podatku VAT, na których, jako nabywca będzie widnieć Gmina.

Wnioskodawca informuje, że: Gmina nie będzie pobierała opłat z tytułu demontażu, wywozu oraz utylizacji wyrobów zawierających azbest z terenu Gminy (natomiast koszty zadania przewyższające zaplanowane koszty w budżecie będzie ponosił indywidualnie wnioskodawca (osoby zainteresowane) rozliczając się z firmą wykonującą Zadanie); wyboru firmy zajmującej się usuwaniem azbestu dokona Gmina; dofinansowanie Gmina może przeznaczyć wyłącznie na demontaż, wywóz oraz utylizację wyrobów zawierających azbest z nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy.

Jako zleceniodawca wykonania wyżej wymienionych prac przez firmę zewnętrzną, z którą podpisana zostanie stosowna umowa, Gmina będzie odpowiedzialna za wykonanie Zadania, polegającego na demontażu, transporcie i utylizacji wyrobów zawierających azbest oraz odbiorze już zdeponowanych wyrobów zawierających azbest wraz z ich transportem i utylizacją.

Gmina sama nie będzie wykonywać żadnych czynności (usług) na rzecz mieszkańców Gminy, biorących udział w przedmiotowym projekcie. Jako zleceniodawca wykonania prac polegających na demontażu, transporcie i utylizacji wyrobów zawierających azbest oraz odbiorze już zdeponowanych wyrobów zawierających azbest wraz z ich transportem i utylizacją, Gmina będzie odpowiedzialna za wykonanie zadania. Gmina będzie również zobowiązana do uiszczenia należności firmie zewnętrznej wynikającej z otrzymanej faktury za wykonane przez firmę zewnętrzną usługi – pokrytej częściowo ze środków własnych, a w części z otrzymanej dotacji, natomiast w przypadku nieprzyznania dofinansowania z WFOŚiGW – wyłącznie ze środków własnych.

Ze środków dofinansowania, Gmina może pokryć jedynie koszty kwalifikowane, z zastrzeżeniem, że są to koszty niezbędne do osiągnięcia efektu ekologicznego i obejmują wyłącznie koszty demontażu, zbierania, transportu i unieszkodliwiana materiałów zawierających azbest. Podatek od towarów i usług (VAT) nie stanowi kosztu kwalifikowanego przedsięwzięcia z wyłączeniem sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma prawnej możliwości jego odliczenia lub odzyskania.

Gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania, zakres Zadania nie uległby zmianie. Brak dofinansowania zadania z WFOŚiGW skutkowałoby jedynie tym, że odpowiednio mniejsza liczba mieszkańców mogłaby skorzystać z tego Zadania.

Gmina będzie nabywała usługi w związku z realizacją Zadania we własnym imieniu i na własną rzecz, jednak beneficjentami jego realizacji będą mieszkańcy Gminy.

Gmina nie będzie podpisywać umów z mieszkańcami zainteresowanymi usunięciem azbestu z ich nieruchomości. Usunięcie azbestu z danej nieruchomości odbywać się będzie na wniosek.

Mieszkańcy biorący udział w Zadaniu nie będą dokonywali jakichkolwiek opłat na realizację Zadania. Gdyby projekt nie był dofinansowany, Gmina pokryłaby koszty ze środków własnych – odpowiednio mniejsza liczba mieszkańców mogłaby skorzystać z tego Zadania.

Otrzymane dofinansowanie nie będzie miało żadnego wpływu na cenę świadczonych usług, a jedynie na ilość mieszkańców, którzy będą mogli skorzystać z programu.

Przy realizacji Zadania wyłącznie ze środków własnych Gminy, mieszkańcy nie ponosiliby jakiejkolwiek odpłatności.

Zadanie będzie realizowane tylko na nieruchomościach mieszkańców Gminy.

Towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z realizacją Zadania będą służyć do wykonania nałożonych na Gminę zadań własnych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności kwestii podlegania opodatkowaniu dotacji uzyskanej na demontaż, odbiór, transport i utylizację wyrobów zawierających azbest (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. odsprzedażą usług zakupionych przez Gminę od firmy wybranej przez Wnioskodawcę (Wykonawcy) na rzecz osób fizycznych biorących udział w Zadaniu (mieszkańców) z terenu Gminy, będących właścicielami nieruchomości, a nie z realizacją przez Gminę zadań własnych w charakterze organu władzy publicznej. Gmina bowiem nabywa przedmiotowe usługi od firmy zajmującej się usuwaniem tego typu odpadów we własnym imieniu, ale – wbrew temu co wskazał Wnioskodawca – na rzecz osób trzecich (mieszkańców).

Zatem – stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy – zawierając umowę z Wykonawcą na świadczenie ww. usługi, Gmina wchodzi w rolę podmiotu świadczącego usługę. Sam fakt, że Gmina nie zawiera z mieszkańcami z terenu Gminy umów cywilnoprawnych na realizację ww. Zadania, nie powoduje, że Gmina w analizowanym przypadku działa jako organ władzy publicznej realizujący zadania własne. Podkreślić należy również, że to Gmina (nie właściciele nieruchomości) wybiera Wykonawcę, tj. wyspecjalizowaną firmę (posiadającą przewidziane przepisami prawa stosowne uprawnienia), która dokona demontażu, transportu i unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest z nieruchomości mieszkańców (osób fizycznych) biorących udział w Zadaniu. Ponadto, to Gmina (nie właściciele nieruchomości) podpisze umowę z Wykonawcą, od którego następnie otrzyma faktury na kwotę wynikającą z ww. umowy, z wykazanymi kwotami podatku naliczonego.

Środki finansowe pozyskane przez Gminę (dotacja uzyskana z WFOŚiGW) w tym przypadku są przeznaczone na realizację konkretnego Zadania obejmującego zakres prac związanych z demontażem, transportem i unieszkodliwieniem odpadów zawierających azbest z nieruchomości mieszkańców biorących udział w Zadaniu. Mieszkańcy zainteresowani usunięciem azbestu złożą do Gminy – jak wskazał Wnioskodawca – „stosowne wnioski o wykonanie tych czynności na ich nieruchomości”. Z kolei faktury za demontaż, transport i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest wystawiane będą na Gminę. W konsekwencji, środki te należy uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi przez Gminę na rzecz właścicieli nieruchomości, uiszczane przez podmiot trzeci (tj. podmiot dokonujący dofinansowania – WFOŚiGW). Przedmiotowa dotacja nie może więc zostać uznana za dotację kosztową przeznaczoną na ogólną działalność Gminy, jej celem bowiem nie jest dotowanie całej działalności Gminy, ale konkretnych czynności wykonywanych w ramach ww. Zadania.

Otrzymana dotacja pokrywać będzie do (…)% wydatków poniesionych w związku z realizacją Zadania (uczestnicy Zadania nie będą wnosili na rzecz Gminy żadnych wpłat z tytułu jego realizacji), natomiast w pozostałym zakresie, tj. w (…)%, kosztów pochodzić będzie ze środków własnych Gminy. Jak wynika z wniosku, mieszkańcy nie ponoszą w tym zakresie odpłatności ani na rzecz Gminy, ani na rzecz Wykonawcy. Skoro więc ostateczny odbiorca usługi (mieszkaniec biorący udział w Zadaniu) nie musi za tę usługę płacić z powodu przyznanego dofinansowania, to należy stwierdzić, że dofinansowanie to bezpośrednio wpływa na cenę świadczonej usługi, gdyż pozwala usługobiorcy korzystać z niej za darmo.

Zatem, Gmina świadcząc usługi w zakresie demontażu, transportu i unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest z nieruchomości mieszkańców, będzie działała jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, w zakresie, w jakim będzie realizowała ww. Zadanie oraz nie będzie korzystała z wyłączenia od podatku na podstawie przepisu art. 15 ust. 6 ustawy.

W związku z powyższym uznać należy, że świadczenia, co do których Gmina się zobowiązała w ramach przedmiotowego Zadania, stanowią odpłatne świadczenie usług, które – zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Gmina, w związku z wykonywaniem ww. czynności występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że otrzymane przez Gminę dofinansowanie (dotacja) na realizację przedmiotowego Zadania w zakresie, w jakim stanowi ona pokrycie ceny usług świadczonych na rzecz osób fizycznych z terenu Gminy – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, stanowiąc w oparciu o art. 29a ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania z tytułu wykonania przez Gminę usług w zakresie demontażu, transportu i unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest z nieruchomości mieszkańców, a Wnioskodawca będzie działał w tym zakresie jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, niekorzystający z wyłączenia od podatku na podstawie przepisu art. 15 ust. 6 ustawy.

Podsumowując, dotacja pozyskana przez Gminę z WFOŚiGW, przeznaczona na pokrycie części kosztów usunięcia z nieruchomości mieszkańców Gminy wyrobów zawierających azbest (kosztów demontażu, transportu i utylizacji), wykonanie których to czynności Gmina zleci odpłatnie firmie zewnętrznej, będzie stanowić wynagrodzenie otrzymane od podmiotu trzeciego w zamian za wykonane czynności i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należało uznać za nieprawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego Zadania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki występuje, bowiem w ramach realizowanego Zadania Gmina dokonuje zakupu usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym dokonując zakupów działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto – jak wynika z podjętego w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcia w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 – świadczenia, które wykona Gmina na rzecz mieszkańców, tj. demontaż, transport i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest z nieruchomości mieszkańców, będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawodawca nie przewidział zwolnienia od podatku od towarów i usług dla ww. czynności (usług) związanych z usuwaniem azbestu. Zatem, usługa ta – świadczona przez Gminę na rzecz mieszkańca – będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Z powyższej analizy wynika, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy – będą spełnione bowiem towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z realizacją przedmiotowego Zadania w zakresie demontażu, transportu i unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest z nieruchomości mieszkańców, będą służyły Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (demontaż, transport i unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest będzie dotyczyć wyłącznie nieruchomości należących do mieszkańców). Zatem, w przypadku wykorzystywania nabywanych towarów i usług wyłącznie do czynności opodatkowanych – wbrew stanowisku Wnioskodawcy – Gmina, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Zadania w zakresie demontażu, transportu i unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest z nieruchomości mieszkańców Gminy. Przy czym prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, Gmina będzie miała prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od wydatków związanych z usuwaniem i unieszkodliwianiem azbestu w ramach Zadania. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin