Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.411.2019.1.WS
z 5 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2019 r. (data wpływu 25 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego przekazania sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego przekazania sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca własnym kosztem i staraniem wybudował do nieruchomości stanowiącej jego własność (nowobudowany dom jednorodzinny) sieć wodociągową z przyłączem, zgodnie z pozwoleniem na budowę i sieć kanalizacji sanitarnej z przyłączem, zgodnie z pozwoleniem na budowę oraz zgodnie z umową przedwstępną zawartą z Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji (dalej PWiK).

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Wybudowanie sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej nie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Prace przy budowie sieci wodociągowej zgodnie z zapisami w dzienniku budowy rozpoczęto 3.12.2018 r. i zakończono 12.12.2018 r. Dnia 21 stycznia 2019 r. sporządzono protokół odbioru technicznego-częściowego sieci wodociągowej. W protokole stwierdzono, że sieć wodociągowa wykonana została zgodnie z dokumentacją projektową oraz warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlanych i może zostać zasypana. W dniu 4.02.2019 r. wykonano próbę ciśnieniową zakończoną wynikiem pozytywnym. Przed przyłączeniem do sieci wykonano próbę bakteriologiczną, również zakończoną wynikiem pozytywnym. Prace przy budowie sieci kanalizacji sanitarnej zgodnie z zapisami w dzienniku budowy rozpoczęto 7.12.2018 r. i zakończono 14.12.2018 r.

Protokół odbioru technicznego-częściowego sieci kanalizacyjnej sporządzono dnia 4.02.2019 r. W protokole stwierdzono, że sieć kanalizacyjna wykonana została zgodnie z dokumentacją projektową oraz warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlanych i może zostać zasypana.

Faktyczne (fizyczne) przyłączenie wybudowanej sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacyjnej do sieci nastąpiło w miesiącu lutym 2019 r.

Dnia 13 marca 2019 r. podpisano umowę o dostarczanie wody z Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji.

Na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, w dniu 27.05.2019 złożono do PWiK wniosek o przekazanie sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej. Umowę o przekazanie sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej do eksploatacji i na własność PWiK zawarto dnia 2 października 2019 r. Na podstawie wniosku z 27.05.2019 r., uwzględniając postanowienia art. 31 Ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków oraz art. 49 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny, Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, Regulaminu rozbudowy sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej, Wnioskodawca przekazał, a PWiK przejął odpłatnie do eksploatacji i na własność wybudowaną przez Wnioskodawcę sieć wodociągową i sieć kanalizacji sanitarnej. Wymienione sieci zostały odebrane protokołami odbioru końcowego z dnia 27.05.2019 r. stwierdzającymi sprawność techniczną wybudowanych sieci.

Za przekazanie na rzecz PWiK sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej, zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawcy zostanie wypłacone w ciągu 30 dni od dnia zawarcia umowy określone w powołanej umowie wynagrodzenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu przekazania sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej w opisanym przypadku będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymane przez niego wynagrodzenie z tytułu przekazania sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej do eksploatacji i na własność PWiK nie będzie stanowiło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie innych niż nieruchomość rzeczy następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie zaś do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 6 komentowanej ustawy dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Wątpliwość może budzić kwalifikacja źródła przychodów otrzymanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia za przekazanie sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rzeczy, należy więc odwołać się w tym zakresie do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższego przepisu wynika więc, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością.

Z kolei zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 ww. Kodeksu).

Natomiast na podstawie art. 49 § 1 ustawy – Kodeks cywilny urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1 i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

W myśl natomiast art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2018 r. poz. 1152 z późn. zm.) osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane regulacje prawne, Wnioskodawca uważa, że odpłatne przekazanie PWiK sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej należy rozpatrywać w kontekście treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to jest w kontekście źródła przychodu, jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy. Odpłatne zbycie sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej po ich fizycznym przyłączeniu do sieci należy traktować jako zbycie innych rzeczy. Skoro bowiem mamy tu do czynienia z umową odpłatnego przekazania sieci wodociągowej oznacza to, że przedmiotem tej umowy są urządzenia, które – w świetle cyt. art. 49 Kodeksu cywilnego – po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej. Przy czym, nabycie przez Wnioskodawcę, który poniósł koszty budowy urządzeń stanowiących elementy odcinka sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej – w kontekście przywołanego art. 49 ww. Kodeksu – ma miejsce w momencie ich fizycznego przyłączenia do sieci. Wtedy dane urządzenia uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej (wcześniej, tj. przed przyłączeniem były składnikiem nieruchomości).

Natomiast odpłatne zbycie tzw. „innych rzeczy” (rzeczy ruchomych) po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, tj. po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu i tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego.

Faktyczne (fizyczne) przyłączenie do ogólnej sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej wybudowanego przez Wnioskodawcę odcinka sieci wodociągowej nastąpiło w lutym 2019 r. zgodnie z protokołami odbioru technicznego-częściowego sieci wodociągowej i odbioru technicznego-częściowego sieci kanalizacyjnej oraz po przeprowadzeniu próby ciśnieniowej oraz próby bakteriologicznej. Umowa przeniesienia na rzecz PWiK prawa własności ww. sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej zawarta została natomiast w dniu 2 października 2019 roku, a więc po upływie okresu 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło fizyczne przyłączenie wybudowanej przez Wnioskodawcę sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej do sieci m.

W związku z tym, że odpłatne zbycie sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej nie zostało dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz zostało dokonane po upływie sześciomiesięcznego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym uzyskane przez Wnioskodawcę z tego tytułu środki pieniężne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że publikatory tekstów ustaw wskazanych we wniosku przez Wnioskodawcę są nieaktualne. Obecnie tekst jednolity:

• ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opublikowany został w Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.,
• ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, opublikowany został w Dz.U. z 2019 r., poz. 1145,
• ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, opublikowany został w Dz.U. z 2019 r., poz. 1437.
  
  

Powyższe nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie niniejszego wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.