Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.471.2019.1.MF
z 17 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 października 2019 r. (data wpływu 25 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przychody i koszty związane z zawartymi przez Spółkę kontraktami na instrumenty pochodne typu swap towarowy, których zadaniem jest zabezpieczenie ceny godziwej niklu wchodzącego w skład stali nierdzewnej nabywanej w ramach podstawowej działalności Spółki należy kwalifikować jako przychody i koszty z innych źródeł, czy jako przychody lub koszty z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przychody i koszty związane z zawartymi przez Spółkę kontraktami na instrumenty pochodne typu swap towarowy, których zadaniem jest zabezpieczenie ceny godziwej niklu wchodzącego w skład stali nierdzewnej nabywanej w ramach podstawowej działalności Spółki należy kwalifikować jako przychody i koszty z innych źródeł, czy jako przychody lub koszty z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Podstawowym przedmiotem działalności A. Sp. z o.o. (dalej: „Podatnik” lub „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest produkcja produktów płaskich ze stali nierdzewnej i dystrybucja szerokiego asortymentu produktów ze stali nierdzewnej na rzecz polskich i zagranicznych klientów.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, posiadającym siedzibę i zarząd na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej A. (dalej: „Grupa”), która specjalizuje się głównie w produkcji i dystrybucji stali nierdzewnej.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W ramach Grupy funkcjonuje wyspecjalizowany podmiot B. SCA z siedzibą w Luksemburgu, którego podstawowym zadaniem jest wsparcie spółek powiązanych w zakresie zarządzania relacjami z instytucjami finansowymi, finansowanie działań spółek powiązanych, zarządzanie m.in. ryzykiem stóp procentowych, walutowym, towarowym, związanym ze ściągalnością wierzytelności. Podmiot ten m.in. zawiera transakcje hedgingowe, ukierunkowane na zabezpieczenie cen zakupu niklu. Do takich transakcji należą m.in. transakcje swapów towarowych.

W celu zabezpieczenia się przed dużymi wahaniami cen niklu Wnioskodawca zawiera transakcje zwane swapami towarowymi na cenę tego surowca. Wnioskodawca sam tym surowcem nie handluje jednakże nabywa materiały, tj. stal nierdzewną której cena zależy w dużym stopniu od tzw. dodatku stopowego. Jednym z takich dodatków jest właśnie nikiel. Cena tego surowca jest wysoka i zmienna oraz w znaczący sposób przekłada się na cenę wyrobu finalnego. Transakcje swapów towarowych Spółka zawiera z wyspecjalizowanym w instrumentach finansowych podmiotem grupy, tj. B. SCA.

Zabezpieczenie ceny niklu związane jest z podstawową działalnością gospodarczą. Spółka nie stosuje rachunkowości zabezpieczeń, o których mowa w Rozdziale 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 roku w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych.

Celem zawieranych kontraktów jest zapewnienie określonych cen niklu uwzględnianego w dodatku stopowym nabywanej przez jednostkę stali nierdzewnej (zgodnie z zasadami zabezpieczeń przyjętymi przez Spółkę) i nie stanowią one samoistnych niezależnych operacji spekulacyjnych, oderwanych od podstawowej działalności Spółki. Spółka nie prowadzi odrębnej działalności finansowej polegającej na spekulacyjnym obrocie instrumentami pochodnymi typu swap towarowy. Zawierane przez Spółkę transakcje w dniu ich realizacji prowadzą do powstania zysków albo strat. Efekt tych transakcji traktowany jest przez Spółkę jako przychód lub koszt z działalności pomocniczej wobec działalności podstawowej Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody i koszty związane z zawartymi przez Spółkę kontraktami na instrumenty pochodne typu swap towarowy, których zadaniem jest zabezpieczenie ceny godziwej niklu wchodzącego w skład stali nierdzewnej nabywanej w ramach podstawowej działalności Spółki należy kwalifikować jako przychody i koszty z innych źródeł, czy jako przychody lub koszty z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody i koszty związane z zawartymi przez Spółkę kontraktami na instrumenty pochodne typu swap towarowy, których zadaniem jest zabezpieczenie ceny godziwej niklu wchodzącego w skład stali nierdzewnej nabywanej w ramach podstawowej działalności Spółki należy kwalifikować jako przychody i koszty z innych źródeł, a nie jako przychody lub koszty z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 22 ustawy o CIT, pod pojęciem pochodnych instrumentów finansowych należy rozumieć instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2286 ze zm., dalej: „Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi”).

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi w rozumieniu tej ustawy są niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565.

Na wstępie Spółka wskazuje, że kontrakty na instrumenty pochodne typu swap towarowy, których zadaniem jest zabezpieczenie ceny godziwej niklu wchodzącego w skład stali nierdzewnej nabywanej w ramach podstawowej działalności Spółki (dalej: „Swap towarowy”), stanowią w istocie instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, a tym samym stanowią pochodne instrumenty finansowe, o których mowa w art. 4a pkt 22 ustawy o CIT.

To z kolei oznacza, że zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT, przychody z nich stanowić będą przychody z zysków kapitałowych o tyle, o ile Swapy towarowe nie będą służyć zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych. A contrario, w sytuacji w której Swapy towarowe będą służyły zabezpieczeniu przychodów lub kosztów niezaliczanych do zysków kapitałowych, przychody lub koszty wynikłe ze swapów będą stanowić przychody lub koszty z innych źródeł.

Na tym tle Spółka pragnie podkreślić, że podstawowym przedmiotem jej działalności jest produkcja produktów płaskich ze stali nierdzewnej i dystrybucja szerokiego asortymentu produktów ze stali nierdzewnej na rzecz polskich i zagranicznych klientów. Działalność ta nie generuje przychodów, które można byłoby zaliczyć do przychodów z zysków kapitałowych. W związku z tym, jeżeli Swapy towarowe uznać za zabezpieczające przychody lub koszty z podstawowej działalności Spółki, to przychody i koszty wynikające z tych swapów nie będą stanowić przychodów i kosztów z zysków kapitałowych, zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT.

Zdaniem Spółki, przychody i koszty ze Swapów towarowych pozostają w nierozerwalnym związku z podstawową (produkcyjną i dystrybucyjną) działalnością Spółki. Zabezpieczenie przed zmiennością cen niklu ma bowiem na celu zagwarantowanie stabilnych cen zakupu stali nierdzewnej, czyli materiału który dla Spółki stanowi podstawowy materiał stosowany do dalszego przerobu jak i towaru do dalszej odsprzedaży. Powyższe wskazuje na brak możliwości oderwania Swapów towarowych oraz podstawowej działalności Spółki. Gdyby bowiem nie prowadzona działalność podstawowa (oraz zawierane w ramach niej transakcje nabycia stali nierdzewnej), zawieranie Swapów towarowych pozbawione byłoby dla Spółki sensu.

Ponadto, zdaniem Spółki związek Swapów towarowych z podstawową działalnością Spółki wyraża się również w tym, że przychody lub koszty z nich wynikające nie powstałyby, gdyby Spółka nie prowadziła działalności podstawowej. Są one zarazem bezpośrednim wynikiem i następstwem tejże działalności.

To natomiast - zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych - przemawia za związkiem przychodów i kosztów z działalnością podstawową (Wyrok naczelnego Sadu Administracyjnego z 14 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1234/11).

Jednocześnie, Spółka wskazuje, że celem Swapów towarowych jest wyłącznie zabezpieczenie cen niklu, a nie uzyskiwanie dodatkowych przychodów. Należy podkreślić, że obok transakcji zabezpieczających na rynku zawierane są również transakcje o charakterze spekulacyjnym mające na celu uzyskanie zysków w zamian za przyjęcie na siebie ryzyka. Transakcje takie istnieją w oderwaniu od transakcji towarowych będących przedmiotem podstawowej działalności gospodarczej i to te instrumenty, mające cechy elementów spekulacyjnych, powinny być kwalifikowane jako zyski kapitałowe. Takiego charakteru w ocenie Spółki nie mają zawierane przez nią Swapy towarowe.

W związku z powyższym, ze względu na fakt, że działalność podstawowa Spółki generuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, a Swapy towarowe zabezpieczają przed zmiennością cen niklu, co ma na celu zagwarantowanie stabilnych cen zakupu stali nierdzewnej, czyli materiału, który dla Spółki stanowi podstawowy materiał stosowany do dalszego przerobu jak i towaru do dalszej odsprzedaży, należy stwierdzić, że przychody i koszty wynikające ze Swapów towarów nie stanowią przychodów i kosztów z zysków kapitałowych.

Jednocześnie Spółka pragnie zwrócić uwagę, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie organów podatkowych. Tytułem przykładu Spółka wskazuje poniższe interpretacje indywidualne prawa podatkowego:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.211.2019.2.AW;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 lipca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.140.2018.2. KB;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 kwietnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.68.2019.1.APA;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 stycznia 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.565.2018.1.AM;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 grudnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.424.2018.1.JC;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 kwietnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.62.2018.2.KK;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.9.2018 2.JKT.
  
  

Tym samym, w świetle art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT, ze względu na wspomniany wyżej związek Swapów towarowych z podstawową działalnością Spółki, która nie generuje przychodów z zysków kapitałowych, przychody i koszty wynikające z Swapów towarowych nie stanowią przychodów i kosztów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.