Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.478.2019.2.JK2
z 18 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2019 r. (data wpływu 10 października 2019 r.) uzupełnionym pismem (data nadania 18 listopada 2019 r., data wpływu 20 listopada 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-3.4011.478.2019.1.JK2 z dnia 12 listopada 2019 r. (data nadania 12 listopada 2019 r., data doręczenia 16 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Francji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Francji.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 12 listopada 2019 r. (data nadania 12 listopada 2019 r., data doręczenia 16 listopada 2019 r.) Nr 0114-KDIP3-3.4011.478.2019.1.JK2 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem (data nadania 18 listopada 2019 r., data wpływu 20 listopada 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca przeprowadził się z Francji i na stałe zamieszkał w Polsce, posiada w Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Wnioskodawcy przysługuje z francuskiego systemu ubezpieczeń emerytura wojskowa, którą dostaje na polski rachunek bankowy w banku (...) Zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt b) umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim umawiającym się państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo. Wnioskodawca mimo obowiązku nie rozliczał tego dochodu w Polsce przez 4 lata. Francuski Urząd Skarbowy wysłał pismo do polskiego Urzędu Skarbowego w A. ze względu na wcześniejsze miejsce zamieszkania wnioskodawcy oraz do Urząd Skarbowy B., do którego obecnie przynależy Wnioskodawca. Na tej podstawie wszczęto postępowanie i wezwano Wnioskodawcę do zapłaty. Wnioskodawca podpisał umowę ratalną w wysokości 500 złotych miesięcznie za poprzednie 4 lata. Obecnie zaliczkę od zagranicznej emerytury w wysokości 18% wyżej wymienionego dochodu Wnioskodawca przekazuje osobiście do Urzędu Skarbowego za pomocą przelewu w banku (…)

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent. To oznacza, że Bank (…) wypłacający francuską emeryturę jest płatnikiem i to na nim ciąży obowiązek poboru miesięcznych zaliczek na podatek. Po zakończeniu roku podatkowego bank zobowiązany jest do sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz Urzędowi Skarbowemu informację PIT-11.

Bank nie odlicza i nie pobiera miesięcznych zaliczek od zagranicznej emerytury Wnioskodawcy, więc zmuszony jest on wykonywać ten obowiązek osobiście. Wnioskodawca chciałby, aby zaliczki były przekazywane automatycznie przez bank.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że jest obywatelem francuskim i przeprowadził się do Polski w 2014 r. Wniosek dotyczy okresu od maja 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość, aby bank automatycznie pobierał zaliczki od zagranicznej emerytury i przekazywał do Urzędu skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, istnieje taka możliwość, by bank automatycznie pobierał zaliczki od zagranicznej emerytury i przekazywał je do Urzędu Skarbowego, co potwierdza ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 bank, który wypłaca francuską emeryturę jest płatnikiem, więc to na nim ciąży obowiązek poboru miesięcznych zaliczek na podatek i przekazywania go Urzędowi Skarbowemu, co obecnie wykonuje Wnioskodawca osobiście.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
   
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy – przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów należy zaakcentować, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, co oznacza, że do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Wobec tego, co do zasady osoby fizyczne mające miejsce zamieszania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osiągające dochody za granicami Polski charakteryzują się taką samą cechą istotną jak osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie osiągające dochodów pochodzących z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce otrzymuje na polski rachunek bankowy z francuskiego systemu ubezpieczeń emeryturę wojskową.

Wobec powyższego w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r., Nr 1, poz. 5),

Zgodnie z art. 18 ww. umowy polsko-francuskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, renty, emerytury i podobne wynagrodzenie z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) ww. umowy renty i emerytury przekazywane przez Umawiające się Państwo albo przez jedną z jego jednostek samorządu lokalnego, albo przez jedną z ich osób prawnych prawa publicznego, bądź wprost, bądź w ciężar tworzonego przez nie funduszu osobie fizycznej z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych temu Państwu, albo tej jednostce samorządu, albo tej osobie prawnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Przy czym, w myśl art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy, jednakże te renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym Państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo.

Publiczny charakter usług świadczonych Umawiającemu się Państwu, jego jednostkom samorządu lokalnego albo jednej z ich osób prawnych prawa publicznego jest określony zgodnie z prawem wewnętrznym tego Państwa (art. 19 ust. 3 ww. umowy).

Na podstawie art. 19 ust. 4 ww. umowy postanowienia artykułów 15, 16 i 18 stosuje się do wynagrodzeń lub rent i emerytur przekazywanych z tytułu usług świadczonych w ramach działalności przemysłowej lub handlowej wykonywanej przez jedną z ich jednostek samorządu lokalnego lub przez jedną z ich osób prawnych prawa publicznego.

Z powołanych powyżej przepisów wynika jednoznacznie, że – co do zasady – emerytury wypłacane z Francji osobie fizycznej, która ma miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Wyjątek dotyczy tylko emerytury otrzymywanej z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych na rzecz państwa, jednostek samorządu lokalnego tego państwa albo jednej z ich osób prawnych prawa publicznego; świadczenia te podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie (we Francji). Jednakże tego rodzaju świadczenia podlegają opodatkowaniu także wyłącznie w państwie zamieszkania (w Polsce) w sytuacji gdy świadczeniobiorca ma w tym państwie zarówno miejsce zamieszkania, jak i posiada obywatelstwo tego państwa.

Zgodnie z komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, postanowienia tego artykułu mają zastosowanie do emerytur wypłacanych w związku z wcześniejszymi usługami świadczonymi na rzecz umawiającego się państwa. Świadczenia te powinny być wypłacane z funduszy publicznych. Emerytura musi pozostawać w związku z uprzednim wykonywaniem służby publicznej. Przepis ten znajdzie zastosowanie do tzw. emerytur „mundurowych”, wypłacanych na specjalnych zasadach osobom, które legitymują się odpowiednim stażem w określonych służbach państwa.

Zatem, emerytura wojskowa wypłacana przez francuski system ubezpieczeń osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, ze względu na fakt, że wypłacana jest w związku z pełnieniem służby publicznej, podlega dyspozycji art. 19 polsko – francuskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca mieszka w Polsce i posiada wyłącznie obywatelstwo francuskie, zatem zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a) powołanej powyżej umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, emerytura wojskowa z Francji otrzymywana przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu wyłącznie we Francji.

W związku z powyższym, emerytura wojskowa z Francji otrzymywana przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Zatem bank nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.