Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.6.2019.2.PM
z 10 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 4 listopada 2019 r. (data wpływu – 8 listopada 2019 r.), uzupełnionym 3 i 4 grudnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 25 listopada 2019 r. znak: 0111-KDIB2-3.4014.6.2019.1.PM wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 3 i 4 grudnia 2019 r. Z uzupełnienia wynika, że Wnioskodawczyni oczekuje także interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni – osoba fizyczna – jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”). Kapitał zakładowy Spółki wynosi ... zł. Wnioskodawczyni posiada 1994 udziały w Spółce o łącznej wartości ... zł. Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych, w tym zwłaszcza akcesoriów meblowych, klamek i gałek drzwiowych i meblowych.

Zgodnie z aktualną treścią wpisu w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem działalności Spółki są:

22, 22, Z, produkcja opakowań z tworzyw sztucznych;

22, 29, Z, produkcja pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych;

24, 54, B, odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane;

25, 11, Z, produkcja konstrukcji metalowych i ich części;

25, 50, Z, kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków;

25, 61, Z, obróbka metali i nakładanie powłok na metale;

25, 62, Z, obróbka mechaniczna elementów metalowych;

25, 71, Z, produkcja wyrobów nożowniczych i sztućców;

25, 72, Z, produkcja zamków i zawiasów;

25, 73, Z, produkcja narzędzi;

25, 99, Z, produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowana;

28, 21, Z, produkcja pieców, palenisk i palników piecowych;

28, 41, Z, produkcja maszyn do obróbki metalu;

35, 30, Z, wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych;

41, 20, Z, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych;

43, 11, Z, rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych;

43, 21, Z, wykonywanie instalacji elektrycznych;

43, 22, Z, wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych;

43, 31, Z, tynkowanie;

43, 32, Z, zakładanie stolarki budowlanej;

43, 34, Z, malowanie i szklenie;

43, 91, Z, wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych;

43, 99, Z, pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane;

46, 90, Z, sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana;

47, 19, Z, pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach;

47, 52, Z, sprzedaż detaliczna drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła, prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

47, 59, Z, sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

47, 78, Z, sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów, prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

47, 99, Z, pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami;

49, 39, Z, pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany;

49, 41, Z, transport drogowy towarów;

68, 20, Z, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;

69, 10, Z, działalność prawnicza;

69, 20, Z, działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe;

70, 22, Z, pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarzadzania;

73, 11, Z, działalność agencji reklamowych;

77, 11, Z, wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek;

77, 12, Z, wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;

77, 39, Z, wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Dnia 6 listopada 2019 r. Wnioskodawczyni jako pożyczkobiorca zawarła ze Spółką jako pożyczkodawcą umowę pożyczki pieniężnej na okres kilku lat. Spłata pożyczki nastąpi w kilku ratach. Pożyczka udzielona została ze środków pieniężnych stanowiących majątek Spółki oraz ma charakter odpłatny. Umowa przewiduje odsetki od zaciągniętej pożyczki w wysokości sumy wartości bezwzględnej WIBOR 3M i marży w wysokości 2 punktów procentowych w skali roku. Odsetki będą płatne z dołu wraz z terminem płatności poszczególnych rat. Wysokość marży oraz rodzaj stopy bazowej została ustalona na podstawie Obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia rodzaju bazowej stopy procentowej i marży dla potrzeb cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych. Przed zawarciem ww. umowy pożyczki, Zgromadzenie Wspólników Spółki upoważni Zarząd Spółki do zawarcia tejże umowy w drodze uchwały.

Wedle wiedzy Wnioskodawczyni, Spółka do tej pory nie udzielała pożyczek wspólnikom. Spółka udzielała jednakże w przeszłości odpłatne pożyczki pieniężne swoim pracownikom. Równocześnie, wedle wiedzy Wnioskodawczyni, Spółka przewiduje możliwości udzielenia kolejnych odpłatnych pożyczek pieniężnych Wnioskodawczyni bądź innym wspólnikom w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu Wnioskodawczyni w związku z dokonaniem czynności cywilnoprawnej w postaci zawarcia odpłatnej umowy pożyczki pieniężnej, udzielonej Wnioskodawczyni przez Spółkę, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, ze środków pochodzących z majątku tejże Spółki, będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynność cywilnoprawnych od ww. czynności?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym powyżej zdarzeniu, nie będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z dokonaniem czynności w postaci zawarcia umowy pożyczki ze Spółką, której jest wspólnikiem.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawych podlega m.in. umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży: przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

Jednakże zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) cyt. ustawy, nie podlegają podatkowi: czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

W świetle powyższych przepisów, jeżeli chociaż jedna strona danej czynności cywilnoprawnej – a więc np. pożyczkodawca – jest zwolniona od podatku od towarów i usług, to dana czynność prawa w ogóle nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym żadna ze stron takiej czynności nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku o od czynności cywilnoprawych z tytułu danej czynności. W ocenie zaś Wnioskodawczyni, w przedstawionym zdarzeniu Spółka jako pożyczkodawca zwolniona będzie od podatku od towarów i usług z tytułu zawarcia umowy pożyczki z Wnioskodawczynią.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie jednak z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W ocenie Wnioskodawczyni, nie budzi wątpliwości, iż czynność cywilnoprawna w postaci udzielenia pożyczki Wnioskodawczyni przez Spółkę stanowić będzie odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże z uwagi na charakter tejże czynności (pożyczka pieniężna), podlegać będzie ona zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wprawdzie udzielanie pożyczek nie stanowi głównego przedmiotu działalności Spółki, działalność w tymże zakresie nie została również wskazana w treści wpisu Spółki w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, jednakże opisane we wniosku zdarzenie przyszłe nie stanowi sytuacji jednorazowej. Wedle wiedzy Wnioskodawczyni, Spółka udzielała już w przeszłości pożyczek swoim pracownikom, ponadto Spółka nie wyklucza udzielenia kolejnych pożyczek Wnioskodawczyni bądź innym wspólnikom w przyszłości. Podkreślić należy również, iż w przedstawionym zdarzeniu pożyczka udzielana jest z majątku Spółki i ma charakter odpłatny – Spółka osiągnie w związku z udzieloną pożyczką korzyść majątkową w postaci odsetek.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż ponieważ Spółka jest przedsiębiorcą oraz aktywnym podatnikiem podatku od towarów i usług, przy czynności udzielenia pożyczki wykorzystywać będzie swój majątek oraz pożyczka będzie miała charakter odpłatny, to Spółka w zakresie tejże czynności działać będzie jako podatnik podatku od towarów i usług. Sam bowiem fakt, iż udzielanie pożyczek nie jest głównym przedmiotem działalności Spółki oraz tenże przedmiot działalności nie został ujawniony w treści wpisu Spółki w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, nie przesądza o tym, czy w ramach czynności polegającej na udzieleniu pożyczki Spółka działa jako podatnik podatku od towarów i usług. Wpis przedmiotu działalności w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego ma bowiem charakter orientacyjny. Ponieważ zaś nawet jednorazowa czynność udzielenia pożyczki, jeżeli jest odpłatna oraz wiąże się z zaangażowaniem majątku danego przedsiębiorcy powinna zostać uznana za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług to tym bardziej w sytuacji gdy Spółka udzielała już odpłatnych pożyczek pieniężnych osobom fizycznym w przeszłości oraz nie wyklucza udzielenie kolejnych pożyczek w przyszłości, należy uznać iż udzielając pożyczek Spółka działa jako podatnik podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, z uwagi na charakter tejże czynności, udzielenie odpłatnej pożyczki będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, ponieważ Spółka, tj. jedna ze stron czynności prawnej w postaci umowy pożyczki, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług z tytułu tejże czynności, należy stwierdzić, iż czynność ta zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu pożyczki udzielonej jej przez Spółkę.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawczyni przywołała fragmenty wybranych interpretacji indywidualnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja z 09 stycznia 2020 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.836.2019.1.AB.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1519, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

W przypadku umowy pożyczki stawka podatku wynosi – zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – 0,5 %.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni – osoba fizyczna – jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka”). Wnioskodawczyni posiada 1994 udziały w Spółce o łącznej wartości 997 000,00 zł. Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych, w tym zwłaszcza akcesoriów meblowych, klamek i gałek drzwiowych i meblowych.

Dnia 6 listopada 2019 r. Wnioskodawczyni jako pożyczkobiorca zawarła ze Spółką jako pożyczkodawcą umowę pożyczki pieniężnej na okres kilku lat. Spłata pożyczki nastąpi w kilku ratach. Pożyczka udzielona została ze środków pieniężnych stanowiących majątek Spółki oraz ma charakter odpłatny. Umowa przewiduje odsetki od zaciągniętej pożyczki w wysokości sumy wartości bezwzględnej WIBOR 3M i marży w wysokości 2 punktów procentowych w skali roku. Wedle wiedzy Wnioskodawczyni, Spółka do tej pory nie udzielała pożyczek wspólnikom. Spółka udzielała jednakże w przeszłości odpłatne pożyczki pieniężne swoim pracownikom. Równocześnie, wedle wiedzy Wnioskodawczyni, Spółka przewiduje możliwości udzielenia kolejnych odpłatnych pożyczek pieniężnych Wnioskodawczyni bądź innym wspólnikom w przyszłości.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawczyni dotyczy opodatkowania umowy pożyczki udzielonej przez Spółkę na rzecz Wnioskodawczyni podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy opisana we wniosku pożyczka podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umowy podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie podatku od towarów i usług skutkować może wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w zależności od kwalifikacji analizowanej czynności.

W interpretacji indywidualnej wydanej 09 stycznia 2020 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012. 836.2019.1.AB, dotyczącej podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez pożyczkodawcę (Spółkę) stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie – usługa udzielenia pożyczki przez pożyczkodawcę (Spółkę) na rzecz Wnioskodawczyni, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

A zatem skoro, udzielenie pożyczki przez Spółkę na rzecz Wnioskodawczyni podlega uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług (omawiana pożyczka jest z tego podatku zwolniona), to na mocy art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarcie opisanej umowy pożyczki, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Reasumując, Wnioskodawczyni jako pożyczkobiorca nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo Organ zaznacza, iż funkcja ochronna płynąca z przedmiotowej interpretacji, wynikająca z przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej, zgodnie z uprawnieniami Organu interpretacyjnego nadanymi przez art. 14b § 1 tejże ustawy ma zastosowanie wyłącznie dla Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.