2020.01.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0112-KDIL1-1.4012.515.2019.2.JKU

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.515.2019.2.JKU
z 13 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2019 r. (data wpływu 7 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 stycznia 2020 r. (data wpływu 10 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

możliwości odliczenia podatku VAT, który zawierać się będzie w realizowanym zadaniu polegającym na usuwaniu wyrobów zawierających azbest z posesji podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
opodatkowania dotacji uzyskanej z WFOŚiGW (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

możliwości odliczenia podatku VAT, który zawierać się będzie w realizowanym zadaniu polegającym na usuwaniu wyrobów zawierających azbest z posesji podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
opodatkowania dotacji uzyskanej z WFOŚiGW (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Wniosek został uzupełniony w dniu 10 stycznia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, prawidłowy podpis pod wnioskiem oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat (dalej: Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym, m.in. w zakresie ochrony środowiska i przyrody (art. 4 ust. 1 pkt 13). Powiat ubiega się o dotację na usuwanie wyrobów zawierających azbest na terenie Powiatu, dotacja ma pochodzić ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Realizacja zadania „(…)” wynika z rządowego programu pn. „(…)”, przyjętego uchwałą Rady Ministrów w dniu 14 lipca 2009 r., zmienioną uchwałą Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r., który jest kontynuacją „(…)” na lata 2003-2032 przyjętego uchwałą Rady Ministrów w dniu 14 maja 2002 r. Wymogiem Funduszu jest przedłożenie interpretacji indywidualnej, co do braku możliwości odliczenia podatku VAT przez Powiat. Usuwanie odpadów zawierających azbest wykonywane będzie przez firmę wyłonioną w postępowaniu przetargowym. Dotacja ma być na poziomie 70% całkowitych kosztów zadania. Pozostałe 30% kosztów pochodzić będzie ze środków własnych Powiatu i Urzędów Gmin. Dotacja otrzymana z WFOŚiGW na realizację ww. zadania będzie przyjęta jako dochód w budżecie Powiatu w paragrafie 2460 „Środki otrzymane od pozostałych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych na realizację zadań bieżących jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych” i będzie wydatkowana jako środki pochodzące z budżetu. W paragrafie tym ujmuje się również dotacje, o których mowa w art. 411 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Wnioskodawca otrzyma środki po zrealizowaniu zadania na zasadzie refundacji poniesionych kosztów w wysokości 70% ogólnych kosztów zadania. Warunki umowy na przyznanie dotacji na usuwanie azbestu są jednakowe dla wszystkich mieszkańców i są określone dopiero po zawarciu umowy z WFOŚiGW. Nie ma możliwości odstąpienia od wymienionych umów. Osoby fizyczne zakwalifikowane do zadania nie otrzymają żadnych środków finansowych. Zakres prac to demontaż, pakowanie, transport i utylizacja odpadów zawierających azbest. Utylizacja odpadów zawierających azbest polegać będzie na umieszczeniu tych odpadów na składowisku odpadów niebezpiecznych. Wyroby zawierające azbest będą odbierane z posesji osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczych oraz od osób prawnych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Faktury za wykonanie usługi wystawiane będą na Powiat jako nabywcę oraz Starostwo Powiatowe, jako odbiorca. Efekty projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających podatkowi VAT. Właściciele nieruchomości nie będą dokonywać żadnych płatności na rzecz Powiatu z tytułu udziału w tym zadaniu. Wnioskodawca nie uzależnia wykonania prac związanych z usuwaniem azbestu od dokonania przez mieszkańców wpłat z tego tytułu. Dotacja stanowi dopłatę do ogólnej działalności Powiatu, środki będą stanowiły refundację poniesionych wydatków na utylizację wyrobów zawierających azbest. Wnioskodawca nie ma możliwości zwrotu otrzymanych środków w przypadku niezrealizowania projektu, gdyż otrzymane środki pieniężne są w formie refundacji poniesionych kosztów. Wysokość otrzymanego dofinansowania nie jest uzależniona od ilości mieszkańców/podmiotów biorących udział w projekcie. W przypadku nie otrzymania dofinansowania Powiat, nie będzie realizował ww. zadania.

Wniosek został uzupełniony w dniu 10 stycznia 2020 r. o następujące informacje:

Ad. 1
Wykonawcę prac dotyczących zadania z zakresu Likwidacji wyrobów zawierających azbest na terenie Powiatu wyłoni zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych Powiat.
Ad. 2
Umowę z wykonawcą przedmiotowego zadania będzie zawierał Powiat. Wykonawca zadania zostanie wyłoniony, zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych, w trybie przetargu nieograniczonego. Po wyłonieniu Wykonawcy zadania Powiat poinformuje wszystkie Gminy biorące udział o rozpoczęciu zadania i możliwości zbierania wniosków od osób zainteresowanych usunięciem azbestu z ich posesji.
Zgodnie z wytycznymi z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej wnioskodawcami mogą być Lokalni mieszkańcy. Mieszkaniec przedkłada wniosek o Likwidację wyrobów zawierających azbest w Urzędzie Gminy właściwym ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Gmina weryfikuje czy wnioskowana nieruchomość zgłoszona jest w Bazie azbestowej oraz czy wnioskodawca dopełnił formalności (dokonał zgłoszenia lub uzyskał pozwolenie) wynikające z przepisów prawa budowlanego. Wniosek po weryfikacji przez przedstawiciela Gminy zostaje przekazany do Starostwa Powiatowego celem rozpoczęcia prac. W momencie ostatecznego ważenia azbestu przez Wykonawcę zostanie podpisany protokół odbioru azbestu i na tej podstawie zostanie określona wartość zadania u poszczególnych wnioskodawców.
Ad. 3
Powiat nie będzie podpisywał umowy pomiędzy Powiatem a mieszkańcami. Azbest zostanie usunięty na podstawie złożonego wniosku, a wartość zadania u poszczególnych wnioskodawców zostanie określona na podstawie protokołu ostatecznego odbioru i karty przekazania odpadów na składowisko odpadów niebezpiecznych. Umowy podpisywane będą wyłącznie pomiędzy Powiatem a wnioskodawcami, którzy prowadzą działalność gospodarczą związaną z produkcją podstawową produktów rolnych oraz w dziedzinie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku 1 do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (w rozumieniu prawa unijnego), w przypadku pomocy de minimis w rolnictwie.
1. przedmiotem umowy pomiędzy Powiatem a wnioskodawcą prowadzącym działalność gospodarczą związaną z produkcją podstawową produktów rolnych, w sprawie wsparcia, które stanowi pomoc de minimis w rolnictwie w rozumieniu Rozporządzenia Komisji (WE) NR 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym, będzie:
  - rodzaj prowadzonych prac z podaniem adresu nieruchomości, nr ewidencyjnego działki,
  - całkowita wartość zadania,
  - zobowiązanie do przedłożenia oświadczenia o otrzymaniu pomocy de minimis wraz z formularzem zawierającym niezbędne informacje dotyczące tej pomocy, zgodnie z ustawą z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 362) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2010 r. w sprawie Informacji składanych przez podmioty ubiegające się o pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie (Dz. U. z 2010 r. Nr 121, poz. 810).
2. Gmina zobowiązana będzie do:
  - przyjmowania wniosków od zainteresowanych lokalnych mieszkańców na usunięcie eternitu z ich posesji,
  - weryfikacji wniosków złożonych przez mieszkańców pod kątem formalnym, wpisu do Bazy Azbestowej, uczestnictwa podczas ważenia azbestu i ostatecznym odbiorze azbestu itp.
Dodatkowo każda Gmina biorąca udział w zadaniu deklaruje do przekazania ze swojego budżetu do budżetu powiatu w formie dotacji celowej środki, które zamierza przeznaczyć na likwidację azbestu. Środki z Gmin przekazywane są do Powiatu na podstawie umowy pomiędzy Gminą a Powiatem. Niewykorzystane środki gminne zwracane są przez Powiat Gminie po zakończeniu zadania najpóźniej do końca grudnia danego roku.
Likwidacja azbestu finansowana jest ze środków pochodzących z budżetu Powiatu, Gmin oraz ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony środowiska i Gospodarki Wodnej.
Właściciele nieruchomości zobowiązani są do:
- złożenia wniosku o usunięcie azbestu do Gminy właściwej ze względu na miejsce położenia nieruchomości,
- zgłoszenia zamiaru wymiany, rozbiórki pokrycia zgodnie z przepisami prawa budowlanego,
- zgłoszenia do bazy azbestowej,
- wzięcia udziału w ostatecznym ważeniu azbestu, na podstawie którego określana jest wartość zadania u poszczególnych wnioskodawców.
Ponadto właściciele nieruchomości nie ponoszą żadnych kosztów związanych z realizacją zadania.
Ad. 4
Powiat z otrzymanego dofinansowania pokryje wydatki dotyczące likwidacji azbestu zgodnie z zawartą umową z Wykonawcą w trybie przetargu nieograniczonego w zakresie:
1. Demontaż, transport i unieszkodliwienie azbestu i/lub
2. Transport i unieszkodliwienie azbestu.
Po usunięciu azbestu i sporządzeniu protokołu ostatecznego oraz otrzymaniu karty przekazania odpadów zostanie wystawiona przez Wykonawcę zadania faktura.
Faktura zostanie opłacona ze środków zabezpieczonych w budżecie Powiatu pochodzących z gmin i powiatu. Następnie zostanie wygenerowany wniosek do WFOŚiGW o zwrot poniesionych środków zgodnie z umową zawartą pomiędzy WFOŚiGW a Powiatem.
Zgodnie z przyjętym sposobem rozliczenia zadanie jest finansowane ze środków WFOŚiGW w wysokości wynikającej z umowy z WFOŚiGW (do 70% wartości zadania), pozostała wartość zadania pokryta będzie ze środków Powiatu i poszczególnych gmin.
Powiat nie pobiera żadnych opłat ani nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia z tytułu realizacji zadania.
Ad. 5
Powiat nie może przeznaczyć dofinansowania na inny cel niż przedmiotowe zadanie. Wynika to wprost z umowy pomiędzy Powiatem i WFOŚiGW oraz umów pomiędzy Powiatem a Gminami. Środki z WFOŚIGW stanowią formę refundacji poniesionych kosztów przez Powiat związanych wyłącznie z likwidacją azbestu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Powiat ma prawną możliwość odliczenia podatku VAT, który zawierać się będzie w realizowanym zadaniu polegającym na usuwaniu wyrobów zawierających azbest z posesji podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych?
Czy uzyskana z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dotacja powinna być opodatkowana?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Powiat nie ma prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w wartości całkowitej planowanego przedsięwzięcia. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowanie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Warunek ten nie będzie spełniony, gdyż Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego realizując zadanie będące przedmiotem wniosku, wykonuje zadania własne, a usługi nabyte w ramach jego realizacji nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem, Powiat nie będzie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją przedmiotowego projektu, tym samym nie będzie miał prawa do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Dotacja ta nie powinna podlegać opodatkowaniu, ponieważ nie można jej powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
W związku z realizacją zadania Powiat nie otrzymuje wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Powyższe stanowisko wpisuje się w interpretację z dnia 5 czerwca 2018 r. 0113-KDIPT1-1.4012.298.2018.3.JK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie tut. Organ informuje, że dla zachowania spójności niniejszej interpretacji, w pierwszej kolejności udzielono odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2, a następnie na pytanie oznaczone we wniosku nr 1.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 511, z późn. zm. ), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie ochrony środowiska i przyrody.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy za niższą kwotę (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za konkretną dostawę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednostką samorządu terytorialnego. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym, m.in. w zakresie ochrony środowiska i przyrody (art. 4 ust. 1 pkt 13). Powiat ubiega się o dotację na usuwanie wyrobów zawierających azbest na terenie Powiatu, dotacja ma pochodzić ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Realizacja zadania „(…)” wynika z rządowego programu pn. „(…)”, przyjętego uchwałą Rady Ministrów w dniu 14 lipca 2009 r., zmienioną uchwałą Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r., który jest kontynuacją „(…)” na lata 2003-2032 przyjętego uchwałą Rady Ministrów w dniu 14 maja 2002 r. Usuwanie odpadów zawierających azbest wykonywane będzie przez firmę wyłonioną w postępowaniu przetargowym. Dotacja ma być na poziomie 70% całkowitych kosztów zadania. Pozostałe 30% kosztów pochodzić będzie ze środków własnych Powiatu i Urzędów Gmin. Dotacja otrzymana z WFOŚiGW na realizację ww. zadania będzie przyjęta jako dochód w budżecie Powiatu w paragrafie 2460 „Środki otrzymane od pozostałych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych na realizację zadań bieżących jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych” i będzie wydatkowana jako środki pochodzące z budżetu. W paragrafie tym ujmuje się również dotacje, o których mowa w art. 411 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo ochrony środowiska. Wnioskodawca otrzyma środki po zrealizowaniu zadania na zasadzie refundacji poniesionych kosztów w wysokości 70% ogólnych kosztów zadania. Warunki umowy na przyznanie dotacji na usuwanie azbestu są jednakowe dla wszystkich mieszkańców i są określone dopiero po zawarciu umowy z WFOŚiGW. Nie ma możliwości odstąpienia od wymienionych umów. Osoby fizyczne zakwalifikowane do zadania nie otrzymają żadnych środków finansowych. Zakres prac to demontaż, pakowanie, transport i utylizacja odpadów zawierających azbest. Utylizacja odpadów zawierających azbest polegać będzie na umieszczeniu tych odpadów na składowisku odpadów niebezpiecznych. Wyroby zawierające azbest będą odbierane z posesji osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczych oraz od osób prawnych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Faktury za wykonanie usługi wystawiane będą na Powiat jako nabywcę oraz Starostwo Powiatowe, jako odbiorca. Efekty projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających podatkowi VAT. Właściciele nieruchomości nie będą dokonywać żadnych płatności na rzecz Powiatu z tytułu udziału w tym zadaniu. Wnioskodawca nie uzależnia wykonania prac związanych z usuwaniem azbestu od dokonania przez mieszkańców wpłat z tego tytułu. Dotacja stanowi dopłatę do ogólnej działalności Powiatu, środki będą stanowiły refundację poniesionych wydatków na utylizację wyrobów zawierających azbest. Wnioskodawca nie ma możliwości zwrotu otrzymanych środków w przypadku niezrealizowania projektu, gdyż otrzymane środki pieniężne są w formie refundacji poniesionych kosztów. Wysokość otrzymanego dofinansowania nie jest uzależniona od ilości mieszkańców/podmiotów biorących udział w projekcie. W przypadku nie otrzymania dofinansowania Powiat, nie będzie realizował ww. zadania. Wykonawcę prac dotyczących zadania z zakresu Likwidacji wyrobów zawierających azbest na terenie Powiatu wyłoni zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych Powiat. Umowę z wykonawcą przedmiotowego zadania będzie zawierał Powiat. Wykonawca zadania zostanie wyłoniony, zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych, w trybie przetargu nieograniczonego. Po wyłonieniu Wykonawcy zadania Powiat poinformuje wszystkie Gminy biorące udział o rozpoczęciu zadania i możliwości zbierania wniosków od osób zainteresowanych usunięciem azbestu z ich posesji. Zgodnie z wytycznymi z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej wnioskodawcami mogą być Lokalni mieszkańcy. Mieszkaniec przedkłada wniosek o Likwidację wyrobów zawierających azbest w Urzędzie Gminy właściwym ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Gmina weryfikuje czy wnioskowana nieruchomość zgłoszona jest w Bazie azbestowej oraz czy wnioskodawca dopełnił formalności (dokonał zgłoszenia lub uzyskał pozwolenie) wynikające z przepisów prawa budowlanego. Wniosek po weryfikacji przez przedstawiciela Gminy zostaje przekazany do Starostwa Powiatowego celem rozpoczęcia prac. W momencie ostatecznego ważenia azbestu przez Wykonawcę zostanie podpisany protokół odbioru azbestu i na tej podstawie zostanie określona wartość zadania u poszczególnych wnioskodawców.

Powiat nie będzie podpisywał umowy pomiędzy Powiatem a mieszkańcami. Azbest zostanie usunięty na podstawie złożonego wniosku, a wartość zadania u poszczególnych wnioskodawców zostanie określona na podstawie protokołu ostatecznego odbioru i karty przekazania odpadów na składowisko odpadów niebezpiecznych. Umowy podpisywane będą wyłącznie pomiędzy Powiatem a wnioskodawcami, którzy prowadzą działalność gospodarczą związaną z produkcją podstawową produktów rolnych oraz w dziedzinie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku 1 do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (w rozumieniu prawa unijnego), w przypadku pomocy de minimis w rolnictwie.

przedmiotem umowy pomiędzy Powiatem a wnioskodawcą prowadzącym działalność gospodarczą związaną z produkcją podstawową produktów rolnych, w sprawie wsparcia, które stanowi pomoc de minimis w rolnictwie w rozumieniu Rozporządzenia Komisji (WE) NR 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym, będzie:
- rodzaj prowadzonych prac z podaniem adresu nieruchomości, nr ewidencyjnego działki,
- całkowita wartość zadania,
- zobowiązanie do przedłożenia oświadczenia o otrzymaniu pomocy de minimis wraz z formularzem zawierającym niezbędne informacje dotyczące tej pomocy, zgodnie z ustawą z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 362) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2010 r. w sprawie Informacji składanych przez podmioty ubiegające się o pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie (Dz. U. z 2010 r. Nr 121, poz. 810).
Gmina zobowiązana będzie do:
- przyjmowania wniosków od zainteresowanych lokalnych mieszkańców na usunięcie eternitu z ich posesji,
- weryfikacji wniosków złożonych przez mieszkańców pod kątem formalnym, wpisu do Bazy Azbestowej, uczestnictwa podczas ważenia azbestu i ostatecznym odbiorze azbestu itp.

Dodatkowo każda Gmina biorąca udział w zadaniu deklaruje do przekazania ze swojego budżetu do budżetu powiatu w formie dotacji celowej środki, które zamierza przeznaczyć na likwidację azbestu. Środki z Gmin przekazywane są do Powiatu na podstawie umowy pomiędzy Gminą a Powiatem. Niewykorzystane środki gminne zwracane są przez Powiat Gminie po zakończeniu zadania najpóźniej do końca grudnia danego roku.

Likwidacja azbestu finansowana jest ze środków pochodzących z budżetu Powiatu, Gmin oraz ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony środowiska i Gospodarki Wodnej.

Właściciele nieruchomości zobowiązani są do:

złożenia wniosku o usunięcie azbestu do Gminy właściwej ze względu na miejsce położenia nieruchomości,
zgłoszenia zamiaru wymiany, rozbiórki pokrycia zgodnie z przepisami prawa budowlanego,
zgłoszenia do bazy azbestowej,
wzięcia udziału w ostatecznym ważeniu azbestu, na podstawie którego określana jest wartość zadania u poszczególnych wnioskodawców.

Ponadto właściciele nieruchomości nie ponoszą żadnych kosztów związanych z realizacją zadania.

Powiat z otrzymanego dofinansowania pokryje wydatki dotyczące likwidacji azbestu zgodnie z zawartą umową z Wykonawcą w trybie przetargu nieograniczonego w zakresie:

Demontaż, transport i unieszkodliwienie azbestu i/lub
Transport i unieszkodliwienie azbestu.

Po usunięciu azbestu i sporządzeniu protokołu ostatecznego oraz otrzymaniu karty przekazania odpadów zostanie wystawiona przez Wykonawcę zadania faktura.

Faktura zostanie opłacona ze środków zabezpieczonych w budżecie powiatu pochodzących z gmin i powiatu. Następnie zostanie wygenerowany wniosek do WFOŚiGW o zwrot poniesionych środków zgodnie z umową zawartą pomiędzy WFOŚiGW a Powiatem.

Zgodnie z przyjętym sposobem rozliczenia zadanie jest finansowane ze środków WFOŚiGW w wysokości wynikającej z umowy z WFOŚiGW (do 70% wartości zadania), pozostała wartość zadania pokryta będzie ze środków Powiatu i poszczególnych gmin.

Powiat nie pobiera żadnych opłat ani nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia z tytułu realizacji zadania.

Powiat nie może przeznaczyć dofinansowania na inny cel niż przedmiotowe zadanie. Wynika to wprost z umowy pomiędzy Powiatem i WFOŚiGW oraz umów pomiędzy Powiatem a Gminami. Środki z WFOŚiGW stanowią formę refundacji poniesionych kosztów przez Powiat związanych wyłącznie z likwidacją azbestu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności kwestii, czy dotacja uzyskana z WFOŚiGW przeznaczona na usuwanie azbestu powinna być opodatkowana.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku będziemy mieć do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. odsprzedażą usług zakupionych przez Powiat od wyspecjalizowanego podmiotu na rzecz podmiotów będących właścicielami nieruchomości biorących udział w zadaniu), a nie z realizacją zadań własnych przez Powiat w charakterze organu władzy publicznej. Wnioskodawca bowiem nabywa przedmiotowe usługi od wyspecjalizowanej firmy we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich, a więc stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, zawierając umowę z wykonawcą na świadczenie ww. usługi, wchodzi w rolę podmiotu świadczącego usługę. Trzeba też zauważyć, że to Wnioskodawca (nie właściciele nieruchomości) wybiera firmę wykonującą usługi związane z usuwaniem wyrobów zawierających azbest i zawiera z nią umowę, a faktura z tytułu świadczenia ww. usługi jest wystawiana na Powiat jako na nabywcę usługi.

Środki finansowe pozyskane przez Powiat (dotacja uzyskana z WFOŚiGW) w tym przypadku są przeznaczone na realizację konkretnego zadania związanego z demontażem, pakowaniem, transportem i utylizacją odpadów zawierających azbest. W konsekwencji, środki te należy uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi przez Powiat na rzecz właścicieli nieruchomości, uiszczane przez podmiot trzeci (tj. podmiot przekazujący dofinansowanie). Przedmiotowa dotacja nie może więc zostać uznana za dotację kosztową przeznaczoną na ogólną działalność Powiatu, jej celem bowiem nie jest dotowanie całej działalności Powiatu, ale konkretnych czynności wykonywanych w ramach ww. zadania. Potwierdza to okoliczność, że Powiat nie może przeznaczyć dotacji uzyskanej z WFOŚiGW na inny cel niż demontaż, pakowanie, transport i utylizacja odpadów zawierających azbest.

Otrzymana dotacja ma być na poziomie 70% całkowitych kosztów poniesionych w związku z realizacją zadania, natomiast w pozostałym zakresie, tj. w 30%, zadanie zostanie sfinansowane ze środków własnych Powiatu i Urzędów Gmin. Właściciele nieruchomości nie ponoszą żadnych kosztów związanych z realizacją zadania. Skoro więc ostateczny odbiorca usługi nie musi za tę usługę uiszczać na rzecz Powiatu żadnych opłat z powodu przyznanego dofinansowania, to stwierdzić należy, że dofinansowanie to wpływa bezpośrednio na cenę świadczonej usługi.

W związku z powyższym należy uznać, że świadczenia, do wykonania których Powiat zobowiązał się w ramach wniosków złożonych przez właścicieli nieruchomości, stanowią odpłatne świadczenia usług, które – zgodnie z przywołanym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Powiat, w związku z ww. czynnościami występuje w charakterze podatnika tego podatku.

Tym samym, dotacja przyznana Powiatowi z WFOŚiGW na realizację ww. zadania (w wysokości 70% jego całkowitych kosztów) w zakresie, w jakim stanowi ona pokrycie ceny usług świadczonych na rzecz właścicieli nieruchomości, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z tytułu wykonania przez Powiat usług w zakresie demontażu, pakowania, transportu i utylizacji odpadów zawierających azbest z nieruchomości należących do osób fizycznych i prawnych, a Wnioskodawca działa w tym zakresie jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 213, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i ar. 114 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zaznaczenia wymaga, że zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia dla świadczenia usług w zakresie demontażu, pakowania, transportu i utylizacji odpadów zawierających azbest. Zatem czynności te będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu właściwej stawki podatku VAT.

Podsumowując, dotacja uzyskana z WFOŚiGW przeznaczona na usuwanie azbestu powinna być opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Powiat ma możliwość odliczenia podatku VAT, który zawierać się będzie w realizowanym zadaniu polegającym na usuwaniu wyrobów zawierających azbest z posesji podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki będzie występować, bowiem – jak wykazano powyżej – świadczenia, do wykonania których Powiat zobowiązał się w ramach wniosków złożonych przez właścicieli nieruchomości, stanowią odpłatne świadczenia usług, które – zgodnie z przywołanym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Powiat, w związku z ww. czynnościami występuje w charakterze podatnika tego podatku. Ponadto, ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia dla świadczenia usług w zakresie demontażu, pakowania, transportu i utylizacji odpadów zawierających azbest. Zatem czynności te będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu właściwej stawki podatku VAT.

Analiza opisu sprawy oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi zatem do wniosku, że w niniejszej sprawie spełniony zostanie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług, tzn. ponoszone wydatki na usługi, o których mowa we wniosku, związane będą bowiem z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Powiat będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – wbrew stanowisku Wnioskodawcy – będzie miał możliwość odliczenia podatku naliczonego, który zawierać się będzie w realizowanym zadaniu polegającym na usuwaniu wyrobów zawierających azbest z posesji podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Podsumowując, Powiat będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT, związanego z wydatkami na realizację zadania.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie nie objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin