Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.735.2019.2.IK
z 20 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2019 r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług organizacji obozów dla Klubów sportowych oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług organizacji obozów dla Klubów sportowych oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 19 grudnia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.735.2019.1.IK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i w przyszłości zamierza zajmować się pośrednictwem w organizacji obozów sportowych dla piłkarzy zawodowych. Obozy sportowe odbywać się będą w celu poprawy kondycji fizycznej sportowców zawodowych, jak również w celu doskonalenia umiejętności zawodowych. Organizatorami będą hotele, które w swoim zakresie zapewnią uczestnikom obozu następujące usługi:

• prowadzenie treningów sportowych,
• udział w rozgrywkach
• transport na rozgrywki sportowe,
• wynajem boiska sportowego, jak również sprzętu treningowego,
• wynajem pomieszczeń do przechowywania sprzętu treningowego,
• dostęp do siłowni,
• wellnes spa,
• usługi pralnicze,
• codzienny wynajem meeting-roomów gdzie omawiane będą skuteczne taktyki gry jak również przeprowadzane będą analizy meczowe w celu doskonalenia zawodowego piłkarzy,
• wynajęcie pomieszczeń w których osobiści masażyści i fizjoterapeuci będą wykonywać zabiegi zawodnikom sportowym jak również na życzenie uczestników zapewnienie wykwalifikowanych masażystów i fizjoterapeutów,
• sparingi meczowe jak i rozgrywki meczowe pomiędzy klubami,
• usługi sędziego zawodowego z licencją zawodową,
• nocleg i wyżywienie.
  
  

Do usług firmy Wnioskodawcy należeć będzie nadzór nad prawidłowym wykonaniem zamawianych usług, jak również przeprowadzanie rozmów z hotelami i Klubami Sportowymi w celu uzgodnienia dogodnych warunków.

Ponieważ firma Wnioskodawcy występuje do organizatorów jako podmiot zamawiający, otrzymywać będzie fakturę za ww. usługi. Usługi te będzie odsprzedawać Klubom Sportowym na podstawie faktury, która odpowiednio będzie powiększona o przychody firmy Wnioskodawcy za wykonaną usługę nadzoru i mediacji.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT,
   
2. Do kompleksowych usług doliczana jest m.in. organizacja meczu przez Wnioskodawcę, a następnie usługa kompleksowa sprzedawana jest głównie podmiotom zagranicznym w ramach czynności opodatkowanych,
   
3. Wnioskodawca nabywa od hotelu przedmiotowe kompleksowe usługi w imieniu własnym i na własny rachunek, organizuje dodatkowo mecze dla drużyn, oraz świadczy inne usługi typu organizacja transportu, działa często jako przedstawiciel drużyny itp. a następnie dokonuje sprzedaży całości usług na rzecz klubu piłkarskiego,
   
4. Wnioskodawca przede wszystkim będzie świadczył usługi na rzecz Klubów Sportowych,
   
5. Wnioskodawca nic działa na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, celem jest działalność zarobkowa,
   
6. Wnioskodawca nie będzie klubem sportowym, związkiem sportowym, związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu,
   
7. Czynności świadczone przez Wnioskodawcę, za które pobierze wynagrodzenie od Klubów Piłkarskich nie będą konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
   
8. Wnioskodawca jest nastawiony na osiąganie zysków,
   
9. Czynności świadczone przez Wnioskodawcę to jest organizacja obozu sportowego w skład którego wchodzi odpłatne zakwaterowanie związane ze sportem, wynajem sprzętu sportowego, obiektów sportowych, organizacja oraz wstęp na organizowane mecze, a co za tym idzie również działalność marketingowa oraz reklamowo-promocyjna jest wykonywana na rzecz osób zawodowo ( zarobkowo ) uprawiających piłkę nożną,
   
10. Wnioskodawca jest podmiotem, który osiąga/będzie osiągać w sposób systematyczny zyski z prowadzonej działalności, a osiągnięty zysk zostanie przeznaczony na cele prywatne, jak i na dalszy rozwój firmy
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy podatek naliczony z faktury otrzymanej od hotelu zawierającej usługę kompleksową ze stawką 23 % podlega odliczeniu przez firmę Wnioskodawcy?
2. Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować przy odsprzedaży z prowizją ww. usług do zamawiającego klubu piłkarskiego, gdzie firma Wnioskodawcy będzie nadzorowała i koordynowała prawidłowe wykonanie usług świadczonych przez hotel?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad. 1

Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od faktury otrzymanej od hotelu zgodnie z art. 86. 1. Ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług poz. 2174.

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ad. 2

Na podstawie Ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług z p.z. należy stwierdzić, że;

1. Podatnik nie może zastosować zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43.1 Ustawy o VAT ponieważ nie spełnia przesłanek wynikających z art. 43.1 pkt 32b („świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków”) gdyż usługi te mają na celu osiąganie zysków zarówno z tytułu wykonywanego zawodu przez sportowców jak również przez firmę Wnioskodawcy.
   Zwolnienie to wyklucza także art. 43.1 pkt 32c („są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym
   
   • z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością”). Zaznaczyć należy, że usługa jest kompleksowa w skład, której wchodzi wynajem sprzętu sportowego jak również obiektów sportowych.
2. Biorąc pod uwagę, że usługa ma na celu poprawę kondycji fizycznej zawodników sportowych a głównym celem jest dokształcenie zawodników w celu lepszego wykonywania swoich zawodów, które to klasyfikowane są zgodnie z PKWiU 93.1 oraz 93.13, stawka na te usługi zgodnie z Ustawą o VAT wynosi 23%. Ponieważ usługa jest kompleksowa to według Wnioskodawcy świadczący usługę kompleksową powinien opodatkować całość obrotu naliczonego z tytułu wykonania danej usługi z zastosowaniem stawki właściwej dla usługi zasadniczej - głównej.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Przepis ten reguluje zatem takie sytuacje, kiedy podatnik działając we własnym imieniu zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci. W takim przypadku, gdy podmiot nabywa usługę, a następnie odsprzedaje ją kontrahentowi w tzw. „stanie nieprzetworzonym”, uznawany za podatnika, który usługę taką świadczy. Świadczenie takich usług powinno zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla danego rodzaju usług.

Na podstawie art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

-z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Przy czym w myśl art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zgodnie z jednolitą linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, który implementuje do krajowego porządku prawnego przepis art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), należy interpretować tak, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechnia sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Powyższe stanowisko zostało przedstawione w wyrokach NSA z dnia 8 lutego 2018 r. sygn. akt I FSK 394/16, z dnia 18 maja 2017 r. sygn. akt I FSK 1807/15, z dnia 13 marca sygn. akt I FSK 585/13.

Zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, iż „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z dnia 21 lutego 2013r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, iż „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, iż art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że „ art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.

Natomiast podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny zarejestrowany podatnik VAT, zamierza zajmować się pośrednictwem obozów sportowych dla piłkarzy zawodowych. Wnioskodawca nie działa na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Wnioskodawca nie będzie klubem sportowym, związkiem sportowym, związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Wnioskodawca jest nastawiony na osiąganie zysków Organizatorami obozów będą hotele, które zapewnią uczestnikom obozu:

• prowadzenie treningów sportowych,
• udział w rozgrywkach
• transport na rozgrywki sportowe,
• wynajem boiska sportowego, jak również sprzętu treningowego,
• wynajem pomieszczeń do przechowywania sprzętu treningowego,
• dostęp do siłowni,
• wellnes spa,
• usługi pralnicze,
• codzienny wynajem meeting-roomów gdzie omawiane będą skuteczne taktyki gry jak również przeprowadzane będą analizy meczowe w celu doskonalenia zawodowego piłkarzy,
• wynajęcie pomieszczeń w których osobiści masażyści i fizjoterapeuci będą wykonywać zabiegi zawodnikom sportowym jak również na życzenie uczestników zapewnienie wykwalifikowanych masażystów i fizjoterapeutów,
• sparingi meczowe jak i rozgrywki meczowe pomiędzy klubami,
• usługi sędziego zawodowego z licencją zawodową,
• nocleg i wyżywienie.
  
  

Wnioskodawca nabywa od hotelu przedmiotowe kompleksowe usługi w imieniu własnym i na własny rachunek, organizuje dodatkowo mecze dla drużyn, oraz świadczy inne usługi typu organizacja transportu, działa często jako przedstawiciel drużyny, itp. a następnie dokonuje sprzedaży całości usług na rzecz klubu piłkarskiego.

Wnioskodawca będzie otrzymywać fakturę za ww. usługi i będzie je odsprzedawać Klubom Sportowym na podstawie faktury, którą odpowiednio powiększy o przychody za usługę nadzoru i mediacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku z faktury wystawionej przez hotel za kompleksową usługę ze stawką 23% oraz stawki podatku dla odsprzedaży z prowizją ww. usług do zamawiającego klubu sportowego, gdzie Wnioskodawca będzie nadzorował i koordynował prawidłowe wykonanie usług świadczonych przez hotel.

Na tle przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca będzie świadczył usługę organizacji obozów odkupując ją wcześniej od hotelu, a następnie sprzeda ją powiększoną o koszty nadzorowania i koordynowania usług świadczonych przez hotele. Z uwagi na fakt, że jak wskazano we wniosku Wnioskodawca nie będzie klubem sportowym, związkiem sportowym, związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, i jego działania będą nastawione na zysk, świadczone przez niego ww. usługi na rzecz Klubów Sportowych nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Właściwą stawką dla świadczonych usług zgodnie z art. 41 ust. 1 związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT będzie stawka 23%.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wskazać należy, że skoro Wnioskodawca będzie nabywał kompleksową usługę organizacji obozów, która jest opodatkowana 23% stawką podatku VAT, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz będzie wykorzystywał nabyte usługi do czynności opodatkowanych podatkiem, to będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto zaznacza się, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanych pytań i przedstawionego stanowiska, stąd interpretacja nie rozstrzyga w zakresie uznania świadczonej usługi za kompleksową oraz ustalenia miejsca świadczenia tej usługi, w przypadku jej świadczenia dla podmiotów zagranicznych.

Ponadto informuje się, że przepis będący przedmiotem interpretacji tj. art. 5a, został zmieniony ustawą z 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2019 r., poz. 1751).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.