Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.117.2019.1.DJ
z 29 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2019 r. (data wpływu 13 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismami z dni: 22 grudnia 2019 r. (data wpływu 24 grudnia 2019 r.) oraz 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 2 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni ma 82 lata. Jest osobą niepełnosprawną z orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym wydanym 6 grudnia 2011 r. Zainteresowana ma szczątkowy zasięg widzenia. Mieszka samotnie w małym domu jednorodzinnym. Od poniedziałku do piątku przez dwie godziny dziennie korzysta z usług opiekunki społecznej. W miejscowości, w której zamieszkuje Wnioskodawczyni brak jest sieci gazowniczej. Jedynym bezpiecznym źródłem ogrzewania w okresie jesienno-zimowym są urządzenia elektryczne. Z tego też względu 19 września 2016 r. zamontowano u Wnioskodawczyni panele na podczerwień, które są jednym z najbezpieczniejszych i najtańszych źródeł ogrzewania, co dla Zainteresowanej – osoby niedowidzącej jest ogromnym udogodnieniem. Ponadto programator pozwala ustawić i zachować stałą temperaturę bez ingerencji Wnioskodawczyni. Następną istotną zaletą tego ogrzewania jest to, że panele te ograniczają ryzyko rozprzestrzeniania się chorób, ponieważ zarazki nie są roznoszone razem z powietrzem, co jest dla Wnioskodawczyni bardzo ważne, gdyż oprócz problemu ze wzrokiem leczy się też na astmę. Montaż paneli został wykonany przez profesjonalną firmę (…). Ponieważ do tego czasu Wnioskodawczyni nie posiadała wiedzy o ewentualnej możliwości odliczenia wydatków poniesionych na montaż paneli na podczerwień Zainteresowana czyni to dopiero teraz.

W pismach, stanowiących uzupełnienie wniosku Zainteresowana doprecyzowała, że orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu znacznym zostało wydane 6 grudnia 2011 roku. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 24 września 2006 r. Orzeczenie to zostało wydane na stałe, czyli obowiązuje ono do końca życia. Zapytanie dotyczy interpretacji w ramach ulgi rehabilitacyjnej za 2016 r. Przedmiotem zapytania jest zakup i montaż paneli grzewczych na podczerwień. Panele grzewcze na podczerwień zostały zakupione w firmie (…) i przez serwisantów z tejże firmy zamontowane w dniu 19 września 2016 r. Płatność została wykonana w ciągu 2 dni od montażu zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami. Koszty te zostały pokryte w całości z budżetu Wnioskodawczyni. Poniesione koszty zostały udokumentowane fakturą wystawioną przez montującą firmę. Faktura ta zawiera informację, że nabywcą paneli jest Wnioskodawczyni; sprzedającym jest firma (…); całkowity koszt paneli i montażu wynosi 5600 zł. Faktura nr (…) z dnia 19 września 2016 r. została dołączona do wniosku. Wydatki te nie zostały Wnioskodawczyni nigdy zwrócone, ani też nie były przez nikogo dofinansowane w żadnej formie.

Panele grzewcze zostały zamontowane na stałe do sufitu i podłączone do źródła prądu za pomocą dodatkowej instalacji elektrycznej. Takie usytuowanie nie stanowi dla Wnioskodawczyni bariery do poruszania się, co w przypadku Wnioskodawczyni jako osoby o znikomym zasięgu widzenia jest ogromnym udogodnieniem i w znacznym stopniu ułatwia wykonywanie przez Wnioskodawczynię czynności życiowych. Regulacja temperatury odbywa się za pomocą termostatu, a programator pozwala opiekunce Wnioskodawczyni ustawić żądaną temperaturę bez ingerencji Zainteresowanej. Zamontowane panele ułatwiają Wnioskodawczyni funkcje życiowe, a wydatki zostały poniesione stosownie do niepełnosprawności Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia kosztów poniesionych na zamontowane panele grzewcze?

Zdaniem Wnioskodawczyni, montaż instalacji opisanej w pkt 75 Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej - wydatki nielimitowane na cele rehabilitacyjne. Byłyby to wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

W opinii Wnioskodawczyni, przysługuje jej prawo do odliczenia poniesionych wydatków na zakup i montaż ww. paneli grzewczych w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem, zostały wymienione w art. 26 ust. 7a ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 7a pkt 1 cyt. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Natomiast art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Słownik języka polskiego PWN (wersja elektroniczna) definiuje:

• wyposażenie jako urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś;
• wyposażyć jako zaopatrzyć w przedmioty potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś lub do wykonywania czegoś.
  
  

Odnosząc się do art. 26 ust. 7a pkt 1 należy wskazać, że przepis ten nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu ani też nie zawiera żadnego wyłączenia konkretnego rodzaju wydatków. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku mieszkalnego) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Dlatego też istotne są okoliczności danej sprawy, tzn. czy konkretne elementy adaptacji czy wyposażenia mieszkania spełniają dla osoby niepełnosprawnej tę funkcję.

Użyte w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określenie indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji oznacza, że ustawodawca zalicza do nich sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne – mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Zakupiony sprzęt (urządzenie, narzędzie) powinien mieć indywidualny charakter, być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych, ograniczenie których wynika z zakresu niepełnosprawności. Niewątpliwie zakup i montaż paneli grzewczych na podczerwień będzie ułatwiał osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności życiowych, jednak jako urządzenie nieposiadające indywidualnych cech nie mieści się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też na gruncie niniejszej sprawy możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup i montaż paneli grzewczych na podczerwień należy rozstrzygać przez pryzmat art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei jak stanowi art. 26 ust. 7b ww. ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d analizowanej ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 13a ww. ustawy).

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni ma 82 lata i jest osobą niepełnosprawną z orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym wydanym 6 grudnia 2011 r. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 24 września 2006 r. Orzeczenie to zostało wydane na stałe. Wnioskodawczyni ma szczątkowy zasięg widzenia i mieszka samotnie w małym domu jednorodzinnym. Od poniedziałku do piątku przez dwie godziny dziennie korzysta z usług opiekunki społecznej. W miejscowości, w której zamieszkuje brak jest sieci gazowniczej. Jedynym bezpiecznym źródłem ogrzewania w okresie jesienno-zimowym są urządzenia elektryczne. Z tego też względu w 2016 r. zamontowano u Wnioskodawczyni panele na podczerwień, które są jednym z najbezpieczniejszych i najtańszych źródeł ogrzewania, co dla Zainteresowanej osoby niedowidzącej jest ogromnym udogodnieniem. Następną istotną zaletą tego ogrzewania jest to, że panele te ograniczają ryzyko rozprzestrzeniania się chorób, ponieważ zarazki nie są roznoszone razem z powietrzem, co jest dla Wnioskodawczyni bardzo ważne, gdyż oprócz problemu ze wzrokiem leczy się też na astmę. Panele grzewcze na podczerwień zostały zakupione w firmie (…) i przez serwisantów z tejże firmy zamontowane w dniu 19 września 2016 r. Płatność została wykonana w ciągu 2 dni od montażu. Koszty te zostały pokryte w całości z budżetu Wnioskodawczyni i nie zostały Wnioskodawczyni zwrócone, ani też nie były przez nikogo dofinansowane w żadnej formie. Poniesione koszty zostały udokumentowane fakturą wystawioną przez montującą firmę. Panele grzewcze zostały zamontowane na stałe do sufitu i podłączone do źródła prądu za pomocą dodatkowej instalacji elektrycznej. Takie usytuowanie nie stanowi dla Wnioskodawczyni bariery do poruszania się, co w przypadku Wnioskodawczyni jako osoby o znikomym zasięgu widzenia jest ogromnym udogodnieniem i w znacznym stopniu ułatwia wykonywanie przez Wnioskodawczynię czynności życiowych. Regulacja temperatury odbywa się za pomocą termostatu, a programator pozwala opiekunce Wnioskodawczyni ustawić żądaną temperaturę bez ingerencji Zainteresowanej. Zamontowane panele ułatwiają funkcje życiowe Wnioskodawczyni, a wydatki zostały poniesione stosownie do niepełnosprawności Wnioskodawczyni.

Rozpatrując zatem, czy poniesiony wydatek wymieniony w opisie stanu faktycznego, tj. wydatek związany z wyposażeniem mieszkania w panele grzewcze na podczerwień (wydatek poniesiony na zakup i montaż paneli grzewczych na podczerwień) mieści się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenia użytych w przepisie pojęć adaptacja i wyposażenie.

Zgodnie z językowym znaczeniem termin: adaptacja to przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast wyposażenie to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacja mieszkania jest to zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania – to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 updof pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, iż w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzecz – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej – wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.

Tak więc na gruncie rozpatrywanej sprawy zakwalifikowanie – poniesionego wydatku w postaci kosztu wyposażenia domu jednorodzinnego w panele grzewcze na podczerwień (tj. wydatków poniesionych na zakup i montaż paneli grzewczych na podczerwień) w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem czynności życiowych – jest uzasadnione.

Z opisu sprawy można wywieść, że ww. wydatek stanowi wydatek na przystosowanie domu, jak i jego wyposażenie, odpowiadające potrzebom wynikającym z niepełnosprawności Wnioskodawczyni. Z treści wniosku wynika, że przedmiotowy wydatek został poniesiony stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Zainteresowanej, ułatwiających wykonywanie funkcji życiowych Wnioskodawczyni.

Zatem, na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na wyposażenie domu w panele grzewcze na podczerwień, czyli koszty zakupu i montażu ww. paneli, można uznać za wydatki, podlegające odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te, w kwocie faktycznie poniesionej, Wnioskodawczyni może odliczyć od podstawy opodatkowania w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego za rok podatkowy, w którym wydatki zostały poniesione, tj. zeznaniu rocznym za 2016 rok.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo, wskazać należy, że specyfika postępowania interpretacyjnego polega na tym, że upoważniony do wydania interpretacji indywidualnej organ interpretacyjny orzeka tylko i wyłącznie w obrębie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Co oznacza, że organ rozpatrujący konkretną sprawę nie ma możliwości modyfikowania (uzupełniania, odtwarzania) stanu faktycznego tej sprawy, nie prowadzi również postępowania dowodowego w trybie działu IV Ordynacji podatkowej. W związku z powyższym, poinformować należy, że dokumenty dołączone przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.