Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.542.2019.3.JK3
z 4 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 16 grudnia 2019 r. (data nadania 16 grudnia 2019 r., data wpływu 16 grudnia 2019 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 10 grudnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.542.2019.1.JK3 (data doręczenia 10 grudnia 2019 r.) oraz uzupełnione pismem z dnia 10 stycznia 2020 r. (data nadania 10 stycznia 2020 r., data wpływu 10 stycznia 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 3 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.542.2019.2.JK3 (data doręczenia 7 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box):

• w części dotyczącej możliwości używania stawki 5% do dochodu uzyskiwanego z przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania – jest prawidłowe,
  

• w części dotyczącej uznania kosztów zakupu sprzętu komputerowego służącego do programowania, zakupu telefonu komórkowego oraz zakupu specjalistycznego kursu dotyczącego programowania – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 10 grudnia 2019 r. (data nadania 10 grudnia 2019 r., data doręczenia 10 grudnia 2019 r.) Nr 0114-KDIP3-3.4011.542.2019.1.JK3 oraz pismem z dnia z dnia 3 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.542.2019.2.JK3 (data doręczenia 7 stycznia 2020 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 16 grudnia 2019 r. (data nadania 16 grudnia 2019 r., data wpływu 16 grudnia 2019 r.) oraz pismem z dnia 10 stycznia 2020 r. (data nadania 10 stycznia 2020 r., data wpływu 10 stycznia 2020 r.)Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 2 kwietnia 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawczyni posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów Wnioskodawczyni na podstawie umowy zawartej z A. Sp. z o. o. (dalej „Spółka”), świadczy usługi programistyczne. W ramach tej umowy Wnioskodawczyni przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawczyni nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej bezpośrednio przez nią działalności gospodarczej jest rezultatem jej własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach omawianej działalności gospodarczej, w ramach współpracy ze Spółką, Wnioskodawczyni wykonuje czynności testera oprogramowania w poszczególnych projektach Projekty te są badawczo-rozwojowe i dotyczą takich stron internetowych, jak … oraz wewnętrzny system do zarządzania tymi stronami. Wnioskodawczyni bierze też udział w innym projekcie – T., obejmującym m. in. strony takie jak … Strony te są prowadzone w ramach badań nad optymalizacją S. (optymalizacją pod kątem pozycji w wyszukiwarkach internetowych) i pozycjonowaniem. W ramach tych projektów Wnioskodawczyni testuje manualnie nowe funkcjonalności, które dotyczą zwiększenia pozycjonowania stron oraz doskonalenia stron (przy pomocy narzędzi G.). Projekty te są stale udoskonalane i rozwijane. Oprócz tego, Wnioskodawczyni niedawno rozpoczęła kolejny projekt – W. asystent. Jest to program innowacyjny, tworzony tylko w Spółce, nie bazujący na już istniejących. Służy on analizowaniu dowolnej strony internetowej i jej podstron pod kątem optymalizacji S., oferując bardzo zaawansowane funkcjonalności. Oprócz testowania manualnego, Wnioskodawczyni prowadzi też testy automatyczne wymienionych wyżej stron Internetowych, korzystając z takich języków i technologii, jak (…) Wnioskodawczyni stworzyła (zaprogramowała) autorski, unikalny silnik do testowania automatycznego, umożliwiający testowanie wielu różnych serwisów internetowych oraz optymalizujący pracę Wnioskodawczyni przy testowaniu manualnym. Oprogramowanie to zostało wytworzone i jest stale rozwijane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez nią działalności. Testowanie oprogramowania wymaga od Wnioskodawczyni stałego poszerzania wiedzy, związanej zarówno z samym testowaniem, jak i z narzędziami G. i pozycjonowaniem stron internetowych. Działalność Wnioskodawczyni opiera się na dbałości o jakość oprogramowania oraz produktu (stron internetowych), przez co Wnioskodawczyni przyczynia się do powstawania poszczególnych stron internetowych. Takie projekty wymagają pracy całego zespołu, a w tym Wnioskodawczyni, ponieważ napisanie samego kodu strony Internetowej nie wystarcza, aby strona była gotowa i nadawała się do korzystania z niej Wnioskodawczyni, jako tester oprogramowania, potwierdza wymagania stawiane tym stronom i sprawdza działanie ich poszczególnych funkcjonalności.

Wytwarzanie i rozwijanie omawianego oprogramowania (testów automatycznych) ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawczynię działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. w ramach działalności badawczo- rozwojowej, a konkretniej - prac rozwojowych. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Działalność Wnioskodawczyni przyczynia się do powstawania rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawczyni przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania (autorskiego prawa do programu komputerowego), Wnioskodawczyni osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z prowadzoną działalnością, Wnioskodawczyni ponosi między innymi następujące koszty

• zakup sprzętu komputerowego służącego do programowania,
  

• zakup telefonu komórkowego służącego do bieżącego kontaktu ze Spółką,
  

• zakup specjalistycznego kursu dotyczącego programowania.
  
  
  

Udział w płatnym, specjalistycznym kursie programowania (dotyczącego …) służył Wnioskodawczyni do zdobycia i poszerzenia wiedzy z zakresu wytwarzania oprogramowania, którą to wiedzę Wnioskodawczyni wykorzystuje w prowadzonej działalności, w tym do wytwarzania oprogramowania, o którym mowa w niniejszym wniosku. Wnioskodawczyni wykonuje omawianą działalność gospodarczą przy pomocy sprzętu komputerowego, który musiała kupić, jak również z wykorzystaniem telefonu komórkowego, za pomocą którego komunikuje się ze Spółką w sprawach związanych z wykonywaniem umowy.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawczyni zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadcza, że w przypadku skorzystania z IP Box przedstawi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawczyni.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 10 grudnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.542.2019.1.JK3 Wnioskodawczyni doprecyzowała opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

• od 2 kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność badawczo- rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody.
  

• Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), w szczególności jest to działalność o charakterze twórczym podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach tej działalności Wnioskodawczyni wytwarza nowe, nieistniejące rozwiązania do programowania testów dla systemów do kontroli i analizy wyszukiwarek, zbierania informacji o stronach www., pozycjonowania stron, zarządzania portalami z listami firm w Polsce z każdej branży. Systemy do testów automatycznych, które Wnioskodawczyni wytwarza są jedyne i unikalne w skali kraju. W ramach wytwarzania oprogramowania przeprowadzane są badania, analizy i testy oraz integracje i łączenia z innymi, zewnętrznymi systemami. Działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawczyni prowadzi systematycznie, wcześniej planując działania, oraz analizuje rezultaty, m. in. w oparciu o efekty w wyszukiwarkach, co pozwala na zwiększenie wiedzy o wyszukiwarkach internetowych oraz o ich algorytmach.
  

• Działania Wnioskodawczyni polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.
  

• Wnioskodawczyni ulepsza i rozwija zarówno oprogramowanie stworzone przez siebie, jak i oprogramowanie wytworzone przez inne podmioty. W odniesieniu do oprogramowania wytworzonego przez inne podmioty Wnioskodawczyni zaznacza, że testując je (przy pomocy programowanych przez Wnioskodawczynię testów automatycznych) bierze ona de facto udział w procesie wytwarzania tego oprogramowania, gdyż na proces nowo wytworzonego oprogramowania składa się też jego przetestowanie, które jest krokiem poprzedzającym oddanie takiego oprogramowania do użytku.
  

• W przypadku gdy Wnioskodawczyni rozwija oprogramowanie stworzone przez inne podmioty - to Wnioskodawczyni jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie licencji niewyłącznej.
  

• W przypadku gdy Wnioskodawczyni rozwija oprogramowanie – to nabyte oprogramowanie oddane jej do korzystania w celu jego rozwoju podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
  

• Wnioskodawczyni prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej od rozpoczęcia działalności badawczo-rozwojowej, tj. od 2 kwietnia 2019 r.
  
  
  

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 3 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.542.2019.2.JK3 Wnioskodawczyni doprecyzowała opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

Pytanie: Co jest przedmiotem zapytania, tj. dochód ze sprzedaży wytworzonego, rozwijanego, ulepszanego oprogramowania, do którego Wnioskodawczyni posiada prawo własności, czy również dochód ze sprzedaży utworu/efektów w związku z ulepszaniem (testowaniem) oprogramowania wytworzonego przez inny podmiot? Odpowiedź: Przedmiotem zapytania jest dochód ze sprzedaży wytworzonego, rozwijanego, ulepszanego oprogramowania, do którego Wnioskodawczyni posiada prawo własności, a także dochód ze sprzedaży utworu/efektów w związku z ulepszaniem (testowaniem) oprogramowania wytworzonego przez inne podmioty. Pytanie: W przypadku gdy przedmiotem zapytania jest również testowanie oprogramowania komputerowego, to czy w wyniku podjętych przez Wnioskodawczynię czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Odpowiedź: Tak. Pytanie: Jeżeli odpowiedź na pkt 2) jest twierdząca, to czy Wnioskodawczyni przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz Spółki za wynagrodzenie ze sprzedaży tych praw? Odpowiedź: Tak Pytanie: Jeżeli odpowiedź na pkt 2) jest negatywna, to czy Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie za efekty prac badawczo-rozwojowych związanych z tym testowaniem? Odpowiedź: Odpowiedź na pkt 2 jest pozytywna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni będzie mogła użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawczynię?
   
2. Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym koszty ponoszone przez Wnioskodawczynię na:
   • zakup sprzętu komputerowego,
     
   • zakup telefonu komórkowego,
   • zakup specjalistycznego kursu dotyczącego programowania,

stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawczyni,

AD 1: Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia ona wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
   
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   

- Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadzi ona działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawczynię polegające na testowaniu i tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ Wnioskodawczyni samodzielnie zaprojektowała, stworzyła i rozwija autorski silnik do testowania automatycznego. Oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawczynię stanowi oryginalny wytwór jej twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawczynię obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności m.in. w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawczyni przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania nowoczesnych stron internetowych i narzędzi, przy wykorzystaniu stale rozwijanej wiedzy wnioskodawczyni z zakresu manualnego i automatycznego testowania oraz wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) charakter, z nastawieniem na rozwój i ulepszanie w przyszłości.

Wnioskodawczyni przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawczyni - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

AD 2:

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponoszone przez nią wydatki na:

• zakup sprzętu komputerowego służącego do programowania,
  
• zakup telefonu komórkowego służącego do bieżącego kontaktu ze Spółką,
  
• zakup specjalistycznego kursu dotyczącego programowania,
  

stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawczynię wydatków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez nią działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju. Wnioskodawczyni w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej musi ponosić wydatki na kursy programowania, ponieważ w ten sposób zdobywa i poszerza swoją wiedzę, którą następnie bezpośrednio wykorzystuje do wytwarzania oprogramowania, czyli przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Bezpośredni związek z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawczyni mają też wydatki na sprzęt komputerowy i telefon, ponieważ bez dostępu do tych narzędzi Wnioskodawczyni nie miałaby fizycznie możliwości wytwarzania oprogramowania, czyli przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box):

• w części dotyczącej możliwości używania stawki 5% do dochodu uzyskiwanego z przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania – jest prawidłowe,

• w części dotyczącej uznania kosztów zakupu sprzętu komputerowego służącego do programowania, zakupu telefonu komórkowego oraz zakupu specjalistycznego kursu dotyczącego programowania – jest prawidłowe.
  
  
  

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,
2. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie ma charakter twórczy,
4. wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
5. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencje tą Wnioskodawca prowadzi od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, tj. od 2 kwietnia 2019 r.
6. Wnioskodawca dokonuje przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania (otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu).
   
   

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r, poz. 1231ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszeniem jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawczynię oprogramowania według stawki 5%.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawczyni najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz Spółki, która w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawczyni w celu jego rozwinięcia lub modyfikacji lub Wnioskodawca będzie dokonywał ww. rozwoju/modyfikacji oprogramowania na zlecenie Spółki (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawczyni przed rozwinięciem/modyfikacją wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. rozwinięcia/modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box.

Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych przez Wnioskodawczynię wynika jednak, że w sytuacji rozwoju/ulepszenia istniejących funkcjonalności, każdorazowo wynikiem prac odrębny utwór, nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej, który ma indywidualny i twórczy charakter, a zakres ten podlega odrębnemu prawu własności intelektualnej - jest utworem i podlega ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawczynię dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do wytwarzanego oraz rozwijanego oprogramowania kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawczyni może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi również kwestia ustalenia, czy może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na zakup sprzętu komputerowego służącego do programowania, zakupu telefonu komórkowego oraz zakupu specjalistycznego kursu dotyczącego programowania.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni wskazała, że koszty te ponoszone są przez nią w związku z prowadzoną działalnością. Udział w płatnym, specjalistycznym kursie programowania (dotyczącego …) służył Wnioskodawczyni do zdobycia i poszerzenia wiedzy z zakresu wytwarzania oprogramowania, którą to wiedzę Wnioskodawczyni wykorzystuje w prowadzonej działalności, w tym do wytwarzania oprogramowania, o którym mowa w niniejszym wniosku. Wnioskodawczyni wykonuje omawianą działalność gospodarczą przy pomocy sprzętu komputerowego, który musiała kupić, jak również z wykorzystaniem telefonu komórkowego, za pomocą którego komunikuje się ze Spółką w sprawach związanych z wykonywaniem umowy.

Wytworzenie przedmiotu ochrony oznacza wykreowanie nowego kwalifikowanego IP od podstaw, zatem do kosztów kwalifikowanych należy zaliczyć koszty, które są bezpośrednio związane w wytworzeniem w ramach działalności badawczo-rozwojowej autorskiego prawa do programu komputerowego (wskaźnik nexus). Do wydatków tych nie zalicza się zatem wszystkich kosztów prowadzenia działalności gospodarczej jako takiej, lecz tylko te, które są związane bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego IP. Do kosztów kwalifikowanych IP nie można zaliczyć zatem kosztów pośrednich (poniesionych przez podatnika), nie związanych bezpośrednio z prowadzeniem kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać aby istniał związek pomiędzy:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z powyższym Wnioskodawca winien również ustalać odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Reasumując – w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni będzie mogła zastosować w zeznaniu rocznym stawkę 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawczynię oprogramowania, a wskazane we wniosku wydatki, związane z prowadzoną działalnością takie jak zakup sprzętu komputerowego służącego do programowania, zakup telefonu komórkowego oraz zakup specjalistycznego kursu dotyczącego programowania - przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą być uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 lit. a wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.