INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2011r. (data wpływu do tut. organu 12 lipca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości używania kas fiskalnych przez Wnioskodawcę otrzymanych w wyniku umowy darowizny przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości używania kas fiskalnych przez Wnioskodawcę otrzymanych w wyniku umowy darowizny przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Osoba fizyczna, prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą pn.: X, kończy tę działalność. Jej zamieram jest dokonanie czynności darowizny przedsiębiorstwa w trybie art. 554 K.c. córce, ..., będącej Wnioskodawcą w przedmiotowej sprawie. Wnioskodawca planuje dalej prowadzić taką samą działalność, wykorzystując dotychczasowe oznaczenie przedsiębiorcy X, jako osoba fizyczna i jednocześnie chce wykorzystywać kasy fiskalne matki, szt. 2, zarejestrowane w US w 2007r., które z chwilą darowizny całości przedsiębiorstwa na jej rzecz także staną się jej własnością. Wnioskodawca nadmienia jeszcze, że kasy te utraciły homologację z dniem 31 grudnia 2010 roku, jednak nadal istnieje możliwość zakupu modułu fiskalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest używanie przez Wnioskodawcę kas fiskalnych należących obecnie do matki oraz jakie warunki musi spełnić, by móc używać tych kas...

Zdaniem Wnioskodawcy, używanie przedmiotowych kas rejestrujących jest możliwe po uprzednim odczycie pamięci wewnętrznej kas przez pracownika urzędu skarbowego i po zmianie modułów fiskalnych.

Warto bowiem podkreślić, iż w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.) brak jest regulacji dotyczących postępowania podatnika z kasami rejestrującymi w przypadku likwidacji działalności gospodarczej. Rozporządzenie to natomiast zawiera regulacje odnoszące się do warunków koniecznych do używania kas. Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, kasa rejestrująca, z zastrzeżeniem ust. 2, musi spełniać następujące kryteria i warunki techniczne:

1. być zbudowana co najmniej z następujących elementów:
1. modułu fiskalnego wraz z pamięcią fiskalną z tym, że w przypadku systemu kasowego pamięć fiskalną musi posiadać każda kasa wchodząca w skład systemu; nie dopuszcza się instalowania pamięci fiskalnej w jednostce centralnej systemu,
2. drukarki paragonowej,
3. wyświetlacza przeznaczonego do odczytu przez kupującego danych o wartości sprzedaży,
2. zawierać pamięć fiskalną wbudowaną w części kasy niedostępnej dla użytkownika, umieszczoną w gnieździe związanym nierozłącznie z obudową zalanym twardą nieprzezroczystą masą oraz zabezpieczoną w sposób powodujący jej zniszczenie w momencie naruszenia,
3. zapewnić rejestrację w pamięci fiskalnej kasy co najmniej 1830 raportów fiskalnych dobowych, 200 awaryjnych zerowań pamięci operacyjnej kasy, 30 zmian stawek podatku od towarów i usług,
4. posiadać sygnalizację dopełnienia się przy zapisie każdego z ostatnich 30 raportów dobowych,
5. zawierać zabezpieczenia uniemożliwiające likwidację zapisów zawartych w rejestrach i pamięci fiskalnej kasy, w szczególności z powodu braku zasilania,
6. posiadać dwa wyświetlacze, z których jeden musi zapewniać łatwy odczyt wartości sprzedaży przez nabywcę; pojemność znakowa wyświetlacza nie może zawiera mniej miejsc znakowych wynosi łączna wartość sprzedaży wraz z kwotą podatku,
7. obudowa każdej kasy musi być zabezpieczona plombą ołowianą w sposób powodujący jej zniszczenie w przypadku naruszenia,
8. zapewniać prawidłową i bezpieczną pracę w różnych warunkach eksploatacyjnych, przy czym kasa i jej zewnętrzne zasilacze muszą być oznaczone znakiem bezpieczeństwa „B”,
9. posiadać zasilanie sieciowo - bateryjne (akumulatorowe) lub bateryjne (akumulatorowe), które musi zapewnić uzyskanie wydruku minimum 200 paragonów, średnio każdy o zawartości 30 wierszy druku, w czasie 48 godzin od momentu zaniku zasilania sieciowego, z wyjątkiem kas posiadających monitory lampowe,
10. nie może zawierać rozwiązań konstrukcyjnych, technicznych i wykonywać funkcji, które mogą prowadzić do nieprawidłowego wyliczania obrotu i kwot podatku należnego,
11. kasa dostarczona podatnikowi musi być zaplombowana plombą ołowianą.

Jak wynika z powyższego wyliczenia moduł fiskalny wraz z pamięcią stanowi element konstrukcyjny, który jest koniecznym składnikiem kasy. Wnioskodawczyni zamierzając zatem używać kasy dotychczas wykorzystywanej przez matkę, twierdzi, iż winna jedynie wymienić moduł fiskalny, umożliwiający drukowanie w nagłówku paragonu fiskalnego i na raportach fiskalnych aktualnej nazwy i numeru NIP podmiotu.

Każda kasa fiskalna posiada numer unikatowy, przez który zgodnie z § 1 pkt 12 należy rozumieć: indywidualny i niepowtarzalny numer nadawany pamięci fiskalnej kasy przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, identyfikujący każdą kasę, który nie może by przypisany innym urządzeniom. Dodatkowo, właściwy urząd skarbowy, po zgłoszeniu fiskalizacji kasy przez podatnika, nadaje kasie numer ewidencyjny. Numer ten nie ulega zmianie w przypadku zmiany właściwości urzędu skarbowego. Numer ewidencyjny kasy oraz książki kasy są identyczne i nie mogą być przypisane innym urządzeniom (§ 10 rozporządzenia). Wnioskodawczyni pamięta, że podatnicy są obowiązani do stosowania kasy, wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie - jak stanowi § 5 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia.

W świetle § 5 ust. 8 ww. rozporządzenia zakończenie pracy w trybie fiskalnym przez każdą kasę lub wymiana pamięci fiskalnej wymaga dokonania, z udziałem pracownika urzędu skarbowego, czynności określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia, tj. czynności odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy rejestrującej. Po dokonaniu powyższych czynności, dopuszczona jest wymiana modułu z pamięcią fiskalną kasy rejestrującej, pod warunkiem, że konstrukcja urządzenia umożliwia instalację nowego modułu fiskalnego. Jeśli więc zostanie dokonana wymiana pamięci fiskalnej, a uprawniony urząd nada „ufiskalnionej" kasie nowy numer ewidencyjny, użytkowanie przedmiotowej kasy przez wnioskodawczynię winno być możliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie zgodnie z art. 111 ust. 9 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu,
2. dane, które powinien zawierać wniosek producenta krajowego albo podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących o wydanie potwierdzenia wymienionego w ust. 6b, jak również rodzaje dokumentów, w tym oświadczeń, oraz kas rejestrujących wzorcowych do badań i innych urządzeń, które mają być przedstawione lub dostarczone wraz z wnioski

- uwzględniając potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu lub nieprawidłowemu ewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przez podatników, zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych, konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów i usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość sprawdzenia przez niego prawidłowego zaewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie oraz optymalne dla danego typu obrotu rozwiązania techniczne dotyczące konstrukcji kas rejestrujących, jak również celowość systematycznej aktualizacji i weryfikacji wydanych potwierdzeń, o których mowa w ust. 6b.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz obowiązki podatników w tym zakresie określają m.in. przepisy obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

W ww. rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania brak jest regulacji dotyczących postępowania podatnika z kasami rejestrującymi w przypadku likwidacji działalności gospodarczej. Rozporządzenie to natomiast zawiera regulacje odnoszące się do warunków koniecznych do używania kas.

Stosownie do postanowień § 7 ust. 1 pkt 9 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przepis § 2 pkt 10 ww. rozporządzenia stanowi, że ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o pamięci fiskalnej kasy - rozumie się przez to urządzenie umieszczone w twardej nieprzezroczystej masie, umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia.

Stosownie do § 5 ust. 1 pkt 1 lit. b tego rozporządzenia, kasy rejestrujące muszą zapisywać w pamięci fiskalnej kasy numer unikatowy kasy oraz numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP).

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 pkt 6 tego rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika oraz numer identyfikacji podatkowej podatnika.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych,

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Natomiast w świetle art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z treścią art. 93a § 2 wskazanej ustawy, powołany wyżej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Stosownie do postanowień art. 93b Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93 i 93a stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń samorządowych zakładów budżetowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że osoba fizyczna (matka Wnioskodawcy) w wyniku zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej przekaże Wnioskodawcy swoje przedsiębiorstwo. Obdarowana (Wnioskodawca) będzie kontynuowała działalność gospodarczą darczyńcy, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.

Zatem ze względu na fakt, iż w przedmiotowej sprawie osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą przekaże w darowiźnie swoje przedsiębiorstwo innej osobie fizycznej, która będzie kontynuowała działalność gospodarczą darczyńcy, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie będą miały zastosowania powołane wyżej przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa, przewidujące zasadę sukcesji podatkowej, ponieważ w żadnym z powyżej cytowanych przepisów ustawodawca nie wskazał sytuacji będącej przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 96 ust. 6 ustawy o VAT, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

W wyniku likwidacji przedsiębiorstwa traci ono podmiotowość prawnopodatkową na gruncie przepisów powołanej ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji przestają być aktualne dane podatnika oraz adres siedziby.

Z powyższego wynika, że ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, w wyniku likwidacji przedsiębiorstwa matki Wnioskodawcy, powoduje konieczność zakończenia pracy pamięci fiskalnej, gdyż może ona być użytkowana tylko przez podmiot dla którego została fiskalizowana.

Zgodnie z § 7 ust. 8 ww. rozporządzenia, zakończenie pracy w trybie fiskalnym, przez każdą kasę lub wymiana pamięci fiskalnej kasy wymaga dokonania z udziałem pracownika urzędu skarbowego oraz uprawnionego serwisanta kas rejestrujących czynności określonych w załączniku na 4 do ww. rozporządzenia, a mianowicie spisania protokołu odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy rejestrującej.

W oparciu o wymieniony powyżej przepis, protokół z czynności odczytania zawartości pamięci Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonuje wykreślenia tej kasy z rejestru urządzeń kasowych.

Ust. 9 ww. przepisu stanowi, że pamięć fiskalna kasy podlegająca wymianie, po dokonanych czynnościach określonych w ust. 8, jest przechowywana zgodnie z ust. 1 pkt 8 przez podatnika w warunkach umożliwiających jej odczyt. Obowiązek przechowywania nie dotyczy sytuacji, kiedy był dokonany odczyt pamięci fiskalnej za cały okres pracy kasy i fakt ten potwierdzają zapisy protokołu, o którym mowa w ust. 8. Obowiązek ten również nie dotyczy sytuacji, gdy producent krajowy lub importer dokonujący wymiany pamięci fiskalnej kasy potwierdzi w książce kasy brak możliwości odczytu pozostałej części zapisów tej pamięci niezawartych w protokole.

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, iż pamięć fiskalna kasy użytkowanej przez przedsiębiorstwo podlegające likwidacji staje się bezużyteczna w związku z tym istnieje konieczność jej likwidacji zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania.

Jednocześnie należy wskazać, iż w przypadku zaprzestania użytkowania kasy przez podmiot dla którego została ufiskalniona należy dokonać likwidacji pamięci fiskalnej, a nie kasy rejestrującej.

Dopuszczalna jest bowiem wymiana modułu z pamięcią fiskalną kasy rejestrującej, pod warunkiem, że konstrukcja urządzenia umożliwia instalację nowego modułu fiskalnego. Jeśli więc zostanie dokonana wymiana pamięci fiskalnej, a uprawniony urząd nada ufiskalnionej kasie nowy numer ewidencyjny, użytkowanie przedmiotowej kasy przez Wnioskodawcę będzie możliwe.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie należy zaznaczyć, że od dnia 1 grudnia obowiązuje rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), a nie wskazane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.