Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.678.2019.2.JM
z 21 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 18 grudnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2020 r. (data nadania 7 lutego 2020 r., data wpływu 10 lutego 2020 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 31 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.678.2019.1.JM (data nadania 31 stycznia 2020 r., data doręczenia 2 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym.

Pismem z dnia 31 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.678.2019.1.JM (data nadania 31 stycznia 2020 r., data doręczenia 2 lutego 2020 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez uzupełnienie braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 7 lutego 2020 r. (data nadania 7 lutego 2020 r., data wpływu 10 lutego 2020 r.) uzupełniono powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od stycznia 2019 r. Wnioskodawca rozlicza się podatkiem liniowym prowadząc działalność gospodarczą – praktykę lekarską. W swojej praktyce Wnioskodawca wykonuje szerokopojęte usługi lekarskie dla kilku podmiotów. Jednym z podmiotów jest szpital z którym ma również umowę o pracę. Usługi, które Wnioskodawca wykonuje dla tego szpitala są jednak co do przedmiotu inne aniżeli te, wykonywane w ramach umowy o pracę. Na umowie o pracę Wnioskodawca wykonuje działalność lekarską w ramach prowadzonego szkolenia specjalizacyjnego z zakresu ortopedii – opieka nad pacjentami na oddziale, prowadzenie dokumentacji medycznej, asystowanie do zabiegów i przeprowadzanie zabiegów w ramach kontraktu z NFZ. W ramach kontraktu działalności gospodarczej m.in z tym szpitalem Wnioskodawca prowadzi komercyjne usługi – komercyjną poradnię gdzie wykonuje usługi znacznie wykraczające poza procedury na umowie o pracę oraz zabiegi operacyjne w trybie komercyjnym przeprowadzane przez praktykę lekarską na zasadzie umowy kontraktowej, a więc wiążące się z inną odpowiedzialnością, innym charakterem pracy oraz daleko idącą odmiennością w świadczonych usługach.

Pismem z dnia 31 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.678.2019.1.JM (data nadania 31 stycznia 2020 r., data doręczenia 2 lutego 2020 r.) wezwano Wnioskodawcę m.in. o doprecyzowanie stanu faktycznego poprzez jednoznaczne wskazanie:

• czy zakres świadczonych przez Wnioskodawcę usług w ramach działalności gospodarczej pokrywa się (choćby w części), czy też nie pokrywa się z czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawcę w ramach stosunku pracy?
  
  
  

W piśmie z dnia 7 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.) stanowiącym odpowiedź na powyższe wezwanie Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą prowadzi między innymi w podmiocie z którym wiąże Go również umowa o pracę na czas nieokreślony. Czynności, które Wnioskodawca wykonuje dla pracodawcy będąc zatrudnionym na umowę o pracę nie pokrywają się z czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawcę poprzez prowadzoną działalność gospodarczą w ramach umowy z tym samym podmiotem. W ramach umowy o pracę Wnioskodawca zajmuje się jako lekarz prowadzeniem dokumentacji medycznej i lekowej w szpitalu, asystowaniem do zabiegów, opieką nad pacjentami na oddziale. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca zaś zajmuje się przyjmowaniem pacjentów w prywatnej poradni oraz operowaniem pacjentów – zakres świadczonych usług nie jest zatem taki sam jak w przypadku umowy o pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w oparciu o opisany stan faktyczny Wnioskodawca może dokonywać rozliczenia podatkiem liniowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, może się on rozliczać podatkiem liniowym, ponieważ wykonywane przez niego czynności w ramach stosunku pracy oraz działalności gospodarczej nie pokrywają się ze sobą (dotyczą innych usług, są inaczej rozliczane oraz wiążą się z inną odpłatnością).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
  

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  
  

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak stanowi art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
   
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
   
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Stosownie do treści przepisu art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Na podstawie art. 30c ust. 1 cytowanej ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% podatkiem liniowym dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (tj. ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W świetle powyższych przepisów, możliwość opodatkowania „podatkiem liniowym” jest wyłączona m.in. w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników (w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki osobowej) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. Zauważyć przy tym należy, że wskazany powyżej przepis nie ogranicza możliwości wyłączenia jedynie do sytuacji, gdy wszystkie czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej, odpowiadają czynnościom wykonywanym na rzecz pracodawcy. Oznacza to, że jeśli chociaż część czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej pokrywa się z czynnościami wykonywanymi na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, to stanowi to podstawę wyłączenia z opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej tzw. podatkiem liniowym.

O kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że od stycznia 2019 r. Wnioskodawca rozlicza się podatkiem liniowym prowadząc działalność gospodarczą – praktykę lekarską. W swojej praktyce Wnioskodawca wykonuje szerokopojęte usługi lekarskie dla kilku podmiotów. Jednym z podmiotów jest szpital z którym ma również umowę o pracę na okres nieokreślony. Usługi, które Wnioskodawca wykonuje dla tego szpitala są jednak co do przedmiotu inne aniżeli te, wykonywane w ramach umowy o pracę. Czynności, które Wnioskodawca wykonuje dla pracodawcy będąc zatrudnionym na umowę o pracę nie pokrywają się z czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawcę poprzez prowadzoną działalność gospodarczą w ramach umowy z tym samym podmiotem. Zakres świadczonych usług nie jest zatem taki sam jak w przypadku umowy o pracę.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że jeżeli w istocie – jak wskazano we wniosku – czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach zawartej ze szpitalem umowy o pracę nie są tożsame z czynnościami, które wykonuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej (indywidualnej praktyki lekarskiej), to Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dochodu uzyskanego z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeśli natomiast chociaż część czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej pokrywa się z czynnościami wykonywanymi na rzecz pracodawcy w tym samym roku podatkowym, to stanowi to podstawę wyłączenia z opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej tzw. podatkiem liniowym.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.