Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.877.2019.3.AKA
z 24 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2019 r. (data wpływu 24 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika w związku ze sprzedażą działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika w związku ze sprzedażą działek.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 10 lutego 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz przedłożenie pełnomocnictwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest rolnikiem. Wnioskodawca posiada świadectwo wykwalifikowanego rolnika wydane w dniu … roku przez Urząd Wojewódzki Wydział … w …. Ponadto, w 2010 roku Wnioskodawca uzyskał tytuł naukowy doktora z dziedziny (…). Jego praca naukowa związana jest ze (…). W roku 1980 mocą umowy darowizny, od matki do majątku osobistego, Wnioskodawca stał się właścicielem działki rolnej w … oznaczonej jako działka nr 1 o powierzchni 3,8395 ha. W ewidencji gruntów oznaczona jako rodzaj użytków stanowiących grunty orne. Nieruchomość była wykorzystywana na cele rolnicze w latach 1980  2019. W ramach wykonywania działalności rolniczej Wnioskodawca nie był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uprawy rolne na tej działce od kilku lat były regularnie zalewane wskutek niedrożnych i zniszczonych kanałów melioracyjnych. Po licznych interwencjach ze strony Wnioskodawcy, w dniu 5 września 2018 r Wnioskodawca otrzymał pismo ze Związku Spółek Wodnych w ..., iż grunty te zostają wyłączone z ewidencji gruntów meliorowanych. Wnioskodawcy udzielono informacji, że nie ma możliwości dalszego naprawienia melioracji. W roku 2007 część z opisanej wyżej nieruchomości tj. o powierzchni 0,5492 ha Wnioskodawca mocą umowy darowizny przekazał siostrzeńcowi i jego żonie celem wybudowania domu mieszkalnego. Po zakończeniu budowy i wprowadzeniu się na teren nieruchomości, to jest w roku 2009, pozostała nieruchomość przyległa o powierzchni 3,2976 ha została przekazana do bezpłatnego użytkowania na cele rolnicze. Wnioskodawca z tego tytułu nie pobierał żadnego wynagrodzenia. Jedynym powodem, dla którego Wnioskodawca zdecydował się na ten krok była chęć pomocy siostrzeńcowi i rodzinie. Dla przedmiotowej działki o pow. 3,2976 ha została wydana na wniosek Wnioskodawcy decyzja o warunkach zabudowy. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości z powodu pojawiających się trudności uniemożliwiających uprawianie roli, podjął decyzję o dokonaniu podziału przedmiotowej nieruchomości na mniejsze działki i tak powstały:

1. Działka nr 2 o pow. 0,0823 ha;
   
2. Działka nr 3 o pow. 0,0704 ha;
   
3. Działka nr 4 o pow. 0,0704 ha;
   
4. Działka nr 5 o pow. 0,0640 ha
   
5. Działka nr 6 o pow. 0,0640 ha
   
6. Działka nr 7 o pow. 0,0640 ha
   
7. Działka nr 8 o pow. 0,0704 ha
   
8. Działka nr 9 o pow. 0,0694 ha
   
9. Działka nr 10 o pow. 0,01907 ha
   
10. Działka nr 11 o pow. 0,0616 ha
    
11. Działka nr 12 o pow. 0,0672 ha
    
12. Działka nr 13 o pow. 0,0640 ha
    
13. Działka nr 14 o pow. 0,0640 ha
    
14. Działka nr 15 o pow. 0,0640 ha
    
15. Działka nr 16 o pow. 0,0704 ha
    
16. Działka nr 17 o pow. 0,0704 ha
    
17. Działka nr 18 o pow. 0,0814 ha
    
18. Działka nr 19 o pow. 2,0090 ha.
    
    

Powyższy podział został zatwierdzony ostateczną i prawomocną decyzją Burmistrza … z dnia … r. znak: …. Wnioskodawca jedną z wydzielonych działek oraz udział w 1/16 drugiej działki darował żonie, natomiast resztę działek odpłatnie zbył. Wnioskodawca nie prowadzi działalności związanej z profesjonalnym obrotem nieruchomościami i nie zamierza w zakresie sprzedaży przywołanych wyżej działek w takim charakterze występować.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych innych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia nieruchomości, takich jak:

1. Doprowadzenie przyłącza energetycznego;
2. Doprowadzenia przyłącza wodno-kanalizacyjnego;
3. Doprowadzenia przyłącza gazowego;
4. Ogrodzenie działek;
   
   

Zgodnie z przywołaną decyzją wydaną z upoważnienia Burmistrza … do działek o nr 1, 9, 11 do 18 należy ustanowić służebność drogową, polegającą na prawie swobodnego przejścia i przejazdu przez działkę mającą być obciążoną. Wnioskodawca nie podejmował czynności zmierzających do ustanowienia tej służebności. Wnioskodawca w celu znalezienia nabywców przedmiotowych działek gruntu umiejscowił jedną tablicę z widniejącą informacją o zamiarze sprzedaży tychże działek. Inną metodą reklamy jest poczta pantoflowa. Wnioskodawca nie zatrudnił i nie zamierza zatrudnić w tym celu pośrednika sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca jest właścicielem innych nieruchomości, lecz nie planuje ich sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że sprzedane działki nie były wykorzystywane w prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Z ww. działek Wnioskodawca nie dokonywał dostawy produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na pytanie Organu „Czy dostawa tych produktów była opodatkowana czy zwolniona od podatku VAT?” Wnioskodawca wskazał, że nie dotyczy. Wnioskodawca występował z wnioskiem o podział działki nr 1. Wnioskodawca od 2009 r. opłacał podatek rolny od nieruchomości objętej zakresem wniosku.

Zbyte działki nie były udostępniane osobom trzecim, np. na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia.

Daty sprzedaży poszczególnych działek:

1. 18.10.2019 r. działka nr 2 oraz 1/16 działki 10;
2. 10.10.2019 r. działka nr 5 oraz 1/16 działki 10; 16 oraz 1/16 działki 10; 13 oraz 1/16 działki 10; 6 oraz 1/16 działki 10; 7 oraz 1/16 działki 10; 3 oraz 1/16 działki 10; 18 oraz 1/16 działki 10; 17 oraz 1/16 działki 10;
3. 22.10.2019 r. działka nr 8 oraz 1/16 działki 10; 9 oraz 1/16 działki 10; 14 oraz 1/16 działki 10; 15 oraz 1/16 działki 10; 12 oraz 1/16 działki 10;
4. 23.10.2019 r. działka nr 11 oraz 1/16 działki 10; 4 oraz 1/16 działki 10.
   
   

Działki zostały sprzedane osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży nowo powstałych działek występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając nowo powstałe działki nie będzie występować w charakterze czynnego podatnika od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży działek podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W tym miejscu należy przytoczyć orzeczenie z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca mocą umowy darowizny, od matki do majątku osobistego, stał się właścicielem działki rolnej w … oznaczonej jako działka nr 1 o powierzchni 3,8395 ha, w ewidencji gruntów oznaczona jako rodzaj użytków stanowiących grunty orne.

Dla przedmiotowej działki o pow. 3,2976 ha została wydana na wniosek Wnioskodawcy decyzja o warunkach zabudowy. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości, podjął decyzję o dokonaniu podziału przedmiotowej nieruchomości na 18 działek, jedną z wydzielonych działek oraz udział w 1/16 drugiej działki darował żonie, natomiast resztę działek odpłatnie zbył. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana na cele rolnicze. W ramach wykonywania działalności rolniczej Wnioskodawca nie był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności związanej z profesjonalnym obrotem nieruchomościami i nie zamierza w zakresie sprzedaży przywołanych wyżej działek w takim charakterze występować. Wnioskodawca nie podejmował także żadnych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy dokonując sprzedaży nowopowstałych działek występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem, w związku z zamiarem sprzedaży działek, ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak, np. uzbrojenie terenu – doprowadzenie do niego mediów, ogrodzenie działek. Zainteresowany nie angażował zatem środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku działek porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Zatem w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr 1 Wnioskodawca występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek powstałych z podziału działki nr 1 należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem dokonując sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr 1, Wnioskodawca korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr 1, a dostawę tych działek - czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek nie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Wobec tego przedmiotowe transakcje nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.