Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.8.2020.2.KP
z 5 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2019 r. (data wpływu 8 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.8.2020.1.KP (doręczone Stronie w dniu 25 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu na kompleksową modernizację energetyczną budynku przy ul. (…) w (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu na kompleksową modernizację energetyczną budynku przy ul. (…) w (…). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 lutego 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.8.2020.1.KP (skutecznie doręczone Stronie w dniu 25 lutego 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie dokonuje czynności będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W 2017 r. Wspólnota złożyła do Urzędu Marszałkowskiego w (…) wniosek o dofinansowanie ze środków UE projektu na kompleksową modernizację energetyczną budynku przy ul. (…) w (…), w którym nie ma lokali użytkowych.

W dniu 19 października 2018 r. została podpisana umowa z Marszałkiem Województwa (…) w (…) na dofinansowanie projektu oznaczonego (…). Do kosztów kwalifikowalnych, objętych dofinansowaniem środkami UE, zaliczono nakłady w wartości brutto.

Wydatki poniesione w związku z realizacją projektu są udokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Wnioskodawcę (Wspólnotę), co jest niezbędne do rozliczenia projektu i dofinansowania przez instytucję wdrażającą. Towary i usługi nabywane w celu realizacji inwestycji nie służą Wspólnocie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nabywane towary i usługi służą do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Urząd Marszałkowski, zgodnie z podpisaną umową na dofinansowanie, wymaga przedstawienia indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota Mieszkaniowa ul. (…) w (…) ma możliwość odzyskania podatku VAT związanego z realizacją wyżej wskazanego projektu unijnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje Mu prawo do odzyskania podatku VAT, gdyż na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT nie jest czynnym podatnikiem VAT i w związku z powyższym nie może odzyskać podatku VAT naliczonego. Podatek VAT naliczony jest wydatkiem kwalifikowalnym.

Po zakończeniu inwestycji Wspólnota nie będzie dokonywać czynności będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie będzie dokonywać wynajmu ani użyczenia części wspólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o te różnice kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie dokonuje czynności będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wspólnota podpisała umowę o dofinansowanie ze środków UE projektu na kompleksową modernizację energetyczną budynku przy ul. (…) w (…), w którym nie ma lokali użytkowych. Towary i usługi nabywane w celu realizacji inwestycji nie służą Wspólnocie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nabywane towary i usługi służą do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w stosunku do podmiotów niebędących zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie są spełnione. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku. Jednocześnie projekt nie służy wykonywaniu czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę. Zatem mając na uwadze wskazane przez Wnioskodawcę informacje stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku w związku z realizacją zadania na kompleksową modernizację energetyczną budynku przy ul. (…) w (…) nie są spełnione.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania „Kompleksowa modernizacja energetyczna budynku przy ul. (…) w (…)” jak również Wnioskodawca nie ma prawa do zwrotu podatku VAT zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.