2020.03.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.63.2020.2.DP
z 6 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2019 r. (data wpływu 20 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem przesłanym za pośrednictwem platformy ePUAP (data wpływu 3 marca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 25 lutego 2020 r. nr 0114 KDIP4 1.4012.63.2020.1.DP (doręczone w dniu 25 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego od zakupów i usług dokonanych w związku z realizacją projektu unijnego pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego od zakupów i usług dokonanych w związku z realizacją projektu unijnego pn. „…”.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem przesłanym za pośrednictwem platformy ePUAP (data wpływu 3 marca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 25 lutego 2020 r. nr 0114 KDIP4 1.4012.63.2020.1.DP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 22 grudnia 2017 roku Gmina jako beneficjent projektu podpisała umowę z Województwem na realizację projektu pn. „…”.
Realizacja projektu rozpoczęła się w (…) 2017 roku, rozpoczęcie rzeczowe realizacji projektu: (…) 2018, zakończenie finansowe realizacji projektu: (…) 2018.

Projekt był realizowany przez Ośrodek Pomocy Społecznej.

Głównym celem projektu było podniesienie jakości świadczonych usług socjalnych oraz opiekuńczo-rehabilitacyjnych Ośrodka Pomocy Społecznej osobom zależnym, starszym, niepełnosprawnym, chorym psychicznie, zgodnie z Założeniami Długofalowej Polityki Senioralnej w Polsce na lata 2014-2020 poprzez remont, wyposażenie i adaptację pomieszczeń należących do OPS i przeznaczenie ich na cele społeczne poprzez nadanie im nowych funkcji.

Na mocy powyższej umowy zrealizowane zostały następujące zadania:

dostosowanie budynku OPS, do potrzeb osób niepełnosprawnych poprzez zakup platformy osobowej,
wyposażenie i przekształcenie mieszkań chronionych budynku OPS w całodobowe mieszkania dla osób zależnych,
zamontowanie monitoringu,
wyposażenie mieszkań chronionych,
umożliwienie i dostosowanie pomieszczeń budynku OPS dla osób niepełnosprawnych do korzystania z usług rehabilitacyjnych i zdrowotnych, poradnictwa specjalistycznego.

Tym samym projekt wpisuje się w SzOOP RPO na lata 2014-2020. Cel tematyczny 9 – Promowanie włączenia społecznego, walka z ubóstwem i wszelką dyskryminacją. Priorytet inwestycyjny 9a. Cel szczegółowy – Podniesienie jakości i skuteczności usług socjalnych. Schemat 3: Inwestycje w infrastrukturę socjalną służącą świadczeniu usług opiekuńczo-rehabilitacyjnych osobom zależnym tj. starszym, niepełnosprawnym, chorym psychicznie, wraz z wyposażeniem.

Gmina - OPS w budżecie w/w projektu wykazała podatek VAT w kosztach kwalifikowanych.

Gmina - OPS występuje w roli beneficjenta zamawiającego, faktury dokumentujące zakupy towarów i usług nabywanych na potrzeby realizacji inwestycji wystawiane były na Gminę - OPS i opłacone również przez OPS.

Gmina - OPS nabywając towary i usługi związane z realizacją projektu nie działała w charakterze podatnika.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT;

Nabywane w ramach projektu towary i usługi podlegały czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Zrealizowane w ramach projektu zadania będą wykorzystane do czynności niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie będzie uzyskiwała żadnych profitów z w/w towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina - OPS będzie miała prawo do odliczania VAT naliczonego od zakupów i usług dokonanych w związku z realizacją projektu unijnego pt: „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 6 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (Dz. U. z 2017 roku poz. 1221 z późn. zm.) - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 poz. 710 ze zm.) – o odniesieniu do usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej korzystają ze zwolnienia z VAT.

Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku realizacja projektu wpłynie na podwyższenie jakości i ilości usług pomocy społecznej, podniesienia warunków socjalnych i bezpieczeństwa podopiecznych OPS.

Ponieważ więc zakupy dokonywane dla realizacji przedmiotowego zadania nie były dokonywane na rzecz działalności opodatkowanej lecz dla działalności zwolnionej VAT i niepodlegającej VAT, podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Podkreślić należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatków od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują, lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, które w szczególności obejmują m.in. sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych, o czym mowa w pkt 6.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Gmina jako beneficjent projektu podpisała umowę z Województwem na realizację projektu pn. „(…)”. Realizacja projektu rozpoczęła się (…) 2017 r., rozpoczęcie rzeczowe realizacji projektu: (…) 2018 r., zakończenie finansowe realizacji projektu: (…) 2018 r.

Projekt był realizowany przez Ośrodek Pomocy Społecznej.

Nabywane w ramach realizacji projektu towary i usługi służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Zrealizowane w ramach projektu zadania będą wykorzystane do czynności niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie będzie uzyskiwała żadnych profitów z w/w towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina – OPS będzie miała prawo do odliczania VAT naliczonego od zakupów i usług dokonanych w związku z realizacją projektu unijnego pn. „(…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W świetle powołanych przepisów prawa należy zatem stwierdzić, że w przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina, realizując przedmiotowy projekt, nie działała bowiem jako podatnik, a wydatki dokonane w związku z realizacją projektu nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego od zakupów i usług dokonanych w związku z realizacją projektu unijnego pn. „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin