Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.80.2020.1.JM
z 3 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2020 r. (data wpływu 5 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczenia usług filmowych (relacji filmowych) oraz usług fotograficznych (sesji zdjęciowych i fotorelacji) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczenia usług filmowych (relacji filmowych) oraz usług fotograficznych (sesji zdjęciowych i fotorelacji).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność gospodarcza zarejestrowana została pod nazwą Firma Handlowo Usługowa (…) w dniu 01.06.2013 roku. Przedmiotem działalności jest m.in. produkcja filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych kod PKD 59.11.Z. Drugą działalnością, jaką zajmuje się Wnioskodawca jest świadczenie usług fotograficznych, które wykonuje w dwojaki sposób poprzez realizację sesji fotograficznych, które wykonuje samodzielnie oraz poprzez prowadzenie dwóch punktów, w których świadczone są usługi fotograficzne i pokrewne. W punktach tych zatrudnieni są pracownicy na stanowisku fotograf. Pozostałe działalności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są objęte tematem tego wniosku.

Do dnia złożenia wniosku o interpretację, nie rozpoczęto wykonywania czynności w zakresie wskazanym we wniosku i zdarzenia objęte wnioskiem nie nastąpiły, ponieważ dotychczas Wnioskodawca nie przenosił praw autorskich do utworów objętych wnioskiem, nie udzielał również licencji do praw autorskich i praw do artystycznego wykonania, co wynikało bezpośrednio z umów zawartych z klientami, ponadto Wnioskodawca korzystał z usług podwykonawców.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i dotychczas stosował stawkę VAT w wysokości 23% z uwagi na to, że świadczył usługi filmowe i fotograficzne wskazane we wniosku, jednak nie przenosił żadnych praw autorskich, lub praw do artystycznego wykonania.

Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo to wykonanie dzieła, które będzie polegać na filmowym udokumentowaniu przebiegu uroczystości np. ślubnej oraz wykonaniu pleneru filmowego. Do filmowania zostaną użyte specjalistyczne kamery i drony. Usługi świadczone będą na zlecenie osób fizycznych i innych podmiotów.

Cały proces powstania nagrania (filmu) będzie w pełni zależny od wizji Wnioskodawcy, bazuje na jego doświadczeniu i będzie wykonywany w sposób niepowtarzalny, zindywidualizowany. To po stronie Wnioskodawcy leży dostosowywanie światła, ostrości, ustalanie kadrów, dekoracji i akcesoriów wykorzystywanych w trakcie nagrania. Nagrania Wnioskodawca będzie wykonywać samodzielnie, zamierza korzystać tylko z obsługi technicznej tj. osoby lub osób, które będą odpowiedzialne za rozłożenie i ustawienie sprzętu do wykonania nagrań. Sprzęt Wnioskodawca będzie obsługiwać samodzielnie. Osoby do obsługi technicznej będą zatrudnione na podstawie umowy zlecenie.

Nagrany materiał Wnioskodawca samodzielnie podda autorskiej obróbce graficznej i zmontuje gotowy film według własnego pomysłu. To od Wnioskodawcy zależy co w postprodukcji zostanie pokazane na nagraniu. Gotowy film klient otrzyma na nośniku elektronicznym. Przed każdą sesją filmową będzie zawierana umowa z klientem w formie pisemnej, w której określone zostaną warunki przebiegu nagrania takie jak czas pracy, ilość wykonanych filmów oraz wynagrodzenie jakie Wnioskodawca otrzyma w formie honorarium. W umowie zostanie zamieszczona informacja o przekazaniu praw autorskich lub udzieleniu licencji do praw autorskich (lub praw do artystycznego wykonania).

Drugą usługą jaką Wnioskodawca będzie świadczył jest wykonywanie sesji zdjęciowych np. sesje ślubne, komunijne, urodzinowe, dziecięce, fotorelacje z przebiegu imprezy, które będą wykonywane na zlecenie osób fizycznych i innych podmiotów.

Każda sesja będzie miała charakter indywidualny, niepowtarzalny i w całości będzie zależała od wizji i pomysłu Wnioskodawcy. Sesje będą wykonywane w dowolnych miejscach. Wnioskodawca będzie decydował o wszystkich parametrach jak: kadr, głębia ostrości, rodzaj i nasilenie oświetlenia, poza osób fotografowanych, perspektywa fotografii. Wnioskodawca zdecyduje także o tematyce sesji i potrzebnych do niej dekoracjach i akcesoriach oraz wskaże klientowi odpowiedni strój, fryzurę czy makijaż. Sesje Wnioskodawca będzie wykonywać samodzielnie. Po wykonanej sesji każde zdjęcie Wnioskodawca będzie samodzielnie poddawać autorskiej obróbce graficznej według własnego uznania. Obrobione zdjęcie klient otrzyma w postaci plików graficznych na nośniku elektronicznym.

Z klientem będzie zawierana umowa w formie pisemnej, w której określone zostaną warunki przebiegu sesji, tj. czas pracy, ilość zdjęć oraz wynagrodzenie jakie Wnioskodawca otrzyma w formie honorarium. W umowie będzie również informacja o przekazaniu praw lub udzieleniu licencji do praw autorskich, lub praw do artystycznego wykonania.

Każdy projekt zarówno filmowy jak i fotograficzny będzie stanowić przejaw działalności twórczej. Klient otrzyma przygotowany specjalnie dla siebie projekt o indywidualnym charakterze. Wnioskodawca, świadcząc usługi filmowe i fotograficzne w formie opisanej powyżej, będzie działał jako indywidualny twórca/artysta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efektem działalności Wnioskodawcy w zakresie opisanym powyżej, będzie powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego, musi posiadać następujące cechy: mieć źródło w pracy człowieka (twórcy), stanowić przejaw działalności twórczej, posiadać indywidualny charakter. Twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenie: przejaw działalności twórczej, oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności jako przedmiotu prawa autorskiego, konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek, przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 cyt. ustawy, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesieniu autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystaniu z utworu, zwanej licencją.

Za wykonanie usług filmowych i fotograficznych w formie opisanej powyżej, Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie w formie honorarium, które będzie stanowiło wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania albo udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Przeniesienie praw lub udzielenie licencji nastąpi w każdym przypadku, gdy efektem działalności będzie powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oraz gdy będzie to przejawem działalności twórczej. Wszystkie informacje dotyczące przeniesienia ww. praw będą widniały na umowie zawartej z klientem.

Przekazane klientowi na nośniku elektronicznym filmy i zdjęcia będą nierozerwalnie związane z wykonaną usługą w zakresie sesji filmowych i zdjęciowych i będą stanowiły efekt końcowy realizacji tej usługi.

W zakresie działalności świadczonej w punktach fotograficznych Wnioskodawca nie będzie działał jako indywidualny twórca, gdyż usługi wykonywane będą przez zatrudnionych pracowników. W takim przypadku będzie stosowana stawka VAT 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może do usług filmowych (relacji filmowych) 59.11.Z. zastosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% na podstawie załącznika nr 3 do ustawy o VAT, poz. 181 (usługi twórców i artystów, wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania) Wykazu towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku?
2. Czy Wnioskodawca może do usług fotograficznych (sesji zdjęciowych i fotorelacji) 74.20.Z zastosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% na podstawie załącznika nr 3 do ustawy o VAT poz. 181 (usługi twórców i artystów, wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania) Wykazu towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, według art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Zgodnie z ust. 2, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); plastyczne; fotograficzne; lutnicze; wzornictwa przemysłowego; architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; muzyczne i słowno-muzyczne; sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z ustawą, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w tym utwory fotograficzne i filmowe, przygotowane specjalnie dla klienta w sposób niepowtarzalny i indywidualny. Dla każdego klienta Wnioskodawca wykona indywidualny projekt według własnego uznania. Wszystkie prace Wnioskodawcy, zarówno filmowe, jak i fotograficzne, będą przejawem jego działalności twórczej i będą miały niepowtarzalny charakter. Za wykonanie prac Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie w postaci honorariów. Ponadto, wszystkie prace będą spełniały definicję utworu wg art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych: będą stanowiły przejaw działalności człowieka, będą stanowiły przejaw działalności twórczej, będą miały indywidualny charakter.

W przypadku, gdy nie nastąpi przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, Wnioskodawca opodatkuje taką usługę stawką 23% VAT.

Wnioskodawca uważa, iż do usług fotograficznych oraz usług filmowych, powinien zastosować stawkę obniżoną 8% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 181 wskazano, że stawką tą objęte są, bez względu na symbol PKWiU, „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności jest m.in. produkcja filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych. Drugą działalnością, jaką zajmuje się Wnioskodawca jest świadczenie usług fotograficznych, które wykonuje w dwojaki sposób poprzez realizację sesji fotograficznych, które wykonuje samodzielnie oraz poprzez prowadzenie dwóch punktów, w których świadczone są usługi fotograficzne i pokrewne. W punktach tych zatrudnieni są pracownicy na stanowisku fotograf. Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo to wykonanie dzieła, które będzie polegać na filmowym udokumentowaniu przebiegu uroczystości np. ślubnej oraz wykonaniu pleneru filmowego. Do filmowania zostaną użyte specjalistyczne kamery i drony. Usługi świadczone będą na zlecenie osób fizycznych i innych podmiotów. Cały proces powstania nagrania (filmu) będzie w pełni zależny od wizji Wnioskodawcy, bazuje na jego doświadczeniu i będzie wykonywany w sposób niepowtarzalny, zindywidualizowany. To po stronie Wnioskodawcy leży dostosowywanie światła, ostrości, ustalanie kadrów, dekoracji i akcesoriów wykorzystywanych w trakcie nagrania. Nagrania Wnioskodawca będzie wykonywać samodzielnie, zamierza korzystać tylko z obsługi technicznej tj. osoby lub osób, które będą odpowiedzialne za rozłożenie i ustawienie sprzętu do wykonania nagrań. Sprzęt Wnioskodawca będzie obsługiwać samodzielnie. Osoby do obsługi technicznej będą zatrudnione na podstawie umowy zlecenie. Nagrany materiał Wnioskodawca samodzielnie podda autorskiej obróbce graficznej i zmontuje gotowy film według własnego pomysłu. To od Wnioskodawcy zależy co w postprodukcji zostanie pokazane na nagraniu. Gotowy film klient otrzyma na nośniku elektronicznym. Drugą usługą jaką Wnioskodawca będzie świadczył jest wykonywanie sesji zdjęciowych np. sesje ślubne, komunijne, urodzinowe, dziecięce, fotorelacje z przebiegu imprezy, które będą wykonywane na zlecenie osób fizycznych i innych podmiotów. Każda sesja będzie miała charakter indywidualny, niepowtarzalny i w całości będzie zależała od wizji i pomysłu Wnioskodawcy. Sesje będą wykonywane w dowolnych miejscach. Wnioskodawca będzie decydował o wszystkich parametrach jak: kadr, głębia ostrości, rodzaj i nasilenie oświetlenia, poza osób fotografowanych, perspektywa fotografii. Wnioskodawca zdecyduje także o tematyce sesji i potrzebnych do niej dekoracjach i akcesoriach oraz wskaże klientowi odpowiedni strój, fryzurę czy makijaż. Sesje Wnioskodawca będzie wykonywać samodzielnie. Po wykonanej sesji każde zdjęcie Wnioskodawca będzie samodzielnie poddawać autorskiej obróbce graficznej według własnego uznania. Obrobione zdjęcie klient otrzyma w postaci plików graficznych na nośniku elektronicznym. Każdy projekt zarówno filmowy jak i fotograficzny będzie stanowić przejaw działalności twórczej. Klient otrzyma przygotowany specjalnie dla siebie projekt o indywidualnym charakterze. Wnioskodawca, świadcząc usługi filmowe i fotograficzne w formie opisanej powyżej, będzie działał jako indywidualny twórca/artysta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efektem działalności Wnioskodawcy w zakresie opisanym powyżej, będzie powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za wykonanie usług filmowych i fotograficznych w formie opisanej powyżej, Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie w formie honorarium, które będzie stanowiło wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania albo udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Przeniesienie praw lub udzielenie licencji nastąpi w każdym przypadku, gdy efektem działalności będzie powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oraz gdy będzie to przejawem działalności twórczej. Wszystkie informacje dotyczące przeniesienia ww. praw będą widniały na umowie zawartej z klientem. Przekazane klientowi na nośniku elektronicznym filmy i zdjęcia będą nierozerwalnie związane z wykonaną usługą w zakresie sesji filmowych i zdjęciowych i będą stanowiły efekt końcowy realizacji tej usługi. W zakresie działalności świadczonej w punktach fotograficznych Wnioskodawca nie będzie działał jako indywidualny twórca, gdyż usługi wykonywane będą przez zatrudnionych pracowników. W takim przypadku będzie stosowana stawka VAT 23%.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia stawki podatku dla świadczenia usług filmowych (relacji filmowych) oraz usług fotograficznych (sesji zdjęciowych i fotorelacji).

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego – w myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy – są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne, wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1. stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);
2. stanowić przejaw działalności twórczej;
3. mieć indywidualny charakter.
   
   

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakże stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką „oryginalności” utworu, kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w pkt 2 i pkt 3 cech. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem charakteryzować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystanie z utworu, zwanej licencją.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.
   
   

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia „honorarium”, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego „honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach”; ustawa ta nie definiuje także pojęcia „wolnego zawodu”. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Jak wskazano na wstępie, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, usługi twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

W sytuacji więc, gdy usługi fotograficzne i filmowe są wykonane przez artystę/twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i stanowią przedmiot autorskich praw majątkowych, który zgodnie z umową zostaje przeniesiony na klienta, a wynagrodzenie za te prawa wypłacane jest artyście/twórcy w formie honorarium, to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży usługi fotograficznej/filmowej oraz praw autorskich, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji jednoczesnego przekazania lub udzielenia licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, Wnioskodawca będzie mógł do usług filmowych (relacji filmowych) oraz usług fotograficznych (sesji zdjęciowych i fotorelacji) zastosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, stanowiącego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanych pytań należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności, dotyczy to stawki podatku dla usług świadczonych w punktach fotograficznych wykonywanych przez zatrudnionych pracowników, gdzie – jak wskazał Zainteresowany – Wnioskodawca nie będzie działał jako indywidualny twórca.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019, poz. 1751, z pózn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., zwanej dalej „ustawą nowelizującą”, przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 lipca 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., do wiążących informacji stawkowych, zwanych dalej „WIS”, wydawanych przed dniem 1 lipca 2020 r.:

1. nie stosuje się przepisów art. 83 ust. 1 pkt 2 oraz załącznika nr 2 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, a także przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 41 ust. 15 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym,
2. stosuje się przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c–12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a–d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – z zastrzeżeniem art. 8 ust. 3 i 4.
   
   

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., WIS wydana przed dniem 1 lipca 2020 r. wiąże organy podatkowe wobec podatnika, dla którego została wydana w odniesieniu do towaru będącego przedmiotem dostawy, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonanych po dniu 30 czerwca 2020 r. oraz usługi, która została wykonana po tym dniu, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 3.

Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe już od 1 listopada 2019 r. – przy czym WIS będzie mógł dotyczyć stanu prawnego, który zacznie obowiązywać dopiero od 1 lipca 2020 r.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że niniejsza interpretacja w zakresie stawki podatku dla świadczenia usług filmowych (relacji filmowych) oraz usług fotograficznych (sesji zdjęciowych i fotorelacji) wywiera skutki prawne wyłącznie dla okoliczności przedstawionych w opisie sprawy oraz w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania interpretacji. Natomiast niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla czynności wykonanych po 30 czerwca 2020 r.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 568).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.