2020.05.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.202.2020.1.MŁ
z 11 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2020 r. (data wpływu 25 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do których należą m.in. zadania własne w zakresie spraw związanych z drogami gminnymi oraz organizacją ruchu drogowego. Ponadto Gmina od 2017 r. działa w sposób scentralizowany, tzn. rozlicza się z podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym.

Gmina będzie realizowała projekt pn. „(…)”, który jest realizowany ze środków Funduszu Dróg Samorządowych, zgodnie z umową o dofinansowanie (…).

Celem projektu jest stworzenie nowoczesnej kompleksowej i spójnej sieci infrastruktury komunikacyjno-transportowej w kierunku poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego i dostępności terenów inwestycyjnych oraz wyrównania potencjału społeczno-gospodarczego gminy. Przedmiotem projektu jest rozbudowa trzech publicznych dróg gminnych połączonych ze sobą w jednej ciągłości o łącznej długości 1794 m i szerokości 6 m.

Zakres robót budowlanych przewidzianych do wykonania obejmuje w szczególności następujące roboty:

na odcinkach, z istniejącą jezdnią o nawierzchni twardej: rozbiórkę istniejącej i budowę nowoprojektowanej jezdni, z korektą sytuacyjno-wysokościową przebiegu osi i krawędzi,
na odcinkach, gdzie nie ma jezdni: budowę nowoprojektowanej jezdni,
przebudowę lub rozbudowę istniejących skrzyżowań z drogami publicznymi gminnymi (bez istotnych zmian parametrów technicznych), a w przypadku konieczności – niewielkich odcinków dróg gminnych podrzędnych w obrębie tych skrzyżowań,
przebudowę rozbudowę lub budowę zjazdów na drogi wewnętrzne, a w przypadku konieczności – niewielkich odcinków dróg wewnętrznych podrzędnych w obrębie tych zjazdów,
przebudowę, rozbudowę lub budowę zjazdów publicznych i zjazdów indywidualnych,
budowę chodników, ścieżki rowerowej,
budowę zatok autobusowych z peronami,
przebudowę lub budowę poboczy,
budowę kanalizacji deszczowej,
budowę oświetlenia przejść dla pieszych,
przebudowę istniejącej infrastruktury technicznej kolidującej z przebudowywanymi ulicami, w tym sieci i przyłączy
kanalizacji sanitarnej, gazowej, elektroenergetycznych, wodociągowych i teletechnicznych.

W zadaniu przyjęto także wykonanie dokumentacji projektowej, nadzór inwestorski oraz 3 tablice informacyjno-promocyjne.

Przebudowywana droga jest drogą publiczną, zaliczoną do kategorii dróg gminnych. Publiczny charakter drogi oznacza, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2068, z późn. zm.), że z drogi może korzystać każdy i to nieodpłatnie. Wyjątki od zasady nieodpłatności (np. opłaty za przejazd autostradą, przejazd przez tunel) muszą wynikać z przepisów szczególnych. Wyjątki nie dotyczą jednak dróg gminnych.

Infrastruktura, stanowić będzie zadanie własne, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z obiektów ani nie osiągnie z tego tytułu dochodów. Wytworzony majątek pozostanie własnością Gminy.

W wyżej opisanym projekcie założono, że podatek VAT jest kosztem kwalifikowalnym. Termin wykonania zadania to 2019-2022 r.

Faktury związane z ww. projektem będą wystawiane każdorazowo na Gminę z podaniem numeru NIP Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług
w całości lub części od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami związanymi z realizacją inwestycji pn.: „(…)” finansowanej z Funduszu Dróg Samorządowych, ze względu na brak efektów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, 1309, 1696, 1815 i 1571) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji uchu drogowego.

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa, Gmina stoi na stanowisku, że rozbudowa drogi gminnej odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Gmina nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. W związku z powyższym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Gmina posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do których należą m.in. zadania własne w zakresie spraw związanych z drogami gminnymi oraz organizacją ruchu drogowego. Ponadto Gmina od 2017 r. działa w sposób scentralizowany, tzn. rozlicza się z podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym. Gmina będzie realizowała projekt pn. „(…)”, który jest realizowany ze środków Funduszu Dróg Samorządowych, zgodnie z umową o dofinansowanie (…). Celem projektu jest stworzenie nowoczesnej kompleksowej i spójnej sieci infrastruktury komunikacyjno-transportowej w kierunku poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego i dostępności terenów inwestycyjnych oraz wyrównania potencjału społeczno-gospodarczego gminy. Przedmiotem projektu jest rozbudowa trzech publicznych dróg gminnych połączonych ze sobą w jednej ciągłości o łącznej długości 1794 m i szerokości 6 m.

Zakres robót budowlanych przewidzianych do wykonania obejmuje w szczególności następujące roboty:

na odcinkach, z istniejącą jezdnią o nawierzchni twardej: rozbiórkę istniejącej i budowę nowoprojektowanej jezdni, z korektą sytuacyjno-wysokościową przebiegu osi i krawędzi,
na odcinkach, gdzie nie ma jezdni: budowę nowoprojektowanej jezdni,
przebudowę lub rozbudowę istniejących skrzyżowań z drogami publicznymi gminnymi (bez istotnych zmian parametrów technicznych), a w przypadku konieczności – niewielkich odcinków dróg gminnych podrzędnych w obrębie tych skrzyżowań,
przebudowę rozbudowę lub budowę zjazdów na drogi wewnętrzne, a w przypadku konieczności – niewielkich odcinków dróg wewnętrznych podrzędnych w obrębie tych zjazdów,
przebudowę, rozbudowę lub budowę zjazdów publicznych i zjazdów indywidualnych,
budowę chodników, ścieżki rowerowej,
budowę zatok autobusowych z peronami,
przebudowę lub budowę poboczy,
budowę kanalizacji deszczowej,
budowę oświetlenia przejść dla pieszych,
przebudowę istniejącej infrastruktury technicznej kolidującej z przebudowywanymi ulicami, w tym sieci i przyłączy
kanalizacji sanitarnej, gazowej, elektroenergetycznych, wodociągowych i teletechnicznych.

W zadaniu przyjęto także wykonanie dokumentacji projektowej, nadzór inwestorski oraz 3 tablice informacyjno-promocyjne. Przebudowywana droga jest drogą publiczną, zaliczoną do kategorii dróg gminnych. Publiczny charakter drogi oznacza, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, że z drogi może korzystać każdy i to nieodpłatnie. Wyjątki od zasady nieodpłatności (np. opłaty za przejazd autostradą, przejazd przez tunel) muszą wynikać z przepisów szczególnych. Wyjątki nie dotyczą jednak dróg gminnych. Infrastruktura, stanowić będzie zadanie własne, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z obiektów ani nie osiągnie z tego tytułu dochodów. Wytworzony majątek pozostanie własnością Gminy. Termin wykonania zadania to 2019-2022 r. Faktury związane z ww. projektem będą wystawiane każdorazowo na Gminę z podaniem numeru NIP Gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy będzie miał on możliwość odliczenia w całości lub części kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację przedmiotowego projektu.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przebudowa dróg gminnych odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując tę inwestycję działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika bowiem, że budowa ww. infrastruktury, stanowić będzie zadanie własne, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z obiektów ani nie osiągnie z tego tytułu dochodów. Wytworzony majątek pozostanie własnością Gminy. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że z drogi może korzystać każdy i to nieodpłatnie. Zatem w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosić wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, i tym samym Wnioskodawca – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z realizacją przedmiotowego Projektu.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości ani w części wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”. Powyższe wynika z faktu, że nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W szczególności istotne dla przyjętego rozstrzygnięcia były wskazanie przez Zainteresowanego informacji, że „Infrastruktura, stanowić będzie zadanie własne, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym” oraz, że „z drogi może korzystać każdy i to nieodpłatnie”. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, w szczególności wykorzystywania rozbudowanych dróg, powstałych w trakcie realizacji przedmiotowego Projektu, do wykonywania czynności opodatkowanych, wydana interpretacja straci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r., poz. 1295), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin