Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.107.2020.1.AKR
z 8 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2020 r. (data wpływu 10 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (…), Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa do pełnego odliczania podatku od towarów i usług. W lipcu 2019 r. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie projektu nr (…) pn. „(…)”, który polega na zakupie i uruchomieniu instalacji fotowoltaicznej dla potrzeb gospodarstwa rolniczego, które specjalizuje się w chowie trzody chlewnej. Większą część wyprodukowanej energii elektrycznej Wnioskodawca będzie zużywał na bieżąco, na potrzeby budynku chlewni, a nadwyżki będą odprowadzane do dostawcy energii elektrycznej.

Szczegółowe pytanie brzmi: czy w związku z realizacją wyżej wymienionego zadania inwestycyjnego Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej.

Ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT, przy składaniu wniosku o dofinansowanie wskazał, że całość wydatków brutto związanych z zakupem i montażem instalacji fotowoltaicznej, w tym podatek VAT, który według Niego nie będzie mógł odliczyć, są kosztami kwalifikowalnymi. Jednakże Urząd Marszałkowski jako instytucja pośrednicząca pismem z lutego br. zobligował Wnioskodawcę do wystąpienia do Krajowej Administracji Skarbowej o indywidualną interpretację w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług od planowanej do zakupu i zamontowania instalacji fotowoltaicznej, uzależniając refundację części podatku VAT od przedłożenia ww. interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją zadania inwestycyjnego, które Wnioskodawca opisał wyżej będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej, która będzie produkowała energię elektryczną na potrzeby prowadzonej przez Niego działalności rolniczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jest rolnikiem ryczałtowym – rolnikiem dokonującym dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącym usługi rolnicze, korzystającym ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Dodatkowo Wnioskodawca nigdy nie składał zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ww. ustawy. W związku z powyższym oznacza to, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT, co zgodnie z art. 88 ust. 4 ww. ustawy oznacza, że nie ma prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od planowanej do zakupu instalacji fotowoltaicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych, o czym stanowi art. 2 pkt 19 ustawy.

Zatem rolnikiem ryczałtowym jest tylko ten rolnik, który nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie ustawy o rachunkowości i nie zrezygnował z przysługującego mu zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Przez produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy, rozumie się towary pochodzące z własnej działalności rolniczej rolnika ryczałtowego oraz towary, o których mowa w art. 20 ust. 1c i 1d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, 1358 i 1394).

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu. Innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nie uprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji, dzierżawa, świadczenie usług innych niż rolnicze), co do zasady podlega opodatkowaniu wg stawek właściwych dla tych czynności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (…), Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa do pełnego odliczania podatku od towarów i usług. W lipcu 2019 r. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie projektu nr (…) pn. „(…)”, który polega na zakupie i uruchomieniu instalacji fotowoltaicznej dla potrzeb gospodarstwa rolniczego, które specjalizuje się w chowie trzody chlewnej. Większą część wyprodukowanej energii elektrycznej Wnioskodawca będzie zużywał na bieżąco, na potrzeby budynku chlewni, a nadwyżki będą odprowadzane do dostawcy energii elektrycznej.

Ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT, przy składaniu wniosku o dofinansowanie wskazał, że całość wydatków brutto związanych z zakupem i montażem instalacji fotowoltaicznej, w tym podatek VAT, który według Niego nie będzie mógł odliczyć, są kosztami kwalifikowalnymi. Jednakże Urząd Marszałkowski jako instytucja pośrednicząca pismem z lutego br. zobligował Wnioskodawcę do wystąpienia do Krajowej Administracji Skarbowej o indywidualną interpretację w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług od planowanej do zakupu i zamontowania instalacji fotowoltaicznej, uzależniając refundację części podatku VAT od przedłożenia ww. interpretacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie istnieje przesłanka negatywna, określona w art. 88 ust. 4 ustawy, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Ponadto, wydatki związane z realizacją wskazanego zadania inwestycyjnego dotyczącego zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem, gdyż Wnioskodawca jako rolnik ryczałtowy jest zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

W konsekwencji, z uwagi na opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „(…)”, nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej, która będzie produkowała energię elektryczną na potrzeby prowadzonej przez Niego działalności rolniczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.)).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.