Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.194.2020.1.NF
z 15 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2020 r. (data wpływu 7 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania mieszkańcom prawa własności zagrodowych oczyszczalni ścieków po upływie trwałości projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania mieszkańcom prawa własności zagrodowych oczyszczalni ścieków po upływie trwałości projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (…) (dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem od podatku od towarów i usług. Do zadań Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców, w szczególności w zakresie kanalizacji oraz usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, co wynika m.in. z ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2019 r., poz. 1437, z późn. zm.).

W związku z powyższym w dniu 31 maja 2004 r. Gmina zawarła (…) umowę na budowę zagrodowych oczyszczalni ścieków w miejscowościach A, B i C, w ilości 90 szt. (na nieruchomościach stanowiących własność mieszkańców Gminy. Inwestycję zakończono w dniu 28 grudnia 2004 r. Inwestycja sfinansowana została ze środków:

1. Programu SAPARD (umowa o udzielenie pomocy finansowej (…) zawarta z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Oś: Poprawa warunków prowadzenia działalności gospodarczej i tworzenie miejsc pracy, Działanie 3 – Rozwój i poprawa infrastruktury obszarów wiejskich, schemat: odprowadzanie i oczyszczanie ścieków komunalnych);
2. ze środków przekazanych od mieszkańców oraz
3. środków Gminy (pożyczka z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska).
   
   

Według ww. umowy o udzielenie pomocy finansowej z Programu SAPARD trwałość tego projektu wynosi 5 lat od dnia dokonania ostatniej płatności.

Wszystkie zakupy towarów i usług zostały udokumentowane fakturą VAT wystawioną na Gminę. Ostatnia płatność miała miejsce w dniu 14 stycznia 2005 r. Podatek VAT nie był objęty refundacją ze strony Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa nie stanowił kosztu kwalifikowanego. Gmina skorzystała z prawa odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na ww. fakturze zakupowej.

Zagrodowe oczyszczalnie ścieków zostały wybudowane na nieruchomościach stanowiących własność osób fizycznych, które wniosły na rachunek Gminy wpłaty na ten cel, zgodnie z uchwałą (…), zmienioną uchwałą (…). Wpłaty te były jednakowe dla każdego mieszkańca i zostały opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako że stanowiły one zapłatę za udział w projekcie, tj. odpłatne świadczenie usług. Ponadto, Gmina zawierała z właścicielami nieruchomości umowy użyczenia nieruchomości, na których miały zostać wybudowane zagrodowe oczyszczalnie ścieków. Wpłata kwoty była warunkiem niezbędnym aby podpisać umowę użyczenia nieruchomości z Gminą i przystąpić do projektu. Mieszkańcy składali również oświadczenia o posiadaniu prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, na której przewidywano budowę oczyszczalni ścieków oraz zobowiązywali się do udostępnienia jej do wykonania robót budowlanych.

Zgodnie z warunkami dofinansowania z Programu SAPARD zagrodowe oczyszczalnie stanowią własność Gminy. Gmina nie ponosi żadnych kosztów związanych z oczyszczalniami. Koszty eksploatacji oczyszczalni ponoszą mieszkańcy. Obecnie Gmina planuje przekazać zagrodowe oczyszczalnie ścieków nieodpłatnie na rzecz właścicieli nieruchomości, na których te oczyszczalnie wybudowano. Przekazanie nastąpi na mocy porozumienia w sprawie nieodpłatnego przekazania oraz protokołu przekazania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie przez Gminę prawa własności zagrodowych oczyszczalni ścieków na rzecz mieszkańców, po 5 latach od zakończenia okresu trwałości projektu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie przez Gminę prawa własności zagrodowych oczyszczalni ścieków na rzecz mieszkańców, po 5 latach od zakończenia okresu trwałości projektu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy umów użyczenia nieruchomości właściciele udostępnili swoje posesje w celu budowy oczyszczalni ścieków. Ponadto właściciele nieruchomości, na których wybudowano oczyszczalnie wpłacili na ten cel pieniądze. Całość należności od mieszkańców w związku z wykonaniem zagrodowej oczyszczalni ścieków na ich posesjach, została wpłacona przed odbiorem inwestycji. Po wybudowaniu oczyszczalni Gmina nie pobierała od mieszkańców żadnych dodatkowych opłat. Po upływie trwałości projektu Gmina nieodpłatnie zamierza przekazać zagrodowe oczyszczalnie ścieków na rzecz mieszkańców. Po przekazaniu zagrodowych oczyszczalni ścieków Gmina nie będzie ponosić żadnych kosztów związanych z ich eksploatacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tych okolicznościach działania Gminy wykonywane po 5 latach (po okresie trwałości projektu), polegające na przeniesieniu przez Gminę własności wybudowanych urządzeń zagrodowych oczyszczalni ścieków nie będą stanowić odrębnej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Należy zauważyć, że Gmina wykonała usługę polegającą na budowie zagrodowych oczyszczalni ścieków, na poczet czego pobrała od mieszkańców określone wpłaty, które były warunkiem uczestnictwa w projekcie.

Oznacza to, że przedmiotowe wpłaty stanowiły wynagrodzenie na poczet wykonania usługi, której zakończenie nastąpiło po 5 latach od wykonania zagrodowych oczyszczalni ścieków. Przekazanie przez Gminę zagrodowych oczyszczalni ścieków. Przekazanie przez Gminę zagrodowych oczyszczalni ścieków mieszkańcom, na rzecz których zostały wybudowane, nie będzie tym samym stanowić nieodpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Będzie to czynność neutralna z perspektywy podatku VAT, nie będzie miał również zastosowania art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. m.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast, art. 8 ust. 1 ustawy stanowi że, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi (art. 8 ust. 2a ustawy).

Należy wskazać, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Należy zauważyć, że czynność może być odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Ponadto należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1. wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy,
2. w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:
   • czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,
   • ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.
   
   

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do zakresu działania gminy – na podstawie art. 6 ust. 1 ww. ustawy – należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów, bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Jednocześnie, art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2019 r., poz. 2010, z późn. zm.) stanowi, że właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku przez przyłączenie nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej lub, w przypadku gdy budowa sieci kanalizacyjnej jest technicznie lub ekonomicznie nieuzasadniona, wyposażenie nieruchomości w zbiornik bezodpływowy nieczystości ciekłych lub w przydomową oczyszczalnię ścieków bytowych, spełniające wymagania określone w przepisach odrębnych; przyłączenie nieruchomości do sieci kanalizacyjnej nie jest obowiązkowe, jeżeli nieruchomość jest wyposażona w przydomową oczyszczalnię ścieków spełniającą wymagania określone w przepisach odrębnych.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W dniu 31 maja 2004 r. Gmina zawarła umowę na budowę zagrodowych oczyszczalni ścieków w ilości 90 szt. na nieruchomościach stanowiących własność mieszkańców. Inwestycja sfinansowana została ze środków Programu SAPARD, środków Gminy oraz wpłat przekazanych od mieszkańców.

Jak wskazał Wnioskodawca, wpłaty od mieszkańców zostały opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako że stanowiły one zapłatę za udział w projekcie, tj. odpłatne świadczenie usług.

Gmina nie ponosi żadnych kosztów związanych z oczyszczalniami. Koszty eksploatacji ponoszą mieszkańcy.

Obecnie Wnioskodawca planuje nieodpłatnie przekazać zagrodowe oczyszczalnie ścieków na rzecz właścicieli nieruchomości, na których te oczyszczalnie zostały wybudowane.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy nieodpłatne przekazanie przez Gminę prawa własności zagrodowych oczyszczalni ścieków na rzecz mieszkańców, po 5 latach od zakończenia okresu trwałości projektu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć – że jak wskazano powyżej – aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach realizowanego zadania Gmina wykonała na rzecz mieszkańców usługę polegającą na budowie zagrodowych oczyszczalni ścieków. Na poczet wykonania tej usługi Gmina otrzymała od mieszkańców, którym na nieruchomościach wybudowano zagrodowe oczyszczalnie ścieków, określone wpłaty na ten cel.

Nie można zatem uznać, że wpłaty wnoszone przez mieszkańców uczestniczących w zadaniu pozostaną „w oderwaniu” od czynności, które wykonała Gmina – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istniał bezpośredni związek pomiędzy dokonaną przez mieszkańca wpłatą a zindywidualizowanym świadczeniem na jego rzecz, które wykonał Wnioskodawca. Tym samym wpłaty, które Gmina otrzymała od mieszkańców stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług na rzecz tych mieszkańców.

Analiza przedstawionej sprawy oraz przywołanych regulacji ustawy prowadzi do stwierdzenia, że w rozpatrywanej sprawie występowały skonkretyzowane świadczenia, które zostały wykonane między dwoma stronami, tj. między Gminą a właścicielami nieruchomości, którzy zobowiązali się do partycypowania w kosztach ww. budowy. Wobec powyższego, wystąpił bezpośredni związek (ekwiwalentność) pomiędzy świadczeniem Gminy, a płatnościami wnoszonymi przez właścicieli nieruchomości. Z uwagi na zaistnienie bezpośredniego związku pomiędzy otrzymanymi przez Gminę wpłatami, a zindywidualizowanymi świadczeniami na rzecz właścicieli nieruchomości należy stwierdzić, że usługi wykonane przez Gminę (tj. wybudowanie ww. oczyszczalni) stanowiły czynności podlegające opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, które podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Do zagadnienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych na rzecz mieszkańców przez Wnioskodawcę w ramach ww. zadania trzeba odnieść się w sposób całościowy. Tym samym, działanie Gminy – mające na celu nieodpłatne przeniesienie prawa własności zagrodowych oczyszczalni ścieków – nie będzie stanowiło odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale będzie stanowić końcowy element wykonanej usługi świadczonej przez Gminę na rzecz mieszkańców. Będzie to zatem czynność neutralna z perspektywy podatku VAT, niepodlegająca opodatkowaniu tym podatkiem. Przepis art. 8 ust. 2 ustawy nie będzie miał w tej sytuacji zastosowania.

Podsumowując, nieodpłatne przekazanie przez Gminę prawa własności zagrodowych oczyszczalni ścieków na rzecz mieszkańców, po 5 latach od zakończenia okresu trwałości projektu, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.