2020.05.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.139.2020.2.IM
z 15 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a , art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2020 r. (data wpływu 6 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 28 kwietnia 2020 r. (data wpływu 30 kwietnia 2020 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca:

prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, m.in. w zakresie świadczenia usług programistycznych;
posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018, poz. 1509, z późn. zm.; dalej jako „Ustawa”);
nie prowadzi ksiąg rachunkowych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w tym prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w zakresie „wytwarzania” kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
wszystkie usługi programistyczne Wnioskodawca wykonuje na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca od 17 czerwca 2019 r. do 30 czerwca 2019 r., a następnie od 1 lipca 2019 r. świadczy usługi na rzecz x w USA w ramach zawartych umów o świadczenie usług. Pierwsza z umów została zawarta na czas określony, tj. od 17 czerwca 2019 r. do końca czerwca 2019 r., druga zaś zawarta jest od 1 lipca 2019 r. na czas nieoznaczony. Wnioskodawca wystawia faktury na rzecz d na podstawie zawartej umowy.

W ramach pierwszej umowy Wnioskodawca wykonywał m.in. czynności w zakresie projektowania i wdrażania protokołów pobierania w celu pozyskiwania zdjęć, filmów, tekstu (komentarzy) i metadanych z mediów społecznościowych powiązane z konkretnymi firmami w bazie danych x, obróbki danych, analizie komputerowej/x, wsparcia wdrożenia w produkcji interfejsu x do analizy, obrazów z sieci, oraz budowania modelu do wykrywania rodzaju podłogi (np. dywan, drewno, płytki itp.) w miejscu/budynku na podstawie zdjęć z mediów społecznościowych („Projekt I”).

W ramach drugiej umowy („Projekt II”) Wnioskodawca świadczy usługi między innymi w zakresie:

opracowywania oprogramowania i indywidualny wkład w rozwój oprogramowania firmy x;
rozwój uczenia maszynowego i innych modeli analizy danych;
projektowanie oprogramowania firmy x;
konfigurowanie i wdrażanie niezbędnej infrastruktury technologicznej.

Wyżej opisane czynności realizowane są przez Wnioskodawcę w ramach projektu x.

Opis projektu x jest następujący:

x jest innowacyjnym narzędziem dla agentów ubezpieczeniowych, wspierającym ich w codziennej pracy. Oprogramowanie ma pozwalać wyszukać podmiot, który ma podlegać ubezpieczeniu i następnie dostarczać informacje uzyskane z sieci. Część informacji będzie analizowana przez modele uczenia maszynowego i przedstawiana użytkownikowi w przystępny sposób.

Opis szczegółowy prac prowadzonych przeze Wnioskodawcę w ramach projektu x:

Wnioskodawca zajmuje się wdrażaniem modeli uczenia maszynowego do istniejącej infrastruktury IT oraz przystosowywaniem tejże infrastruktury. W tym celu prowadzi prace eksperymentalne, budując i testując modele uczenia maszynowego w oparciu o dane wejściowe, następnie tworzy oprogramowanie pozwalające na uzyskanie przewidywań modelu (predykcji) na dużym zbiorze danych. Przykładem takiego modelu jest algorytm przewidujący, czy dana restauracja sprzedaje alkohol na podstawie recenzji użytkowników.

Wnioskodawca zajmuje się programowaniem nowych elementów z architektury x pozwalającą na efektywną wymianę danych pomiędzy hurtownią danych (ang. data warehouse) oraz innymi elementami systemu.

Zgodnie z zawartymi umowami z x „wytwarzane” przez Wnioskodawcę oprogramowanie/programy komputerowe podlegają ochronie prawnej, zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r. nr 24, poz. 83).

Z umów współpracy z x wynika, że w zakresie, w jakim w trakcie świadczenia usług Wnioskodawca wspólnie lub samodzielnie opracowuje, rozwija lub tworzy od podstaw w celu wykonania jakichkolwiek wynalazków, oryginalnych dzieł autorskich, opracowań, koncepcji, know-how, ulepszeń lub tajemnic handlowych, w tym posiadających zdolność patentową lub rejestracyjną na podstawie prawa własności intelektualnej lub podobnych przepisów, Wnioskodawca niniejszym przenosi wszelkie prawa, tytuły i interesy do takich wynalazków na x. Wnioskodawca nieodwołalnie udziela x niewyłącznej, w pełni opłaconej, nieodpłatnej, wieczystej, ogólnoświatowej licencji, z prawem do przeniesienia i sublicencji, w celu praktykowania i wykorzystywania takiego wynalazku oraz do tworzenia, zlecania, kopiowania, modyfikowania, tworzenia utworów pochodnych, wykorzystywania, sprzedawania, importowania i rozpowszechniania w inny sposób w ramach wszystkich mających zastosowanie własności intelektualnych bez żadnych ograniczeń.

Poza wytworzeniem specjalistycznego oprogramowania, sporadycznie, w ramach umówionego wynagrodzenia, Wnioskodawca wykonuje również inne czynności na rzecz x. W stosunku procentowym zatem wynagrodzenie za wytworzenie i przeniesienie praw autorskich do oprogramowania kształtuje się na poziomie około 60%-90%, pozostała zaś kwota, wynikająca z faktury stanowi wynagrodzenie za pozostałe czynności.

Wnioskodawca dodatkowo prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, pozwalającą na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (w ewidencji podano m.in. nr faktury, dane kontrahenta, rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wykonane przez Wnioskodawcę czynności w zakresie oprogramowania), z których Wnioskodawca uzyskuje przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód przypadający na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, co pozwala ustalić łączny dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca co miesiąc ponosi koszt obsługi księgowej. Dodatkowo w miesiącu listopadzie 2019 r. poniósł koszt zakupu komputera niezbędnego do realizacji czynności także na rzecz kontrahenta x oraz koszt wynagrodzenia współpracownika z tytułu umowy o dzieło (umowa o dzieło od listopada do grudnia 2019 r.). Współpracownik wykonywał czynności przy Projekcie II oraz inne czynności na rzecz Wnioskodawcy. Od stycznia 2020 roku Wnioskodawca zatrudnia na umowę zlecenie Zleceniobiorcę, który wykonuje sporadycznie czynności w ramach Projektu II oraz inne czynności zlecone przez Wnioskodawcę.

W prowadzonej ewidencji na potrzeby kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca ewidencjonuje powyższe koszty w stosunku proporcjonalnym, tj. wskazuje % kosztu, który przypada na wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

Czy w ramach czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę ‒ w drodze własnych doświadczeń i testów ‒ zdobywa on, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych), a także że czynności rozwijania oprogramowania nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania?

Tak, w ramach czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę ‒ w ramach podpisanej umowy z x z siedzibą w USA („Firma”), w drodze własnych doświadczeń i testów, Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku z dnia 31 stycznia 2020 r. oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych). Czynności Wnioskodawcy, w ramach zawartej umowy, nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania. Wnioskodawca, tak jak to zostało wskazane we wniosku z dnia 31 stycznia 2020 r., w ramach pierwszej umowy z Firmą wykonywał m.in. czynności w zakresie projektowania i wdrażania protokołów pobierania w celu pozyskiwania zdjęć, filmów, tekstu (komentarzy) i metadanych z mediów społecznościowych powiązane z konkretnymi firmami w bazie danych x, obróbki danych, analizie komputerowej/x, wsparcia wdrożenia w produkcji interfejsu x do analizy, obrazów z sieci, oraz budowania modelu do wykrywania rodzaju podłogi (np. dywan, drewno, płytki itp.) w miejscu/budynku na podstawie zdjęć z mediów społecznościowych („Projekt I”).

W ramach drugiej umowy („Projekt II”) Wnioskodawca świadczy usługi między innymi w zakresie:

opracowywania oprogramowania i indywidualny wkład w rozwój oprogramowania firmy x;
rozwój uczenia maszynowego i innych modeli analizy danych;
projektowanie oprogramowania firmy x;
konfigurowanie i wdrażanie niezbędnej infrastruktury technologicznej.

Wyżej opisane czynności realizowane są przez Wnioskodawcę w ramach projektu x. Opis projektu x jest następujący:

Opis szczegółowy prac prowadzonych przeze Wnioskodawcę w ramach projektu x

Czy wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Tak, zdaniem Wnioskodawcy oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę na rzecz Firmy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Jakie kwalifikowane dochody Wnioskodawca uzyskuje, w szczególności czy są to:

opłaty/należności wynikające z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu/usługi?

Mając na uwadze opisany we wniosku z dnia 31 stycznia 2020 r. stan faktyczny, jako że Wnioskodawca sprzedaje, tj. przenosi całość praw autorskich do oprogramowania wytworzonego na rzecz Firmy, zatem wyzbywa się/wyzbywa się całości praw autorskich do oprogramowania, wobec powyższego uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy zakwalifikować do dochodu ze sprzedaży tego prawa (lit. b powyżej).

Czy tworzenie oprogramowania przez Wnioskodawcę odbywa się w ramach działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), której celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Tak, tworzenie oprogramowania przez Wnioskodawcę na rzecz Firmy odbywa się w ramach działalności twórczej. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę jest podejmowana w sposób systematyczny, zorganizowany, przy wykorzystywaniu zasobów wiedzy, ale również której celem jest zwiększenie zasobów wiedzy.

Z ustawowej definicji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Definicja działalności twórczej zawarta w słowniku języka polskiego PWN wskazuje, że działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność ‒ zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy ‒ mający na celu tworzenie, tworzyć ‒ powodować powstanie czegoś). Zauważyć ponadto należy, że w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.

Zatem, odnosząc powyższe do działalności Wnioskodawcy, wskazać należy, że „wytwarzanie oprogramowania” na rzecz Firmy spełnia definicję działalności twórczej, bowiem przejawia się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, które są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy. Wnioskodawca tworzy na rzecz Firmy oprogramowanie całkowicie nowe, niewystępujące dotychczas w jego praktyce/działalności. Wytwarzanie oprogramowania przez Wnioskodawcę na rzecz Firmy w ramach opisanych projektów odbywa się w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wnioskodawca, co dwa tygodnie ustala (przy uczestnictwie Firmy) zakres wytwarzanego w danym czasie oprogramowania i plan.

W ramach opisanych w stanie faktycznym wniosku z dnia 31 stycznia 2020 r. Projektów (I i II) poprzez określenie celów, harmonogramu i zasobów. Dodatkowo, w ramach tychże Projektów Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które będzie mógł wykorzystać w ramach bieżącej działalności albo przyszłych innych projektów.

Czy wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tak, wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie na podstawie ww. przepisu. Jako że oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę cechuje się oryginalnością, stanowi przejaw jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze, spełnia zatem przesłanki wskazane w art. 1 ust. 1 ww. ustawy, tym samym więc przysługuje mu ochrona na podstawie przepisów prawa autorskiego.

Zgodnie z zawartymi umowami z Firmą wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie/programy komputerowe podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r. nr 24, poz. 83). Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca bowiem przenosi na Firmę prawa majątkowe do wszelkich dóbr niematerialnych, objętych ochroną ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stworzonych lub opracowanych przez Wnioskodawcę w wyniku wykonywania obowiązków wynikających z umów.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy prawach autorskich i prawach pokrewnych stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Przedmiotem prawa autorskiego są ‒ zgodnie z pkt 2 ‒ wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Tego typu utwory na podstawie art. 74 ww. ustawy podlegają ochronie (ustawa gwarantuje autorskie prawo do programu komputerowego). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Czy przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, to czy jest jego właścicielem lub współwłaścicielem albo użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej?

Wniosek z dnia 31 stycznia 2020 r. dotyczy wytwarzania oprogramowania. Wnioskodawca nie rozwija ani nie ulepsza oprogramowania istniejącego. Oprogramowanie jest tworzone od „zera” na podstawie dwóch umów zawartych z Firmą.

Czy działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

W odniesieniu do odpowiedzi do pytania nr 7 wskazać należy, że Wnioskodawca nie rozwija oprogramowania, tworzy je „od podstaw”.

Czy w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, to w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstają odrębne od tych oprogramowań utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

jeżeli tak ‒ czy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tych praw, czy też są to opłaty/należności wynikające z umowy licencyjnej bądź dochody uwzględnione w cenie sprzedaży produktu/usługi,
jeżeli nie ‒ czy wynagrodzenie Wnioskodawcy jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?

W odniesieniu do odpowiedzi do pytania nr 7 wskazać należy, że Wnioskodawca nie rozwija oprogramowania, tworzy je „od podstaw”.

Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów „obsługi księgowej”?

Wnioskodawcę obsługuje zewnętrzne biuro rachunkowe, które prowadzi w imieniu Wnioskodawcy podatkową księgę przychodów i rozchodów, tj. dokonuje w imieniu Wnioskodawcy rozliczeń od strony księgowej, w tym prowadzenia odrębnej ewidencji dla celów IP Box (koszt usług księgowych).

Czy zakupiony komputer stanowi środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej?

Tak.

Czy wymienione pkt 9-10 wydatki są będą bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę wydatki, zakup komputera, obsługa księgowa (koszt usług księgowych), zdaniem Wnioskodawcy, zostały poniesione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą polegającą na świadczeniu usług związanych z oprogramowaniem, z czego zasadniczą część stanowi działalność badawczo-rozwojowa związana z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Część z tych wydatków ma charakter kosztów bezpośrednich związanych tylko i wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej ‒ należy tutaj wymienić wydatki na zakup sprzętu komputerowego. Zdaniem Wnioskodawcy jest to koszt podatkowy związanym z dochodami z kwalifikowanego IP, bowiem jest to sprzęt do pracy, niezbędny do wytworzenia oprogramowania na rzecz Firmy.

Natomiast usługi księgowe są niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Podmiot świadczący usługi księgowe na rzecz Wnioskodawcy prowadzi także odrębną ewidencję w ramach IP BOX.

Z uwagi na fakt, że wynagrodzenie za wytworzenie i przeniesienie praw autorskich do oprogramowania kształtuje się na poziomie około 60%-90% ‒ należy wskazać wg jakich zasad Wnioskodawca ustala, że 60%-90% wynagrodzenia odpowiada cenie za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a pozostała kwota stanowi wynagrodzenie za pozostałe czynności?

Wnioskodawca wytwarza na rzecz Firmy nowe oprogramowania i cyklicznie przenosi prawa autorskie do tego oprogramowania (na podstawie wystawianych co miesiąc faktur). Niekiedy zdarza się jednak tak, że Firma zleca wykonywanie dodatkowych zadań lub poprawy istniejących modułów (już wytworzonych przez Wnioskodawcę), dlatego też przychód z kwalifikowanych praw autorskich Wnioskodawca ustala na poziomie 60-90% kwoty z faktury. Wnioskodawca ustala powyższe wynagrodzenie, biorąc pod uwagę czas poświęcony na ww. zmiany w stosunku do podejmowanych dalszych prac mających na celu wytworzenie oprogramowania.

Czy Wnioskodawca w ewidencji odrębnej niż podatkowa księga przychodów i rozchodów wyodrębnia:

każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Tak, Wnioskodawca w ewidencji odrębnej niż podatkowa księga przychodów i rozchodów wyodrębnia: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (projekt I i projekt II), przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Jakie czynności wykonuje współpracownik zatrudniony na podstawie umowy o dzieło, w szczególności czy umowa ta wskazuje, że Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z tworzeniem i rozwojem oprogramowania, które stanowią kwalifikowane IP, czy też są to inne czynności, które pozostają poza zakresem tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania?

Współpracownik w ramach umowy o dzieło zobowiązany było do:

Przygotowania raportu dotyczącego ogólnodostępnych technik przetwarzania tekstu (x). Raport powinien zawierać:
1. wykaz dostępnych bibliotek open x lub komercyjnych dostawców oprogramowania do analizy tekstu pisanego (przynajmniej 10 pozycji);
2. analizę efektywności poszczególnych rozwiązań (testy na dostarczonym zbiorze dokumentów) wraz z załączonym kodem źródłowym;
3. analizę kosztów wdrożenia oraz kosztów licencyjnych (jeśli dotyczy) dla proponowanych rozwiązań;
Przygotowania prototypu dla formularza x, wykorzystywanego przez firmy ubezpieczeniowe z USA. Rozwiązanie powinno poprawnie odczytywać 9/10 wartości z poniższych pól:
(…)

Współpracownik tworzył jeden z etapów, który był związany w wytworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania na rzecz Firmy.

Tak, Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z tworzeniem oprogramowania przez współpracownika. Zgodnie z postanowieniami umowy o dzieło współpracownik przenosi na Zamawiającego (Wnioskodawcę) uprawnienie do udzielania zezwoleń na rozporządzanie i korzystanie z opracowania utworu, określonego w § 1 ust. 1. Zamawiający (Wnioskodawca) uzyskuje wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego do utworu. Wykonawca (współpracownik) przenosi na rzecz Zamawiającego (Wnioskodawcę) wszelkie autorskie prawa majątkowe do utworu, określonego w § 1 ust. 1, na wszystkich polach eksploatacji, określonych w art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym w szczególności w zakresie: a) utrwalania na papierze, na maszynowych nośnikach informacji, b) zwielokrotniania przy zastosowaniu urządzeń reprograficznych (kserografy), urządzeń odtwarzająco-przegrywających audio-wideo, technik drukarskich i komputerowych, c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy utworu, d) publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym. Skutek rozporządzający, o którym mowa w ust. 1, następuje w momencie przyjęcia utworu przez Zamawiającego (Wnioskodawcę). 4. Przyjęcie utworu przez Zamawiającego (Wnioskodawcę) nastąpi poprzez sporządzenie pisemnego oświadczenia.

Kim w stosunku do Wnioskodawcy jest współpracownik, czy jest to podmiot powiązany z Wnioskodawcą?

Nie, współpracownik nie jest w żaden sposób powiązany z Wnioskodawcą.

Doprecyzowanie pytania 4 o wskazanie, co Wnioskodawca rozumie pod pojęciem kosztów kwalifikowanych, o których mowa w pytaniu, czy chodzi tu o koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w przepisach tej ustawy regulujących ulgę IP Box pojęcie kosztów kwalifikowanych nie występuje)?

Tak, Wnioskodawca miał na myśli koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy świetle przedstawionego stanu faktycznego prace prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową?
Czy dochód ze zbycia przez Wnioskodawcę prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 1 i 2 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może opodatkować dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową 5%, w oparciu o treść art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy koszty opisane w przedstawionym stanie faktycznym, ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej są kosztami kwalifikowanymi?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 do nr 4.

Przedmiotem zawartych pomiędzy Wnioskodawcą z x umów jest wytworzenie przez Wnioskodawcę specjalistycznego oprogramowania/programów komputerowych, dostosowanych do potrzeb x

Sprzedaż przez Wnioskodawcę wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oprogramowania, o których mowa w niniejszym wniosku, zostały zatem wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 Ustawy.

Wnioskodawca zatem, wobec wskazanego powyżej stanu faktycznego, stoi na stanowisku, że może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych do dochodów lub części dochodów z opisanych wyżej prac badawczo-rozwojowych. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi badawczo-rozwojowe w przedmiocie wytwarzania unikatowych programów komputerowych/oprogramowań (które jest specyficzne pod wymagania i profil kontrahenta ‒ x) spełniają warunki określone w art. 30ca ust. 2 pkt 8 w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018, poz. 1509, z późn. zm.; dalej jako „Ustawa”).

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy ‒ Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy ‒ podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 Ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego,

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 Ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 Ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony ‒ zgodnie z art. 9 ust. 2 ‒ dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskano w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie zaś z art. 5a pkt 38 Ustawy działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Spójnik lub wskazuje, że w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi ‒ wydanymi przez Ministerstwo Finansów w dniu 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej ‒ IP BOX, kryteria uznania działalności podatnika, za działalność badawczo-rozwojową są następujące:

twórczy charakter działalności, który przejawiać się może opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań;
możliwość jej wyodrębnienia/ustalenia (innymi słowy: jej uzewnętrzenienie);
indywidualny charakter;
oryginalny charakter.

Podsumowując zatem, dla podatnika istotne jest, by prowadzona przez niego działalność gospodarcza ‒ działalność badawczo-rozwojowa, doprowadziła do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Ministerstwo Finansów w przytoczonych wyżej objaśnieniach wskazało, że podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania, zaś o ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy twórcy programu komputerowego. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box.

Bez wątpienia zatem czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, a szczegółowo opisane w stanie faktycznym, polegające na tworzeniu oraz rozwijaniu oprogramowania spełniają kryteria działalności badawczo-rozwojowej. Dodać również należy, że czynności te mają charakter systematyczny oraz zorganizowany.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 Ustawy podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej ‒ w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług ‒ w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 Ustawy). Podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają zatem obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na potrzeby kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca wyodrębnił w ewidencji dwa projekty, tj. z ewidencji wynika, który dochód Wnioskodawca uzyskał z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wytworzonego w zakresie pierwszej umowy ‒ Projekt I, a który dochód zaś dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zakresie drugiej umowy ‒ Projekt II. W ewidencji m.in. Wnioskodawca wskazał wysokość dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, koszty jego wytworzenia oraz dodatkowo wskazał również % udziału dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w stosunku do dochodu uzyskanego w całości z tytułu obu umów zawartych z x. Ewidencja wskazuje również na łączny dochód z obu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca, zgodnie z postanowieniami obu umów zawartych z x, opracowuje autorskie oprogramowanie. Autorskie prawo do programu komputerowego przyznawane jest na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że spełnił wszystkie warunki uprawniające go do zastosowania stawki 5% określonej w Ustawie i może skorzystać z ww. preferencyjnego opodatkowania, tj.:

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, wytwarza oprogramowanie/programy w ramach działalności gospodarczej;
oprogramowanie/programy Wnioskodawca „wytwarza” w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; tym samym stanowią one przejaw jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze;
oprogramowanie/programy komputerowe „wytworzone” przez Wnioskodawcę podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; ponadto, zgodnie z zawartą umową z x Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do ww. oprogramowania/programów komputerowych w pełnym zakresie;
Wnioskodawca prowadzi także odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję na potrzeby projektu dotyczącego kwalifikowanego IP (ewidencję na potrzeby projektu dotyczącego kwalifikowanego prawa własności dot. pierwszej umowy oraz drugą ewidencję na potrzeby projektu dotyczącego kwalifikowanego prawa własności dot. drugiej umowy).

W zakresie zaś ponoszonych kosztów Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w stosunku proporcjonalnym może uwzględnić w ramach kwalifikowanych kosztów ‒ koszt obsługi księgowej, koszt zakupu komputera niezbędnego do realizacji czynności także na rzecz kontrahenta x oraz koszt wynagrodzenia współpracownika z tytułu umowy o dzieło i umowy zlecenia. Współpracownik bowiem wykonywał czynności przy Projekcie II. Od stycznia 2020 roku Wnioskodawca zatrudnia na umowę zlecenie Zleceniobiorcę, który wykonuje sporadycznie czynności w ramach Projektu II.

Wskazane powyżej koszty stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Z kolei koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na wynagrodzenia podwykonawców wykonujących prace badawczo-rozwojowe stanowią, w ocenie Wnioskodawcy, koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, o których mowa w literze b wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na x praw autorskich do wytwarzanych programów komputerowych ‒ autorskich oprogramowań, które stanowią utwór prawnie chroniony i wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Zgodnie ponadto z art. 30cb Ustawy Wnioskodawca wyodrębnił ewidencję dotyczącą prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, zaliczki na podatek dochodowy Wnioskodawca opłacał do właściwego Urzędu Skarbowego na dotychczasowych zasadach, zaś dopiero w zeznaniu podatkowym za rok poprzedni Wnioskodawca wskaże 5% stawkę podatkową wobec dochodu uzyskanego z kwalifikowanych IP.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że zaprezentowane przez niego stanowisko i rozumienie treści przepisów w odniesieniu do przedstawionych przez niego pytań jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc usługi programistyczne na rzecz podmiotu mającego siedzibę w USA (dalej: Podmiot). W ramach czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę ‒ w ramach podpisanej umowy ‒ w drodze własnych doświadczeń i testów Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych). Czynności Wnioskodawcy, w ramach zawartej umowy, nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania. Ponadto Wnioskodawca szczegółowo opisał, na czym polegała innowacyjność wytwarzanego na rzecz Podmiotu w ramach Projektu I i II oprogramowania. Wnioskodawca wskazał też, że wytwarzane przez niego oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - prace prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie bowiem do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania; wynagrodzenie za świadczenie usług obejmuje głównie wynagrodzenie za przeniesienie tych praw;
Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. Projekt I i II) oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy Organ zwraca jednak uwagę, że Wnioskodawca wskazał, że poza wytworzeniem specjalistycznego oprogramowania, sporadycznie, w ramach umówionego wynagrodzenia, Wnioskodawca wykonuje również inne czynności na rzecz Podmiotu. Wynagrodzenie Wnioskodawca w tym przypadku uzyskuje również za czas spędzony nad danym zadaniem i jest wynagrodzeniem za efekt prac Wnioskodawcy w danej materii.

W wyniku tych prac nie powstają nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej, które mogłyby kreować kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegający opodatkowaniu 5% stawką podatku.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że w niniejszej sprawie preferencyjna 5% stawka podatku ma zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy Wnioskodawca za wynagrodzeniem przenosi prawa autorskie do oprogramowania – wytwarzanego − podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za inne czynności, do tej części wynagrodzenia nie można stosować 5% preferencyjnej stawki podatku.

Reasumując powyższe – dochód ze zbycia przez Wnioskodawcę prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 1 i 2 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Wnioskodawca może opodatkować te dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową 5%, gdy w efekcie tych czynności powstają nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej ‒ na podstawie treść art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wskazanych przez niego wydatków za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ponosi następujące koszty: zakup komputera (środka trwałego), obsługa księgowa. Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wykazał związek ponoszonych kosztów z wytwarzaniem autorskich praw do programu komputerowego.

Należy zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić może jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zatem wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup komputera (tylko i wyłącznie w wysokości dokonanych w 2019 r. odpisów amortyzacyjnych) i obsługę księgową, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzonej, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z opisu sprawy wynika też, że Wnioskodawca ponosi też koszt wynagrodzenia współpracownika na podstawie umowy o dzieło, który tworzył jeden z etapów związany z wytwarzanym oprogramowaniem. W wyniku zawartej umowy o dzieło Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych tego współpracownika. Wnioskodawca i współpracownik nie są podmiotami powiązanymi.

W odniesieniu do tych kosztów należy stwierdzić, że stanowią one koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, o których mowa w literze b wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika również, że koszt obsługi księgowej i zakup komputera (w wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych) dotyczy wytwarzania oprogramowania, a także innych czynności. Stąd zasadnym jest podział tych kosztów wg właściwej proporcji. Właściwą proporcją w niniejszej sprawie będzie rozliczenie wg czasu pracy poświęconej na działalność w zakresie wytwarzania oprogramowania (w tym w ramach Projektu I i II) i pozostałych czynności.

Natomiast wynagrodzenie współpracownika (który uczestniczył w pracach nad Projektem II) w całości będzie stanowiło koszty podatkowe oraz koszty uwzględnione we wskaźniku nexus (lit. b) dotyczące wytworzonego oprogramowania w zakresie Projektu II.

Reasumując - wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup komputera (tylko i wyłącznie w wysokości dokonanych w 2019 r. odpisów amortyzacyjnych), obsługę księgową w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona wg czasu pracy przeznaczonej na jego wytworzenie, mogą stanowić koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (lit. a). Natomiast koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na wynagrodzenia podwykonawców wykonujących prace badawczo-rozwojowe mogą stanowić koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, o których mowa w literze b wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodać, że mimo uznania przez Organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy, „proporcję” zaproponowaną przez Wnioskodawcę, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin