Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.84.2020.1.AT
z 21 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do limitu przychodów o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wlicza się przychody z działalności rolniczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do limitu przychodów o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wlicza się przychody z działalności rolniczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą prawną, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą w zakresie produkcji roślinnej oraz działalność gospodarczą w zakresie dzierżawy gruntów, sprzedaży drewna, a ponadto uzyskuje przychody z tytułu sprzedaży złomu i oleju oraz uzyskuje dopłaty za uprawy z ARiMR.

W 2019 roku spółka uzyskała także przychody z tytułu odsetek od lokat bankowych oraz odszkodowania za zniszczone uprawy rolne, także zaliczyła do przychodów zwrócony podatek akcyzowy od ON i bonus od zakupów środków chemicznych.

Ogółem przychody spółki w 2019 roku wynosiły 5 283 967,61 zł netto, a ich struktura kształtowała się następująco:

• 3 363 615,16 zł - przychody ze sprzedaży produkcji roślinnej,
• 211 038,00 zł - przychody z tytułu dzierżawy,
• 4 016,00 zł - przychody ze sprzedaży drewna,
• 1 442,20 zł - przychody ze sprzedaży złomu i olejów,
• 83 981,00 zł - przychody z tytułu zwrotu podatku akcyzowego w ON,
• 206 457,18 zł - przychody z tytułu odszkodowania z tytułu mrozu,
• 24 145,35 zł - przychody z tytułu odszkodowań za zniszczenie upraw,
• 404,50 zł - przychody z tytułu bonusu do środków chemicznych,
• 135 900,88 zł - przychody z tytułu odsetek od lokat bankowych,
• 1 252 967,61 zł przychody z ARiMR tytułem dopłat,
  
  

W 2019 roku Wnioskodawca posiadał status małego podatnika, gdyż w 2018 roku przychody ze sprzedaży wraz z podatkiem od towarów i usług nie przekroczyły równowartości 1 200 000,00 euro, tj. kwoty 5 135 000,00 zł.

W związku z powyższym spółka w 2019 roku do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych była uprawniona do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych. Wartość przychodów podlegających opodatkowaniu u Wnioskodawcy za 2019 rok wynosi 352 801,58 zł.

Zgodnie z art. 25 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy rozpoczynający działalność, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1a, w pierwszym roku podatkowym oraz mali podatnicy, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1c mogą obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000,00 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego w zaokrągleniu do 1000 zł, tj. kwoty 5 162 000,00 zł.

Wnioskodawca uzyskał przekroczenie powyższej kwoty w grudniu 2019 roku licząc narastająco wszystkie przychody z działalności rolniczej oraz z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, do przychodów o których mowa w art. 25 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają zastosowanie przychody z działalności rolniczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej. W opinii Wnioskodawcy ustawodawca nie zawarł w przepisach art. 25 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odniesienia, że do zastosowania stawki 9% liczone są przychody z uwzględnieniem przychodów z działalności rolniczej, a zgodnie z zapisami art. 2 ustawy są one wyłączone z zakresu stosowania ustawy.

Do obliczenia sumy przychodów należy przyjąć wszystkie inne przychody z wyłączeniem przychodów z działalności rolniczej.

Tym samym Wnioskodawca nie przekroczył w 2019 roku przychodów powyżej równowartości 1 200 000,00 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego w zaokrągleniu do 1000 zł tj. kwoty 5 162 000,00 zł.

Nieprzekroczenie powyższego limitu uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych do podstawy opodatkowania za 2019 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „updop”), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Pojęcie działalności rolniczej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostało określone w art. 2 ust. 2 updop, zgodnie z którym działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

-licząc od dnia nabycia.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że regulacja art. 2 ust. 1 pkt 1 updop, wskazuje, że przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej zostały wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zawarty w tym przepisie zwrot normatywny „przychodów z działalności rolniczej” oznacza, że ustawodawca odwołuje się w nim do efektów działalności rolniczej (jej przychodów), a nie do działalności rolniczej jako takiej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a i art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

• z zysków kapitałowych oraz
• z innych źródeł.
  
  

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Oznacza to, że konieczność rozdzielania źródeł przychodów na „przychody operacyjne” i „zyski kapitałowe” nie ma zastosowania jedynie do określonych podmiotów zajmujących się działalnością finansową. W przypadku takich podmiotów kategorie przychodów ze źródła „zyski kapitałowe” stanowią podstawowy rodzaj działalności (są de facto działalnością operacyjną).

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 updop, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

• 19% podstawy opodatkowania;
• 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.
  
  

Stawka 9% podstawy opodatkowania ma zatem zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Regulacje wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej – 9% stawki podatkowej zostały określone w art. 19 ust. 1a-1c updop.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d updop, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e updop).

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 updop, zgodnie z którym w brzmieniu obowiązującym w 2019 r., ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. Od 1 stycznia 2020 r. ww. limit został zwiększony do 2 mln euro.

W 2019 r. za małego podatnika uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2018 r. nie przekroczyła kwoty 5.135.000 zł. W 2018 r. pierwszym dniem roboczym października był 1 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2018 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2018 r. Nr 190/A/NBP/2018) wynosił 4,2795 zł x 1.200.000 = 5.135.400 zł, w zaokrągleniu 5.135.000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać także należy, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

W myśl art. 25 ust. 1 updop, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Z kolei stosownie do art. 25 ust. 1b updop, podatnicy rozpoczynający działalność, w pierwszym roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1c, oraz mali podatnicy, mogą wpłacać zaliczki kwartalne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały. Przez kwartał rozumie się kwartał roku kalendarzowego.

Natomiast zgodnie z art. 25 ust. 1g updop, podatnicy rozpoczynający działalność, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1a, w pierwszym roku podatkowym oraz mali podatnicy, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1c, mogą obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. Począwszy od następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 updop.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca – Spółka z o.o. prowadzi działalność rolniczą w zakresie produkcji roślinnej oraz działalność gospodarczą w zakresie dzierżawy gruntów, sprzedaży drewna, a ponadto uzyskuje przychody z tytułu sprzedaży złomu i oleju oraz uzyskuje dopłaty za uprawy z ARiMR. W 2019 roku uzyskał także przychody z tytułu odsetek od lokat bankowych oraz odszkodowania za zniszczone uprawy rolne, także zaliczył do przychodów zwrócony podatek akcyzowy od ON i bonus od zakupów środków chemicznych. Ogółem przychody Wnioskodawcy w 2019 roku wynosiły 5 283 967,61 zł netto, a ich struktura kształtowała się następująco:

• 3 363 615,16 zł - przychody ze sprzedaży produkcji roślinnej,
• 211 038,00 zł - przychody z tytułu dzierżawy,
• 4 016,00 zł - przychody ze sprzedaży drewna,
• 1 442,20 zł - przychody ze sprzedaży złomu i olejów,
• 83 981,00 zł - przychody z tytułu zwrotu podatku akcyzowego w ON,
• 206 457,18 zł - przychody z tytułu odszkodowania z tytułu mrozu,
• 24 145,35 zł - przychody z tytułu odszkodowań za zniszczenie upraw,
• 404,50 zł - przychody z tytułu bonusu do środków chemicznych,
• 135 900,88 zł - przychody z tytułu odsetek od lokat bankowych,
• 1 252 967,61 zł przychody z ARiMR tytułem dopłat,
  
  

W 2019 roku Wnioskodawca posiadał status małego podatnika, gdyż w 2018 roku przychody ze sprzedaży wraz z podatkiem od towarów i usług nie przekroczyły równowartości 1 200 000,00 euro, tj. kwoty 5 135 000,00 zł. W związku z powyższym Wnioskodawca w 2019 roku do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych była uprawniona do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych. Wartość przychodów podlegających opodatkowaniu u Wnioskodawcy za 2019 rok wynosi 352 801,58 zł. Przychody Wnioskodawcy przekroczyły kwotę 5 162 000,00 zł w grudniu 2019 roku licząc narastająco wszystkie przychody z działalności rolniczej oraz z działalności gospodarczej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, do przychodów o których mowa w art. 25 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy wliczać przychody z działalności rolniczej.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, należy stwierdzić, że przychody z działalności rolniczej nie są „przychodami“ w rozumieniu updop (art. 2 ust. 1 pkt 2 updop). Tym samym nie są one brane pod uwagę przy ustalaniu limitu przychodów, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 updop, jak również zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych (także ustalanych na podstawie art. 25 ust. 1g updop).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.