INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2011 r. (data wpływu 12 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 7 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami i budowlami – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami i budowlami.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia postawiona została w stan likwidacji z dniem 1 maja 2011 r., w związku z powyższym ogłosiła przetarg na sprzedaż majątku w postaci nieruchomości budynkowych na działce nr 3004 o pow. 13785 m² wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Z uwagi na bardzo trudną sytuację ekonomiczną Spółdzielnia w 2010 r. podzieliła działkę nr 3004 na trzy mniejsze działki na potrzeby przekształcenia Spółdzielni w spółkę z o.o. Z powodów niezależnych od Spółdzielni nie doszło do przekształcenia i podzielenie działki było zbyteczne. Spółdzielnia użytkowała i użytkuje działkę jako całość. Na jednej z podzielonych działek nr 3004/2 o pow. 3371 m² we wrześniu 2006 r. Spółdzielnia postawiła wagę samochodową użytkowaną przez Spółdzielnię.

W uzupełnieniu doprecyzowano stan faktyczny, dotyczący poszczególnych działek. I tak, na działce nr 3004/1 (pow. 9148 m²) posadowione są następujące budynki i budowle:

1. budynek dawnego biura – rok budowy 1982,
2. budynek garażu z warsztatem – rok budowy 1982,
3. zbiornik na nieczystości – jako osadnik gnilny – rok budowy 1982,
4. kotłownia – rok budowy 1985,
5. skład opału kotłowni – rok budowy 1985,
6. budynek biurowy główny – rok budowy 1985,
7. budynek sanitariatu – wc – rok budowy 1969.

Ww. budynki są murowane, niemodernizowane, o słabym stanie technicznym.

Na działce nr 3004/2 o pow. użytk. 3371 m² posadowione są:

1. wiata stalowa (ściany zew. z konstrukcji metalowej, dach z blachy trapezowej, plac utwardzony z betonu),
2. waga samochodowa – rok budowy 2006.

Na działce nr 3004/3 o pow. użytk. 1226 m² posadowione są budynki i budowle:

1. stacja paliw z zadaszeniem – rok budowy 1969-77,
2. budynek usługowo-magazynowy – rok budowy 1985.

Waga samochodowa posadowiona na działce nr 3004/2 stanowi budynek murowany o pow. 60 m², wybudowany we wrześniu 2006 r. (fundamenty betonowe, zbrojone, ściany zewnętrzne murowane, stop drewniany, dach drewniany, kryty blachą). Przy nabyciu ww. budynku Spółdzielni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przy nabyciu pozostałych budynków i budowli posadowionych na ww. działkach nr 3004/1 i 3004/3 Spółdzielni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ww. budynki i budowle zostały posadowione w czasie, kiedy Spółdzielnia należała do centrali w B. . Na podstawie uchwały z dnia 6 grudnia 1990 nastąpił podział spółdzielni w B. . W ten sposób została utworzona nowa spółdzielnia na bazie organizacyjnej i majątkowej - Oddział Spółdzielni w S. . Od 1990 r. wydatki poniesione na ulepszenie budynków i budowli „nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek wraz z posadowionymi budynkami i budowlami należy naliczyć podatek od towarów i usług...

Zdaniem Spółki, sprzedaż działek nr 3004/1 i 3004/3 powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, z uwagi na stare i niemodernizowane budynki i budowle posadowione na ww. działkach, natomiast w odniesieniu do działki nr 3004/2 z powodu usytuowania na niej wagi samochodowej używanej przez Spółdzielnię krócej niż 5 lat, należy naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

a w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z kolei w myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego wynika, że co do zasady grunt, na którym ustanowiono prawo wieczystego użytkowania dzieli los prawny budynków, budowli lub ich części, na nim posadowionych. Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu również korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia w stanie likwidacji ogłosiła przetarg na sprzedaż majątku. Przedmiotem sprzedaży jest prawo wieczystego użytkowania działek gruntu o nr 3004/1, 3004/2 oraz 3004/3 wraz z posadowionymi na nich budynkami oraz budowlami. W roku 1990, na postawie uchwały dokonującej podziału centrali w B., powstała nowa Spółdzielnia – Oddział w S.. W związku z nabyciem budynków oraz budowli, posadowionych na ww. działkach, Spółdzielni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast w stosunku do postawionej w roku 2006 wagi samochodowej (budynku) Spółdzielni przysługiwało prawo od odliczenia podatku naliczonego. Z okoliczności przedstawionych we wniosku, nie wynika, aby wydatki poniesione od 1990 r. na ulepszenia ww. budynków i budowli przekroczyły 30% ich wartości początkowej.

Wobec powyższego, skoro dostawa wagi samochodowej (wybudowanej w roku 2006), posadowionej na działce gruntu o nr 3004/2, nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, a Spółdzielni w związku z jej budową przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, niespełnione zostały przesłanki do zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, a zatem dostawa przedmiotowego budynku podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23 %. W związku z tym, zbycie prawa wieczystego użytkowania działki gruntu nr 3004/2, na którym posadowiony jest ww. budynek również podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23 %.

Natomiast z uwagi na fakt, iż dostawa budynków oraz budowli posadowionych na działkach gruntu nr 3004/1 i 3004/3, nabytych w drodze uchwały w roku 1990 (przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług), nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, nie podlega ona zwolnieniu od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy. Z uwagi jednakże na fakt, iż w stosunku do tych budynków i budowli Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ze stanu faktycznego nie wynika, aby były ponoszone wydatki na ich ulepszenie, przekraczające 30% wartości początkowej każdego z tych obiektów, ich dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zwolnienie dotyczy również prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione są ww. budynki i budowle, korzystające ze zwolnienia od podatku, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia.

Wskazać należy, iż powołany przez Spółdzielnię przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, nie ma w tej sprawie zastosowania, zatem stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Nadmienić należy, iż w niniejszej interpretacji nie oceniano prawidłowości zaklasyfikowania przedmiotowego obiektu - wagi samochodowej - jako budynku, a wydając przedmiotową interpretację przyjęto powyższe jako element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białymstoku, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.