2020.05.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDWT.4011.18.2020.3.BK
z 29 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2020 r. (data wpływu 22 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 22 maja 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim.

Małżonka nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W małżeństwie Wnioskodawcy panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i nie były w nim zawierane umowy majątkowe małżeńskie.

W dniu 7 października 2012 r. Wnioskodawca wraz z Małżonką nabyli prawo wieczystego użytkowania dwóch działek geodezyjnych oraz prawo własności budynku pensjonatu i niewielkiego budynku składu opału posadowionych na tych działkach. Obie działki geodezyjne objęte były na dzień zakupu i są nadal objęte jedną księgą wieczystą. Zakup został przez Wnioskodawcę i jego Małżonkę dokonany do majątku wspólnego małżeńskiego.

W cenie nabywanej nieruchomości nie był zawarty podatek od towarów i usług, więc przy zakupie nie przysługiwało Wnioskodawcy ani Jego Małżonce prawo do odliczenia podatku naliczonego, a transakcja została opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, który jako nabywcy zapłacili Wnioskodawca i Małżonka.

Małżonka złożyła na piśmie oświadczenie o wyrażeniu zgody na to, aby na opisanej wyżej nieruchomości, wchodzącej w skład majątku wspólnego małżeńskiego, Wnioskodawca prowadził swoją działalność gospodarczą.

Dodatkowo wybudowane zostały: budowla grilla, nowe ogrodzenie, nowe utwardzenie kostką brukową terenów obu działek, a zakupy towarów i usług z tym związane były również dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na firmę Wnioskodawcy. Podatek naliczony od tych zakupów dotyczących ulepszenia budynku pensjonatu, innych budowli posadowionych na działkach geodezyjnych w momencie zakupu, a także od zakupów dotyczących wybudowania nowych budowli, jako czynny podatnik podatku VAT Wnioskodawca odliczał na zasadach ogólnych.

Wartość wydatków z tytułu ulepszenia istniejącego budynku pensjonatu i innych budowli przekroczyła 30% wartości początkowej budynku i budowli posadowionych na nieruchomości. W stosunku do budowli nowo wybudowanych nie wystąpiła kategoria ulepszenia, a były one budowlami wytworzonymi w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

Dnia 31 marca 2015 r. budynek pensjonatu i wszystkie budowle (te ulepszone i te nowo wybudowane) posadowione na obu działkach zostały oddane do użytkowania. Budynek pensjonatu mieści się w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, grupa 2111, Klasa ta obejmuje: hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez.

Z dniem 1 kwietnia 2015 r. budynek i wszystkie budowle (te ulepszone i te nowo wybudowane) zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wartość początkowa podlegających amortyzacji składników majątkowych uwzględniała wykonane przed 1 kwietnia 2015 r. prace, które były wydatkami na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub odpowiednio wydatkami na wybudowanie (w stosunku do nowych budowli). Po dniu 1 kwietnia 2015 r. na nieruchomości były prowadzone już tylko drobne prace konserwacyjno-remontowe, a ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej w stosunku do żadnego ze środków trwałych wprowadzonych 1 kwietnia 2015 r. do ewidencji środków trwałych.

Od 1 kwietnia 2015 r. na nieruchomości tej jest prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w postaci pensjonatu z częścią restauracyjną i częścią SPA (odnowy biologicznej). Pensjonat ma swoją nazwę i logotyp (oznaczenie słowno-graficzne), które stanowią utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dla potrzeb pensjonatu zarejestrowano także tzw. domenę internetową zawierającą w swojej treści nazwę pensjonatu, pod którą prowadzona jest dla pensjonatu strona internetowa zawierająca informacje o pensjonacie, usługach oraz dająca możliwość dokonania rezerwacji pobytu w pensjonacie. Działalność pensjonatu jest prowadzona przez Wnioskodawcę nieprzerwanie od kwietnia 2015 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku i będzie prowadzona aż do dnia planowanej sprzedaży nieruchomości.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje świadczenie usług transportu drogowego towarów oraz od kwietnia 2015 r. prowadzenie opisanego wyżej pensjonatu.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, obejmującej świadczenie usług transportowych oraz prowadzenie powyższego pensjonatu, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz ewidencję zakupu i sprzedaży dla potrzeb podatku od towarów i usług. W księdze przychodów i rozchodów ewidencjonowane są wszystkie przychody (ze świadczenia usług transportowych i ze świadczenia usług z wykorzystaniem pensjonatu) oraz wszystkie koszty (związane ze świadczeniem usług transportowych i z prowadzeniem pensjonatu). Podobnie w ewidencji zakupów VAT ewidencjonowane są wszystkie faktury i paragony z tytułu sprzedaży (ze świadczenia usług transportowych i ze świadczenia usług z wykorzystaniem pensjonatu) oraz w ewidencji zakupów VAT ewidencjonowane są wszystkie zakupy (związane ze świadczeniem usług transportowych i z prowadzeniem pensjonatu).

W pensjonacie zatrudnieni są pracownicy. Księga przychodów i rozchodów nie wyodrębnia przychodów i kosztów związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług transportowych i odrębnie ze świadczeniem usług poprzez pensjonat. Ale na podstawie treści zapisów w księdze przychodów i rozchodów w powiązaniu z treścią dokumentu źródłowego dotyczącego danego przychodu lub kosztu możliwe jest ustalenie czy dany przychód lub koszt jest przychodem lub kosztem z działalności obejmującej świadczenie usług transportu drogowego towarów czy też z działalności pensjonatu. Wyliczenie natomiast wyniku finansowego na działalności pensjonatu wymagałoby „ręcznego” sumowania poszczególnych pozycji z księgi przychodów i rozchodów.

Obecnie, ze względów osobistych, Wnioskodawca i jego Małżonka, jako małżonkowie, są zmuszeni dokonać sprzedaży opisanego we wniosku pensjonatu. Zostanie zawarta umowa z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami.

Przedmiotem planowanej sprzedaży będą:

prawo użytkowania wieczystego dwóch działek geodezyjnych wraz z prawem własności budynku pensjonatu, ogrodzeniem, placem utwardzonym kostką brukową przed pensjonatem, budowlą grilla;
wszystkie elementy wyposażenia (meble, sprzęt kuchenny i restauracyjny, wyposażenie gabinetu SPA);
utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (nazwa pensjonatu i logotyp, czyli oznaczenie słowno-graficzne pensjonatu);
prawa i obowiązki z rezerwacji dokonanych przez klientów pensjonatu przed dniem sprzedaży i nie zrealizowanych do dnia sprzedaży.

W ramach transakcji sprzedaży także:

nabywca przejmie nazwę pod jaką działa pensjonat oraz stronę internetową pensjonatu (przejmie prawa i obowiązku z umowy z dostawcą usług rejestracji domeny internetowej i usług hostingu, utrzymywania strony internetowej);
nabywca przejmie na podstawie art. 231 Kodeksu pracy pracowników zatrudnionych w pensjonacie;
nabywca wstąpi w umowy z dostawcami mediów (prąd, woda, odprowadzanie ścieków, gaz) z dostawcami usług rezerwacji internetowej pobytu (strony typu: booking.pl, trivago.pl). Nie można jednak wykluczyć, że ze względów praktycznych nabywca zechce zawrzeć nowe umowy z dostawcami mediów i dostawcami usług rezerwacji internetowej pobytów;
nabywca nie wstąpi do umowy kredytu, która jest zabezpieczona hipoteką na nieruchomości pensjonatu, a kredyt zostanie spłacony z ceny sprzedaży, w treści umowy sprzedaży zostanie ustalone, że kwota wskazana w umowie jako część ceny sprzedaży zostanie wprost wypłacona z rachunku nabywcy na rachunek bankowy podany przez bank na poczet spłaty umowy kredytu zabezpieczonego hipoteką;
w ramach planowanej sprzedaży założeniem jest, że nabywca będzie w oparciu o nabyte składniki majątkowe prowadził w tym miejscu pensjonat pod taką samą nazwą, z wykorzystaniem strony internetowej zawierającej w swojej treści nazwę pensjonatu.

W ramach planowanej sprzedaży nie dojdzie do zbycia: samochodu ciężarowego służącego Wnioskodawcy do prowadzenia przez niego działalności w zakresie świadczenia usług transportu drogowego; nazwy przedsiębiorstwa; środków na rachunku bankowym Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy; zobowiązań wynikających z kredytu zaciągniętych przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorcę na finansowanie całej jego działalności operacyjnej; książki przychodów i rozchodów i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej; także środki pieniężne „w kasie” pensjonatu na dzień sprzedaży nie wejdą do przedmiotu sprzedaży.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że opisana we wniosku umowa sprzedaży ma zostać zawarta 27 sierpnia 2020 r. Oprócz budynku pensjonatu do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej zostały wprowadzone następujące budowle: budowa grilla, nowe ogrodzenie, nowe utwardzenie kostką brukową terenów obu działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie dotyczącym kwoty z tytułu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dwóch działek oraz prawa własności budynku pensjonatu i budowli posadowionych na tych działkach, które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy, tj. czy przychodem Wnioskodawcy z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT) będzie tylko połowa uzyskanej ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania dwóch działek oraz prawa własności budynku pensjonatu i budowli posadowionych na tych działkach, które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dokonania planowanej sprzedaży opisanej we wniosku, tylko połowa uzyskanej kwoty z tytułu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dwóch działek oraz prawa własności budynku pensjonatu i budowli posadowionych na tych działkach, które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy będzie przychodem Wnioskodawcy z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3) ustawy PIT. Druga połowa kwoty uzyskanej ze sprzedaży w tym zakresie nie będzie w ogóle przychodem Wnioskodawcy.

Powyższe wynika z tego, że prawo własności budynku pensjonatu, wszystkie budowle znajdujące się na obu działkach oraz prawo użytkowania wieczystego obu działek zostały nabyte do majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego Małżonki. Wnioskodawca tylko korzystał z nieruchomości będącej przedmiotem wspólności majątkowej małżeńskiej na podstawie pisemnej zgody Małżonki i wpisał je do prowadzonej dla swojej działalności gospodarczej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Tak więc prawo własności budynku pensjonatu, wszystkie budowle znajdujące się na obu działkach oraz prawo użytkowania wieczystego obu działek, mimo, że są wpisane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, to nadal są obecnie przedmiotem tzw. współwłasności bezułamkowej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że w przypadku, gdy opisane we wniosku prawo własności budynku pensjonatu, wszystkie budowle znajdujące się na obu działkach oraz prawo użytkowania wieczystego obu działek, mimo, że są ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, to ich sprzedaż spowoduje powstanie dla Wnioskodawcy przychodu z tytułu działalności gospodarczej tylko w wysokości połowy uzyskanej ceny sprzedaży prawa własności budynku pensjonatu, wszystkich budowli znajdujących się na obu działkach oraz prawa użytkowania wieczystego obu działek wpisanych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Dla Wnioskodawcy ta połowa ceny sprzedaży będzie przychodem z działalności gospodarczej wskazanych w treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,
  
  – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych. Z przepisu tego wynika, że przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, powstaje w sytuacji, gdy spełniają one ustawową definicję środków trwałych, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Definicja środka trwałego zawarta została w art. 22a ust. 1 przedmiotowej ustawy, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W świetle powyższego, zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jednocześnie, z powołanych przepisów nie wynika, aby sposób opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej był uzależniony od tego, czy składnik majątku jest we współwłasności małżeńskiej, czy też nie.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 341 ww. ustawy każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Zgodnie z art. 36 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku (art. 36 § 2 ww. Kodeksu).

Natomiast stosownie do treści art. 37 § 1 tego Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania:

czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków;
czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia prawa rzeczowego, którego przedmiotem jest budynek lub lokal;
czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa;
darowizny z majątku wspólnego, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim. W małżeństwie Wnioskodawcy panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i nie były w nim zawierane umowy majątkowe małżeńskie.

W dniu 7 października 2012 r. małżonkowie nabyli prawo wieczystego użytkowania dwóch działek geodezyjnych oraz prawo własności budynku pensjonatu i niewielkiego budynku składu opału posadowionych na tych działkach. Obie działki geodezyjne objęte były na dzień zakupu i są nadal objęte jedną księgą wieczystą. Zakup został przez Wnioskodawcę i jego Małżonkę dokonany do majątku wspólnego małżeńskiego.

Po zakupie wyżej wskazanej nieruchomości Wnioskodawca, jako przedsiębiorca i czynny podatnik podatku od towarów i usług, dokonywał w stosunku do budynku pensjonatu zakupów towarów i usług związanych z pracami, które były wydatkami na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo wybudowane zostały: budowla grilla, nowe ogrodzenie, nowe utwardzenie kostką brukową terenów obu działek, a zakupy towarów i usług z tym związane były również dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na firmę Wnioskodawcy. Wartość wydatków z tytułu ulepszenia istniejącego budynku pensjonatu i innych budowli przekroczyła 30% wartości początkowej budynku i budowli posadowionych na nieruchomości.

Wartość początkowa podlegających amortyzacji składników majątkowych uwzględniała wykonane przed 1 kwietnia 2015 r. prace, które były wydatkami na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych lub odpowiednio wydatkami na wybudowanie (w stosunku do nowych budowli). Po dniu 1 kwietnia 2015 r. na nieruchomości były prowadzone już tylko drobne prace konserwacyjno-remontowe, a ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej w stosunku do żadnego ze środków trwałych wprowadzonych 1 kwietnia 2015 r. do ewidencji środków trwałych.

Obecnie, ze względów osobistych, Wnioskodawca i jego Małżonka są zmuszeni dokonać sprzedaży opisanego we wniosku pensjonatu. Umowa sprzedaży z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami ma zostać zawarta 27 sierpnia 2020 r.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa - niezależnie od tego, że w momencie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nie będzie jej wyłącznym właścicielem, gdyż nieruchomość wchodzi do majątku wspólnego małżonków - sprzedaż tej nieruchomości, wykorzystywanej w działalności gospodarczej jednego z małżonków (Wnioskodawcy) należy uznać za sprzedaż środków trwałych związanych z prowadzoną przez Niego pozarolniczą działalnością gospodarczą. Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze sprzedaży środków trwałych powstaje wyłącznie u osoby prowadzącej działalność gospodarczą, w której nieruchomość ta była wykorzystywana.

W konsekwencji, przychodem Wnioskodawcy będzie cała kwota uzyskana ze sprzedaży wymienionych we wniosku składników majątku będących środkami trwałymi. Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ten zakwalifikować należy do przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych należało uznać za nieprawidłowe.

W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin