Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.134.2020.4.RR
z 8 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2020 r. (data wpływu 2 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 28 kwietnia 2020 r., nr KDIP1-1.4012.134.2020.2.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury z 23% stawką podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury z 23% stawką podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowej. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 28 kwietnia 2020 r., nr KDIP1-1.4012.134.2020.2.RR.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą: A., z siedzibą w (…). Podatnik jest właścicielem nieruchomości położonej w miejscowości (…), dla której jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - uchwała Rady Miejskiej w (…) nr (…) z dnia 10 grudnia 2009 r. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nieruchomość ta oznaczona jest symbolem (…) z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Podatnik, decyzją z dnia 9 stycznia 2019 r. dokonał podziału tej nieruchomości na 97 działek, z zamiarem sukcesywnej sprzedaży części z nich. Sprzedaż już się rozpoczęła. Cena za jaką dokonano sprzedaży uwzględniała 23% podatku VAT, który podatnik odprowadził do Urzędu Skarbowego. Nabywca nieruchomości nie został obciążony podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazał, że:

1. przedmiotem wniosku jest wydanie interpretacji w odniesieniu do sprzedaży jednej ewidencyjnie wyodrębnionej działki gruntu,
2. nieruchomość, z której została wyodrębniona ewidencyjnie działka będąca przedmiotem zapytania została nabyta przez Wnioskodawcę na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w (…) Wydział Cywilny o sygn. akt (…) z dnia 16 grudnia 2008 r.,
3. w wyniku nabycia nieruchomości wnioskodawca nie otrzymał od zbywcy faktury VAT, podstawą uiszczenia przez Wnioskodawcę należności za nieruchomość był wyrok sądu,
4. z tytułu nabycia nieruchomości będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego,
5. nieruchomość będąca przedmiotem wniosku, dotychczas, tzn. przed jej zbyciem, służyła Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – z tytułu sprzedaży płodów rolnych (zboże),
6. nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana wyłącznie w ramach działalności zwolnionej od podatku VAT.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Podatnik prawidłowo postąpił wystawiając, w związku z przeprowadzoną sprzedażą nieruchomości, na rzecz nabywcy fakturę VAT z naliczonym podatkiem 23% ?

Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie jest prawidłowe. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług przez tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Nieruchomość podatnika jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego i przewidziano w nim przeznaczenie tego terenu pod zabudowę. Zdaniem Podatnika dostawa takiej nieruchomości podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług, nie podlega zwolnieniu.

Stanowisko Wnioskodawcy: w związku z dokonaną transakcją Podatnik - Wnioskodawca postąpił prawidłowo odprowadzając podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym).

Dodać przy tym należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Niemniej jednak, na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  

• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
  
  
  

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą: A, z siedzibą w (…). Podatnik jest właścicielem nieruchomości położonej w miejscowości Namysłów, dla której jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nieruchomość ta oznaczona jest symbolem (…) z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Podatnik, decyzją z dnia 9 stycznia 2019 r. dokonał podziału tej nieruchomości na 97 działek, z zamiarem sukcesywnej sprzedaży części z nich. Sprzedaż już się rozpoczęła. Cena za jaką dokonano sprzedaży uwzględniała 23% podatku VAT, który podatnik odprowadził do Urzędu Skarbowego. Nabywca nieruchomości nie został obciążony podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość, z której została wyodrębniona ewidencyjnie działka będąca przedmiotem zapytania została nabyta przez Wnioskodawcę na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w (…). W wyniku nabycia nieruchomości Wnioskodawca nie otrzymał od zbywcy faktury VAT, podstawą uiszczenia przez wnioskodawcę należności za nieruchomość był wyrok sądu. Z tytułu nabycia nieruchomości będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku, dotychczas, tzn. przed jej zbyciem, służyła Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – z tytułu sprzedaży płodów rolnych (zboże). Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana wyłącznie w ramach działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy Podatnik prawidłowo postąpił wystawiając, w związku z przeprowadzoną sprzedażą nieruchomości, na rzecz nabywcy fakturę VAT z naliczonym podatkiem 23%.

Odnosząc się do kwestii wystawienia faktury, należy wskazać, że godnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest podmiotem dokonującym czynności opodatkowanej podatkiem VAT i będzie występować w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, to w konsekwencji Wnioskodawca dokonując sprzedaży działki gruntu jest zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej ww. sprzedaż.

Natomiast odnosząc się do opodatkowania przeprowadzonej sprzedaży nieruchomości gruntowej, należy wskazać, że z wyżej przywołanych przepisów prawa wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że dla zbywanej nieruchomości położonej w miejscowości (…) jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że nieruchomość ta oznaczona jest symbolem (…) z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, to uznać należy, że ww. nieruchomość gruntowa spełniają definicję terenu budowlanego – określonego w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę niezabudowanej działki gruntu nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W rozpatrywanej sprawie nieruchomość będąca przedmiotem wniosku, dotychczas, tzn. przed jej zbyciem, służyła Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – z tytułu sprzedaży płodów rolnych (zboże) i nie była wykorzystywana wyłącznie w ramach działalności zwolnionej od podatku VAT.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że również zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania do zbycia przedmiotowej nieruchomości.

Podsumowując, sprzedaż nieruchomości gruntowej, która zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowiła teren budowlany podlegała opodatkowaniu stawką podstawową, tj. stawką VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1, w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji Wnioskodawca prawidłowo postąpił wystawiając z związku z przeprowadzoną przez Wnioskodawcę sprzedażą ww. nieruchomości fakturę z naliczonym podatkiem w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać jako prawidłowe.

Niniejszą interpretację wydano w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Jednocześnie należy również zaznaczyć, że na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe już od 1 listopada 2019 r. – przy czym WIS będzie mógł dotyczyć stanu prawnego, który zacznie obowiązywać dopiero od 1 lipca 2020 r.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że niniejsza interpretacja w zakresie stawki podatku VAT dla czynności opisanych we wniosku wywiera skutki prawne wyłącznie dla okoliczności przedstawionych w opisie sprawy oraz w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania interpretacji. Natomiast niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych w zakresie stawki podatku VAT dla czynności wykonanych po 30 czerwca 2020 r.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.