Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.153.2020.2.NK
z 10 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2020 r. (data wpływu 24 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 1 czerwca 2020 r. (daty wpływu 3 czerwca 2020 r. i 8 czerwca 2020 r.) oraz z dnia 4 czerwca 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego zawartego w cenach nabywanych towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego zawartego w cenach nabywanych towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)”. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 1 czerwca 2020 r. (daty wpływu 3 czerwca 2020 r. i 8 czerwca 2020 r.) oraz z dnia 4 czerwca 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny oraz własne stanowisko Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Realizowany jest projekt pn. „(…)” współfinansowany z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Umowa na roboty budowlane realizowana jest przez Wykonawcę wyłonionego w drodze przetargu nieograniczonego zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych. Wykonawca jest podatnikiem podatku VAT. Realizacja inwestycji należy do zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506).

Ponadto w piśmie z dnia 4 czerwca 2020 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na pytania Organu:

1. Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?
   Odp. – Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, a ponadto jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 713).
2. Na czym konkretnie polega realizacja projektu pn. „(…)”?
   Odp. – Projekt pn. „(…)” dofinansowany jest z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w ramach operacji typu „Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego”. Polega na przebudowie wewnątrz i zmianie sposobu użytkowania z dotychczasowego o charakterze przemysłowym na cel rekreacyjny, polegający na uzyskaniu punktu widokowego na tarasie, ponad nieczynnym zbiornikiem wody.
   Jednocześnie realizując wymagania konserwatorskie planuje się zachować w maksymalnym stopniu istniejącą infrastrukturę wieży – zabytkowe schody drewniane oraz zasadniczą część zbiornika wody. Elementy te po odrestaurowaniu będą przedmiotem zwiedzania podczas pobytu w budynku wieży. W zagospodarowaniu przestrzeni istniejącego budynku wieży przewidziano:
   1. wejście do budynku od strony zachodniej poprzez nowe schody zewnętrzne i podest,
   2. wykonanie opaski wokół wieży,
   3. nowe sieci: centralne ogrzewanie, wodociągowe, elektryczne będą wykonane i poprowadzone z budynku stacji uzdatniania wody znajdującego się ok. 5 m od wieży.
   Zgodnie z obowiązującymi zasadami projekt będzie funkcjonować w okresie długoterminowym, tj. minimum 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz Wnioskodawcy i nie zostaną wprowadzone żadne modyfikacje odnośnie jego pierwotnego przeznaczenia.
3. Na kogo są wystawiane faktury w ramach realizacji ww. projektu?
   Odp. – Gmina X, ul. (…).
4. Do jakich czynności – opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od podatku, czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę efekty realizacji projektu pn. „(…)”?
   Odp. – Efekty realizacji ww. projektu będą wykorzystywane do celów rekreacyjnych, tzn. punkt widokowy będzie ogólnodostępny (bezpłatny) dla wszystkich zainteresowanych użytkowników, a działalność Gminy polegająca na realizacji inwestycji nie ma charakteru komercyjnego, tj. nie ma na celu osiągania zysku i Gmina nie będzie osiągać żadnych przychodów związanych z wykorzystaniem inwestycji. Efekty realizacji przedsięwzięcia nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca/Beneficjent ma prawo odzyskać w całości podatek VAT naliczony/zawarty w cenach nabywanych usług i towarów związanych z realizacją projektu pn. „(…)” współfinansowanego z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na wykonanie którego przeznaczył własne środki finansowe i dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w piśmie z dnia 4 czerwca 2020 r.), prawo do odzyskania w całości podatku VAT naliczonego zawartego w cenach nabywanych usług i towarów, przysługuje wówczas, gdy odliczenia dokonuje podatnik zarejestrowany jako czynny podatnik VAT oraz gdy nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywanych przez niego czynności opodatkowanych.

Przebudowa wieży (…) (obiektu zabytkowego) należy do zadań własnych gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 713). Przepis ten stanowi, że do zadań własnych gminy należą sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – w ocenie Gminy – nie może ona zostać uznana za podatnika VAT w ramach realizacji inwestycji, gdyż Gmina realizować będzie tę inwestycję w ramach zadań własnych, a obowiązki Gminy w tym zakresie wynikają z przepisów prawa, które określają sposób i zakres ich wykonywania.

Gminie nie przysługuje i nie przysługiwałoby wobec tego prawo do odzyskania w całości podatku VAT naliczonego zawartego w cenach nabywanych usług i towarów zakupionych w celu wykonania ww. inwestycji. W związku z powyższym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Przepis art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (pkt 9 ww. przepisu).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że realizowany jest projekt pn. „(…)” współfinansowany z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Umowa na roboty budowlane realizowana jest przez Wykonawcę wyłonionego w drodze przetargu nieograniczonego zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych. Realizacja inwestycji należy do zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506).

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, a ponadto jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Projekt pn. „(…)” dofinansowany jest z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w ramach operacji typu „Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego”. Polega na przebudowie wewnątrz i zmianie sposobu użytkowania z dotychczasowego o charakterze przemysłowym na cel rekreacyjny, polegający na uzyskaniu punktu widokowego na tarasie, ponad nieczynnym zbiornikiem wody. Jednocześnie realizując wymagania konserwatorskie planuje się zachować w maksymalnym stopniu istniejącą infrastrukturę wieży – zabytkowe schody drewniane oraz zasadniczą część zbiornika wody. Elementy te po odrestaurowaniu będą przedmiotem zwiedzania podczas pobytu w budynku wieży. W zagospodarowaniu przestrzeni istniejącego budynku wieży przewidziano:

• wejście do budynku od strony zachodniej poprzez nowe schody zewnętrzne i podest,
• wykonanie opaski wokół wieży,
• nowe sieci: centralne ogrzewanie, wodociągowe, elektryczne będą wykonane i poprowadzone z budynku stacji uzdatniania wody znajdującego się ok. 5 m od wieży.
  
  

Zgodnie z obowiązującymi zasadami projekt będzie funkcjonować w okresie długoterminowym, tj. minimum 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz Wnioskodawcy i nie zostaną wprowadzone żadne modyfikacje odnośnie jego pierwotnego przeznaczenia.

Faktury w ramach realizacji ww. projektu są wystawiane na Gminę.

Efekty realizacji ww. projektu będą wykorzystywane do celów rekreacyjnych, tzn. punkt widokowy będzie ogólnodostępny (bezpłatny) dla wszystkich zainteresowanych użytkowników, a działalność Gminy polegająca na realizacji inwestycji nie ma charakteru komercyjnego, tj. nie ma na celu osiągania zysku i Gmina nie będzie osiągać żadnych przychodów związanych z wykorzystaniem inwestycji. Efekty realizacji przedsięwzięcia nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą prawa do odzyskania podatku naliczonego zawartego w cenach nabywanych towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Jak wskazał Wnioskodawca, efekty realizacji ww. projektu będą wykorzystywane do celów rekreacyjnych, tzn. punkt widokowy będzie ogólnodostępny (bezpłatny) dla wszystkich zainteresowanych użytkowników, a działalność Gminy polegająca na realizacji inwestycji nie ma charakteru komercyjnego, tj. nie ma na celu osiągania zysku i Gmina nie będzie osiągać żadnych przychodów związanych z wykorzystaniem inwestycji. Efekty realizacji przedsięwzięcia nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem w analizowanej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony. Tym samym Wnioskodawca nie ma – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W konsekwencji Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z realizacją ww. projektu Gmina nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca/Beneficjent nie ma prawa ani w całości, ani w części odzyskać podatku VAT naliczonego/zawartego w cenach nabywanych usług i towarów związanych z realizacją projektu pn. „(…)” współfinansowanego z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na wykonanie którego przeznaczył własne środki finansowe i dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.