2020.06.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.695.2019.5.MG
z 24 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 30 grudnia 2019 r.), uzupełnione pismem z dnia 2 kwietnia 2020 r. (data wpływu 10 kwietnia 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 24 lutego 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.695.2019.1.MG (data doręczenia 11 marca 2020 r.) oraz uzupełnione pismem z dnia 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 24 lutego 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.695.2019.1.MG (data doręczenia 11 marca 2020 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 2 kwietnia 2020 r. (data wpływu 10 kwietnia 2020 r.) oraz pismem z dnia 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z przeważającą działalnością o numerach PKD 85.60.Z oraz 62.01.Z. Działalność związana jest w szerokim zakresie z edukacją oraz oprogramowaniem. Od pewnego czasu Wnioskodawczyni pracuje nad innowacyjnym programem, do którego część merytoryczną Wnioskodawczyni przygotowuje we własnym zakresie, natomiast część techniczną (pisanie programu)Wnioskodawczyni zleci programistom. Ponieważ Wnioskodawczyni jest we wstępnej fazie projektu nie wie ona czy będą to programiści, którzy wystawią jej fakturę na podstawie umowy o współpracy, czy będą to osoby z którymi Wnioskodawczyni zawrze umowę o dzieło/zlecenie. W umowach będzie zapis, że wszystkie prawa autorskie przechodzą na Wnioskodawczynię. Ostatecznym efektem pracy ma być oprogramowanie komputerowe, które Wnioskodawczyni chce sprzedać w postaci rocznych licencji. Wnioskodawczyni będzie posiadać prawa autorskie (art. 30 ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8) a stworzone przez Nią oprogramowanie będzie stanowiło utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 1 pkt 1 i pkt 2.1). Autorskie oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawczynię zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, gdyż według definicji zawartej w ustawie o podatku dochodowym działalność B+R oznacza (art. 5 pkt 38) badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym badania naukowe i prace rozwojowe określa art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: „Badania naukowe są działalnością obejmującą (…) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności nastawione na opracowanie nowych produktów i procesów lub usług lub wprowadzenie do nich ulepszeń. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy oraz umiejętności nastawionych na opracowanie nowych produktów, procesów w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania”. W praktyce Wnioskodawczyni oraz osoby, z którymi Wnioskodawczyni współpracuje na co dzień muszą w drodze doświadczeń, testów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych oraz stosowanych, które następnie Wnioskodawczyni wykorzystuje przy tworzeniu oprogramowania.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 24 lutego 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.695.2019.1.MG Wnioskodawczyni doprecyzowała opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

Jednoznaczne wskazanie czy przedmiotowy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Przez cały 2019 rok Wnioskodawczyni prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą. W 2019 r. w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności badawczo-rozwojowej powstało autorskie oprogramowanie, w tym samym roku Wnioskodawczyni udało się podpisać kontrakt, w ramach którego Wnioskodawczyni sprzedała roczną licencję do podmiotu w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W ramach przygotowanego oprogramowania Wnioskodawczyni przygotowała we własnym zakresie część merytoryczną natomiast część techniczną (pisanie programu) zleciła programistom. Dochody były uzyskane w 2019 r. - wniosek dotyczy stanu faktycznego.

Czy Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Tak, zgodnie z definicją art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy, przez cały rok 2019 miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni było na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (adres jak w prowadzonej korespondencji).

Od kiedy Wnioskodawczyni prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody?

Działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawczyni rozpoczęła w lutym 2019 r., w pierwszym etapie kupując materiały niezbędne do opracowania części dydaktycznej. W październiku 2019 r. rozpoczął współpracę z programistom piszącym oprogramowanie w ramach zawartej umowy prawa autorskie z kodu programistycznego należą do Wnioskodawczyni. W 2019 r. Wnioskodawczyni otrzymała dochody ze sprzedanego oprogramowania.

Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni opracowuje/będzie opracowywała nowe, modyfikuje/będzie modyfikować oraz ulepsza/będzie ulepszać produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się/będą się odróżniać od rozwiązań już u niego funkcjonujących?

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni opracowała w 2019 r. nowe oprogramowanie nie występujące w praktyce gospodarczej Wnioskodawczyni. W ocenie Wnioskodawczyni opracowane/stworzone przez Nią oprogramowanie jest innowacyjne i w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących.

Czy w ramach umów zawartych z programistami Wnioskodawczyni nabędzie wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, jeżeli nabędzie ww. wyniki prac B+R to, czy programiści są podmiotami powiązanymi czy nie powiązanymi, w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 i art. 23 m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Tak, w ramach zawartej umowy Wnioskodawczyni nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych kwalifikowanym IP. Podmiot, z którym Wnioskodawczyni ma zawartą umowę nie jest podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23 m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy po przeniesieniu na Wnioskodawczynię autorskich praw własności intelektualnej, Wnioskodawczyni ponosi/będzie ponosiła koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa?

Na chwilę obecną Wnioskodawczyni nie ponosiła kosztów związanych z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Nie wyklucza, że w przyszłości poniesie takie koszty gdy wystąpi taka konieczność.

Czy w ramach umów zawartych z programistami na Wnioskodawczynię są/będą przenoszone autorskie prawa majątkowe do wytworzonych w ramach tych umów dzieł tj. czy Wnioskodawca staje się/będzie stawać się każdorazowo właścicielem praw własności intelektualnej do utworów podlegających ochronie i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.)?

Tak, każda umowa zawarta z programistami ma klauzulę dot. przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych w ramach tej umowy dzieł. Każdorazowo Wnioskodawczyni staje się właścicielem praw własności intelektualnej do utworów podlegających ochronie i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm ).

Czy autorskie prawa do tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawczynię oprogramowania podlegają/będą podlegać ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Prawa autorskie do tworzonego (i być może w przyszłości rozwijanego) oprogramowania komputerowego podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego obejmują prawo do:

trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; zakresie, w którym dla wprowadzenia, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

tłumaczenia, przystosowania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym

rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Czy działania Wnioskodawczyni polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności lub funkcjonalności oprogramowania?

W 2019 r. nie wystąpił rozwój oprogramowania, jeżeli wystąpi w przyszłości to wyłącznie w celu poprawy użyteczności lub funkcjonalności tego oprogramowania.

Wskazanie za jaki okres Wnioskodawczyni chciałaby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Wnioskodawczyni chciałaby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% do dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w 2019 r. oraz w kolejnych latach podatkowych pod warunkiem uzyskania dochodu z tego tytułu.

Należy jednoznacznie wskazać czy Wnioskodawczyni prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję czy też dopiero zamierza ją prowadzić.

W przypadku gdy wniosek dotyczy:

stanu faktycznego (roku 2019 r.) należało wskazać, czy odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Należało wskazać dokładną datę rozpoczęcia prowadzenia ewidencji.

zdarzenia przyszłego (roku 2020 i lat kolejnych) należało wskazać, czy odrębna ewidencja będzie prowadzona na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję w podwójny sposób - w systemie księgowym do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oznacza w specjalny sposób przychody i koszty w celu prawidłowej ewidencji przychodów i kosztów kwalifikowanych. Ponadto odrębnie od systemu księgowego Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję przychodów i kosztów kwalifikowanych (zawierającą wszystkie elementy książki przychodów i rozchodów). Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od pierwszego zakupu związanego z pracą badawczo- rozwojową tj. od dnia 8 lutego 2019 r. Prowadzona ewidencja pozwala Wnioskodawczyni na kalkulację podatków na podstawie przychodów i kosztów kwalifikowanych.

Jeżeli intencją Wnioskodawczyni jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, to przedmiotowy wniosek podlega opłacie 80 zł, natomiast została uiszczona opłata 40 zł.

W załączeniu do pisma Wnioskodawczyni załączyła dowód uiszczonej dodatkowej opłaty 40 zł, gdyż wniosek o interpretację dotyczy stanu faktycznego z 2019 r. jak również szacowanych przyszłych dochodów w 2020 r. i kolejnych latach.

Pismem z dnia 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) Wnioskodawczyni uściśliła opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że proces wytworzenia oprogramowania w ramach kwalifikowanego IP składa się z części badawczo – rozwojowej. W pierwszym etapie Wnioskodawczyni zbiera materiały, tworzy koncepcję nowego oprogramowania oraz przygotowuje część merytoryczną. Po przygotowaniu części merytorycznej Wnioskodawczyni przekazuje swoje oczekiwania/wymagania programiście w celu napisania przez niego odpowiedniego kodu w wybranym języku programowania. Ostatni etap prac to tzw. spięcie wszystkich kodów w jedną całość oraz przetestowanie otrzymanych funkcjonalności, które Wnioskodawczyni wykonuje we własnym zakresie. Wnioskodawczyni prowadzi wyodrębnioną ewidencję przychodów i kosztów związanych z kwalifikowanym IP w ramach którego powstaje oprogramowanie komputerowe od początku realizacji działalności badawczo - rozwojowej. Pierwsze koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawczyni poniosła w dniu 8 luty 2019 r. na materiały dydaktyczne związane z częścią merytoryczną projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w opisanym wyżej stanie prawnym oraz faktycznym można zastosować stawkę 5% od dochodu ze sprzedaży rocznej licencji na autorskie oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawczynię?
Czy wystarczającą formą odrębnej ewidencji wymienionej w art. 30cb ust. 2 będzie szczegółowy rejestr przychodów i kosztów zawierający następujące pozycje:
1. data dokumentu księgowego
2. nr dokumentu księgowego (np. nr faktury)
3. opis zdarzenia księgowego
4. kwotę przychodu/kosztu kwalifikowanego
5. wyszczególnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, którego dotyczy dany przychód/koszt
6. dokumentację kalkulacji przychodów i kosztów kwalifikowanych w rozbiciu na projekty wraz z kalkulacją podatku dochodowego

Przedmiotem niniejszego postanowienia jest odpowiedź na pytanie Nr 1. Natomiast wniosek w zakresie pytania Nr 2 będzie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Od października 2018 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w ramach PKD 85.60.Z, 62.01.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 72.20.Z, 85.52.Z, 85.59.B. W 2019 r. Wnioskodawczyni postanowiła stworzyć oprogramowanie komputerowe wprowadzające innowacyjne rozwiązania z zakresie platformy edukacyjnej. W lutym 2019 r. miała pierwsze koszty, które zakwalifikowała jako koszty kwalifikowane z tytułu IP BOX. Część merytoryczną oprogramowania stworzyła sama wykorzystując różnego rodzaju materiały dydaktyczne, do napisania oprogramowania zawarła umowę o współpracy z programistą. W ramach zawartej umowy programista utworzył kod dzięki któremu powstało oprogramowanie komputerowe, umowa została zawarta z programistą, który nie był dla Wnioskodawczyni jednostką powiązaną. Do kosztów kwalifikowanych Wnioskodawczyni zaliczyła koszty materiałów dydaktycznych, utrzymania chmury oraz usług programistycznych - niezbędnych do wykonywania prac badawczo rozwojowych. Umowa z programistą przenosi na Wnioskodawczynię wszystkie autorskie prawa majątkowe do wytworzenia w ramach tych umów dzieł. Wnioskodawczyni stała się właścicielem własności intelektualnej do utworów podlegających ochronie na podstawie autorskich praw własności intelektualnej do utworów podlegających ochronie na podstawie art. 74 z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm.).

Pracę badawczo-rozwojową Wnioskodawczyni rozpoczęła w 2019 r., w wyniku tej pracy powstało oprogramowanie, które jest utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm.). W 2019 r. udało się Wnioskodawczyni sfinalizować pierwszą sprzedaż licencji do zagranicznego podmiotu. Jeżeli wystąpi potrzeba polegająca na rozwijaniu oprogramowania zmierzająca do poprawy użyteczności lub funkcjonalności tego oprogramowania Wnioskodawczyni podejmie w kolejnych latach podatkowych takie działania. Preferencyjną składkę 5% Wnioskodawczyni chciałaby zastosować do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w 2019 r. oraz w kolejnych latach podatkowych o ile taki dochód uzyska.

W celu prawidłowego kwalifikowania przychodów i kosztów kwalifikowanych z tytułu IP BOX Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję w podwójny sposób - w systemie księgowym do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oznacza w specjalny sposób przychody i koszty w celu prawidłowej ewidencji przychodów i kosztów kwalifikowanych. Ponadto odrębnie od systemu księgowego prowadzi ewidencję przychodów i kosztów kwalifikowanych (zawierającą wszystkie elementy książki przychodów i rozchodów). Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od pierwszego zakupu związanego z pracą badawczo-rozwojową tj. od dnia 8 lutego 2019. Prowadzona ewidencja pozwala mi na kalkulację podatków na podstawie przychodów i kosztów kwalifikowanych. Ewidencja przychodów i kosztów kwalifikowanych zawiera:

datę dokumentu księgowego,

nr dokumentu księgowego (nr faktury),

opis zdarzenia księgowego

kwotę przychodu/kosztu kwalifikowanego wyszczególnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, którego dotyczy dany przychód/koszt

dokumentację kalkulacji przychodów i kosztów kwalifikowanych w rozbiciu na projekty wraz z kalkulacją podatku dochodowego.

Wnioskodawczyni uważa, że przedstawione przez nią stanowisko jest prawidłowe i może zastosować 5% stawkę od dochodu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w 2019 r. oraz w kolejnych latach podatkowych o ile taki dochód uzyska. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawczynię jest w sposób umożliwiający wyznaczenie przychodów i kosztów kwalifikowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm., dalej: „updof”), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. poz. 1668, z późn. zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 updof wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik Języka Polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniach wynika, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni opracowała w 2019 r. nowe oprogramowanie nie występujące w praktyce gospodarczej Wnioskodawczyni. W ocenie Wnioskodawczyni opracowane/stworzone przez Nią oprogramowanie jest innowacyjne i w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących. Proces wytworzenia oprogramowania w ramach kwalifikowanego IP polega w pierwszym etapie na zbieraniu przez Wnioskodawczynię materiałów, tworzeniu koncepcji nowego oprogramowania oraz przygotowaniu część merytorycznej. Po przygotowaniu części merytorycznej Wnioskodawczyni przekazuje swoje oczekiwania/wymagania programiście w celu napisania przez niego odpowiedniego kodu w wybranym języku programowania. Ostatni etap prac to tzw. spięcie wszystkich kodów w jedną całość oraz przetestowanie otrzymanych funkcjonalności, które Wnioskodawczyni wykonuje we własnym zakresie. W praktyce Wnioskodawczyni oraz osoby, z którymi Wnioskodawczyni współpracuje na co dzień muszą w drodze doświadczeń, testów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych oraz stosowanych, które następnie Wnioskodawczyni wykorzystuje przy tworzeniu oprogramowania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawczyni spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - podejmowana przez Wnioskodawczynię działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawczynię z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 updof, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 updof).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Należy również zauważyć, że przepisy o IP Box nie nakładają na podatnika obowiązku samodzielnego wytworzenia kwalifikowanego IP. Podatnik może nabyć kwalifikowane IP od innego podmiotu w celu jego dalszej komercjalizacji.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego oraz uzupełnień wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną m.in. z oprogramowaniem. Od pewnego czasu Wnioskodawczyni pracuje nad innowacyjnym programem do którego część merytoryczną Wnioskodawczyni przygotowuje we własnym zakresie natomiast część techniczną (pisanie programu) Wnioskodawczyni zleci programistom. W umowach będzie zapis, że wszystkie prawa autorskie przechodzą na Wnioskodawczynię. Ostatecznym efektem pracy ma być oprogramowanie komputerowe, które Wnioskodawczyni chce sprzedać w postaci rocznych licencji. Autorskie oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawczynię zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo rozwojowej. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni opracowała w 2019 r. nowe oprogramowanie nie występujące w praktyce gospodarczej Wnioskodawczyni. W ocenie Wnioskodawczyni opracowane/stworzone przez Nią oprogramowanie jest innowacyjne i w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących. Każda umowa zawarta z programistami ma klauzulę dot. przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych w ramach tej umowy dzieł. Każdorazowo Wnioskodawczyni staje się właścicielem praw własności intelektualnej do utworów podlegających ochronie i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do tworzonego (i być może w przyszłości rozwijanego) oprogramowania komputerowego podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Proces wytworzenia oprogramowania w ramach kwalifikowanego IP składa się z części badawczo – rozwojowej. W pierwszym etapie Wnioskodawczyni zbiera materiały, tworzy koncepcję nowego oprogramowania oraz przygotowuje część merytoryczną. Po przygotowaniu części merytorycznej Wnioskodawczyni przekazuje swoje oczekiwania/wymagania programiście w celu napisania przez niego odpowiedniego kodu w wybranym języku programowania. Ostatni etap prac to tzw. spięcie wszystkich kodów w jedną całość oraz przetestowanie otrzymanych funkcjonalności, które Wnioskodawczyni wykonuje we własnym zakresie. Wnioskodawczyni prowadzi wyodrębnioną ewidencję przychodów i kosztów związanych z kwalifikowanym IP w ramach którego powstaje oprogramowanie komputerowe od początku realizacji działalności badawczo - rozwojowej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, gdyż jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo – rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nabywa od programistów kody oprogramowania, które następnie spina w jedną całość tworząc oprogramowanie i testuje je, a następnie chce sprzedać w postaci rocznych licencji. Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni udziela odpłatnych licencji do majątkowych praw autorskich do oprogramowania stanowiącego utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim, wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności badawczo-rozwojowej, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniona do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według stawki 5%.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

Zatem dochód z udzielania odpłatnych licencji do majątkowych praw autorskich do oprogramowania stanowiącego utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim, wytwarzanego/rozwiniętego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawczyni uprawniona jest do zastosowania w zeznaniu rocznym 5% stawki podatku do osiągniętego dochodu za 2019 r. z tego tytułu i za lata kolejne, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny oraz przepisy prawa regulujące preferencyjne opodatkowanie dochodów uzyskiwanych z praw własności intelektualnej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin