Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.391.2020.MS
z 2 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2020 r. (data wpływu 20 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2020 r. (data wpływu 25 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 18 czerwca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.391.2020.1.MS (doręczonym dnia 18 czerwca 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 25 czerwca 2020 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 12 października 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w ramach której świadczy usługi związane z wytwarzaniem oprogramowania. Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.; dalej ,,ustawy o PIT”). Od dnia 1 grudnia 2017 r. na podstawie zawartej umowy ze spółką mającą siedzibę w USA, zajmującą się rozwojem oprogramowania (dalej: Spółka), świadczy usługi programistyczne. W ramach umowy przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Działalność Wnioskodawcy w szczególności polega na programowaniu, tj. tworzeniu nowego oprogramowania, które ostatecznie wchodzi w skład systemu do komunikacji ogromnej ilości użytkowników jednocześnie korzystających z aplikacji .

Zakres szczegółowy :

• rozwijanie platformy internetowej do organizowania wideokonferencji opartej tylko o technologie Webowe (…) co pozwala na użycie takiej aplikacji bez potrzeby instalowania dodatkowego oprogramowania na komputerze klienta (wystarczy przeglądarka internetowa). Takie podejście sprawia, że korzystanie z platformy staje się bardzo proste i szybkie, co ma wielkie znaczenie dla klienta biznesowego, gdyż przekłada się to bezpośrednio na generowanie zysków,
  

• tworzenie od podstaw i rozwijanie kodu dla systemów analitycznych przy użyciu takich technologii jak … przystosowanych do obsługi dużej ilości danych (BD). Dobrze działający system analityczny jest niezbędny do optymalizowania pracy działania systemu i rozwijania go w odpowiednim kierunku,
  

• tworzenie od podstaw kodu bibliotek do obsługi systemu z wieloma klientami tak aby zasoby poszczególnych klientów nie mogły być dostępne dla pozostałych klientów (M).
  
  

Spółka jako Zleceniodawca – współpracuje z wieloma programistami na podstawie podobnej umowy jak zawartej z Wnioskodawcą lecz każdy z nich tworzy autorskie oprogramowanie, które ostatecznie jest ze sobą kompatybilne. Aplikacja powstaje w ramach pracy zespołowej programistów w tym znaczeniu, że poszczególni członkowie zespołu tworzyli i tworzą swoje autorskie kody źródłowe (oprogramowanie), do których posiadają autorskie prawa majątkowe do momentu przeniesienia ich za wynagrodzeniem na Spółkę.

Tworzenie aplikacji webowej zarówno w części serwerowej jak i w części interfejsu użytkownika oznacza, że powstają części składające się ostatecznie na jeden program komputerowy, jednak te poszczególne części również są programami komputerowymi stworzonymi osobno przez poszczególnych programistów, a w tym i przez Wnioskodawcę. Aplikacja jest programem komputerowym składającym się z wielu programów komputerowych podlegających ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z póź. zm.). Wnioskodawca jako programista, przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonego przez siebie oprogramowania na Zleceniodawcę (Spółkę), która w rezultacie staje się właścicielem wytworzonego oprogramowania, jako całości. Formą wyrażenia programu komputerowego jest napisany przez Wnioskodawcę kod źródłowy. Od strony prawa autorskiego istota programu komputerowego to kod źródłowy. Nowe funkcjonalności (części oprogramowania, kody, algorytmy), podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Kod źródłowy, którego Wnioskodawca jest twórcą chroniony jest przepisami prawa autorskiego jako utwór.

Zgodnie z treścią umowy wiążącej Go ze Zleceniodawcą (Spółką) przenosi On za wynagrodzeniem, majątkowe prawa autorskie do utworów powstałych na skutek wykonywania tejże umowy bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli z chwilą przejęcia utworów wytworzonych przez Niego, tj. z chwilą wystawienia faktury. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: B+R) prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z uwagi na ogromną skalę i wysoki poziom skomplikowania, oprogramowanie tworzone przez Niego znajduje się na granicy możliwości współczesnych technologii. W konsekwencji, Wnioskodawca stosuje nowe, innowacyjne rozwiązania, aby zapewnić tak ogromnej ilości użytkowników jednoczesny dostęp do aplikacji oraz zapewnić jak najmniej awaryjną ciągłość działania systemu. W ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, opracowuje nowe lub ulepszone procesy na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań jakie już funkcjonują na rynku. Każdorazowo łączą one dotychczas istniejącą wiedzę oraz przyczyniają się do opracowania nowej wiedzy z dziedziny informatyki w celu stworzenia produktów dotychczas niedostępnych na rynku lub w znacznym stopniu ulepszenia tych już oferowanych. Jego działalność składa się głównie z tworzenia oryginalnego, innowacyjnego oprogramowania komputerowego. W ramach prowadzonej działalności usprawnia On interfejs użytkownika tak, aby był on możliwie najbardziej intuicyjny, opierając się na najnowszych osiągnięciach w teorii prezentowania informacji, takich jak funkcyjne programowanie reaktywne, które rozwija o nowe biblioteki, umożliwiając sprawne działanie w warunkach ogromnej ilości użytkowników. Programowanie omawianego systemu odbywa się przy użyciu otwartych bibliotek. Omawiane oprogramowanie tworzone jest, rozwijane i ulepszane przez Niego w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Faktycznym organizatorem prac zleconych przez kontrahenta jest Wnioskodawca. Sam decyduje o miejscu wykonania czynności objętych umową. Koszty związane z wykonywaniem prac są ponoszone przez Wnioskodawcę. Ramy czasowe na wykonanie zlecenia określone zostały w umowie ze Zleceniodawcą.

Działalność zmierzającą do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. programu komputerowego prowadzi od dnia 12 października 2015 r. Tworzone przez Wnioskodawcę autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy). Dochód, do którego zamierzam zastosować preferencyjną stawkę 5% to dochód z tytułu sprzedaży wytworzonego , ulepszonego przeze mnie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód ten, ustali jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym oraz wskaźnika nexus. W celu prawidłowej identyfikacji kosztów związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, prowadzi na bieżąco odpowiednią osobną ewidencję, niezależnie od księgi przychodów i rozchodów. Do tego celu Wnioskodawca stworzył arkusz kalkulacyjny zawierający comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Wnioskodawca sporządza je w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Ewidencja prowadzona jest na bieżąco od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych obejmujących dochody z kwalifikowanych praw własności przemysłowej (IP Box). Chciałby skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową.

Mając na uwadze art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, który mówi, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej – prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza opisana we wniosku w zakresie tworzenia oprogramowania spełnia przesłanki przytoczonego przepisu prawnego. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej – prace rozwojowe. Po pierwsze, prace prowadzone przez Niego polegają na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Jego stronie. Ponadto, tworzy i rozwija nowe biblioteki, aby zapewnić sprawne działanie systemu obciążonego ogromną ilością użytkowników. Oprogramowanie tworzone przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w ramach współpracy ze Spółką) stanowi więc oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Niego obejmują zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Jego przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego systemu dostarczania informacji, przy wykorzystaniu Jego wiedzy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania oraz przy wykorzystaniu bibliotek stworzonych specjalnie na potrzeby tego systemu.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

W 2019 r. przenosił On i przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Mając powyższe na uwadze, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. może zastosować preferencyjną stawkę 5% podatku od dochodu z tytułu sprzedaży wytworzonego, ulepszonego przez Niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W piśmie z dnia 25 czerwca 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że program komputerowy, o którym mowa we wniosku zostaje wytworzony, rozwinięty (ulepszony) ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, tj. w ramach działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W wyniku rozwijania (ulepszania) oprogramowania komputerowego, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe wytworzone przez siebie. Całość praw autorskich do rozwiniętego, ulepszonego oprogramowania, nowo powstałego (tworzonego przez Wnioskodawcę) utworu, należy do Niego, do momentu przeniesienia go na Spółkę otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej także rozwija i ulepsza oprogramowanie, którego nie jest właścicielem, współwłaścicielem oraz nie posiada do tego oprogramowania licencji wyłącznej. Jednakże na podstawie umowy o współpracy ze Spółką (na podstawie udzielonej Mu odpowiedniej nieodpłatnej i niewyłącznej licencji, której treść umożliwia rozwijanie i ulepszanie oprogramowania), modyfikuje, ulepsza kody, algorytmy w językach oprogramowania m.in. na podstawie wykrytych błędów. W wyniku tych działań również powstaje nowy odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności, tj. zarówno tworzenie od podstaw nowego bądź modyfikacji, ulepszania już istniejącego oprogramowania – powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego przez siebie oprogramowania na rzecz Spółki i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowa ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane praw o własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie przez Niego czynności, ponosi Wnioskodawca. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą, ponosi Wnioskodawca. Usługi programistyczne świadczone na rzecz Spółki Wnioskodawca wykonuje w Polsce. Dochód, do którego zamierza On zastosować preferencyjną stawkę 5% to dochód z tytułu sprzedaży wytworzonego, ulepszonego przez Niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym postawiono następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w opisanym przez Wnioskodawcę we wniosku oraz uzupełnieniu stanu faktycznego, może On skorzystać z preferencyjnej stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przeze Niego oprogramowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, stwierdzić należy że:

1. tworzy On i rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,
2. tworzy i rozwija oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. wytwarzane i rozwijane przez Niego oprogramowanie ma charakter twórczy,
4. wytwarzane i rozwijane przez Niego oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
5. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
6. dokonuje przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania (otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu).
   
   

Oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo- rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że może On skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Ponadto, Wnioskodawca w uzupełnieniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego dodał, że Jego zdaniem, tworzone i rozwijane przez Niego autorskie oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tworzone jest w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zatem stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że „proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac”.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Stosownie do art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazać także należy, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z wytwarzaniem i rozwijaniem oprogramowania. Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie zawartej umowy ze Spółką świadczy usługi programistyczne. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, a dokładniej – prace rozwojowe. Wnioskodawca w 2019 r. przenosił i przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy. Formą wyrażenia programu komputerowego jest napisany przez Wnioskodawcę kod źródłowy. Kod źródłowy, którego Wnioskodawca jest twórcą chroniony jest przepisami prawa autorskiego jako utwór. Tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, opracowuje nowe lub ulepszone procesy na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań jakie już funkcjonują na rynku. Każdorazowo łączą one dotychczas istniejącą wiedzę oraz przyczyniają się do opracowania nowej wiedzy z dziedziny informatyki w celu stworzenia produktów dotychczas niedostępnych na rynku lub w znacznym stopniu ulepszenia tych już oferowanych. Jego działalność składa się głównie z tworzenia oryginalnego, innowacyjnego oprogramowania komputerowego. Faktycznym organizatorem prac zleconych przez kontrahenta jest Wnioskodawca. Sam decyduje o miejscu wykonania czynności objętych umową. Koszty związane z wykonywaniem prac są ponoszone przez Wnioskodawcę. Tworzone przez Wnioskodawcę autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W celu prawidłowej identyfikacji kosztów związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, prowadzi na bieżąco odpowiednią osobną ewidencję, niezależnie od księgi przychodów i rozchodów. Ewidencja prowadzona jest na bieżąco od dnia 1 stycznia 2019 r. W wyniku rozwijania (ulepszania) oprogramowania komputerowego, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe wytworzone przez siebie. Całość praw autorskich do rozwiniętego, ulepszonego oprogramowania, nowo powstałego (tworzonego przez Wnioskodawcę) utworu, należy do Niego, do momentu przeniesienia go na Spółkę otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej także rozwija i ulepsza oprogramowanie, którego nie jest właścicielem, współwłaścicielem oraz nie posiada do tego oprogramowania licencji wyłącznej. Jednakże na podstawie umowy o współpracy ze Spółką (na podstawie udzielonej Mu odpowiedniej nieodpłatnej i niewyłącznej licencji, której treść umożliwia rozwijanie i ulepszanie oprogramowania), modyfikuje, ulepsza kody, algorytmy w językach oprogramowania m.in. na podstawie wykrytych błędów. W wyniku tych działań również powstaje nowy odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności, tj. zarówno tworzenie od podstaw nowego bądź modyfikacji, ulepszania już istniejącego oprogramowania – powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego przez siebie oprogramowania na rzecz Spółki i otrzymuję wynagrodzenie z tego tytułu.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego chronione jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zamawiającego autorskich praw autorskich do oprogramowania stanowiącego utwór prawnie chroniony, które zostało wytworzone i rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wg stawki 5%.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.