Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.56.2020.4.AD
z 3 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 marca 2020 r. (data wpływu – 31 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia z polisy ubezpieczeniowej osoby zmarłej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia z polisy ubezpieczeniowej osoby zmarłej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

J. J. (brat Wnioskodawcy) zawarł w Banku Umowę Ubezpieczenia na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym. Do ubezpieczenia tego nie została wskazana osoba uposażona. W dniu 22 listopada 2019 r. brat Wnioskodawcy zmarł.

W związku z powyższym Towarzystwo Ubezpieczeń przyznało świadczenie z tytułu zdarzenia ubezpieczeniowego – zgon ubezpieczonego z 22 listopada 2019 r.

Z uwagi na fakt, iż do ww. umowy nie została wskazana osoba uposażona – jako jedyna osoba uprawniona do świadczenia (zgodnie z paragrafem 21 ust. 1 ogólnych warunków ubezpieczenia, stanowiącym, że: „w przypadku, gdy nie ma uposażonego głównego lub uposażonego dodatkowego, świadczenie wypłacane jest następującym osobom:

1. małżonkowi ubezpieczonego;
2. dzieciom ubezpieczonego – w częściach równych;
3. rodzicom ubezpieczonego – w częściach równych;
4. rodzeństwu ubezpieczonego – w częściach równych;
5. pozostałym osobom będącym spadkobiercami ubezpieczonego, z wyłączeniem Skarbu Państwa,

a dodatkowo świadczenie może być wypłacone kolejnej osobie wyłącznie, gdy żadna z osób wskazanych w poprzedzających punktach nie żyła dłużej niż ubezpieczony.”) – został wskazany przez Bank Wnioskodawca.

W związku z powyższym, Towarzystwo Ubezpieczeń, pismem z dnia 21 lutego 2020 r. poinformowało Wnioskodawcę, że zostało mu przyznane świadczenie w wysokości 90.011,88 zł, a ponadto:

• podstawa opodatkowania wynosi 6.207,00 zł
• podatek wynosi 1.179,00 zł
• kwota świadczenia do wypłaty wynosi 88.832,88 zł.
  
  

Kwota 88.832,88 zł została wypłacona Wnioskodawcy w marcu bieżącego roku.

Nadmienić tutaj należy, iż ww. kwota została wypłacona przy pominięciu zapisu aktu poświadczenia dziedziczenia po zmarłym bracie Wnioskodawcy, na mocy którego:

1. spadek na podstawie testamentu z 23 września 2019 r. nabyli: M. S. oraz A. W.;
2. w drodze zapisu windykacyjnego uczynionego w ww. testamencie Wnioskodawca nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w S.
   
   

W związku z powyższym opisem, po przeformułowaniu, zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymanym świadczeniem z polisy ubezpieczeniowej osoby zmarłej, ciąży na Wnioskodawcy obowiązek dokonania zgłoszenia powyższego faktu w podatku od spadków i darowizn do urzędu skarbowego, a jeżeli tak, to jaki formularz będzie w tym przypadku właściwy oraz w jakim terminie takie zgłoszenie powinno nastąpić?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie ww. świadczenia nie rodzi obowiązku dokonania zgłoszenia powyższego faktu w podatku od spadków i darowizn z uwagi na fakt, że świadczenie to nie wchodzi w skład masy spadkowej po zmarłym – wypłata świadczenia nastąpiła w oparciu o odrębne przepisy w Banku, zgodnie z kolejnością wyszczególnioną w Regulaminie Polisy, niezależnie od tego, kto został wskazany w testamencie jako spadkobierca.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. tytułem dziedziczenia.

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Stosownie do § 2 tego przepisu, nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Zgodnie z art. 831 § 3 Kodeksu cywilnego, suma ubezpieczenia przypadająca uprawnionemu nie należy do spadku po ubezpieczonym.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał świadczenie pośmiertne z polisy ubezpieczeniowej zmarłego brata.

Podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułów wymienionych enumeratywnie w art. 1 tej ustawy. Świadczenie pieniężne otrzymane z ubezpieczenia, zgodnie z art. 922 § 2 w powiązaniu z art. 831 § 3 Kodeksu cywilnego nie jest nabyte tytułem spadku, skoro Wnioskodawca – jako osoba uposażona – jest osobą uprawnioną do przejęcia świadczenia pośmiertnego z tego ubezpieczenia. Otrzymane świadczenie nie wypełnia także kryterium nabycia, o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, gdyż środki wpłacane na polisę przez brata Wnioskodawcy nie stanowią wkładu oszczędnościowego, ani – jako stanowiące składkę ubezpieczeniową – nie wypełniają definicji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego.

Zatem wypłacona Wnioskodawcy z towarzystwa ubezpieczeniowego kwota pieniężna z tytułu polisy ubezpieczeniowej (którą był objęty zmarły brat Wnioskodawcy) nie podlega podatkowi od spadków i darowizn. Takie nabycie nie mieści się bowiem w katalogu tytułów wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn, jako podlegających opodatkowaniu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.