Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.229.2020.1.PG
z 7 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2020 r. (data wpływu 6 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży autorskich praw majątkowych mimo nie przekroczenia progu obrotu 200 tys. złotych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży autorskich praw majątkowych mimo nie przekroczenia progu obrotu 200 tys. złotych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jednoosobowa pozarolnicza działalność gospodarcza rozpoczęta w dniu xx stycznia 2013 r. Zgodnie z CEiDG przeważająca działalność to 71.11.Z (kod PKD) – usługi w zakresie projektowania architektonicznego, co jest zgodne ze stanem faktycznym. Przez cały czas trwania działalności Podatnik nie był zarejestrowany jako płatnik podatku VAT. Wartość sprzedanych usług nie przekroczyła ani 150 tyś w żadnym roku rozliczeniowym. Podatnik nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym korzysta ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku VAT. Powyższe zostało potwierdzone interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 stycznia 2015 (Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie). Jeden z klientów chciałby dokonać zakupu autorskich praw majątkowych – zdarzenie przyszłe.

Sprzedaż autorskich praw majątkowych nie jest wymieniona w art. 113 ust. 13. Natomiast pojawia się w załączniku nr 3, poz. 63.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż autorskich praw majątkowych należy opodatkować podatkiem VAT, mimo nie przekroczenia progu obrotu 200 tyś złotych? Jeśli tak, to jaką stawkę podatku VAT należy użyć?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż autorskich praw majątkowych nie jest wymieniona w art. 113 ust. 13, co świadczy o możliwości dalszego korzystania ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku VAT, do wysokości 200 tyś obrotu w danym roku rozliczeniowym. Powyższe zostało potwierdzone na infolinii Krajowej Informacji Skarbowej ustnie. Proszę o pisemne potwierdzenie powyższej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 10 ustawy).

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części do:
      • pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU 45.4);
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

Stwierdzić w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Ze przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą rozpoczętą w dniu xx stycznia 2013 r. Zgodnie z CEiDG przeważająca działalność to 71.11.Z (kod PKD) – usługi w zakresie projektowania architektonicznego. Przez cały czas trwania działalności Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako płatnik podatku VAT. Wartość sprzedanych usług nie przekroczyła kwoty 150 tyś w żadnym roku rozliczeniowym. Podatnik nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. W związku z powyższym korzysta ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Jeden z klientów chciałby dokonać zakupu autorskich praw majątkowych. Sprzedaż autorskich praw majątkowych nie jest wymieniona w art. 113 ust. 13 ustawy. Natomiast pojawia się w załączniku nr 3, poz. 63.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży autorskich praw majątkowych, mimo nie przekroczenia progu obrotu 200 tyś złotych.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykonywał wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku tj. w zakresie zbycia majątkowych praw autorskich i jednocześnie w ramach tej działalności Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawca będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 200 000 zł.

Zainteresowany świadcząc usługi, o których mowa w pytaniu – bez wykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, nie musi być obligatoryjnie podatnikiem podatku VAT. Tego typu usługi nie zostały wymienione jako usługi obowiązkowo podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez prawa korzystania ze zwolnienia podmiotowego z tego podatku. Zatem świadcząc usługi w powyższym zakresie Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonywać rejestracji jako podatnik VAT czynny i może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy. Zwolnienie to nie będzie miało zastosowania w przypadku, gdy Wnioskodawca rozpocznie świadczenie usług w zakresie doradztwa, które to usługi wyłączają podatników z możliwości stosowania zwolnienia, na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy.

Jak wynika z wniosku przez cały czas trwania działalności Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik podatku VAT. Wartość sprzedanych usług nie przekroczyła kwoty 150 tyś w żadnym roku rozliczeniowym. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że sprzedaży autorskich praw majątkowych nie należy opodatkować podatkiem VAT, ponieważ Wnioskodawca nie przekroczył kwoty limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. kwoty 200 000 zł i nie świadczy usług z zakresu doradztwa, tym samym może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu ustawy do momentu przekroczenia kwoty w nim wskazanej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie w związku z powyższym rozstrzygnięciem nie udziela się odpowiedzi na drugie zadane pytanie dotyczące stawki podatku VAT, bowiem Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi w sytuacji gdy odpowiedź na pytanie dotyczące kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży autorskich praw majątkowych byłaby pozytywna.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.